Πέρα από ένα φανελάκι

Αυτό το όνομα έδωσα στον πίνακα,γιατί κύριο θέμα του είναι ένα φανελάκι. Τελευταία με έχει πιάσει μια μανία με τισ μικτές τεχνικές.Έχω μαζέψει πολλά ψιλοαντικείμενα και περιμένουν τη σειρά τους,για να μπουν σε κάποιο πίνακα. Ας δούμε τι έκανα. Έβαψα με άσπρο ακρυλικό ένα σκληρό χαρτόνι.Έφτιαξα στόκο με σκόνη και νερό,πρόσθεσα ατλακόλ,για να κολλήσει καλύτερα και πέρασα όλη την επιφάνεια.Άφησα να στεγνώσει. Πήρα ένα παλιό φανελάκι,έκοψα τα μανίκια και το δίπλωσα.Το κόλλησα με ατλακόλ και πέρασα από πάνω πάλι κόλλα,αραιωμένη με λίγο νερό.Αφού στέγνωσε επανέλαβα και έκανα το ίδιο για τρίτη φορά,ώσπου να σκληρύνει το ύφασμα εντελώς.

Με το στόκο έφτιαξα τα φυλλαράκια,τον κύκλο-σελήνη και στο κάτω μέρος τα σχέδια για πρασινάδα.

Έβαλα στόκο στο εσωτερικό του λαιμού και το έκανα σαν ανάγλυφο,επίσης με τη σπάτουλα έφτιαξα και μερικά φυλλαράκια πάνω στο φανελλάκι.Πρόσθεσα εδώ κι εκεί λίγο στόκο με τη σπάτουλα.Στο χαρτόνι και από τις δυο πλευρές έβαλα πάλι λίγο στόκο και τον σκάλισα με μια οδοντογλυφίδα.

Στο κάτω μέρος πρόσθεσα κι άλλο στόκο και τον χάραξα με τη σπάτουλα.

Χρωμάτισα με άσπρο ακρυλικό,μαύρο,λίγη ώχρα και ασημί.Έβαλα πάλι το χρώμα ,που είχα φτιάξει με το κάμελ, στο εσωτερικό του λαιμού,στο φεγγάρι,στα φύλλα,στο κάτω μέρος.Άπλωσα μια πυκνή στρώση και με πανάκι βρεγμένο με white spirit το σκούπισα.

Στο τέλος ζωγράφισα τα κλαδάκια.

H νέα σελήνη των ευχών

Φίλες μου,ελάτε να παίξουμε! Ας φτιάξουμε το χάρτη των ευχών με την ευκαιρία της νέας σελήνης στο ζώδιο του Κριού. Το χάρτη τον είδα στο blog της Pinkdreamer και...τσίμπησα.Περισσότερες πληροφορίες στο link,που θα σας πάει στη ροζούλα μάγισσα. Συγκέντρωσα τα υλικά,και για βάση ένα φύλλο από το τετράδιο μουσικής των κοριτσιών-ένα βαλσάκι το τραγουδάκι.Μουσική δε γνωρίζω και δεν ξέρω τι λένε οι νότες. Το πέρασα με ξύλινα μολύβια-ακουαρέλας και άρχισα να κολάω τις εικόνες που διάλεξα και εκφράζουν κρυφές μου επιθυμίες.

Αφού έκανα το κολάζ,με βρεγμένο πινέλο πέρασα το χρώμα και έγινε ακουαρέλα.

Δε θα σας πω τι ευχές κρύβει,άλλωστε θα έπαυαν να είναι κρυφές.

Όλη η διαδικασία μου άρεσε,σαν παιχνιδάκι ήταν-πολύ το διασκέδασα!

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!

