bloopers 2011

Ook hier in huize De Gulle Aarde ging er dit jaar nog al eens iets mis. 

Zo zijn er heel wat foto's in de virtuele prullenbak beland omdat 'oude kater' erop staat. Hij loopt namelijk graag een rondje mee door de tuin. Op het moment dat de camera dan scherp stelt, ziet hij kans om z'n koppie tussen lens en object te steken. Slim beestje hoor.

En ook hier ging het mis. Onze altijd vriendelijk waakhond vond het te gevaarlijk om een octopus in huis te hebben. Het arme ding is in een onbewaakt ogenblik met woest geweld doodgeslingerd en daarna uit elkaar getrokken. (De foto is NIET bewerkt hoor)

Hij heeft het niet overleefd. Gelukkig had ik de foto's nog wel.

Maar mijn ergste blunder, ik durf het amper te vertellen, was die van de groene cake. Niet groen omdat hij zo milieubewust en gezond was, nee hij was echt groen van kleur. 

Ik ben namelijk gek op boeken, en al snuffelend bij een grote winkel op het internet kwam ik een boekje tegen waar ik direct van in een soort hallelujah stemming kwam. 

Het was dit boekje.............

Een paar pagina's kun je inkijken en op een ervan stond een recept wat me wel aansprak, een bananencake, gebakken met stevia.

Ik was zo enthousiast omdat ik al jaren steviapoeder in huis heb en eigenlijk niet goed weet wat ermee te kunnen, dit was gekocht ver voor stevia algemeen bekend werd en er alleen maar voor  uitwendig gebruik op mocht staan. (maar velen wisten wel beter hoor) 

Het is het fijnvermalen blad van de stevia. 

Het recept sprak van 15 gram steviapoeder, ik vond het aan de royale kant, dus even extra gezocht naar een puntje tussen de 1 en de 5 die ik misschien over het hoofd had gezien. Nee, 't was echt 15 gram dus heb ik braaf het recept gevolgd. Het beslag werd raar groen, maar wie weet verkleurd steviapoeder wel tijdens het bakproces want de cake op de foto was ook niet groen. 

Toen hondje totaal geen interesse had in de voor haar zo bekende beslagkom (foei), voelde ik al nattigheid. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb de groene cake gebakken, zelfs een klein stukje geproefd, en het daarna weggegooid. Maar het was NIET TE ETEN. Veel te zoet, eigenlijk gewoon.......... VIES.

Wat is er nu mis gegaan? 

Tja, gewoon niet goed gekeken. Er stond heel duidelijk steviaZOETpoeder, een heel ander, nieuw product.

Wie weet ga ik daar ooit nog eens mee experimenteren, voor nu is het eerst wel even klaar.

Wil je de bananencake met zoetpoeder zelf bakken, klik dan hier voor het recept.

Ik wens jullie een  goed uiteinde en een heel goed en gezond begin van 2012.

een fijne kerst

Het voordeel van een houtkachel is dat je hout nodig hebt om warm te zitten. En met als enige warmtebron twee Tulikivi speksteenkachels heb je dus veel brandhout nodig, ook al zijn deze kachels 'zuinig in gebruik'.

In de afgelopen jaren hebben veel vrienden en kennissen hun afvalhout bij ons gebracht. Makkelijk voor hen en wij konden het wel gebruiken. Er ligt nu ongeveer 170 kuub hout opgeslagen wat zo de kachel in kan en ruim 40 kuub wacht op verwerking. Op de zolder ligt bijna 40 kuub hout wat eigenlijk te goed is om op te branden. Er wordt (te) veel afgedankt in Nederland. Dit hout kan altijd nog in de kachel........tot die tijd wordt er mee getimmerd en gebouwd en diezelfde vrienden en kennissen weten de weg naar zolder inmiddels ook te vinden. "Nieuw" hout is immers duur. Zo hebben wij voor één kamer alle meubels zelf gemaakt van afgedankt pallethout. Nu moet je dat wij niet te letterlijk nemen hoor, ik hield het alleen in de gaten (ik zal het nog wel eens laten zien). 

Deze bak voor op het dressoir is dus ook gemaakt van "afvalhout". Een paar jaar geleden manlief even ingeschakeld voor het zaag- en timmerwerk, ik hoefde alleen de maten opgeven, en in no time was het gereed. 

