brandnetel-chips

Dat schiet niet op zo, als ik steeds leuke dingen op andere blogs tegenkom die ik ook eens wil proberen kom ik nooit door mijn eigen lijstje heen.
Maar dit klonk zo verleidelijk, ik moest het gewoon proberen.
Het originele recept staat op the mountain rose blog, helaas had ik niet alle ingrediënten dus ik heb een beetje gesjoemeld, maar het resultaat was er zeker niet minder om!

Deze ingrediënten gebruikte ik:

Pluk een aantal brandnetelbladeren van de top, niet de hele kleintjes maar ook niet de allergrootsten.
Als je ze niet helemaal vertrouwt (honden) of ze zitten erg onder het zand: even wassen.

Maak dan een mengseltje van:

*3 theelepels olijfolie
*1 eetlepel appelazijn
*1 klein eetlepeltje tamari
*1 geperste knoflookteen, meer mag
*snufje peper

Laat het mengsel even staan en giet het door een fijne zeef zodat de knoflookstukjes er uit zijn.
Bij de eerste probeersels werden deze stukjes erg bitter in de oven. Je kan natuurlijk ook een dag van tevoren wat knoflook in olijfolie laten trekken en dit gebruiken.

Haal het brandnetelblad stuk voor stuk door het mengsel en laat ze, b.v. op de rand van een bord, even uitlekken. Leg ze dan op een stukje vetvrij papier.

Bak ze in de oven bij 150 graden in ongeveer 20 minuten knapperig. Halverwege kun je ze omkeren.
Sommige blaadjes voelen bij het omdraaien al knapperig, haal die er dan alvast uit.
Pas goed op dat ze niet verbranden, ze worden daar niet lekkerder van.
Als ze klaar zijn zullen ze niet meer prikken, en goed afgesloten blijven ze minstens een week goed, maar wel veel minder knapperig.

Pas op!!
Proef ze ook niet eerder dan dat ze echt klaar zijn, ik was natuurlijk weer te nieuwsgierig en heb er eentje te vroeg geproefd.........die prikte nog wel een beetje met als gevolg gedurende een paar uur een heel vreemd, onbekend gevoel op m'n tong ;-).

aanmaak pakketjes

Televisie kijken, dat doen we 's zomers niet zo veel. Vaak is er niets op dat onze interesse heeft en komt er een goede film voor dan is die vaak te laat afgelopen. 

Als je vroeg opstaat, ga je meestal ook op tijd op bed.

We hebben een tijd lang het tweede gedeelte van zo'n niet afgekeken film opgenomen op de video, "om hem de volgende dag af te kijken". Een prima theoretische oplossing, alleen in de praktijk hadden we op een gegeven moment een handvol banden met halve films ;-).

Veel liever zitten we nog even buiten, de dag wordt doorgepraat en we kijken en luisteren naar alle geluiden in de natuur. Als het wat killer wordt gaat dan de vuurkorf aan. Je kan zo lekker wegdromen bij het kijken naar de vlammen.

Met alleen maar twee houtkachels om het huis te verwarmen, durf ik wel te zeggen dat wij inmiddels ervaren aanmakers zijn. Binnen gaat het met een oude krant en buiten doen we dat net zo. Het werkt perfect, maar als het hard waait, waaien er ook soms hele stukken brandend papier weg.

Nu had ik deze pakketjes ooit eens ergens op het www te koop gezien maar zelf maken is meer mijn ding.

Wat heb je nodig?

De goedkoopste kokosolie die je kunt vinden, dunne, droge takjes (ze liggen overal onder), een stukje touw en watten.

Op een stukje touw leg je een aantal takjes die echt oud en droog moeten zijn.

Daar boven op een pluk watten en op de watten smeer je een laagje kokosvet.

Dan dek je het af met watten en weer een aantal takjes er bovenop. Bind het nu dicht met het touwtje, niet al te strak, het moet vast zitten maar ook een beetje luchtig zijn.

En doet ie het dan ook? Tijd voor een testje!

Steek het aanmaakpakketje aan één kant aan en na een aarzelend begin.......

vatten de stammetjes vuur en begint het te knetteren.

Vanaf nu hier geen wegwaaiende kranten meer, want ik ga een voorraadje maken.

gekonfijte engelwortel

De grote engelwortel (Angelica archangelica) is een enorme grote, tweejarige plant, die niet thuis hoort in een klein tuintje. De stengel kan wel 2.5 meter hoog worden.

