Zaterdagmiddag toen ik thuis kwam uit Rijswijk vond ik de brievenbus vol, mijn nieuwe Quilting Arts was gekomen en een bruin pakje. Boven gekomen zag ik dat het bruine pakje, wat bestond uit een kun bruin papier met bruin tape, afkomstig was uit Ierland. De adressering had kenmerken die me bekend voorkwamen, mijn achternaam was verbasterd en in plaats van Arnhem stond er Arnheor. Toen ik het pakje openmaakte kwam er een handgeschreven papiertje uit ,(dit is niet goed te zien op de foto) er stond op :”Aart Thank you!” en er zat een kalender in voor 2010. Ik kwam er via via achter dat de Ierse Quilters Organisatie,
http://www.irishquilting.ie/ , blokken, tops en quilts inzamelde voor de overstroming die zij in November en December hebben gehad. Zij wilden de quilts uit gaan delen aan hen die warmte nodig hadden na de geleden schade, zowel materieel als immaterieel. Dit vond ik een leuk initiatief, om iets voor een ander te doen. het kost mij wel veel werk en materiaal. Maar hebben wij niet allemaal onze kasten vol met stoffen waar we op uitgekeken zijn. Ook zijn er stoffen waarvan we een stukje van gebruikt hebben in een vorige quilt en die verder niet zo gauw gebruikt zullen worden. Het mes snijdt altijd aan 2 kanten. Het patroon was te downloaden van hun site. Dus stoffen verzameld en blokken gesneden,
nine-patches gemaakt en toen doormidden gesneden, zowel horizontaal als verticaal. Ik ben weer terug gegaan naar de site en gekeken welke afmetingen ze graag wilden. Ik moest nog meer gaan snijden voor een 2-persoons quilt. Toen ik alles had de blokken eens op de vloer uitgelegd en een verdeling gemaakt in licht, midden en donkere kleur. Het grote uitleggen kon beginnen, daarna rij voor rij op elkaar gespeld en meegenomen naar de naaimachine. Toen de rijen aan elkaar gezet. Omdat ik een kleine inch-liniaal heb moest ik mijn centimeterliniaal gebruiken, na het snijden en de eerste rijen naaien bleek, dat het ene blok groter was dan het andere. Bepalen wat het kleinste blok was, alle blokken op één maat gesneden en maar weer opnieuw achter de naaimachine. Uiteindelijk zat de top in elkaar.
Uit vrees dat het verzenden een hoop geld ging kosten, overwoog ik wat ik zou doen. De top is verzonden via TNT, ik raad het iedereen aan om dat niet te doen. Ik wilde mijn pakketje kunnen traceren en kreeg een code mee, waarmee dat zou kunnen. Dat bleek niet mogelijk, dus dan maar een mail naar Ierland. Of ze zo vriendelijk wilde zijn me te mailen als het pakketje aangekomen was. Maar na 14 dagen was er nog geen mail, waar zou dat pakketje uithangen. Het zou zonde zijn van de stofjes en al het werk als het pakketje verloren zou gaan. Sinds gisteren weet ik dat mijn top is aangekomen.
