Η πιο ωφέλιμη γνώση είναι η γνώση του εαυτού μας!

Ο Προφήτης Ιερεμίας, θρηνώντας για τις ταλαιπωρίες των ανθρώπων και την αδυναμία της ανθρώπινης φύσεως, έλεγε:

“Γιατί γεννήθηκα; Για να βλέπω κόπους και βάσανα; Γιατί δεν με θανάτωνε ο Κύριος στη μήτρα της μητέρας μου” (πρβλ. Ιερ. 20:18,17).

Ο προφήτης είχε κατανοήσει τι είναι ο άνθρωπος και τι η επίγεια ζωή του. Εσύ άραγε έχεις αυτή την επίγνωση;

Φρόντισε, αδελφέ, να γνωρίσεις τον εαυτό σου, να καταλάβεις τι και ποιος είσαι, γιατί τούτο αποτελεί την επιστήμη των επιστημών και την πιο μεγάλη σοφία.

Πιο χρήσιμη και ωφέλιμη είναι η γνώση του εαυτού σου, παρά οι γνώσεις της αστρονομίας, της φυσικής, των μαθηματικών, της ιατρικής.

Γιατί αυτές εξαντλούνται στην παρούσα ζωή, ενώ η αυτογνωσία έχει προεκτάσεις και στη μέλλουσα.

Νά δι­ορ­θώ­σης τόν ἑ­αυ­τό σου, πα­ρά τούς ἄλ­λους

Ἄν δι­όρ­θω­σης τόν ἑ­αυ­τό σου, ἀ­µ­έ­σως δι­ορ­θώ­νε­ται ἕ­να κο­µ­µ­α­τά­κι τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Ἐ­άν φυ­σι­κά αὐ­τό τό ἔ­κα­ναν ὅ­λοι, ἡ Ἐκ­κλη­σί­α θά ἦ­ταν δι­ορ­θω­µ­έ­νη. Ἄλ­λα σή­µ­ε­ρα οἱ ἄν­θρω­ποιἀ­σχο­λοῦν­ται µ­ἐ ὅ­λα τα ἄλ­λα θέ­µ­α­τα ἐ­κτός ἀ­πό τόν ἑ­αυ­τό τους. Για­τί τό νά ἀ­σχο­λῆ­σαι µ­έ τόν ἑ­αυ­τό σου ἔ­χει κό­πο, ἐ­νῶ τό νά ἀ­σχο­λῆ­σαι µ­έ τούς ἄλ­λους εἶ­ναι εὔ­κο­λο.

Ἐ­άν ἀ­σχο­λη­θού­µ­ε µ­έ τήν δι­όρ­θω­ση τοῦ ἑ­αυ­τοῦ µ­ας καί στρα­φοῦ­µ­ε πιό πο­λύ στήν «ἐ­σω­τε­ρι­κή» δρά­ση πα­ρά στήν ἐ­ξω­τε­ρι­κή, δί­νον­τας τά πρω­τεῖ­α στήν θεί­α βο­ή­θεια, θά βο­η­θή­σου­µ­ε τούς ἄλ­λους πε­ρισ­σό­τε­ρο καί θε­τι­κώ­τε­ρα. Ἐ­πι­πλέ­ον θά ἔ­χου­µ­ε καί τήν ἐ­σω­τε­ρι­κή µ­ας γα­λή­νη, ἡ ὁ­ποί­α θά βο­η­θά­η ἀ­θό­ρυ­βα τίς ψυ­χές πού θά συ­ναν­τά­µ­ε, για­τί ἡ ἐ­σω­τε­ρι­κή πνευ­µ­α­τι­κή κα­τά­στα­ση προ­δί­δει τήν ἀ­ρε­τή τῆς ψυ­χῆς καί ἀλ­λοι­ώ­νει ψυ­χές.

Ὅ­ταν ἐ­πι­δί­δε­ται κα­νείς στήν ἐ­ξω­τε­ρι­κή δρά­ση, πρίν φθά­ση στήν