In de kruidengeneeskunde wordt meestal de wortel van de twee jaar oude plant gebruikt, vooral bij spijsverteringsklachten. Het is een hele veelzijdige plant, de bladeren kunnen in allerlei gerechten verwerkt worden, de wortel wordt gebruikt in de bereiding van verschillende alcoholische versnaperingen, de zaden kunnen in koekjes worden gebruikt en je kunt de stengels konfijten.

Dat konfijten van de stengel doe ik zo:

Kies niet te dikke stengels van een plant die dit jaar gaat bloeien.

Haal de blaadjes eraf en snij de steeltjes in stukjes van een paar cm.

Kook deze stukjes ongeveer 15 minuten in water met wat suiker tot ze zacht zijn.

Laat ze uitlekken en maak een suikeroplossing in de volgende verhouding: 500 gram suiker op 2.5 dl water.

Laat hierin de reepjes 1 uur zachtjes sudderen.

Zeef ze eruit en laat ze, los van elkaar, op vetvrij papier drogen drogen.

Luchtdicht kun je ze heel lang bewaren bewaren.

Deze stukjes zijn erg lekker om zo op te knabbelen, maar eigenlijk bedoeld voor tijden van pijnlijke buikkrampen of andere spijsverteringsproblemen. Je kunt dan om de paar uur zo'n klein steeltje nemen. 

Waarschuwingen: 

*Er kunnen, als je er gevoelig voor bent, vervelende blaren optreden als je de plant bewerkt als de zon schijnt (fotosensibiliteit). Deze gevoeligheid komt niet bij veel mensen voor maar bij mij wel!

De eerste keer konfijten van deze engelwortel leverde mij blaren op op mijn handen van, en ik overdrijf nu niet, ter grootte van kippeneieren. Hoewel deze blaren niet pijnlijk waren, gebruik ik altijd handschoenen bij het verwerken van deze plant.

*Omdat engelwortel (ook de ongekonfijte) het suikergehalte in het bloed verhoogt, mogen diabetici deze plant niet gebruiken.

meidoornbloesem siroop

De meidoorn bloeit nu overal volop. Je kunt het zien, maar ook ruiken! Wat een bedwelmende, zoete geur.

Het is een hele bijzondere boom, waarvan de rode, meelderige bessen zelfs al in de prehistorie de mens tot voedsel diende. Het hout is ook erg hard, het werd om die reden wel als hakblok bij onthoofdingen gebruikt.

De doornen zijn erg scherp, zo scherp dat ze zelfs wel gebruikt werden als naald voor de ouderwetse grammofoons, wat volgens mij voor de plaat niet bevorderlijk geweest kan zijn .

Goede geneeskrachtige eigenschappen bezit ze ook. De meeste inhoudsstoffen zijn te vinden in de bloeiende toppen met wat bladeren. (Gelukkig, want dat is veel makkelijker plukken dan alleen maar de bloemen!)

Deze siroop is dus niet alleen lekker, ze ondersteunt ook op een hele milde manier de hartfunctie, b.v. bij een ouderdomshart of bij het herstel na een hartinfarct.

Op de bloeddruk werkt ze regulerend, met andere woorden, is je bloeddruk te hoog dan zal het gebruik van de bloemen dit kunnen verlagen. Is je bloeddruk echter te laag, dan zal de meidoorn dit juist kunnen verhogen. Bijzonder vind ik dat!

Ook bij hartkloppingen kun je het gebruiken. Ik neem aan dat een ieder die dit leest wel snapt dat je in geval van klachten zeker ook een huisarts moet consulteren en eventueel gebruik van de meidoorn moet overleggen, ook al is het een zeer veilig kruid! Ze kan ook langdurig ingenomen worden, de geneeskrachtige stoffen stapelen zich niet op in het lichaam.

Je kan van de bloemen een tinctuur maken of de bloemen vers of gedroogd drinken als thee. Neem dan drie maal daags een kopje.

Maar een lekkere siroop maken, dat kan dus ook.

Je plukt de bloemen op een mooie, zonnige dag als ze helemaal droog zijn, die paar blaadjes mogen dus blijven zitten!

(Er is ook een rode meidoornvariant, maar deze moet je niet gebruiken.)