Έστησ΄ο έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!! ************************************************************************************* Κατέβηκα στην αυλή,κάθε μέρα γίνεται,αλλά προχτές μέσα στον ήλιο αλλιώτικη μου φάνηκε.Είναι που αντίκρυσα σημάδια άνοιξης πάνω στα φυτά τριγύρω. Δυο μέρες τώρα βρέχει ασταμάτητα,το ποδαρικό του ο Απρίλης μάς το έκανε με πολύ νερό,καλό είναι για τη γη,για τη σοδειά. Ό,τι και να γίνει η αναγέννηση έχει ξεκινήσει,ανοίξτε παράθυρα και καρδιές στη χαρά της άνοιξης!Στη ροδιά ξεπρόβαλλαν δειλά κόκκινα ματάκια,

στη δάφνη φάνηκαν τ΄άσπρα ανθάκια,έχει την τιμητική της στις γιορτινές μέρες του μήνα,

οι αγαπημένες μου,λευκές ίριδες ολάνθιστες,

ένα ταπεινό αγριολούλουδο με φωτεινό κίτρινο πρόβαλλε και

μια μελισσούλα έλκεται από άλλο αγριολούλουδο και σπεύδει να χαρεί τους χυμούς του.

Ο Απρίλης κ΄η σελήνη μέσα στο άλσος

σμίξαν.Το μεσονύχτι μεθυσμένοι

πέρασαν μ΄ευθυμία.

Και τώρα στη γαλήνη είναι απλωμένη

ρεμβαστική ματιά,η μελαγχολία.

(Φαντασία στο τραγούδι μιας νυχτερινής κιθάρας)

Ένα ποίημα της Μαρίας Πολυδούρη,που ο Απρίλης είναι ο μήνας της και η 1η του η μέρα της,όπως γράφει η ίδια.Γεννήθηκε πρωταπριλιά 1922.

"1η Απριλίου 1922:Να η μέρα μου!Η ημέρα που ήρθα στον κόσμο μέσα σ΄ένα σπιτάκι όμορφο,γεμάτο φως,ημέρα που άκουσα τα πρώτα κελαηδήματα των πουλιών,είδα τα πρώτα ρόδα του έαρος."

Ένα δισκάκι με μπαχαρικά

Άρχισα πάλι τη νοσταλγία για την Κωνσταντινούπολη,αλησμόνητη θα μου μείνει. Σας έχω νέα,όμως,για φέτος η εκδρομούλα-πάντα με την προϋπόθεση της συμμετοχής-θα γίνει στις χαμένες πατρίδες,Σμύρνη,Αϊβαλί,Κουσάντασι και στην ευρύτερη περιοχή με τις ελληνικές αρχαιότητες.Η επιστροφή θα έχει άρωμα Πόλης! Προς το παρόν μια μικρή γεύση από τα χρώματα και αρώματα της Αιγυπτιακής αγοράς ή αλλιώς της αγοράς των μπαχαρικών.Τι πανδαισία ήταν αυτή,τι μυρωδιές,τι ανατολίτικη ατμόσφαιρα! Από παντού σε καλούσαν να αγοράσεις και πώς ν΄αντισταθείς;Και τι δεν αγόρασα....απ΄όλα,τα ήθελα όλα!Βρήκα ακόμη και λαδάκια για τις καλλυντικές κρεμούλες μου-κι απ΄αυτά πήρα και τα χρησιμοποίησα ήδη.

Μπροστά από τα μαγαζάκια παρατηρείς,ρωτάς,διαλέγεις τι θα προτιμήσεις.Οι πωλητές πολύ εξυπηρετικοί,φιλικοί και πρόθυμοι,ελληνικά γνωρίζουν,μια χαρά τα καταφέρνουν.Τα περισσότερα τα αγοράσαμε από ελληνικό μαγαζάκι.Στη βόλτα με τη φίλη μου,τρυπώσαμε και σ΄άλλα,εκεί ανακάλυψα τα λαδάκια.

