Het fabric book is klaar.

Voor a.s. vrijdag wilde ik het fabric book klaar hebben, dan komt de AQgO weer bij elkaar en moet het geshowd worden. Het zijn 8 verschillende pagina’s geworden, ik koos vooraf voor het

thema SPELEN, omdat ik daar veel mee zou kunnen doen. Dat is me goed bevallen. Op de 2 pagina’s, hiernaast op de foto, ben ik begonnen met de bloem, het kan ook de zon zijn, het is gemaakt door op oplosbaar vlies te naaien, in rechte steken en in zigzag steken. Na het naaien is het oplosbaar vlies onder de kraan opgelost. Deze bloem/zon maakte ik op de cursus bij Ina Klugt, ik vond dat ik het in het fabric book moest verwerken. Op de rechterpagina heb ik versmolten tyvek genaaid met een stuk zilverkleurige stof, die de achterkant is van bruidsstof. De zilverkleurige stof is door de gaten in de tyvek te zien. De tyvek is van te voren geverfd met acrylverf en er is op getekend met zwarte stift.

Op de volgende 2 pagina’s zijn weer verschillende technieken te zien. Op het linkerdeel is gestempeld met een stempel gemaakt van een gummetje. De golvende lijnen in de stempel heb ik met rood garen met behulp van de BSR voet genaaid, waarbij ik een verbinding tussen de stempels heb gemaakt door de lijn door te trekken naar de stempel eronder. Met zwart garen heb ik de stempels benadrukt. Op het linkerdeel is een lapje genaaid die bewerkt is met ontkleurder, er overheen zijn een paar stukjes geverfd vliesofix gestreken. In het vorige bericht had ik daarvan een foto geplaatst, maar ik ben aan het spelen geweest met de foto’s in mijn Picasa album en de verandering niet weggehaald, waardoor er een andere kleur foto werd geplaatst. Op de volgende pagina’s

is aan de linkerkant een vingerafdruk gezeefdrukt, delen van de vingerafdruk heb ik bewerkt met diverse materialen. Waarom? Om het verhaal rond de vingerafdruk te benadrukken. De tekst is bedoeld als thema om over na te denken, dus denk niet dat ik momenteel in een identiteitscrisis zit. De tekst gaat wel over identiteit, het luidt: In je vingerafdruk zit je identiteit, met je identiteit gaan al je eigenschappen schuil. Maar hoeveel van die eigenschappen zijn nu echt van jezelf? Je hebt eigenschappen van je vader en moeder, opa’s en oma’s en zo verder. De grote vraag is: WIE BEN IK? Op de linkerpagina zit een gedroogd herfstblad die ik intensief met allerlei garens bewerkt heb.

Op de laatste 2 pagina’s ben ik weer aan het spelen geweest, met op de linkerkant een stuk humor, het plat gereden blikje met de roze veter en de tekst POWER. Dat woord is bij een vorig bericht niet zo opgevallen, de enige die daarop reageerde was Nienke. Maar dat is nu ook vaak het geval met humor op de ene grap reageer je niet en de andere grap pak je gelijk op. Toen ik in een eerder bericht het blikje liet zien, zat er een zware nette veter in, om te ontdekken hoe dit uit zou pakken. Kan dat gaten in een blikje maken en er een veter door rijgen? Ik had toen niet zo veel tijd en vlakbij zit een schoenmaker, maar deze beste man verkoopt alleen de saaie veters. Een aantal dagen later, toen ik meer tijd had, ben ik op zoek gegaan naar kleuriger veters. Die vind je in zaken waar ze modieuze schoenen, lees jeugdige kleurige schoenen, verkopen. Het is momenteel mode om verschillende veters in je schoenen te dragen, rechts andere als links. Je ziet ze het meest bij jonge lui met een skateboard. Op de linker pagina heb ik een compositie gemaakt die strak is, vier repen stof die gevlochten over elkaar zitten, er overheen zit een stuk gaas, gevonden op straat. Ik heb er nu een stuk lint doorheen gevlochten in een andere kleur, die een strakke lijn laat zien, maar toch wat vrijer is dan de lijnen eronder. Ik heb genoten van het maken van dit fabric book, er ook van geleerd, de volgende keer is de vulling wat dunner.
De afmetingen van de pagina's zijn 11 x 22 cm.