Je mag de bloesems wassen, maar nodig is dit meestal niet. Wil je dat wel doen, laat ze dan niet lang in het water weken.

Doe ze dan in een pan en giet er zoveel water op dat ze net onderstaan.

Breng het nu langzaam aan de kook en als het kookt haal je het van het vuur. De deksel gaat op de pan en je laat het nu rustig een aantal uren staan.

Dan zeef je de bloesems eruit, goed persen om alle sappen te verkrijgen en je voegt dan per liter sap 500 gram suiker en het sap van een citroen toe.

Breng alles weer aan de kook en zodra het kookt kun je het ook in je potjes of flesjes gieten.

Je kan deze siroop aanmaken met water, maar ook in wijn is het lekker. En probeer ook eens een scheut door je pannenkoekenbeslag te doen of een cake.

Heb je nog wat bloesems over, dan kan je ook een afkooksel maken. Laat daarvoor alles 10 minuten koken. Na het zeven heb je dan een lotion die gebruikt kan worden om een gezondere, maar vooral steviger, gezichtshuid te bekomen. En dát willen we toch allemaal wel? 

maanzaad notenblokjes

De lente, met al haar bloesems en groeikracht, is toch wel één van de vier lievelingsjaargetijden van mij ;-).
Met zoveel te plukken, zaaien, drogen en maken, kom ik vaak handen te kort, want......

....ik wil ook graag tijd vrijmaken voor het bewonderen van bezige bijen en

het volgen van het liefdesleven van de groene kikkers in onze vijver.

Poppetjes maken van de slaapmutsjes (ze heten natuurlijk niet voor niets 'poppy' in het Engels) kwam er ook zomaar nog even tussendoor  en terwijl ik daarmee aan het "spelen" was kreeg ik trek in maanzaad blokjes met noten.

Er zijn nog heel veel walnoten en hazelnoten over van de oogst van vorig jaar en maanzaad is er ook genoeg.

Verder is er alleen honing bij nodig.

De noten worden in grove stukken gesneden en samen met een paar theelepels maanzaad gedurende tien minuten geroosterd in een droge koekenpan. Je moet blijven roeren en als de kleinste stukjes noot bruin worden is het klaar.

In een ander pannetje verwarm je de honing. Per kop noten gebruik je een halve kop honing. Als de honing warm is gaan de geroosterde noten er doorheen en dit laat je ook zo'n 10 minuten zachtjes sudderen.

Het mengsel is klaar als de honing wat bruin kleurt.

Dit erg plakkerige goedje spreid je uit op een bord en als het iets is afgekoeld kun je er blokjes van snijden.

Als ze helemáál zijn afgekoeld plakken ze niet meer.

Ze smaken erg lekker en je kunt er ook mee variëren door andere noten te nemen of sesamzaad.

Ik ga nog even verder spelen.

home made citrus-cleaner

Ben je iemand die de sopemmer gebruikt,

of maak je liever schoon met een doekje en een spray?

Als je graag een spray gebruikt kun je dit recept eens uitproberen.

Onze Amerikaanse collega-bloggers zijn helemaal enthousiast over deze home made schoonmaakspray.
En terecht want,
*hij werkt goed
*hij ruikt aangenaam
*je kunt het eten, het is zelfs niet eens vies
*er zitten helemaal geen giftige chemicaliën in (inademen!)
*het is puur natuur en dus biologisch afbreekbaar
*het is super goedkoop (en waarom zou je meer betalen!)
*én het is super gemakkelijk te maken
(klinkt echt als een Amerikaanse commercial nietwaar?)

Hoe je het maakt?
Nou, je stopt alle schillen van je sinaasappels, citroenen en limoenen in een grote pot met azijn en laat dat een aantal weken trekken. Leg er eventueel weer iets zwaars bovenop zodat de schillen goed onderstaan.

Dan zeef je de schillen eruit (even goed persen) en je hebt een mooi gekleurde, iets zuur maar aangenaam ruikende vloeistof.

Wel goed zeven, even door een doek of theezeef, anders verstopt een sinaasappelvelletje je spuitflacon en moet je toch die sopemmer weer tevoorschijn halen.

