Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 39
W. Weissenborn, Ed.

5. undique omnes alii deprecari tribunum, alii castigare. Tiberi Gracchi collegae plurimum oratio movit: [2] ne suas quidem simultates pro magistratu exercere boni exempli esse; alienarum vero simultatum tribunum plebis cognitorem fieri turpe et indignum collegii eius potestate et sacratis legibus esse. [3] [p. 9] suo quemque iudicio et homines odisse aut diligere et res probare aut inprobare debere, non pendere ex alterius ¹vultu ac nutu nec alieni momentis animi circumagi, adstipularique irato consuli tribunum plebei et, [4] quid privatim M. Aemilius mandaverit, meminisse, tribunatum sibi a populo Romano mandatum oblivisci, et mandatum pro auxilio ac libertate privatorum, non pro consulari regno. [5] ne hoc quidem cernere eum fore, ut memoriae ac posteritati mandetur eiusdem collegii alterum e duobus tribunis plebis suas inimicitias remisisse rei publicae, alterum alienas et mandatas exercuisse. [6] his victus castigationibus tribunus cum templo excessisset, referente Ser. Sulpicio praetore triumphus M. Fulvio est decretus. [7] is cum gratias patribus conscriptis egisset, adiecit ludos magnos se Iovi optimo maximo eo die, quo Ambraciam cepisset, vovisse; in eam rem sibi centum pondo auri a civitatibus conlatum; [8] petere, ut ex ea pecunia, quam in triumpho latam in aerario positurus esset, id aurum secerni iuberent. [9] [p. 10] senatus pontificum collegium consuli iussit, num omne id aurum in ludos consumi necesse esset. cum pontifices negassent ad religionem pertinere, quanta inpensa in ² ludos fieret, [10] senatus Fulvio, quantum inpenderet, permisit, dum ne summam octoginta milium excederet. [11] triumphare mense Ianuario statuerat; sed cum audisset consulem M. Aemilium litteris M. Aburi tribuni plebis acceptis de remissa intercessione ipsum ad inpediendum triumphum Romam venientem aegrum in via substitisse, [12] ne plus in triumpho certaminum quam in bello haberet, praetulit triumphi diem. [13] triumphavit ante diem decimum kal. [14] Ianuarias de Aetolis et de Cephallenia. aureae coronae centum duodecim pondo ante currum latae sunt, argenti pondo milia octoginta tria, auri pondo ducenta quadraginta tria, tetrachma Attica centum octodecim milia, [15] Philippei nummi duodecim milia quadringenti viginti duo, signa aenea septingenta octoginta quinque, signa marmorea ducenta triginta, arma tela cetera spolia hostium magnus numerus, ad hoc catapultae ballistae tormenta omnis generis; [16] duces aut Aetoli et Cephallenes aut regii ab Antiocho ibi relicti ad viginti septem. [17] [p. 11] multos eo die, priusquam in urbem inveheretur, in circo Flaminio tribunos, ³ praefectos, equites, centuriones, Romanos sociosque, donis militaribus donavit. militibus ex praeda vicenos quinos denarios divisit, duplex centurioni, triplex equiti.