Το Σάββατο το απόγευμα, είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μία σύντομη βόλτα στο Ιστορικό Κέντρο της πόλης, η Ρένα και οι Χρυσομέλισσες Κλαυδία και Μαρία. Διασχίσαμε περπατώντας το πλακόστωτο του Πεζόδρομου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, περάσαμε μπροστά απο το Μουσείο της Ακρόπολης και περιδιαβήκαμε στα στενά της Πλάκας αφού προσπεράσαμε το Μνημείο του Λυσικράτους, το βυζαντινό ναό της Αγίας Αικατερίνης (ΚΟΥΝΤΙΤΟ), περπατήσαμε στη Ρούγα της Χρυσαλιώτισσας (οδός Αδριανού) ,την πλατέα Ρούγα (Κυδαθηναίων), διασχίσαμε την οδό Τριπόδων καιανηφορήσαμε στο Ριζόκαστρο. Προσκυνήσαμε στο ναό του Αγ. Νικολάου Ραγκαβά το βυζαντινό κόσμημα του 11ου αιώνα, που έχει το προνόμιο να είναι "η πρώτη εκκλησία επι της οποίας ετέθη κώδων"
Θαυμάσαμε τη θέα του Λυκαβηττού, τα νεοκλασσικά σπίτια της περιοχής, τα Αναφιώτικα σκαρφαλωμένα στον Ιερό Βράχο , την Εξαρχεία του Παναγίου Τάφου, την οικία Κλεάνθους όπου λειρούργησε το 1ο Πανεπιστήμιο, και κατηφορήσαμε προς τη Ρωμαική αγορά και το Ρολόι του Ανδρόνικου Κυρρήστου (Πύργος των Ανέμων - "ΑΕΡΗΔΕΣ")
Η Ρένα και η Μαρία ποζάρουν στη φωτογραφία αυτή μπροστά στην πόρτα του ΜΕΝΤΡΕΣΕ, δηλαδή το Ιεροσπουδαστήριο των Μωαμεθανών.
Τον 19ο αιώνα μετατράπηκε σε φυλακή πολιτικών κρατουμένων και ο αγέρωχος πλάτανος που φύτεψε ο έγκλειστος ληστής Μπίμπισης, έγινε το μισητό σύμβολο της φυλακής...που το δημοτικό τραγούδι περιέγραψε τόσο χαρακτηριστικά ....
"Στου Μεντρεσέ τον πλάτανο, πουλί δεν πάει να κάτσει...
πούχει ξερά τα φύλλα του, στη ρίζα του φαρμάτσι..."
Οι εξερχόμενοι φυλακισθέντες αναφέρονταν σατιρικά στον πλάτανο του Μεντρεσέ ,με την παροιμιώδη φράση : "Χαιρέτα μου τον πλάτανο....."
Σημείωση: Οι παραπάνω πληροφορίες είναι απο το Βιβλίο ΑΘΗΝΑ, ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΜΑΓΙΚΗ, της Αρτεμις Σκουμπουρδή
Μετά.. ήρθε η ώρα του.αποχαιρετισμού....Στην Πλατεία στο Μοναστηράκι συναντήσαμε το σύζυγο της Ρένας , ανταλλάξαμε λίγα λόγια γιατί είχε πιά βραδυάσει ,.οπότε για μία ακόμη φορά, αγκαλιστήκαμε, φιληθήκαμε και ευχηθήκαμε να συναντηθούμε και πάλι σε πρώτη ευκαιρία.....όσες περισσότερες BLOGGERS γίνεται....
Θαυμάσαμε τη θέα του Λυκαβηττού, τα νεοκλασσικά σπίτια της περιοχής, τα Αναφιώτικα σκαρφαλωμένα στον Ιερό Βράχο , την Εξαρχεία του Παναγίου Τάφου, την οικία Κλεάνθους όπου λειρούργησε το 1ο Πανεπιστήμιο, και κατηφορήσαμε προς τη Ρωμαική αγορά και το Ρολόι του Ανδρόνικου Κυρρήστου (Πύργος των Ανέμων - "ΑΕΡΗΔΕΣ")
Η Ρένα και η Μαρία ποζάρουν στη φωτογραφία αυτή μπροστά στην πόρτα του ΜΕΝΤΡΕΣΕ, δηλαδή το Ιεροσπουδαστήριο των Μωαμεθανών.
Τον 19ο αιώνα μετατράπηκε σε φυλακή πολιτικών κρατουμένων και ο αγέρωχος πλάτανος που φύτεψε ο έγκλειστος ληστής Μπίμπισης, έγινε το μισητό σύμβολο της φυλακής...που το δημοτικό τραγούδι περιέγραψε τόσο χαρακτηριστικά ....
"Στου Μεντρεσέ τον πλάτανο, πουλί δεν πάει να κάτσει...
πούχει ξερά τα φύλλα του, στη ρίζα του φαρμάτσι..."
Σημείωση: Οι παραπάνω πληροφορίες είναι απο το Βιβλίο ΑΘΗΝΑ, ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΜΑΓΙΚΗ, της Αρτεμις Σκουμπουρδή
Μετά.. ήρθε η ώρα του.αποχαιρετισμού....Στην Πλατεία στο Μοναστηράκι συναντήσαμε το σύζυγο της Ρένας , ανταλλάξαμε λίγα λόγια γιατί είχε πιά βραδυάσει ,.οπότε για μία ακόμη φορά, αγκαλιστήκαμε, φιληθήκαμε και ευχηθήκαμε να συναντηθούμε και πάλι σε πρώτη ευκαιρία.....όσες περισσότερες BLOGGERS γίνεται....