Aan de andere kant van de oceaan verdunnen ze het nog weer met water, maar hé, we hoeven tot niet alles na te apen?

appeltaart appeltjes

"Elk nadeel heeft zo z'n voordeel", wordt er wel eens gezegd, al moet je er soms even hard naar op zoek.
Vannacht ervoer ik een nadeel van het ouder worden.........ik kon eventjes niet slapen.
Heel vervelend maar het voordeel werd me zomaar in de schoot geworpen!!
Ik ga dan meestal even achter de pc, en na een klein kwartiertje in het donker surfen val ik vaak zo weer in slaap.
Maar daar zag ik toch zo iets leuks!!!  Bij The Johnson Familia. Ik moest zelfs even met m'n verstand in gesprek, anders had ik ze 's nachts al gemaakt :o).

De volgende morgen maakte ik direct een beetje deeg van
*75 gram bloem
*50 gram boter
*30 gram suiker
*iets zout
Deze hoeveelheid is genoeg voor wel 5 appels!

De oven ging aan op 180 graden.
De appeltjes werden uitgehold.

De stukjes appel werden verrijkt met iets custard, kaneel, suiker en rozijnen.

Daarna mochten ze weer terug naar huis.

Het deeg rolde ik uit en sneed het in reepjes.

Deze reepjes dekten de appeltjes af.

Een beetje eigeel zorgde voor de finishing touch.

In de ovenschaal kwam een heel klein beetje water, net genoeg om de bodem te bedekken.

Daarna gingen ze in de oven, eerst 20 minuten afgedekt met aluminiumfolie, daarna nog 20 minuten zonder.

En ze waren lekker!!!

Eten met mes en vork, warm, lauwwarm of koud.

Als toetje of als gebakje bij de koffie.

kever toastjes

Insecten eten is helemaal niet zo gek, het is het voedsel van de toekomst!

Ben je niet zo'n held maar wil je het toch eens proberen?

Begin dan met deze kevertjes, om aan het idee te wennen.

Stap 1, een toastje.

Stap 2, een toastje met roomkaas, kruidenkaas etc.

Stap 3, een half snoeptomaatje erbij.

Stap 4, een zilveruitje met voelsprieten van bieslook o.i.d.

Stap 5, mayonaise als stippen.

En voor je het weet heb je dan een hele familie.

seringenolie bij ischias

 

Ban direct het idee van een lekker geurende olie uit je gedachten!
Deze olie ruikt niet naar seringen, ze ruikt niet eens lekker!
Om die reden hoef je deze olie dus niet te maken, toch maak ik hem al bijna 20 jaar, elk jaar weer.

Ga even met me mee terug in de tijd, naar 1992.
Ik leende een boek van mijn vader........het was dit boek.

Ik zette net mijn eerste, aarzelende stapjes op het pad van de kruidengeneeskunde, wat toen nog niet verder was gekomen dan er hier en daar eens wat over te lezen.

In dit boek staan achterin heel veel recepten (die ik toen allemaal heb overgeschreven :o).

Eén recept trok mijn aandacht, niet omdat het zo bijzonder was maar omdat ik het wel kon gebruiken als vaderdagkadootje. "t Was weer eens iets anders en mijn vader had haast altijd last van ischias.

Het doel was een origineel kadootje, dat het ook zou kunnen werken kwam helemaal niet bij mij op!

Maar werken deed het wél, mijn vader had er veel baat bij en elk jaar maakte ik, tot aan zijn overlijden, een nieuw, vers flesje voor hem. 

Ook nu maak ik nog steeds elk jaar deze olie van onze seringenboom. Er zijn al heel veel mensen blij mee gemaakt, waaronder helaas ikzelf.

Pluk de bloemen alleen als ze helemaal droog zijn, op een mooie zonnige dag.

Ik weeg  de bloemen en bladeren niet meer af, wel belangrijk is dat ze ónder de olijfolie blijven, anders kunnen ze heel makkelijk gaan schimmelen. Leg er eventueel iets zwaars op. 

Zet hem dan zo vaak als mogelijk in de zon op de vensterbank. Bij slechter weer kan het dan evt. bij de kachel staan.

Je kunt de olie, na het zeven, weer in een lege deoroller bewaren, en twee maal per dag de zere plekken insmeren. 

Ook reumapatiënten kunnen pijnverlichting ervaren.

De sering is één van mijn lievelingsbloemen. Wat een genot, en luxe misschien wel, om gewoon het slaapkamerraam open te doen en de bloemen te kunnen plukken.

