Δημοσκόπηση της Metron Analysis, για λογαριασμό της εφημερίδας Παραπολιτικά, δίνει στον ΣΥΡΙΖΑ προβάδισμα 19,5 μονάδων στην πρόθεση ψήφου έναντι της ΝΔ και 23,6 στην εκτίμηση ψήφου.
Η χθεσινή θλιβερή εικόνα της μείζονος αντιπολίτευσης στη Βουλή επιβεβαιώνει αυτά τα στοιχεία:
Ο Σαμαράς πούλησε χαζομαγκιά και success story,
ο Βενιζέλος, στην τελευταία του εμφάνιση ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, παρουσίασε εαυτόν ως αυτοθυσιασθέντα για τη σωτηρία της χώρας,
ο Θεοδωράκης επιστράτευσε το 12άρι που δεν μας έδωσε η Κύπρος, για να αποδείξει ότι έχουμε χάσει και τους τελευταίους μας συμμάχους,
ο Κουτσούμπας έχασε και πάλι το δίκιο του, εξαιτίας της εικόνας σταλινικού κομισάριου που παρουσιάζει.
Είναι δυνατόν να μην υπάρχουν κομματικά στελέχη που να επισημαίνουν αυτά τα τραγικά λάθη; Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο βουλευτικός μισθουλάκος; Δεν βλέπουν ότι με τέτοιους αρχηγούς κινδυνεύουν να μην ξαναμπούν στη Βουλή; Δεν καταλαβαίνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει μόνος του παιχνίδι, εξαιτίας της δικής τους ανεπάρκειας; Ή μήπως τα αντιλαμβάνονται όλα αυτά και αδιαφορούν;
Αν δεν ήταν τόσο θλιβεροί, θα διατηρούσε τη δημοφιλία του ο Αλέξης Τσίπρας; Ενδεχομένως ναι. Είναι ο πιο συμπαθής πρωθυπουργός των τελευταίων πολλών δεκαετιών: νέος, ωραίος, δυναμικός, ευγενικός και προπαντός έξυπνος. Καταφέρνει να γεφυρώνει τις ιδεολογικές διαφορές στο κόμμα, μέχρι τουλάχιστον την επόμενη σύγκρουση. Κάθε φορά που ομάδες πολιτών ή οργανώσεις τα βρίσκουν σκούρα με τους υπουργούς και τους βουλευτές, ζητούν συνάντηση με τον πρωθυπουργό, πιστεύοντας ότι θα βρουν το δίκιο τους. Ο λαός τον εμπιστεύεται.
Θα τον ήθελες για γαμπρό σου, για συνδαιτημόνα, για να πιεις μαζί του ένα ουζάκι ή έστω έναν καφέ.
Σε μικρό χρονικό διάστημα κάλυψε τις ελλείψεις του στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα, στη ρητορεία και την ετοιμολογία. Μόνο η φωνή του εξακολουθεί να είναι εκνευριστική, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να αλλάξει τη φωνή του.
Διατρέχει τον μισό πλανήτη, αντιμετωπίζοντας έναν εσμό λακέδων και αδίστακτων κερδοσκόπων, ενώ ταυτόχρονα ανταποκρίνεται και στα υπόλοιπα καθήκοντά του. Χθες, τη στιγμή που η Ζ.Κωνσταντοπούλου τον κάλεσε στο βήμα, εκείνος αναστέναξε, με την κόπωση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.
Με αυτά τα δεδομένα, έχει κατακτήσει τις καρδιές του 70% των πολιτών. Δεν πάει πολύς καιρός, που τα ποσοστά ήταν ακριβώς τα αντίστροφα: ελάχιστοι εμπιστεύονταν το "παιδαρέλι", πολλοί τον κορόιδευαν.
Όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους υπουργούς του. Κάποιοι συχνάζουν περισσότερο στα κανάλια παρά στα γραφεία τους, άλλοι δυναμιτίζουν τα πάντα επειδή δεν πήραν υπουργείο και άλλοι κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από ό,τι υπόσχονταν προεκλογικά.
Η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης, κάθε χρόνο την Ημέρα Περιβάλλοντος, απονέμει βραβεία αντιοικολογικής δράσης, κατόπιν ανοιχτής ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Φέτος τιμήθηκαν οι: Παναγιώτης Λαφαζάνης, Πάνος Καμμένος, Βαγγέλης Αποστόλου, Νάντια Βαλαβάνη, Γ. Τσιρώνης και Νίκος Βούτσης. (Για το σκεπτικό της βράβευσης, εδώ)
Διαβάζοντας αυτά τα ονόματα νιώθεις θλίψη και απογοήτευση, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιέσαι τι θα κάνουν όλοι αυτοί με το Ελληνικό, τις Σκουριές, το γήπεδο του Μελισσανίδη και την άναρχη δόμηση, αφού δεν δίστασαν να αποκαλέσουν το κυνήγι "ένα από τα ωραιότερα σπορ", που "επιχειρεί να αναδείξει μια νέα ποιότητα ζωής". Εν ολίγοις, η κυβέρνηση παίρνει μηδέν στην προστασία του περιβάλλοντος.
