Jef had iets met steentjes (of vijzen of knikkers of stokjes) en Abel heeft iets met zeep.
Dit is zijn buit van de voorbije twee weken:
-Een pistool uit het winkeltje van Villa Augustus.
-Een eend uit een opgeruimde badkamerkast.
-Een blok narcissenzeep van de bloemenwinkel.
-Een blok patchoulizeep van bij de grootouders.
-En een schaap van bij Tante Hilde, want tante Hilde is Abels "Lieve Tante Hilde". Terwijl het geeneens zijn tante is.
Alles heeft te maken met de blok zeep die hij ooit meekreeg omdat hij zijn meegebracht vies zeepje kwijt was gespeeld onder een zetel.
Ondertussen begint hij ook een zwak te ontwikkelen voor kaarsjes, zeker sinds hij in de kringloopwinkel een kaars vond die naar baby's ruikt.
Gelukkig baby's om mee te pelen.
Zeepmanneke
Dat Abeltje
Dat Abeltje zei vorige week maandag:
"We gaan op kamp en we gaan ook blijven slapen!!"
Ik zei:
"Uhuh, heel tof jongen!" en dacht: "Uhuh, dat docht ik niet."
Maar zijn juf zei:
"Tuurlijk gaat hij dat kunnen en ik zou het echt spijtig vinden als hij niet blijft slapen."
En kijk, bepaalde mensen kunt ge op hun woord geloven dus stak ik gisteren een enthousiast Abeltje in een huifkar en haalde vandaag een smerig Abeltje terug op.
Een Abeltje dat als een van de eerste sliep, 's nachts tot drie keer toe van zijn luchtmatras rolde en 's morgens even vermist was tot ze onder zijn matras keken.
Een Abeltje dat helemaal niet liever thuis had geslapen, in tegenstelling tot wat ik gedacht had.
Wat zijn juffen die mijn kind beter kennen dan ikzelf toch geweldig.
Zo zot!
Het fietst, part two
Drie jaar later is de volgende aan de beurt.
Abel ging voor de zitten-en-vertrekkenversie,
een beetje zoals die keer toen hij besloot te stappen.
Waarom moeilijk doen als makkelijk ook kan, my kind of boy!
En ik wil het niet weten dat dag twee nog erger is
Dat Abeltje ging vandaag voor de eerste echte keer naar school.
Vrijdag was het terugkomdag en had hij een papier opgehangen om te beschilderen. Vanmorgend stoof hij dan ook meteen naar de verf en gunde ons geen blik meer.
Uiteraard ging ik niet meteen naar huis maar babbelde nog wat bij met andere ouders terwijl het gebleet uit de kleutergang negerend.
En toen ging ik terug...
Dat moogt ge dus nooit doen.
Omdat het dan toch al te laat was schoof ik maar aan in de kring en zag alle wenende kindjes overgaan in vrolijke kleuters, op een seconde of drie. Godmiljaar.
In tussen ben ik een uur thuis en moet ik weer vertrekken.
Volgende week misschien eens nog een poging ondernemen om wat bij te werken.
Een schoon carréke is ook niet mis
Het begon allemaal hiermee, ineens had die hand altijd die froe vast, dat leek me toch ook niet ideaal.
Plots had mijn hand de schaar vast en werd het kind met zachte hand naar een stoel gedwongen.
Aangezien het kapel zo'n twee keer per jaar weer begint vanuit iets met een froe was dit een goed vertrekpunt. Ik knipte en plots keek ik mezelf recht in de ogen, maar dan zo'n generatie geleden.
Jef vond het goed, maar ik wou toch iets mannelijkers, dus ik knipte er en rondje af, en nog een, en eens naar boven en naar beneden en nog toereke en toen werd het zoiets en verplichte ik mezelf om die schaar weg te leggen en ook al laat ik u enkel de achterkant zien, de voorkant ziet er zeker niet slechter uit, dus u moet zelf maar weten of het gelukt is of niet.
