komkommergezichtjes in een pot

Als wij nasi, stamppot boerenkool of Oosterse stamppot eten gebruiken we daar graag als eetbare garnering wat "zuurs" bij. Ik maak daarvoor regelmatig een komkommer zoetzuur en vroeger ging er soms een gezichtje mee het glas in, iets waar de kinderen altijd erg vrolijk van werden.

Je maakt het zo:

Je snijdt een gewassen komkommer in plakjes en je doet ze in een met kokend water omgespoeld potje.

(Je kunt er ook voor kiezen om de zaadlijsten te verwijderen en de komkommer in blokjes te snijden.)

Eén schijfje krijgt jeneverbesogen, een wortelmondje.. Dit gaat makkelijker als je er met een puntig mesje een klein beetje ruimte voor maakt.

Plaats dit gezichtje achter het glas en zet het een beetje klem met de andere schijfjes (anders verliest het misschien zijn oogjes...ojee). Een toefje peterselie wordt gebruikt als "haar".

Kook ondertussen wat azijn met een lepeltje inmaakkruiden en, als je dat wilt met wat suiker en/of extra water. een aantal minuutjes en laat het even een beetje afkoelen.

Giet dit warme azijnmengsel over de komkommerschijfjes totdat alles onder staat en plaats het, na volledig afkoelen, in de koelkast.

Na een paar dagen kun je ze dan gebruiken.

Dit zoetzuur is heel snel klaar maar niet bedoeld om erg lang te bewaren.

.................................................................................

En dan nog even dit:

Als je volger (met google friend connect) bent van De Gulle Aarde, of één van die andere leuke blogs op blogspot ;-) en je doet dit met je Twitter account of Yahoo o.i.d., dan zul je geen up-dates meer krijgen van nieuwe gepubliceerde berichtjes. Blogger heeft namelijk alle volgers die niet met een google account profiel inloggen, verwijderd. En dat zullen er best veel zijn, want alleen hier zijn het er al meer dan 60.

Ze adviseren blogschrijvers om die lezers nu over te halen om een google account aan te maken, maar dat ga ik lekker niet doen! Er zijn immers genoeg andere manieren.

zoet-zure pruimen

"Verrassend" en "erg lekker" of  "nee....geef mijn portie maar aan Fikkie". 

Dit zijn meestal de eerste reacties bij het proeven van deze zoet-zure pruimen. 

Of beter gezegd: je vindt het lekker of niet te pruimen ;-).

Ikzelf hou wel van de smaak....een beetje zoet-zuur, iets pittig maar totaal geen pruim meer.

Makkelijk te maken en minstens een jaar houdbaar. Probeer het gewoon maar eens.

Eerst moet je de pruimen wassen in warm water.

Er zit namelijk een waslaagje op en dit kan voor een waas in het inmaakglas zorgen. Kwaad kan dat niet maar 't ziet er minder appetijtelijk uit.

Daarna de pruimen rondom op verschillende plekken inprikken met een satéprikker en in een schoon inmaakglas leggen.

Kook ondertussen zoveel appelazijn met diksap als nodig is om het glas tot de rand te vullen.

(Even wat water erin, uitgieten, opvangen en meten) 

Per halve liter appelazijn gaat 1.5 dl appel-of perendiksap.

Laat het azijn-diksap mengsel 2 minuten zachtjes doorkoken.

Bij de pruimen in het inmaakglas leg je (per 500 gram pruimen):

-4 kruidnagels

-4 pimentkorrels (of een klein mespuntje pimentpoeder)

-1 laurierblaadje

Giet dan de kokende azijn erover en sluit het af.

Laat de pot op een koele donkere plaats rijpen.

Na een dikke week kun je er van eten, als "party snack" met een blokje kaas of "gewoon" bij de boterham met kaas.

kaas op olie

Altijd al zelf eens kruidenkaas willen maken? Dit is the easy way ;-), makkelijker dan dit kan volgens mij niet!

Ik maakte deze week een aantal potjes, een goed gevoel als de voorraad weer is aangevuld.

De kaas hoef je alleen in blokjes of reepjes te snijden, en in een zeer goed schoongemaakt potje te doen.

Tussen de blokjes strooi je wat gedroogde kruiden, dit kan met, een gedeelte van, een zakje inmaakkruiden, of met je eigen mengsel. Giet er vervolgens wat zonnebloemolie over totdat de kaas royaal onderstaat.