Mysterie opgelost.

Het is gebruikelijk dat ik met iets begin en dat het voorlopig tijden lang te zien is op mijn blog, maar vandaag wordt het mysterie al opgelost, alhoewel het nog niet helemaal klaar is.

De bedoeling was een compositie, gemaakt van allerlei materiaal wat mij aangereikt werd in stof om te zetten. De oorspronkelijke compositie heb ik niet helemaal gevolgd, omdat ik dit geval de lijnen op deze manier beter anders verwerkt konden worden. Dit vind ik geen probleem, je moet niet alles klakkeloos kopieëren. Voor het middengedeelte heb ik een stuk stof genomen met een grote print, in de oorspronkelijke compositie had ik een stuk papier met een grote bloementros, die nogal prominent in beeld stond. Daar was niet mee te werken. Om er

wel mee te kunnen werken had ik het in L-vormen geknipt, op deze manier is de bloementros niet meer prominent aanwezig, maar speelt wel mee als vorm in de compositie. Met groene banen stof was er door de lijnen heen gevlochten. Toen ik dat met de stoffen uitvoering ging doen verdeelde dat de lijnenstructuur in 3 delen. Nu lopen de lijnen naar buiten toe, waardoor de beweging die de rood/witte stofbanen hebben ingezet, versterkt worden. Voor de ondergrond van het lijnenspel heb ik een zelf geverfde lap genomen, de lap is in dit bericht beschreven http://quiltaart.blogspot.com/2010/07/een-bewogen-dag.html. Voor de ondergrond van de quilt heb ik een oud quiltje genomen van jaren terug, een log-cabin met cornerstones. Het was een quiltje uit de begin tijd waar ik niet meer achter stond. Het is bewerkt met gesso, waardoor het oppervlak een stuk harder is geworden en ook grover van structuur. In dit geval was dat wel prettig, ik kon de verflap, waar het lijnenspel al op gestreken was, nu goed neerleggen zonder dat het op de ondergrond ging glijden tijdens het naaien. De gele lijnen gaan door buiten het middenstuk

van het quiltje en zijn aan de achterkant vastgestreken. De verflap is gescheurd voor ik het verfde, daarom zijn de randen van de stof niet recht, maar gerafeld, een prima detail om de lap over de ondergrond heen te spannen en horizontaal en verticaal door te quilten met het boventransport. Eigenlijk moet ik nog lijnen toevoegen, maar ik denk dat de quiltlijnen al genoeg zijn. Ik vond het moeilijk om van te voren te bepalen hoe dit eruit kwam te zien, angst om de ondergrond niet meer te zien, maar die angst is onnodig geweest. Ik ben tevreden over dit werk, wat de naam Lijnenspel # 1 zal krijgen, alles komt uit mijn voorraad, dus niets voor hoeven kopen. Er moet nog een compositie in stof worden omgezet, maar of dat hier gelijk achteraan komt weet ik nog niet.

Afwerken.

Heel wat berichten geleden heb ik het wel eens gehad over het afwerken van een quilt. Je kunt het doen met een lange bies, maar voor het geval je dat niet wil is er ook een andere manier.

Ik heb hiervoor 4 strips gesneden van 3 inch breed en 4 vierkanten van 4 x 4 inch. Eerst vouw je de vierkanten tot een driehoek en die leg je in de hoeken van de quilt OP de voorkant van de quilt. Daarna vouw je de strips dubbel en die leg je van hoekpunt naar hoekpunt, als ze maar voorbij de driehoeken komen is het goed. Daarna speld je alles netjes op de plaats vast. Ik gebruik dan de zigzag steek om alles vast te naaien. Als je rondom bent, spelden eruit halen en de stof naar achteren vouwen, tegelijk zet je dit weer met spelden vast. Doordat je eerst begonnen bent de driehoeken op hun plaats te leggen, komen die bij het omvouwen mooi in de hoeken te zitten, met de dubbele strips eronder.

