Όχι δεν ετοιμάζομαι για το δικό μου,άλλωστε όσο θυμάμαι ποτέ δεν τα κατάφερνα.
Αυτή τη φορά σ΄ένα μικρό γυαλόξυλο έστησα τους δικούς μου χαρταετούς,τους έφτιαξα από το εσωτερικό,αλουμινένιο σκέπασμα του νες καφέ.Ήταν μια δοκιμή για έργα σε μέταλλο,που όμως ακόμη δοκιμή έμεινε.
Αυτό το μικρό πινακάκι έγινε-για ποιον άλλο-το μικρούλη εγγονό μου.
Ψηλά κοιτάζω σαν χαρταετός
ο Σταυραετός να φεύγει
ο Σταυραετός να φεύγει
(αλουμινένιοι χαρταετοί κι ένας από βότσαλο βαμμένοι με σμάλτο)
αγγίζω δίχως φόβο ηλεκτροφόρα σύρματα
αυτά δε με αγγίζουν
(οι ουρίτσες έγιναν με σπάγγο,τα φιογκάκια και τα πουλιά με το αλουμινένιο καπάκι)
ο ήλιος μαγεύει τις ημέρες μου
γελώντας.....*
*****************************
Το μυθιστόρημα με το μεταφορικό τίτλο"Ο ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ" της Αθηνάς Κακούρη εκτυλίσσεται στην Αθήνα του 1871,μια πόλη που ο Ιλισσός είναι ακόμη ποταμάκι,τα Πατήσια εξοχή και η Ακρόπολη ορατή από παντού,δεσπόζει στο τοπίο.αγγίζω δίχως φόβο ηλεκτροφόρα σύρματα
αυτά δε με αγγίζουν
(οι ουρίτσες έγιναν με σπάγγο,τα φιογκάκια και τα πουλιά με το αλουμινένιο καπάκι)
ο ήλιος μαγεύει τις ημέρες μου
γελώντας.....*
*****************************
Σ΄αυτή την Αθήνα ο κομματισμός,η δίψα της εξουσίας και η διαπλοκή σ΄έναν ανεμοστρόβιλο μετοχών υψώνουν στον ουρανό τον πελώριο,ασημένιο χαρταετό του Λαυρίου.
Το καφενείο "Η Ωραία Ελλάς" γίνεται επίκεντρο των συναλλαγών,όπου συζητείται η επικαιρότητα και η γενικευμένη κρίση,που δεν περιορίζεται στα Λαυρεωτικά.
Η περίοδος αυτή στιγμάτισε την ιστορία της Ελλάδας,γιατί έγινε η πρώτη μεταφορά πλούτου από τη μεσαία και κατώτερη τάξη στο μεγάλο κεφάλαιο.
Η επόμενη συνετελέσθη στις μέρες μας με τη γνωστή φούσκα του χρηματιστηρίου.Σήμερα βέβαια οι συναλλαγές γίνονται στο χρηματιστήριο,αλλά πολλές από τις δομές του στηρίζονται ακόμη στην ίδια καφενειακή λογική.
Η ιστορία πάντα διδάσκει,αλλά,όταν δε γίνεται αντικείμενο επισταμένης μελέτης,δυστυχώς επαναλαμβάνεται.
* Αρχικά ήθελα να γράψω το "λίγο ψηλότερα" από το Σεφέρη,αλλά το χρησιμοποίησε πρώτος ο Ντίνος από το dinos art για να πλαισιώσει τους μοναδικά υπέροχους χαρταετούς του.
Η δική μου επιλογή είναι από το Μίλτο Σαχτούρη,Ο Συλλέκτης(Το σκεύος,1971).
ΚΑΛΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ-ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΟΜΟΡΦΑ!