bloempot vuurtje

Eén van mijn favoriete bezigheden is het stoken van een vuurtje. 

In koudere maanden kom ik met onze houtkachels dus prima aan m'n trekken.

Maar zomers kan ik ook altijd wel een excuus vinden om "de lucifer te hanteren" hoor.

Zo ben ik erg gecharmeerd van marsh-mallows.........tenminste als ze warm en zacht van binnen zijn en een krokant, iets bruin, korstje hebben.

In de wintermaanden zit ik binnen wel eens een enkele keer met zo'n dingetje aan een stokje boven een waxinelichtje ;-), maar als we zomers 's avonds buiten zitten, na te genieten van de voorbije dag, kan ik dat niet doen want dan waait, 9 van de 10 x, m'n vlammetje uit.

Dus ga ik dan voor het grotere werk, ik stook een vuurtje in een bloempot.

Je hebt er voor nodig:

-terracotta bloempot (elke grootte kan)

-stenen ondergrond (het potje wordt heet!)

-houtskool voor de bbq

-aluminium folie

-stevig stukje gaas, passend geknipt (bij de doorsnee van je pot)

-aanmaakblokjes

Bekleed de binnenkant van de pot met aluminiumfolie en leg de aanmaakblokjes erin.

Plaats het zelfgemaakte roostertje ongeveer 1 cm diep in de pot. (mijn potje is door het vele gebruik al zwart maar denk nu niet dat ik elke dag marsh-mallows eet :o)

Leg een aantal kooltjes op het roostertje maar zorg dat er genoeg zuurstof bij de blokjes kan komen.

Zet je potje op een vlakke steen en steek de aanmaakblokjes aan. 

Je kunt beter niet van die witte, sterk ruikende, aanmaakblokjes gebruiken, al geven die een veel feller vuur. Je pot kan er wel tegen maar als je er te dicht bij zit........

Als de blokjes zijn opgebrand, en de kooltjes smeulen dan kan het smikkelen beginnen.
Gezellig met z'n allen rond een (iets grotere) pot.
Of spies eens knakworstjes aan je stokje of..............

.....................................................................................

Over gezellig buiten zitten gesproken................

Bij onze natuurvijver hebben we een tuinhuisje waar we graag voor of in zitten, afhankelijk van de zonnesterkte.

Afgelopen jaren zaten we er niet zo vaak. Enkele mussenpaartjes hadden namelijk nestjes gebouwd onder de dakpannen. 

Elke keer als wij er even van onze koffie zaten te genieten sprong een pa (of ma) zenuwachtig met een snavel vol voedsel van de ene op de ander tak van de grote es die er naast groeit. 

De angst om te dicht bij ons te komen won het van de drang om de jongen te voeren.

Als we er té lang zaten begonnen al die mussenkinderen te piepen, niet snappend waarom de voedselstroom tijdelijk was opgedroogd. Van pure stress lieten de ouders dan het al verzamelde voedsel vaak vallen en verdwenen even weer uit beeld, op zoek naar nieuw eten.

Tja, dan zit je er niet lekker, je krijgt zelfs een schuldgevoel.

Dus bouwde manlief een nieuw luxe onderkomen, een soort mussenhotel, in de hoop de (steeds in aantal toenemende) mussen te verleiden.

Een enkele rij dakpannen met héél véél nest gelegenheid waar ik, als ik een musje was.............

Je moet toch een béétje baas in eigen tuin blijven.

scrubzeep voor de tuinman

Werken in de tuin, daar krijg je lekker "vieze" handen van. 

Plantensappen, aarde, per abuis fijngeknepen wormen...........je wilt niet echt weten wat er zich zoal bevindt in de groeven van je hand en onder je nagels :-).
Een nagelborsteltje kan veel goed werk verrichten maar ik vind dat niet zo prettig, het doet mij zelfs een beetje zeer.

Wat ik wél erg lekker vind is deze scrub, kinderlijk eenvoudig te maken, heerlijk mee te variëren en ook nog eens leuk om als kadootje aan een tuincollega te geven ;-).

Wat moet je doen?

Je vult een potje met een wijde opening voor 3/4 met suiker.

Hier giet je, al roerend, vloeibare handzeep bij.