Deze manier heb ik een keer geleerd van Wietske Kluck, ze heeft geen blog meer, wat ik erg jammer vindt. In Vijfhuizen zijn haar quilts de afgelopen dagen te zien geweest.
Met een applicatiesteek ga ik dit met de hand vastzetten. Als je alleen de strips doet en niet de ruimte tussen de ene en de andere strip, dan kan je van driehoek naar driehoek een lat schuiven om de quilt op te hangen. Ik zal dit in een volgend bericht laten zien, als ik met het appliqueren klaar ben.

Op het middenstuk van de quilt heb ik, met voetje 23 van Bernina, een lint genaaid in een cirkel. Het is lint waar ook mee gebreid kan worden, ik speur altijd naar dit soort materialen, om er later een quilt mee te kunnen versieren. Hiernaast zie je hoe de quilt er dan uit komt te zien. De naam is ook al bekend, het wordt SO WHAT!!.

Shine a little light on me!!

Ofwel vrij vertaald, “Laat die zon nu eens gaan schijnen”. Ik ben er zo aan toe, dat grijze vochtige weer is niets voor mij. Ik begon al een beetje griepverschijnselen te ontwikkelen, laat ik daar nu net geen zin in hebben. Vandaag komt de Art Quilt groep Oost bij elkaar en dat wil ik niet missen. Morgen wil ik ook niet missen, dan begint de cursus die Ina Klugt geeft in Oldenzaal, Hedendaags en Eigentijds, Creativiteit en inspiratie! Ik heb me daar voor aangemeld en de cursus gaat 6 zaterdagen duren.

Ik heb er zin an! Gelukkig zijn de beginnende griepsverschijnselen verdwenen, misschien komen ze aankomende week wel weer terug, maar dat zien we dan wel weer. De afgelopen dagen heb ik besteed aan allerlei dingen, één er van is dit werkstuk, dat ik There comes the sun! ga noemen. Het lag nog te wachten op verdere bewerkingen, maar welke wist ik nog niet, tot ik een stuk organza vond dat er mooi bij pastte, alleen het was iets te donker. Ik heb het erop genaaid met een zilverkleurige metalic garen, rond de bloemen een aantal keren. Daarna zijn de bloemen eruit geknipt!

  Het is daarna om een canvaslijst gespannen, aan de achterkant met nietjes vastgezet. Je zult dan net zien dat halverwege de nietjes op zijn, op zoek naar de juiste maat en daarna naar de winkel om nieuwe te kopen. Ik heb van mijn oma zaliger geleerd dat vragen vrij staat en dat ik mijn hollandse mond bij me heb. Een goede les die ik er graag gebruik, bij sommige winkels hou ik me dom, dan doet het personeel precies wat ik wil. Ik ben een beetje afgedwaald van het verhaal, nadat ik het werkstuk om het canvas had geniet is gisteren de heatgun nog even over het donkere organza gehaald, wat gezorgd heeft voor versmolten delen, nu kan de zon door het wolkendek heen komen.
Wat ik bijna zou vergeten is een link te plaatsen naar het blog van Inge, http://ingesquiltverhalen.blogspot.com/2012/01/jayden.html, een verhaal over hoe het nu met Jayden gaat, jullie weten vast nog wel wie Jayden is, want deze naam is hier vaak gevallen het afgelopen jaar. Ik was weer ontroerd toen ik de foto van dat kleine jongetje zag, net als toen ik hem voor de eerste keer zag, met het verhaal van toen erbij. Daarom ben ik toen de actie begonnen, het was maar een druppel op een gloeiende plaat, maar wat voor druppel. Het geld wat de actie opbracht was mooi, maar niet het belangrijkste, maar het gevoel er achter, dat er zoveel mensen zijn die Jayden en zijn ouders een hart onder de riem wilde geven is veel belangrijker.