Gelukkig is het nog steeds niet kort, dus de kapper is nog altijd een optie.
En dan wou dat Abeltje ook, en ja, veel meer dan een froe heeft dat kind niet.
Het potske is omdat het koud is, niet omdat het mottig is, hij is nu nog schattiger eigenlijk.
Ah ja's
Ah ja 1: De piramide op de eerste foto is zoiets, een smart game gelijk ze zeggen, een groot succes hier én -dames en heren- én uw kinderen spelen daar alleen mee, dus ik heb deze gekocht voor Jef en dit voor Abel, ooohh dat gaat hier stil zijn in de Kerstvakantie, op die krakende breinen na uiteraard.
Ah ja 2: Ja, ik weet het van de foto's, maar ik zit hier wel met een deadline van mekaniemeer, dus ik heb weeral geen tijd voor echte kodakken.
Mijn excuses.
En Mme Zsazsa?
Zij stikte lustig verder.
Met een piraat als rechterhand.
En dat Abeltje?
Dat doet nog altijd hetzelfde.
Zaag een boomafactie
Efkes om te zeggen dat wij een nieuw speeltuig hebben in de tuin.
De CE-markering is er onderweg ergens afgevallen.
Dat Abeltje...
...slaat wanneer hij kwaad is, zijn armpjes nors over elkaar en blijft zo staan.
...doet dierengeluiden, overwegend boerderijdieren.
...doet op bovenstaande foto 'de boze stier'
...steekt nog steeds zijn hoofd tussen mijn borsten indien aangesproken door onbekenden.
...is gek van koeien, tractors, vliegtuigen, fonteinen en chocolade.
...is zo ongecompliceerd als zijn moeder.
...slaapt zo snel als zijn vader.
... en eveneens in alle posities.
...slaapt nog elke middag, een uur of twee.
...noemt zichzelf Pabo.
...is niet droog.
...zegt ondertussen alles, helaas onverstaanbaar. Voor het moment is zjosj mijn absolute favoriet, maar hey, wie kan George wel fatsoenlijk uitspreken?
...mag na Pasen naar school.
Mm.
Keuzes
Kunt ge u voorstellen dat rechts er zo uit ziet.
Als links er zo uit ziet?
Straf!
De Kempen blijven verbazen!
Nog straffer moet ge zijn om een pamper te verversen in dat zand.
Het was dit of dennennaalden, gezandstraald of geprikt worden, ik koos vandaag voor het eerste.
Dan koos ik voor geen zand in het haar maar aan het gat, die keuze was minder geslaagd.
Twee blonde jongens
Toch straf dat twee blonde broers zo hard niet op elkaar kunnen gelijken.
En dan laten we het karakter nog buiten beschouwing.
(Ik vul de tijd terwijl we wachten op ons Els)
Twee jaar, twee taarten
Abel werd gisteren twee dus bakte ik twee taarten, levend rekenen heet dat geloof ik.
Een dikke chocoladetaart met een hoop chocoladeglazuur er tussen en er rond en een meringue met passievruchten.
Mierzoet, ik heb er een cola light bij gedronken.
Maar den Abel is dus twee en van de slag is er niks meer mee aan te vangen.
27 februari mag hij naar school heb ik al uitgedokterd.
Dat zijn nog 172 dagen en dat klinkt ineens weer keilang.
Hier een fotooke van een slapend Abeltje (jaja, dan zijn ze schattig hé) in de draagdoek en hieronder een fotooke van een van de kaartjes en toen was ik uitgefotografeerd, ge zoudt voor minder.
Zo, en nu ga ik eindelijk die vlaggetjes in enveloppes steken.
Hopelijk morgen iets productievers.
Tot dan!
Edit: Lap, misrekend, hij wordt pas in maart 2,5.
Pasen dus, mm.