Μηδέν παίρνει επίσης στην ενημέρωση του λαού, αλλά και στις εσωτερικές δημοκρατικές διεργασίες, που παλαιότερα ήταν το καμάρι του ΣΥΡΙΖΑ.
Εντωμεταξύ, τη νύχτα της Τετάρτης προς την Πέμπτη, όταν οι πολίτες περίμεναν με αγωνία το αποτέλεσμα του Μυστικού Δείπνου στις Βρυξέλλες, κανένα κανάλι δεν μετέδωσε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού. Ιδίως η ΝΕΡΙΤ βρισκόταν στα... στέκια της αθηναϊκής κρεαταγοράς και δεν έκρινε σκόπιμο να τα εγκαταλείψει για σαχλαμάρες! Για μια ακόμα φορά, ευτυχώς που υπάρχει το διαδίκτυο, και ενημερωνόμαστε από ελληνικά και ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Αν επιτευχθεί συμφωνία και δεν πάμε σε εκλογές, ο Τσίπρας θα πρέπει να κάνει ανασχηματισμό, πετώντας τους άχρηστους και μειώνοντας τα υπουργεία. Η πεντάμηνη οικονομική ασφυξία, η αγωνία για το αύριο και τα συνεχή χαστούκια από τους οικονομικούς δολοφόνους μάς εμποδίζουν να δούμε καθαρά την ανεπάρκεια κάποιων στελεχών. Ίσως επίσης να υπάρχουν και τα πρώτα κρούσματα διαφθοράς, τα οποία αγνοούμε.
Η εικόνα των Τσίπρα, Παππά και Τσακαλώτου σε ένα C130, του πρωθυπουργού που ταξίδεψε οικονομική θέση ή με το τρένο Thalys, του Βαρουφάκη να διασχίζει με τα πόδια την Πλατεία Συντάγματος ή η παραχώρηση του πρωθυπουργικού αεροπλάνου για τη μεταφορά ενός παιδιού που κινδύνευε, δεν θα μπορούν για πολύ ακόμα να καλύπτουν τη συμπεριφορά των υπολοίπων.
Η δημοφιλία της κυβέρνησης παραμένει ψηλά, επειδή η αντιπολίτευση είναι τόσο χυδαία;
Η αγάπη του λαού για τον Τσίπρα θα ήταν τόσο μεγάλη σε ομαλές συνθήκες, όπου οι βλακείες των συνεργατών του δεν θα κρύβονταν πίσω από τον κουρνιαχτό του πηγαινέλα στις Βρυξέλλες;
Μπορεί να γελάμε με το σύνθημα "Πρώτη φορά Αριστερά", αλλά σε ειρηνική περίοδο δεν θα είμασταν τόσο ανεκτικοί. Ή μήπως, σε ειρηνική περίοδο θα μας κυβερνούσαν ακόμα οι Κωστάκηδες, οι Γιωργάκηδες κι οι Αντωνάκηδες;
Τελικά, η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;
Η χθεσινή θλιβερή εικόνα της μείζονος αντιπολίτευσης στη Βουλή επιβεβαιώνει αυτά τα στοιχεία:
Ο Σαμαράς πούλησε χαζομαγκιά και success story,
ο Βενιζέλος, στην τελευταία του εμφάνιση ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, παρουσίασε εαυτόν ως αυτοθυσιασθέντα για τη σωτηρία της χώρας,
ο Θεοδωράκης επιστράτευσε το 12άρι που δεν μας έδωσε η Κύπρος, για να αποδείξει ότι έχουμε χάσει και τους τελευταίους μας συμμάχους,
ο Κουτσούμπας έχασε και πάλι το δίκιο του, εξαιτίας της εικόνας σταλινικού κομισάριου που παρουσιάζει.