Gekleurde handzeep is leuk te combineren met een klein beetje gesnipperde bloemetjes in dezelfde kleur. (Niet te veel want dan verstopt de afvoer natuurlijk)
De eerste paar dagen kan er een laagje schuim op je scrub staan, bij mij is dit na twee zo'n dagen verdwenen.

Een flinke klodder scrubzeep en je handen zijn zo weer helemaal schoon.
Regelmatig even de suiker-zeep oplossing flink omroeren.

zilverschoon

Als de gele bloemetjes van het Zilverschoon (Potentilla anserina) bloeien dan schijnt ook de zon want bij somber weer gaan ze niet open. De hele zomer door kun dit koppige onkruidje overal in Nederland vinden in bermen en langs bosranden. Het komt zeer algemeen voor en voelt zich thuis op verschillende grondsoorten. Het heeft er totaal geen moeite mee om grotere oppervlaktes te overwoekeren, rode uitlopers wandelen zo naar de overkant van een paadje om daar verder te groeien.

Als je je trouwens afvraagt waarom dit groene plantje de naam zilverschoon heeft gekregen moet je het blad eens omdraaien.....................

Van dit plantje kun je een (redelijk smakende) thee zetten door wat fijngeknipt blad (ongeveer 2 theelepels) en wat bloemetjes met kokend water te overgieten en dit afgedekt 10 minuten te laten trekken.
(Je plukt natuurlijk niet uit de berm langs een drukke weg, maar zoek een rustig fietspad of een bosrand)

Van deze thee kun je twee tot drie kopjes per dag nemen als je last hebt van diarree met krampen. Ook krampen tijdens de menstruatie kunnen dragelijker worden door het drinken van deze thee.

Zilverschoon behoort tot de rozenfamilie en, zoals eigenlijk alle leden van deze familie, is het looizuurrijk.
Deze looistoffen hebben een samentrekkende werking op de ontstoken slijmvliezen van het darmstelsel.
Even simpel gezegd: het trekt het darmslijmvlies samen doordat, met behulp van deze looistoffen, er een beschermend laagje over de ontstoken slijmvliezen wordt "gebouwd". Het onderliggende zieke weefsel kan nu genezen.

De smaak van de thee is trouwens niet bijzonder, je kunt het wat voller maken door andere kruiden toe te voegen zoals kamille, munt en/of citroenmelisse. 

Thee gezet van dit plantje kun je ook gebruiken als spoel/gorgelmiddel bij tandvleesontsteking, aften en keelpijn. Gebruik wat over is ook eens als een huidreinigende lotion.
Een hele sterke thee kun je gebruiken als depmiddel voor aambeien.

Ben je wat avontuurlijker ingesteld dan kan je 75 gram gedroogde zilverschoonwortel 1 week laten trekken in een fles rode port. Hiervan mag je dan, bij diarree, 3 maal daags een borrelglaasje.

Deze wortel is ook eetbaar, en smaakt, met wat fantasie, naar pastinaak. Je kan hem bakken, koken en rauw eten en hij werd vroeger zelfs speciaal voor dit doel gekweekt. Koester op dit punt echter geen al te hoge verwachtingen, wil je je buikje ervan rond eten dan moet je nogal wat rooien, de wortels zijn namelijk erg klein. Waarschijnlijk zijn de wortels in de winter iets sappiger, je moet ze dan wel weten te vinden.

Ook al is Zilverschoon een heel veilig kruid om te gebruiken, je moet natuurlijk wel altijd je gezonde verstand gebruiken en bij twijfel (diarree die langer dan 3-4 dagen aanhoudt bijvoorbeeld) altijd een huisarts raadplegen.

Ook van dit kruid moet je niet wekenlang drie kopjes per dag drinken.

onze meubels van "afval" hout

klik om te vergroten

Een poos geleden kreeg ik een mailtje van Linda. Zij had hier in dit berichtje gelezen dat wij in één kamer al onze meubelen zelf hadden gemaak van afgedankt (pallet)hout en "dat ik dat nog wel eens zou laten zien".
Dat is inmiddels anderhalf jaar geleden en haar vraag was dan ook of ik al plannen in die richting had :o).

"Euhhh......nou nee, eigenlijk niet en ook nooit meer aan gedacht". 