Wist je dit trouwens?

*Als je seringen op de vaas wilt zetten, moet je de stelen vezelig kloppen,     want alleen dan kunnen de seringen het water opnemen.

*Pluk ook alleen uitgekomen seringen, want ze gaan in de vaas niet open.

*Heb je geen seringen maar wel ischias? Je kunt ook het volgende                  gebruiken:

- een doorgesneden ui zachtjes over de pijnlijke plek wrijven

- bladeren van de witte of rode kool met een hamer of deegroller pletten      en aanbrengen op de pijnlijke plek met daaromheen een wollen doek. Na    2 uur evt. verversen.

           

paardenbloem bier

Dit paardenbloembier is een traditioneel Wales recept. En lekker!
Een beetje bitter (paardenbloem) en verwarmend (gember).
De bittere smaak stimuleert de leverfunctie, de gember geeft het lichaam nieuwe kracht.
Je zou dus kunnen zeggen dat het gezond is om hier een glas van te drinken.

Je kunt het zo maken:

Je steekt wat paardenbloemen uit, met wortel en al. Voor 5 liter bier gebruik je 225 gram.

Goed wassen en schoon schrobben is logisch.
Doe dan in een grote pan:

*de 225 gram paardenbloemen (heel laten)
*4.5 liter water
*15 gram gemberwortel in kleine stukjes
*dunne schil van 1 biologische citroen

Breng dit alles aan de kook en laat het ruim 10 minuten zachtjes doorkoken.
Dan zeef je alles eruit en vangt het sap op, giet dit sap op 450 gram bruine suiker en 15 gram wijnsteenzuur.
Goed roeren tot de suiker is opgelost. (andere suiker kan ook)
Laat het helemaal afkoelen.
Het heeft een onheilspellend kleurtje, maar vrees niet!
Het gaat helemaal goed komen.

Als het afgekoeld is doe je er een zakje droge gist door, gewoon zo'n zakje waar je ook je brood mee bakt.

Ook het sap van de citroen kan er nu bij.

Laat het drie dagen op een redelijk warme plek, en afgedekt met een theedoek, gisten.

Er komt schuim op te staan, dit is normaal.

Na drie dagen zeef je het dan door een doek en kun je het bottelen.

Neem goede stevige flessen, voorzien van een beugelsluiting of schroefdop.

Onderin de fles zal zich een laagje droezem vormen, het zijn dode gistcellen en andere vaste bestanddelen. 

Het gisten gaat in de fles nog even door, totdat haast alle suiker opgebruikt is. Tijdens dit proces kan de gevormde koolzuur niet meer ontsnappen en veroorzaakt dus het bruisende effect.

Na een week is het klaar voor gebruik. Eerder proberen mag.

Het kán handig zijn om de fles buiten te openen, soms gedraagt het zich als geschudde champagne.

Koel bewaard blijft het minstens een maand goed.

Je kunt met de smaken wel wat schipperen, hou je veel van gember dan kun je rustig iets meer toevoegen. Ook de hoeveelheid citroen is minder belangrijk, het zal weliswaar de smaak beinvloeden maar verder niet. Anders is het met de hoeveelheid suiker. Houdt je daaraan. De gist eet de suiker, als je na drie dagen gaat bottelen en er zit nog teveel suiker in dan wordt er dus in de gesloten fles wellicht teveel druk opgebouwd met als gevaarlijk gevolg dat de fles zou kunnen knappen. Bottel ook niet eerder dan na 3 dagen! (minstens 72 uur!) Je zou ook, na twee, drie dagen, even de fles kunnen openen om wat koolzuurgas te laten ontsnappen.
Als het bier wat langer staat wordt het ook zuurder / droger, doordat de gist alle suiker heeft opgebruikt.
Je kunt het eventueel zoeter maken met wat druppels stevia extract, dit zal niet vergisten.

Ik maak elk jaar paardenbloembier, er zijn echter jaren dat de paardenbloemen wat minder smaken. Wat de reden daar van is weet ik niet. Mocht de smaak dus een beetje tegenvallen, probeer het dan volgend jaar gewoon nog eens.

Oh en wat zeggen ze ook al weer?

Geniet..........maar drink met mate.
Proost, Santé, Cheers, Prepósito, Propst!!!!