Daarna verhuis je het potje naar een koele, droge en donkere plaats en daar mag het dan drie maanden "rijpen".

Je kan alle soorten kaas gebruiken, ook zachte geitekaas, Camembert, Brie enz. De kaas neemt de smaak van de kruiden over.

Kruiden-idee 1

Op een halve liter olie:

2 laurierblaadjes

12 (zwarte) peperkorrels

1 volle theelepel gedroogde tijm

1 volle theelepel gedroogde oregano

Kruiden-idee 2

Op een halve liter olie:

6 jeneverbessen

6 (zwarte) peperkorrels

1 volle theelepel gedroogde tijm

4 laurierbladeren

Experimenteer ook met Provençaalse kruiden, Bruschetta enz. 

Eenmaal open: in de koelkast bewaren en niet te lang meer laten staan.

Deze stukjes zijn lekker "uit het vuistje", maar wat een geklieder is dat met die olie, wij doen dat dus eigenlijk nooit. Wél op een toastje, of op de (eigengemaakte) pizza, en pasta, maar ook heel lekker, een paar stukjes invouwen in je eigen te bakken broodbolletjes.
NB: Er is een hele kleine kans dat de kaas is besmet met botulisme. Wil je helemaal op safe spelen, gebruik deze kaas dan alleen in gerechten die verhit worden.
Zie hiervoor ook de reactie van Henk. 

......................................................................................................

De meeste sneeuw is ook hier weer verdwenen. Voor tuinwerkzaamheden is het nog te vroeg maar er wordt wél hard gewerkt. Er staan namelijk drie oude wilgen die opgeruimd moeten worden, zo'n klusje dat makkelijk wordt uitgesteld. Tja, en als wij er niet aan beginnen dan doen zij het wel!

Mooi, al die verschillende vormen. Maar er is niet alleen maar afbraak. De eerste tekenen van een nieuw begin zijn er ook al.

Yeah!!!

lekker lieve-vrouwe-bedstro

Even kennismaken,

want als je gaat zoeken naar deze plant onder de Latijnse naam kom je zowel Asperula odorata als Galium odoratum tegen. Beide namen worden wel gebruikt.

Het is een bosplantje, ze groeit dus liever niet in de volle zon. In "het wild" kun je haar in haast heel Europa wel vinden maar ook gekweekt in de tuin doet ze het goed.

Er zijn nogal wat verhalen over het ontstaan van de Nederlandse naam, meestal met Maria in de hoofdrol. 

Het bloeit ook in mei, en de meimaand is in de Katholieke kerk ook wel de Mariamaand.

Het gebruik:
Het lieve-vrouwe-bedstro wordt al heel lang gebruikt om smaak te geven aan wijn en appelsap.
Het heeft een zeer aangename smaak maar je moet het eigenlijk wel even plannen.
De volle smaak van de bladeren  komt namelijk pas vrij als je een takje een paar uur droogt. (Probeer maar eens!) Pluk het takje als de bloemen net of nog net niet open zijn.
Als het lekker ruikt kun je een takje in de wijn of appelsap doen. Voor 1 liter zijn 2 takjes genoeg.
Het geeft er een hele lekkere smaak aan.
Kinderen lusten het ook graag, en dat is handig want een glaasje appelsap met lieve-vrouwe-bedsto voor het naar bed gaan, doet ze beter slapen, het heeft slaapopwekkende eigenschappen.

Ik krijg ook elke maand de nieuwsbrief van Daniëlle Houbrechts, en deze keer stuurde ze een recept van lieve-vrouwe-bedstro jam mee. Dat moest ik gelijk ook even proberen natuurlijk.
Het idee om van wijn jam te maken lijkt misschien wat raar, maar door het koken verdwijnt de alcohol en alleen de smaak blijft over. Je kunt dus gerust bij het ontbijt een boterham met deze gelei eten en dan met je auto naar het werk gaan zonder bang te zijn voor een eventuele alcoholcontrole. (Tenzij je tot laat in de nacht.......)

Haar recept:
Neem 1 liter witte droge wijn en laat er een nachtje lang enkele takjes lievevrouwebedstro in zwemmen.
Zeef ze er 's morgens uit en doe er het sap van een citroen bij en maak hiervan jam met geleisuiker. Volg daarbij de aanwijzingen op de verpakking.
In potjes met schroefdeksel en omgekeerd af laten koelen.

