Typisch gevalletje Nazorg!

Er zijn de afgelopen dagen zoveel reacties gekomen met vragen, dat ik die maar eens ga beantwoorden. Sommige hebben antwoord gehad via de mail, maar dat heeft niet iedereen mee kunnen krijgen, daarom sta ik nu voor jullie tribunaal;-). Om te beginnen met een reactie van Klaske,

mijn bureau is helemaal opgeruimd en dat is hij nu nog, gisteren heb ik bijna de hele dag achter de naaimachine gezeten, alles is netjes achtergelaten.
De vraag van Marrie-Jette was wat ik met de quilt ga doen, en dan bedoelt ze de groen-gele waar ik op dit moment mee bezig ben, deze quilt gaat straks machinaal doorgequilt worden, alleen weet ik nog niet hoe. Ik wil het wel op een moderne vrije manier doen.
Sylvia vroeg hoe groot de quilt word, hij ligt nu in 2 stukken, straks ga ik hem aan elkaar naaien, alleen ik vroeg me ineens af of een tweeluik niet een leuk idee was. Ik moet er nog even goed naar kijken. Als ik de quilt als één geheel maak is hij 11 x 3 inch = 33 inch breed en 16 x 3 inch = 48 inch lang. In centimeters is dit 84 x 122 cm.
Margeeth en Marion vroegen zich af hoe groot de quilt moet worden, Ik heb nooit een plan hoe groot iets moet worden, dat hangt van het patroon af, maar een grootte als de Dear Jane is vindt ik te groot, waar moet je zoiets kwijt en ik zit niet te wachten op een sprei.

Suus reageerde op het schattige spelden kussentje. Dit heb ik gekregen van een bezoekster van de dagopvang in het woonzorgcentrum waar ik 8 jaar vrijwilliger ben geweest. Deze mevrouw was bezoekster omdat ze zat te vereenzamen thuis en ze had ook lichte  psychische problemen, met als gevolg dat ze de hele dag op de bank zat, niets meer deed, zelfs koken deed ze niet meer. Deze mensen probeerden we uit hun isolement te halen en een dagbesteding te geven. Bij haar lukte dat te goed, we moesten haar nog weleens afremmen. Ik had als man het genoegen dat sommige dames een beetje gek op je worden. Bij deze dame dus ook, ze maakte soms weleens ruzie met andere dames als die dames mij meer aandacht gaven.
Als vrijwilliger deed ik dienst bij de handwerkmiddag, knutselen hoorde daar ook onder. Er woonde op afdeling van de dementerenden een dame die alleen maar breidde, op een middag was ik de enige vrijwilliger en er moest een pen met steken opgezet worden voor haar. Ze vroeg het mij, omdat er niemand anders was en vroeg om 10 steken. Toen ze zag hoe ik dat deed mochten het er ineens 50 worden.
Nu de reacties op het bericht met de Dear Jane. Marrie-Jette vroeg of ik de DJ nog af ging maken. Nee, deze top wordt elke keer zorgvuldig opgeborgen als ze weer voor de dag is gehaald. Als zoiets op mijn bed zo liggen, zou me dat veel te druk zijn. Klaske heeft ook gelijk haar antwoord gekregen. Marianne en Marie-José vroegen zich af of er een speciale reden was voor de verschillende kleuren achtergrond. Ja die was er, omdat ik wilde zien wat de effecten zouden zijn van die kleuren. Omdat ik geen zin had om 3 DJ’s te maken heb ik ze samengevoegd. Ook wilde ik mijn DJ anders dan anderen maakten.
Voor Klaske heb ik nog één foto van een schone, opgeruimde werkplek. Voor wie zich afvraagd wat dat bakje doet onder de werktafel naast de naaimachine, in dit bakje doe ik tegenwoordig alle draadjes en stukjes stof die ik afknip tijdens het werk, voorheen gooide ik dat naast me neer op de vloer, maar dat werd zo’n troep. Mijn vriendin Jos sprak ik daarover, zij geeft lessen en het eerste wat haar leerlingen leren is dat ze alle draadjes in een bakje doen, anders is het een zootje als de leerlingen weer naar huis gaan. En jullie weten wie dat dan op mag ruimen. Ik heb toen een bakje gezocht en gevonden en het werkt hartstikke goed. Ik hoop dat jullie een volle pot thee of koffie naast jullie hebben staan tijdens het lezen van dit bericht. Ik groet jullie allen, ben erg gesteld op dit soort reacties.