Πέρα από τα μπαχαρικά,που στα συσκευάζουν τέλεια- η βαλίτσα καθόλου δεν μύρισε-αγοράσαμε και συσκευασμένα για δωράκια,αλλά και για το σπίτι.Σας το είπα,είμαι ασυγκράτητη στα ψώνια.Ένα τέτοιο δισκάκι βλέπετε μπροστά στη φωτογραφία και...

εδώ το δικό μου με ό,τι έχει απομείνει.Σκεφτόμουν πώς να το αξιοποιήσω,να το πετάξω ούτε συζήτηση.Είναι ξύλινο,εντάξει όχι πολύ καλή ποιότητα,λεπτούλι.Για αρχή το έβαψα μπλε,στο μυαλό μου πάντα είχα θαλασσινό θέμα.

Παρέμεινε αρκετούς μήνες έτσι και τελευταία το θυμήθηκα.

Έκοψα το πλαίσιο από ριζόχαρτο για decoupage,το κόλλησα,αλλά τα χρώματα χάθηκαν σχεδόν, λόγω του πολύ σκούρου φόντου.

Πήρα τα ακρυλικά μου και το ζωγράφισα από πάνω.

Μέσα ζωγράφισα ένα καλοκαιρινό θέμα,μια βαρκούλα σ΄έναν πολύχρωμο ουρανό.

Έτοιμο,είτε σαν δισκάκι είτε σαν μικρός πίνακας-ακόμη δεν αποφάσισα.

Οι φωτογραφίες από την αγορά είναι από το internet,γιατί εκείνη την ημέρα ξέμεινα από μπαταρία-σε κάτι τέτοιες στιγμές φαίνονται οι ερασιτέχνες.

Ένα και δύο και...πολλά αυγουλάκια

Έχετε αυγουλάκια;Όταν χρησιμοποιείτε στο φαγητό,τα τσόφλια κρατήστε τα. Αυτή την εποχή ο άντρας μου επιστρέφει πάντα με μια τσαντούλα αυγουλάκια φρέσκα,χωριάτικα,βιολογικά από κοτούλες οικόσιτες. Από αυτά κρατάω το κέλυφος,το πλένω καλά με λίγο ξύδι,το στεγνώνω και σπάζοντάς το το φυλάσσω σε βαζάκι. Μάζεψα αρκετά,τώρα έχω αρχίσει δεύτερο γύρο διαδικασίας. Ελάτε να φτιάξουμε πίνακα με την τεχνική eggshell: Πέρασα ένα πολύ σκληρό χαρτόνι με λευκό χρώμα.Όταν στέγνωσε άπλωσα σε όλη την επιφάνεια ατλακόλ,έριξα τα θρυμματισμένα τσόφλια,τα πάτησα με το χέρι να κολλήσουν καλά. Τίναξα το χαρτόνι,για να φύγουν τα περίσσια. Όταν στέγνωσαν καλά πέρασα βερνίκι νερού.

Πήρα τα ακρυλικά μου κι άρχισα τις δοκιμές.Ζωγράφισα ολόκληρο το φόντο και μετά έφτιαξα τα λουλούδια.

Στο τέλος η τεχνική αναφέρει να περάσουμε bitumen,δεν είχα,αλλά η εναλλακτική υπάρχει και γι΄ αυτό το υλικό.

Παίρνουμε την παλιά,κλασσική "κάμελ" σε κρεμώδη μορφή και την διαλύουμε με white spirit-τη ρευστότητα την καταλαβαίνουμε δουλεύοντας,μέτρια να είναι.

Περνάμε ολόκληρο το ζωγραφισμένο πίνακα και τον αφήνουμε να στεγνώσει.Βάζουμε σε πανάκι ή αν θέλουμε απ΄ευθείας στην επιφάνεια white spirit και τρίβουμε απαλά,ώσπου να φανούν τα χρώματα.

Προσοχή,αυτή η διαδικασία να γίνεται σε καλά αεριζόμενο χώρο ή καλύτερα σε μπαλκόνι,αυλή,γιατί η μυρωδιά είναι πολύ έντονη.Προσωπικά μου προκαλεί πονοκέφαλο.