The Zsazsa Style
Ik ging tussendoor snel een broekje maken.
Een soort van harembroekpakje.
Voor peuters, want die mogen dat nog ongestraft dragen.
Onomgezoomd natuurlijk, of wat had u nu gedacht?
Langs hier valt het nog mee.
Maar dan komt die buik.
Die dichter bij de kin dan bij het kruis zit, daar klopt iets niet, daar hoort een buik niet te zitten.
Maar ach, op sommige dagen komt het allemaal zo nauw niet, Jef en ik zagen er ook niet zo geweldig uit.
Ik had een karowenemmeke* aan dat alleen paste bij de restanten van de hibiscusthee op Jef zijn smoeltje.
Hij droeg op zijn beurt een loopbroek met katsjoewenbotten.**
Maar ach, alsof het belangrijk is dat er iets accordeert*** of dat ons kruis op onze hielen hangt.
*Ruiten hemdje
** Rubberen laarzen
*** Overeenstemmen
Hoe Mr Zsazsa vandaag niet platgereden werd
Vanmorgend rond den elven bevonden Mr Zsazsa en mezelve ons bij de huisarts, samen met onze jongste telg, die ook meteen de reden was van ons bezoek. Een onverklaarbare huilbui die ingezet werd rond tien uur en een uur later nog niet opgehouden was was de reden ons bezoek.
Diagnose: euhm een viruske?
In de wagen naar huis hoorden we dat er een dodelijk ongeval gebeurd was op de plaats waar Mr Zsazsa zich op dat eigentlijke moment zou bevonden hebben moest hij niet mee naar de huisarts zijn gegaan.
Thuisgekomen viel hij als een blok in slaap om vier!! uur later weer wakker te worden alsof er niets aan de hand was.
U kan onzen Abel vanaf nu inhuren om u te behoeden voor accidenten en andere ongemakken.
Het gebleir zult er er wel moeten bijnemen.
De hangmat wordt voor een meerprijs bijgeleverd.
Mijn schapekes
Die broek, die is nog van Jef geweest.
Jef was wel behoorlijk pissed off toen hij dat ontdekte trouwens, hij was destijds te jong om te zeggen dat ze lelijk was volgens hem.
Abel was er anders meteen voor gewonnen, voor het vestje ook, al een chanse, want dat is wel versch gemaakt.
Jef had er dan toch ook precies een boon voor.
Een zsazsazilet, een joggingbroek én Teva's, een dodelijke combinatie op amoureus vlak binnen een jaar of tien.
Het vestje vind ik toch nog altijd geweldig, zomer of winter, het komt altijd van pas, dit is een versie in joggingbroekstof, zalig stofke vind ik dat eigenlijk, ik heb nog wat andere kleuren ingeslaan.
Deze kleuren passen allemaal zowat in Abels palet. De eerste keer ook dat ik dat maak met biais, dat ging redelijk, die hoeken zijn natuurlijk geen kadoo in een rekkend stofke, dus ik denk dat ik volgende keer iets soortgelijks doe met alleen biais aan de armopeningen, ge moogt niet teveel willen, toch?
Voor het geval u nog biais knipt gelijk ik deed tot een maand geleden doe ik er deze foto bij, zeventien keer makkelijker dan een lange reep stof te knippen is de stof mooi gelijk te leggen, en nog eens, en nog eens en dan misschien nog eens en dan knipknip, meer dan een meter biais in twee scharenknippen.
Ik was daar dus zelf nooit opgekomen, iemand heeft mij dat moeten vertellen, hoe dwaas, wie weet wat doe ik nog allemaal op de treuzelmanier.
Deze tip geldt overigens enkel voor rechte biais, die niet gebruikt kan worden in bochten, of u zou het gelijk ik in tricot moeten knippen.