Ik had alleen halfzoete wijn, maar dat mocht de pret niet drukken.
Ik heb eerst eens een halve liter gemaakt. Met een nieuw recept probeer ik altijd een beetje te maken, in het verleden is het te vaak gebeurd dat ik, in mijn enthousiasme, potten vol heb gemaakt van iets wat eigenlijk helemaal niet lekker was, en dus ook niet opkwam.

Ik heb 3 takjes in de halve liter gedaan, en dat is genoeg, volgens mij verdwijnt er wat smaak bij het opkoken.
Het is een lekkere gelei geworden, het is een onbekende smaak, maar wel aangenaam.. Lekker op een toastje maar ik lust hem ook wel bij een kaasplankje.
Dit recept komt zeker op de to-do lijst van mei!

Toch ook een waarschuwing:

Ga niet, omdat het zo lekker is, heel veel van dit kruid gebruiken, overmatig gebruik kan aanleiding geven tot hoofdpijn en duizeligheid. 

hergebruik van 't augurkennat

Oh,oh, zo heb je een grote pot vol dikke augurken en voor je het weet heb je...........

.........dit. 

Ik gebruik dit soms voor het aanmaken van de sla, maar zoveel zuur water ben ik echt niet zomaar kwijt en zeker niet in een seizoen waarin nog weinig zomergroenten worden gegeten.

Nu woonde middelste dochter vorig jaar een tijd in Frankrijk bij een Amerikaans gezin en daar werd het augurkennat gebruikt voor "Pickled eggs", en "dat was erg lekker", zei ze. 

Een aantal jaren geleden heb ik zelf ook al eens eieren in het zuur gemaakt, maar ik zal je mijn reactie besparen bij het proeven van zo'n rubberballetje; laat ik volstaan met te zeggen dat het dingetje toen niet de normaal gangbare lichamenlijke voedselpaden heeft bewandeld.

En toch begon er wat te kriebelen......misschien had ik een verkeerd recept, of hadden mijn smaakpupillen een off-day en heel misschien leggen de kippen nu wel andere eieren, iets dat het eindresultaat in positieve zin zou kunnen veranderen, (onzin natuurlijk).

Bovendien is het zo eenvoudig om te maken én hebben we eieren genoeg.

Het enige wat je moet doen is eieren hardkoken, pellen en ze in de azijn laten glijden (bij voorkeur van een lepel laten glijden, gespatte azijn in je ogen is niet fijn).

Deze azijn is natuurlijk al helemaal op smaak, je hoeft verder niets toe te voegen

Je laat ze er minstens 2 weken zo niet langer in staan en bewaart het in de koelkast.

En wat ben ik blij dat ik het nog een keer heb geprobeerd want ze zijn heel anders dan de eerste keer.

Je kunt de eieren zo uit het vuistje eten maar ook door een slaatje doen of bij de sla gebruiken, wat bij ons nu favoriet is, samen met daslookbloemen en Pickled nettles.

Pickled nettles? Brandnetels in het zuur?

Daar zul je misschien niet zo gauw aan denken maar dat is ook erg lekker hoor!

Je neemt de toppen van jonge brandnetels (zonder zaad) en wast ze goed. Dan doe je ze in een pot en schenk het augurkennat erover. Toevoegen van een paar knoflookteentjes maakt het nog bijzonderder.

Laat het minstens 4 weken trekken, de brandnetels zullen niet meer prikken.

Soms komen de brandnetels "omhoog", ik leg er dan een steentje op om ze onder te houden.

Behalve door de sla kun je deze zure brandnetels ook zo gebruiken:

En als je je afvraagt wat dat groene stukje rechts is, dat is een knoflookteentje uit mijn pot met pickled nettles, helemaal groen verkleurd door de chlorofyl  (bladgroen) uit de brandnetel.

zoetzuur van courgette

En zomaar onverwacht lag dit op mijn aanrecht. Niet meer super vers maar nog veel te mooi om als kippenvoer dienst te doen. Een leuke uitdaging, en een recept, met ingrediënten die ik in huis had, was snel bedacht. De ietwat tegengevallen inmaak-uitjes oogst van vorig jaar heeft er namelijk voor gezorgd dat er nog genoeg inmaakkruiden over zijn.