Ik ben niet zo gul met informatie over mijn/ons privéleven. Maar, belofte maakt schuld en nou ja, het is toch ook een beetje "komkommertijd".

Dus hier de foto's, speciaal voor Linda maar natuurlijk ook voor ieder ander die ze wil bekijken.

Deze kamer is gebouwd in een stukje van de vroegere koeienstal. Het is er laag en ook het licht laat te wensen over omdat er alleen via een vijftal kleine stalraampjes aan één kant daglicht naar binnen komt. Dat maakte trouwens ook het maken van een beetje redelijke foto's nog tot een hele uitdaging.

De oorspronkelijke bedoeling was, heel luxe, een kamer speciaal voor mij en al mijn boeken ;-), maar al gauw kwam iedereen er zitten en inmiddels is het een (veel gebruikt) onderdeel van ons huis.

Kijk maar even mee..........

De boekenkast is gemaakt van twee grote, lange pallets en de legplanken komen uit het afgebroken magazijn van een groot Nederlands warenhuis.

Was deze kast in het begin nog groot genoeg..........ik kan er nu nog wel zo eentje vullen.

Aan de andere kant hebben we een soort van tv-meubel gemaakt met (gekochte) manden eronder om spullen in op te bergen. Het handige van het zelf maken van je meubels is dat je ze helemaal op maat kunt maken. Deze kast zit tussen twee muren in.

klik om te vergroten

Als je je afvraagt wat er boven de televisie hangt............mijn wortelmannetje uit het Harzgebergte ;-).

Tegenover de boekenkast is mijn "werkplek", een aantal planken aan elkaar gelijmd en door manlief  daarna heel kunstig in een bocht uitgezaagd met, als bonus, een laptopstandaard.
(Oh, en de werkplek is speciaal voor de foto opgeruimd hoor ;-)

klik om te vergroten

Een salontafeltje moest er ook komen, en die was héél snel klaar. 

Ook dit vertrek wordt verwarmt met een, inmiddels 17 jaar oude,Tulikivi houtkachel, al is deze wel veel kleiner dan degene die in de woonkamer staat. Kachelvoer wordt natuurlijk ook aangeleverd in een eigengemaakte houtbak ;-).

Wat ik zo heerlijk vind aan deze kamer is de grote muur met fotobehang van een herfstbos en een mooi wandelpad. Ik kan daar, al mijmerend, helemaal in verdwijnen. Ik kan de bladeren ruiken, en de vogels niet alleen horen.........

.....maar ook zien ;-)

smaakmakers in de keuken # 1

Als je regelmatig je eigen koekjes en cake bakt zul je, behalve steeds een andere vorm, ook graag willen variëren met smaak.

Dat kan heel makkelijk met deze eigen gemaakte extracten. Enkele druppels tot enkele theelepels van zo'n extract kunnen een simpel zandkoekje veranderen in een ware traktatie. Ook heel veel andere gerechten kun je net `dat beetje extra` geven door het toevoegen van wat extract.

De basisbereiding

Het product waar je een extract van wilt maken stop je in een klein potje.

Hier giet je alcohol met een niet te laag alcoholpercentage over, bijvoorbeeld vodka of jenever.

Zorg dat alles onderstaat en zet het op een plek waar je regelmatig langs komt, in het begin moet je elke dag even schudden om de smaken makkelijker af te laten geven.

Zet het extract na twee weken op een donkere plek, hoe langer je het nu laat staan des te sterker zal het worden.

Je hoeft de vaste stof er niet eerder uit te zeven dan op het moment dat het boven de vloeistof uitsteekt.

De extracten zijn minstens twee jaar houdbaar.

De hoeveelheid te gebruiken extract in een gerecht hangt af van van het gekozen materiaal, de leeftijd, je eigen persoonlijke smaak en de verhouding materiaal/alcohol.
Bedenk dat de alcohol tijdens het bakken zal vervliegen, je houdt dan alleen de smaak over.

............................................................................................

                                 KOFFIE-EXTRACT

Doe hele gebrande koffiebonen in een flesje en giet er alcohol over tot ze ruim onderstaan.

Het extract zal langzaam verkleuren naar heel donker bruin met een zeer sterke koffiegeur.