Een restje blauwe verf stond ook nog op zolder en met een sjabloon en twee spuitbussen kerstspray heb ik er sterren op gespoten. 

Een witte doek speelt voor sneeuw en aan de bovenkant zit zo'n nepkerstslinger.

 Lichtjes erin en 'the fun part' kan beginnen.

Hele fijne kerstdagen allemaal.

kerst-engel

Op dezelfde manier waarop het spookje en de octopus zijn gemaakt, kun je ook deze kerstengel maken. Zelfs jonge kinderen kunnen het zonder problemen doen als een ouder iemand even de onderkant doorknipt. 

Neem witte wol en draai dit een aantal keren om een boek, maar doe het niet te vaak want je krijgt gauw een te dikke engel. De bovenkant bindt je af met een draad en de onderkant knip je door.

Maak dan een aantal windingen om de korte kant van het boek. Laat het dan, zonder te knippen, van het boek afglijden.

In het midden afbinden, je hebt dan een soort vlinderstrikje, dit zijn de armen / vleugeltjes.

Bindt dan het hoofd af en plaats de armen tussen de laag wol en bindt dan ook de taille af, eventueel met een goudkleurig draadje. 

winter-kinderen

Ze zijn zo klaar, deze winter-kinderen en je kunt er heerlijk al je restjes wol in verwerken. Laat je fantasie eens de vrije loop en geef ze haartjes, een extra sjaal, gekleurde mutsen.......................vleugeltjes?.

Plak een kraal op een kurk die je iets taps hebt bijgesneden. In plaats van een kraal kun je ook een noot, knikker of ander rond voorwerp gebruiken, zolang de verhouding maar past bij de kurk die je hebt. (Van de wijn van gisteravond misschien?) Brei dan een soort manteltje, in de laatste toeren ga je een beetje minderen zodat het goed past.

Krul de onderkant om en eventueel ook de bovenkant. Brei een mutsje en je bent al klaar.

Als je een lusje maakt aan de muts kun je ze ook in de kerstboom hangen.

Ik zie nu een klein verlicht dorpspleintje voor me met sneeuw en heel veel winterkindjes. Ook een paar mini kerstboompjes en wat huisjes............Maar ja, ik heb ook teveel fantasie. ( Zeiden ze vroeger al op de Lagere School).

suiker-noten

Noten zijn niet alleen lekker, ze zijn ook gezond. Vooral walnoten, want van alle noten bevatten zij de meeste anti-oxydanten, en zitten ze vol met gezonde vezels, eiwitten, vitaminen en mineralen. 

Volgens een artikel in de Daily Mail heb je voor een gezond hart er slechts zeven per dag nodig. Nou, dat is niet zo moeilijk toch? Eén van de redenen dat juist de walnoten zo hoog scoren is het feit dat ze "in de oorspronkelijke staat" gegeten worden, ongeroosterd dus. Door het roosteren gaat de kwaliteit van de anti-oxydanten namelijk achteruit. Ook kunnen walnoten de cholesterolspiegel behoorlijk verlagen en zijn ze goed voor de hersenfuncties, zo is uit onderzoek gebleken. En ben je in het bezit van een prostaat? Walnoten kunnen (waarschijnlijk, ze zijn nog bezig met onderzoeken maar zéér optimistisch), prostaatkanker vertragen.

Deze suiker-noten zijn dus minder gezond dan hun onbewerkte broertjes, maar wel erg lekker. Ik maak ze niet vaak maar zo in deze tijd van het jaar, als je toch veel meer binnen zit, begint het te kriebelen en wordt er een bakplaat vol de oven in geschoven. 

Het enige wat je doet is de noten even in een badje met een eetlepel water opgeklopt eiwit te dompelen. Leg ze dan op bakpapier en bestrooi ze met een mengseltje van suiker, kaneel en evt. een klein snufje zout.

In het oorspronkelijke recept staat dat je de walnoten door de suiker moet rollen maar dan blijft er zó veel suiker aan plakken dat je een suikerklontje krijgt. Ben je een erge zoetekauw dan zou je dat kunnen doen.

De noten gaan dan een uurtje de oven in bij een temperatuur van 110 graden.