Είναι δυνατόν να μην υπάρχουν κομματικά στελέχη που να επισημαίνουν αυτά τα τραγικά λάθη; Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο βουλευτικός μισθουλάκος; Δεν βλέπουν ότι με τέτοιους αρχηγούς κινδυνεύουν να μην ξαναμπούν στη Βουλή; Δεν καταλαβαίνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει μόνος του παιχνίδι, εξαιτίας της δικής τους ανεπάρκειας; Ή μήπως τα αντιλαμβάνονται όλα αυτά και αδιαφορούν;
Αν δεν ήταν τόσο θλιβεροί, θα διατηρούσε τη δημοφιλία του ο Αλέξης Τσίπρας; Ενδεχομένως ναι. Είναι ο πιο συμπαθής πρωθυπουργός των τελευταίων πολλών δεκαετιών: νέος, ωραίος, δυναμικός, ευγενικός και προπαντός έξυπνος. Καταφέρνει να γεφυρώνει τις ιδεολογικές διαφορές στο κόμμα, μέχρι τουλάχιστον την επόμενη σύγκρουση. Κάθε φορά που ομάδες πολιτών ή οργανώσεις τα βρίσκουν σκούρα με τους υπουργούς και τους βουλευτές, ζητούν συνάντηση με τον πρωθυπουργό, πιστεύοντας ότι θα βρουν το δίκιο τους. Ο λαός τον εμπιστεύεται.
Θα τον ήθελες για γαμπρό σου, για συνδαιτημόνα, για να πιεις μαζί του ένα ουζάκι ή έστω έναν καφέ.
Σε μικρό χρονικό διάστημα κάλυψε τις ελλείψεις του στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα, στη ρητορεία και την ετοιμολογία. Μόνο η φωνή του εξακολουθεί να είναι εκνευριστική, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να αλλάξει τη φωνή του.
Διατρέχει τον μισό πλανήτη, αντιμετωπίζοντας έναν εσμό λακέδων και αδίστακτων κερδοσκόπων, ενώ ταυτόχρονα ανταποκρίνεται και στα υπόλοιπα καθήκοντά του. Χθες, τη στιγμή που η Ζ.Κωνσταντοπούλου τον κάλεσε στο βήμα, εκείνος αναστέναξε, με την κόπωση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.
Με αυτά τα δεδομένα, έχει κατακτήσει τις καρδιές του 70% των πολιτών. Δεν πάει πολύς καιρός, που τα ποσοστά ήταν ακριβώς τα αντίστροφα: ελάχιστοι εμπιστεύονταν το "παιδαρέλι", πολλοί τον κορόιδευαν.
Όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους υπουργούς του. Κάποιοι συχνάζουν περισσότερο στα κανάλια παρά στα γραφεία τους, άλλοι δυναμιτίζουν τα πάντα επειδή δεν πήραν υπουργείο και άλλοι κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από ό,τι υπόσχονταν προεκλογικά.
 |
| Του Βαγγέλη Χερουβείμ από την Αυγή |
Διαβάζοντας αυτά τα ονόματα νιώθεις θλίψη και απογοήτευση, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιέσαι τι θα κάνουν όλοι αυτοί με το Ελληνικό, τις Σκουριές, το γήπεδο του Μελισσανίδη και την άναρχη δόμηση, αφού δεν δίστασαν να αποκαλέσουν το κυνήγι "ένα από τα ωραιότερα σπορ", που "επιχειρεί να αναδείξει μια νέα ποιότητα ζωής". Εν ολίγοις, η κυβέρνηση παίρνει μηδέν στην προστασία του περιβάλλοντος.
Μηδέν παίρνει επίσης στην ενημέρωση του λαού, αλλά και στις εσωτερικές δημοκρατικές διεργασίες, που παλαιότερα ήταν το καμάρι του ΣΥΡΙΖΑ.
 |
| Του Γιάννη Καλαϊτζή από την Εφημερίδα των Συντακτών |
 |
| Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από το TVXS |
Η εικόνα των Τσίπρα, Παππά και Τσακαλώτου σε ένα C130, του πρωθυπουργού που ταξίδεψε οικονομική θέση ή με το τρένο Thalys, του Βαρουφάκη να διασχίζει με τα πόδια την Πλατεία Συντάγματος ή η παραχώρηση του πρωθυπουργικού αεροπλάνου για τη μεταφορά ενός παιδιού που κινδύνευε, δεν θα μπορούν για πολύ ακόμα να καλύπτουν τη συμπεριφορά των υπολοίπων.
Η δημοφιλία της κυβέρνησης παραμένει ψηλά, επειδή η αντιπολίτευση είναι τόσο χυδαία;
Η αγάπη του λαού για τον Τσίπρα θα ήταν τόσο μεγάλη σε ομαλές συνθήκες, όπου οι βλακείες των συνεργατών του δεν θα κρύβονταν πίσω από τον κουρνιαχτό του πηγαινέλα στις Βρυξέλλες;
Μπορεί να γελάμε με το σύνθημα "Πρώτη φορά Αριστερά", αλλά σε ειρηνική περίοδο δεν θα είμασταν τόσο ανεκτικοί. Ή μήπως, σε ειρηνική περίοδο θα μας κυβερνούσαν ακόμα οι Κωστάκηδες, οι Γιωργάκηδες κι οι Αντωνάκηδες;
Τελικά, η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;