Ik maakte het zo:

Was de courgette en snij ze doormidden. Haal de zaadlijsten er uit. Snij ze dan in dobbelsteentjes, de schil kan blijven zitten, maar dat hoeft niet. Snij ook een paar uien in dunne ringen. Leg alles om en om in een schaal en bestrooi royaal met zout. Even omscheppen en een paar uur iets anders gaan doen. 

Spoel dan de groente onder stromend water goed af en laat het uitlekken. Maak een azijn/suiker mengsel. Voor 4 potjes van 350 ml had ik aan een halve liter azijn met 300 gram suiker genoeg. Breng dit aan de kook met 2 zakjes inmaakkruiden maar gebruik het laurierblaadje niet. 

Laat dit enkele minuten koken en doe dan de uitgelekte courgette en ui erbij. Laat het nog 5 minuten doorkoken. 

Schep dan de groente in schone potjes. ( Waarom zetten we dat er eigenlijk altijd zo nadrukkelijk bij, zijn er soms vrouwen die het in niet schone potjes doen? )

Giet dan het kokende azijnmengsel er bij en sluit de potjes. Even omgekeerd wegzetten en minstens een week laten rijpen.

Het eerste potje is inmiddels alweer leeg, de smaak is prima, niet te zuur en niet te zoet.

Maar wel raar om dit midden in de winter te doen.

stoofpeertjes wecken

De stoofpeertjes vallen ook al weer uit de bomen, je kan ze natuurlijk ook goed wecken.

Je maakt eerst de peertjes klaar zoals je gewend bent, met kaneel en/of iets wat ze extra rood kleurt.  De gare peertjes in de glazen doen en het kookvocht er bij schenken. Afsluiten en 30 minuten wecken bij 100 graden.

Dit is wel een heel kort logje daarom ook nog wat kleurrijke foto's uit de tuin. 

En nu....nu ga ik gauw verder genieten van het mooie nazomer weer. Met een interessant boek (2003).

Warm aanbevolen!!!!

De Sng'oi-stam in Maleisië leeft zonder auto's, telefoons, klokken of agenda's in een ongerepte groene wereld, waar stress, concurrentie en wantrouwen onbekende begrippen zijn. Dit inheemse volk ziet zichzelf - net als vele andere natuurvolken - als onderdeel van een groter geheel. Uit deze visie spruit hun scherp en onvertroebeld gevoel voor de energieën,  emoties en intenties van hun leefomgeving en de wezens die daarin leven. Van deze intuïtieve verbondenheid maken ze volop gebruik in hun dagelijks bestaan.  

De psycholoog Robert Wolff, die zijn hele leven bij verschillende inheemse volken heeft doorgebracht, woonde ook een aantal jaren bij de Sng'oi. Hij leerde hun taal, at hun voedsel, sliep in hun hutten en kreeg grote bewondering voor deze mensen en ging van ze houden. De Sngoi respecteren de stilte en vertrouwen erop dat de tijd de dingen openbaart en wonden heelt. Ze leven volledig en vreugdevol in het hier-en-nu. Wolff besefte hoever wij van deze manier van leven zijn vervreemd. Dit boek houdt ons een spiegel voor, waarin we geconfronteerd worden met die vervreemding. Tegelijkertijd daagt het ons uit in onze versplinterde wereld menselijkheid  en vertrouwen én onze verbondenheid met de schepping te herontdekken.

appeltjes wecken

Nu de pruimen allemaal verwerkt zijn, staan we voor een nieuwe uitdaging: appels, en daar kun je zo veel meer mee doen dan ze uit het vuistje opeten. 

Eerst ga ik een paar porties wecken, 30 minuten bij 90 graden is voldoende. Ook hier geldt weer dat je de temperatuur in de gaten moet houden omdat je anders appelmoes krijgt. En ja, appelmoes maak je ook 30 minuten bij 90 graden in.

De eerste zending was naturel; de stukjes in het glas doen en er iets afgekoeld gekookt water met een beetje suiker overgieten. De hoeveelheid suiker hangt af van de smaak van de appels en de eindbestemming.

De tweede zending was met kaneel en rozijnen erbij. In plaats van kaneelpoeder kun je ook een kaneelstokje in het glas leggen.

Een aantal appeltjes werden gebruikt voor de appelgelei. Je kookt de in stukken gesneden appels met een beetje water, de schil en het klokhuis kunnen gewoon meekoken. Dan laat je de brij uitlekken door een doek (uitknijpen mag maar is erg heet), en het opgevangen sap kook je weer op met suiker of geleisuiker. Ook hier ging een snufje kaneel door. 