Voor pecannoten kun je dit zelfde recept gebruiken.

aloë vera bij brandwondjes

Als je de trotse bezitter bent van een Aloë vera plant zou je eens kunnen overwegen om er een blad af te snijden en dit te verwerken tot "eerste hulp geleiblokjes".  Aloë is namelijk een prima hulpmiddel bij kleine, maar meestal erg pijnlijke, brandwondjes en een ongeluk zit in een klein hoekje* nietwaar? In het blad zit de gelei die je nodig hebt, dit werkt ontstekingsremmend en bevordert de wondgenezing.  Bovendien is het pijnstillend.

Het groen moet je eraf snijden. Dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan hoor, want het is erg glibberig.

Als het "fileren" van het blad is gelukt maak je er kleine blokjes van.

Deze plakjes kun je direct gebruiken maar je kan ze ook verpakken in aluminiumfolie of plastic. Stop ze in de vriezer en je kunt ze tijdens het gourmetten zo tevoorschijn halen mocht het nodig zijn. Bovendien zijn ze dan lekker koud. 

Maar...........de gelei is niet alleen goed bij brandwonden, smeer het ook eens op een droge schrale huid, schaafwondjes, zweertjes, acné........................

*Als een ongeluk in een klein hoekje zit, zit het geluk dan in de rest?

een snel kerststukje

Ken je dat? Zomaar een ingeving? Geen idee waar een idee vandaan komt maar soms 'plopt' iets zomaar in je hoofd. Ik wilde eigenlijk voorbereidingen treffen voor het avondeten,  maar eerst moest er nog even wat hout op het vuur, want 't was nog wat aan de frisse kant. En toen ging het mis want ik vond de blokken  eigenlijk te mooi om op te branden.

Het rechter stammetje boende ik schoon onder de keukenkraan.

Waxinelichtjes, spuitsneeuw, kerstplakband........het was allemaal zo gepakt.

Het plakband rolde ik om het aluminium houdertje. Het stammetje en ook een paar denneappeltjes (volgens mij zijn het sparreappels, maar dat is zo'n raar woord) werden bespoten met sneeuw en achter op de stam met een lijmpistool vastgezet.

De waxinelichtjes maakte ik vast met een punaise, ze moeten er natuurlijk niet afglijden.

Van stevig papier rolde ik twee  kokertjes die dienst zouden gaan doen als kerstboom, en draaide daar een restje kerstslinger omheen, ook hier en daar vastgeplakt met het lijmpistool. (Ik kan dus echt niet zonder m'n pistool ;-).

Een kerstpoppetje had ik ook nog, dus die kreeg ook een klodder lijm onder z'n ............

Dit kan natuurlijk ook heel goed een vogeltje, bloemetje of wat dan ook zijn. En toen was het al klaar.

Oh.....enne.......... we aten ook nog op tijd hoor!

kruidentabak

Zo aan het einde van het jaar worden er weer goede voornemens bedacht voor het nieuwe jaar. Een jaar waarin we het anders gaan doen, beter, gezonder............. Waarschijnlijk staat op nummer 1: stoppen met roken.
Zeker een goed voornemen maar oh...........wat soms moeilijk vol te houden. En ja, ik ben ervaringsdeskundige, na jaren roken ben ik zo'n 20 jaar geleden gestopt. Zelf had ik het idee dat het niet zozeer een lichamenlijke verslaving was, maar meer iets wat 'tussen de oren' zat. Steeds is er dat stemmetje dat zegt dat het toch wel heel lekker is. Ik heb dat stemmetje heel lang gehad, af en toe was daar ineens die gedachte: hé, ik heb zin in een sigaret. Dat is eigenlijk pas gestopt toen ik jaren later eens een kruidensigaret rookte. Om na zo lang je longen weer te vullen met rook (die techniek verleer je schijnbaar nooit), was geen prettige ervaring. Hierna was er een soort vicieuze cirkel doorbroken, ik heb nooit meer gedacht dat roken lekker was.

Kruidentabak kan je helpen met het stoppen met roken. Natuurlijk moet je het stoppen zelf doen, maar als je een onbedwingbare trek krijgt kun je beter deze tabak gebruiken. Verslavende stoffen zitten er namelijk niet in, en de kans dat je na zo'n moment direct weer een pakje per dag rookt is dus ook veel kleiner. Je kunt even een (hopelijk) kortdurende behoefte bevredigen en daarna weer verder gaan met je nieuwe gezonde levensstijl. (En iets leuks doen met al het geld dat je uitspaart).