Aardbeienbaksels, herziene versie
Ik ben zo zot van de achterste cake dat ik twee exemplaren wou bakken om toch zeker genoeg te hebben (ik vind eten nogal belangrijk weet u), maar dat leek mij bij nader inzien nogal belachelijk dus bakte ik in de plaats wat andere taartjes.
Het plan was om tevoorschijn te komen met zes zeer elegante, verfijnde aardbeien-slagroomtaartjes maar dat was niet echt het geval, het werden deze, nogal logge exemplaren. Best te eten, want als de ingrediënten slagroom, koekjesdeeg, chocolade en aardbeien zijn moet er al veel tegenzitten wil het niet smakelijk zijn.
De taartjes zijn volgens dit recept gemaakt maar ipv ricottavulling nam ik gewoon slagroom opgeklopt met wat citroensap en suiker. Op het koekje streek ik wat warme chocolade zodat de slagroom het niet meteen wak zou maken. Nog wat finetunen en dan kan dit helemaal perfect worden.
De bovenste taart, die van gisteren, daar weet ik nu het fijne van, ik deel u even het versimpelde, gewogen recept mee.
-85 gram boter
-180 gram suiker
-220 gram bloem
-Een half zakje bakpoeder ttz 10 gram
-1/2 tl zout
-1,25 dl melk
-1 ei
-500 gram aardbeien, steeltje er af en in twee gesneden
-Verwarm de oven voor op 200°
-Meng de boter met de suiker en voeg dan het ei toe.
-Doe het zout en het bakpoeder bij de bloem en voeg dit om en om met de melk bij het mengsel zodat je een mooi lopend beslag krijgt.
-Giet dit beslag in een vorm, verdeel er de aardbeien over en bestrooi dit met wat fijne suiker.
-Zet een kwartier in de oven, verlaag de temperatuur dan naar 175 en bak nog een half uur.
-Haal uit de oven, laat even afkoelen en u hebt een heerlijk stukje cake.
Drinken deed ik ook, een aperitiefje van champagne met vlierbloesemsiroop versiert met een aardbeitje en een toefke munt. Aperitief uit den hof, scoren!
Abel had zich voor de verjaardag van zijn vader extra opgetut.
Zo zijn we wel, kosten nog moeite sparen!
Mme Zsazsa in de plooi
Twee weken geleden toen het zomerde zocht ik diep in mijn kast naar iets gepast voor het warme weer, dit kwam tevoorschijn, ik dacht: "Ach, ik moet toch niet buiten"
In een jolige bui showde ik 'mijn tent' op facebook en blijkbaar viel dat wel in de smaak, ge hebt natuurlijk mensen die met alles staan *kucht*
In dezelfde jolige bui duwde ik Mr Zsazsa een kodak in de handen en ging wat jolig hangen wezen in een boom. Dit allemaal om u de testversie van een kleedje te laten zien dat ik eigenlijk al vergeten was. Het zit zo, tijdens mijn zwangerschap van Abel droeg ik alleen tenten, mijn gat vergroot nl. evenredig met mijn buik en dat is echt niet flatterend in een schoon spannend dingske van fragile, tenten dus, tenten die doen vermoeden dat er in het kleed een schoon rank iemand huist. Dat was er in dit geval schromelijk nevenst, hier was geen ruimte meer voor de suggestie, ge kon goed merken dat er twee personen in dat kleed zaten. Maar ... een van de twee has left the tent en eigenlijk valt het nu weer mee. 
Meer nog, ik vind het zelfs een 'plezant' kleedje, valt dat even mee als je toch al in een jolige bui bent.
Ondertussen is er al een bandje afgescheurd en ligt het ergens in een hoek te wachten om deftig afgewerkt te worden, op testversies ben ik niet zo precies.
Zo gebruikte ik ipv een beleg gewoon een biasoverschotteke, dat rap rap wordt vastgestikt en dan uiteraard komt piepen.
En omzomen dat gebeurt al helemaal niet, wie ziet dat uiteindelijk hé?!