Appelgelei is erg lekker op de boterham of pannenkoek maar probeer ook eens een eetlepel gelei opgelost in kokend water en gezoet met honing te drinken als je verkouden bent.

Van het appel-rozijnenmengsel had ik wat achteruit gelegd, want je krijgt best trek van die lekkere appelgeur.

Dat werd gebruikt in de appelflappen, extra lekker gemaakt met een beetje custardpoeder op het velletje bladerdeeg.

Het smaakte prima bij een kopje koffie.

Nadat alle appeltjes verwerkt waren lag er nog een bergje "afval". Groene container? Nee hoor..................

...............zij vonden het lekker. 

Wist je trouwens dat 

-de appel, gegeten met schil, laxerend is, terwijl hij zonder schil, geraspt en na 15 minuten pas gegeten met wat kaneel, juist stoppend is?

-appelpitten blauwzuur bevatten en bij grote hoeveelheden giftig zijn?

-er veel meer dan duizend veschillende appelrassen zijn?

-Merlijn les gaf onder een appelboom?

-er heel veel spreuken en gezegden zijn met een appel?

Hoeveel kennen jullie er?

rode bieten wecken

Voor 4 potten van een liter heb je ongeveer nodig:

20 gare rode bietjes, gekookt met 1 theelepel zout

125 gram suiker

7,5 dl water

3,75 dl wijnazijn

4 uitjes (of meer als je dat lekker vindt)

laurierblaadjes

De bietjes in blokjes of plakken snijden en in de glazen leggen.

Het water met de suiker aan de kook laten komen en de suiker volledig op laten lossen, eventueel afschuimen en de wijnazijn toevoegen. Alles af laten koelen. 

De uienringen op de bietjes leggen en een laurierblaadje erbij steken.

De glazen tot 1 cm onder de rand vullen met de azijn-water oplossing en sluiten met ring en klem.

Doe ze in de weckketel of grote pan en breng het water aan de kook. Laat ze 30 minuten zachtjes doorkoken en haal de glazen uit het water. De volgende dag mag je de klemmen verwijderen en controleren of het deksel vast zit.

Mogelijkheid 2:

Leg de in stukjes gesneden gare bietjes in een pan en overgiet ze met een suiker-azijn oplossing: 500 gram suiker op 1 liter azijn. Doe in een neteldoek (of koffiefilterzakje) een paar kruidnagels, enkele mosterdkorrels en een stukje hele gember. Het zakje dichtbinden (filterzakje dichtvouwen en sluiten met een paperclip) en het zakje een nacht mee laten trekken in de pan met bietjes. De volgende dag de bietjes in de glazen doen met de azijnoplossing maar zonder de kruiden. Per glas een laurierblad insteken en ook 30 minuten inmaken bij 100 graden.

Bietjes zijn erg gezond. We zouden ze eigenlijk veel vaker moeten eten. 

Klik hier voor de 8 redenen om regelmatig rode bietjes te eten.

sperziebonen wecken

De eerste emmers met bonen staan alweer in de keuken, helaas zijn er veel boontjes aangevreten door slakken. 

Als daar nou eens een oplossing voor was waar de vogels en de egels niet de dupe van werden......

We hebben alles zo'n beetje al wel geprobeerd, koffiedik, eierschalen enz. Dit weer is natuurlijk ideaal, een soort slakkenparadijs, niets aan te doen dus. Dan maar blij zijn met wat we wél hebben.

Ik ga de bonen wecken.

Gelukkig heb ik een grote weckketel waar acht weckglazen tegelijk in kunnen want ze moeten, nadat het water kookt, nog twee uur zachtjes doorkoken. 

Wel de boontjes eerst even een drietal minuten blancheren voordat ze in de glazen gaan. Dit is heel belangrijk. Overgiet ze dan met licht gezouten gekookt water en sluit ze met een ring en klem. Nadat de kooktijd verstreken is de boontjes uit het waterbad nemen en helemaal af laten koelen voordat je de klemmen eraf haalt.

We hebben verschillende soorten sperziebonen, dit zijn de gele boterboontjes.

En dan krijg je het soms ook zo, waar de ene 'productielijn' ophoudt en de andere begint.

Snijbonen kun je op dezelfde manier wecken.

Inmiddels zijn ook de eerste aardappels gerooid, niet veel aan de stam maar wel erg groot. Of ik daar nu zo blij mee ben...........