Moeilijk te maken is het ook niet, alleen is het klein hoefblad moeilijk te verkrijgen. Je mag nl., vanwege een kleine hoeveelheid in o.a. het blad aanwezige stof  (Pyrrolizidine-alkaloïden), niet teveel thee hiervan drinken.
Je zult dus misschien je eigen hoefblad moeten plukken en drogen en je doe dit natuurlijk alleen als je de plant kent, in het voorjaar, als de blaadjes nog mals en jong zijn.
Voor de tabak heb je gelijke delen gedroogd blad nodig van:

klein hoefblad (Tussilago farfara)

lieve vrouwe bedstro (Galium odoratum)

pepermunt (Mentha)

Maak de kruiden heel fijn en verwijder de harde steeltjes van het lieve vrouwe bedstro. Dit kan heel makkelijk door het vloeitje heen prikken en iedere roker weet wat een gaatje in je sigaret doet.

Overgiet deze kruiden dan met water met daarin opgelost wat honing. Laat dit 12 uur staan.

Dan knijp je al het water eruit en droogt de kruiden zo snel mogelijk aan de open lucht. Je hebt nu een heerlijk ruikende tabak die zowel gerookt kan worden in een pijp als gebruikt kan worden als shag.

Andere verhoudingen zijn ook mogelijk, ook kun je salie erbij gebruiken. In de boeken staat dat het blad van de gewone vlier ook te roken is, maar hier heb ik geen ervaring mee.

gemarmerde eieren

Serveer de gekookte eieren bij het ontbijt of diner eens heel anders. Ze lijken zo wel van marmer. 

Het enige wat je hoeft te doen is de schaal van gekookte eieren rondom voorzichtig stuk te drukken door het ei zachtjes over een hard oppervlak te rollen. 

Daarna leg je de eieren in een afgekoelde sterke thee oplossing. Minstens een paar uur lang laten staan.

Daarna kun je de eieren doppen, maar het witte vliesje moet om het ei blijven, daar is de thee namelijk ingetrokken. Haal je dit witte vlies weg dan heb je een gewoon wit gekookt ei. Ook de smaak is niet beïnvloed door de thee. Het pellen is wel even een secuur werkje, maar dan heb je ook een heuse blikvanger.

sneeuwroos

 Een groot gedeelte van ons dak was begroeid met klimop.

We vonden het een mooi gezicht en heel veel vogeltjes konden er beschutting vinden, maar in de loop der jaren was het gewoon teveel geworden. Het moest er eigenlijk af.

Een paar jaar hebben we er tegen aan gehangen, wel doen, niet doen, en wat een werk...............pfff.

Lekkage gaf uiteindelijk de doorslag. Met ladders aan elkaar en een grote snoeischaar heeft manlief de klus afgelopen zomer eigenhandig geklaard. Er lag daarna een enorme berg 'afval' achter huis, maar ik zag natuurlijk alleen maar mooie takjes en heel veel mogelijkheden.

Een aantal heb ik kunnen redden van de verterende vlammen en daar kan ik nu naar hartelust mee knutselen en freubelen.  

Gistermiddag nam ik een flinke armvol takken......................

met een snoeischaartje knipte ik een aantal stukken van gelijke lengte en met een lijmpistool plakte ik een aantal op en in elkaar.

Daarin kwamen allemaal kleinere takjes totdat ik een soort bol had.

Spuitsneeuw kwam erop.

Lichtjes gingen erin, maar ik was niet tevreden.

Ik had ook ergens nog een zakje met roosjes.

Ze werden van hun steeltje geknipt en op een aantal uiteinden geplakt.

Hoe ik hem nu met de kerst neer ga zetten? Ik weet het eigenlijk nog niet.

In een bak met verlichting.............

zonder verlichting.................

of helemaal zonder.....................

Ach, gelukkig heb ik nog even de tijd.  

Het hazelnootvolkje staat op de laatste foto trouwens ook op een enorm pak van deze wortels.

Met dank aan de klimop.