Recept koffiekoekjes:

-200 gram bloem naar keuze

-75 gram suiker (oer, bruin, riet)

-100 gram roomboter op kamertemperatuur

-1 of 2 theelepels koffie-extract (meer kan, minder mag)

Kneed van alle ingrediënten een samenhangende deegbal dat je tot een rolletje vormt.

Laat dit in wat bakpapier minstens een uur opstijven in de koelkast zodat ook alle smaken zich goed kunnen mengen.

Vewarm de oven op 175 graden.

Snij met een scherp mes plakjes van je koude rol en leg ze op de bakplaat.

Bak ze ongeveer 15 minuten.

anti-luis en de Yakon

www

Vorige week kwam ik, totaal onverwacht, in het bezit van een nieuw plantje.

Het was een Yakon of appelwortel en ik had er nog nooit van gehoord! Aandachtspuntje was de plakkerig aanvoelende blaadjes, waarschijnlijk veroorzaakt door bladluizen. 

Jaren geleden heb ik eens een afkooksel gemaakt van rabarberblad om onze roos, die onder de zwarte luis zat, weer wat toonbaarder te maken en was toen erg verbaasd over het snelle resultaat.

Misschien was dit ook geen verkeerd idee voor mijn nieuwe plantje, ook al kon ik zo, zonder leesbril, geen luizen zien.

Het  receptje komt uit het boek van Greet Buchner: Milieu-vriendelijk tuinieren van A tot Z.

Je plukt wat rabarber en maakt van de stengels wat lekkers voor jezelf.

Van de grote groene, en ook voor de mens giftige!, bladeren maak je dan dit luizenmiddel.

Je snijdt 1 kg blad (ong. 4 bladeren) in stukjes...........

en dit kook je gedurende 30 minuten in 1 liter water.

Dan zeef je de rabarberblaadjes eruit en je voegt een eetlepel vloeibare groene zeep aan je gifmengseltje toe.

Dit geeft even een bijzondere, kortdurende, reactie.

Na akoelen kun je hiermee de luizen bestrijden (spray flacon) en volgens Greet Buchner helpt het ook tegen jonge rupsen.

Direct nadat ik de Yakon had bespoten met dit rabarberloog, kwamen de bladluizen te voorschijn en liepen in paniek van het ene naar het andere blad.

De volgende dag heb ik nog eens gespoten en nu, 48 uur later, lijkt de plant schoon.

Altijd leuk als zo'n "huismiddeltje" ook echt werkt!

En nu......nu heb ik dus een Yakon. Maar wat kan ik daarmee? 

Internet biedt uitkomst:

Naam: Yakon, Yacon, appelwortel

(Polymnia sonchifolia, synoniem: Polymnia edulis, Smallanthus sonchifolius)

Ook wel, de Andesknol met de frisse bite!

De plant wordt groot, 1-1.5 meter, dus niet echt geschikt voor een kleine tuin.

Smaak: Door het hoge vochtgehalte (bijna 90%) is de knol heel fris en heeft, ruw gegeten, een "crunchy bite".

Afhankelijk van de zomer bevat de knol zoveel zoetstof dat de smaak van watermeloen dichtbij komt.

Je mag trouwens nogal wat opbrengst verwachten, zo'n 10-20 nieuwe knollen met een totaal gewicht van wel 10 kg!

www

Deze knollen kun je rauw eten, frituren, bakken, koken (hij valt niet "uit elkaar"), roerbakken.............

Het maken van een siroop behoort ook tot de mogelijkheden, een siroop die ook gebruikt zou kunnen worden door diabetici (vlgs bron, interessant filmpje over het gebruik van deze plant) want de zoete smaak is te danken aan de aanwezigheid van oligofructose. Dit oligofructose werkt ook nog eens stimulerend op de nuttige bacteriën in ons lichaam.

Het blad heeft ook een medicinale werking: het zou ervoor kunnen zorgen dat het lichaam weer normaal en effectief op insuline reageert.

Leuk!!! En.........ze schijnen het op de klei erg goed te doen!!

Ik heb ook al een recept gevonden van geweckte yakon ;-), dus ik ga het plantje maar eens heel erg vertroetelen. 

(Meer info en recepten zijn natuurlijk altijd van harte welkom)