Dat Abeltje ging vandaag voor de eerste echte keer naar school.
Vrijdag was het terugkomdag en had hij een papier opgehangen om te beschilderen. Vanmorgend stoof hij dan ook meteen naar de verf en gunde ons geen blik meer.
Uiteraard ging ik niet meteen naar huis maar babbelde nog wat bij met andere ouders terwijl het gebleet uit de kleutergang negerend.
En toen ging ik terug...
Dat moogt ge dus nooit doen.
Omdat het dan toch al te laat was schoof ik maar aan in de kring en zag alle wenende kindjes overgaan in vrolijke kleuters, op een seconde of drie. Godmiljaar.
In tussen ben ik een uur thuis en moet ik weer vertrekken.
Volgende week misschien eens nog een poging ondernemen om wat bij te werken.
En ik wil het niet weten dat dag twee nog erger is
Labels: Abel