Περνάμε με βερνίκι νερού.

Είναι μια εύκολη,διασκεδαστική τεχνική,απλά χρειάζεται προετοιμασία.

Aναμνήσεις από τη μεγάλη μας γιορτή!

Αύριο ξημερώνει η μεγάλη,διπλή γιορτή για την πατρίδα μας.Δόξα και τιμή στους ήρωές μας,που με τον αγώνα τους μας πρόσφεραν την ελευθερία μας!
Μέσα από φωτογραφίες περασμένων χρόνων συμμετέχω σ΄αυτόν τον εορτασμό.Ξεκινώντας από τις πιο σύγχρονες κάνω μια μικρή αναδρομή στη γιορτή της 25ης Μαρτίου.
Παρέλαση Δημοτικού με την παραδοσιακή φορεσιά της Αγίας Άννας,

μετά την τελετή τα παιδιά του Δημοτικού χορεύουν παραδοσιακούς χορούς στην πλατεία,

ένα θεατρικό σχετικό με το ΄21 από μαθητές του Γυμνασίου.Όταν υπήρχαν εκπαιδευτικοί με αγάπη και μεράκι,πάντα τα παιδιά ήταν πρόθυμα να πάρουν μέρος σε πολιτιστικά δρώμενα,

παλιότερα χρόνια δεκαετία ΄70 στο Γυμνάσιο Αμαρύνθου, έτοιμες για τους παραδοσιακούς χορούς στην πλατεία, και

η πολύ παλιότερη από ημερολόγιο του φιλοδασικού συλλόγου.Οι κοπέλες της Αγίας Άννας στολισμένες με την καλή ,τοπική φορεσιά.

************************************************

Να περάσετε ένα όμορφο,ανοιξιάτικο τριήμερο!

Να θυμάστε ότι οι Έλληνες ζυγό δεν υποφέρουν,επαναστατούν.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Αmedeo Modigliani-"ο καταραμένος καλλιτέχνης"

Ο Αμεντέο Μοντιλιάνι,ένας από τους μεγαλύτερους Ιταλούς ζωγράφους και γλύπτες του 20ού αιώνα,έχει μείνει στη μνήμη του κοινού τόσο για την άστατη και τραγική ζωή του,όσο και για την ομορφιά της τέχνης του.Εργάστηκε περισσότερο στο Παρίσι.
Γοητευτικός και όμορφος κυριολεκτικά μεταμορφωνόταν υπό την επήρεια του αλκοόλ και των ναρκωτικών και αποκάλυπτε βίαιες και σκληρές πτυχές της ζωής του.Οι καταχρήσεις έδωσαν το τελικό χτύπημα στην εύθραυστη υγεία του και τον οδήγησαν στον πρόωρο θάνατο.Αμέσως μετά το θάνατό του η φήμη του εξαπλώθηκε σ΄όλο τον κόσμο,έγινε μυθική μορφή,αρχέτυπο της καταραμένης ιδιοφυίας.
Ο Μοντιλιάνι είναι από τους αγαπημένους μου ζωγράφους,αλλά εδώ θα σας δείξω δείγματα από τα γλυπτά του.
Είναι δουλεμένα σε πέτρα,τα ξύλινα δε διεσώθηκαν.Εκτός δυο εξαιρέσεων,πρόκειται για κεφαλές και σε 23 από αυτές αναγνωρίζεται ομόφωνα η σμίλη του.

Αυτοδίδακτος,εξέθεσε μια σειρά κεφαλών στο Σαλόν του Παρισιού το 1923.

Οι κεφαλές του επιβλητικές και αινιγματικές,μας παραπέμπουν στην αυστηρότητα ενός αρχαίου ναού.

Αν και τα πρώτα έργα του ήταν μάλλον χοντροκομμένα,σύντομα αποκάλυψε ένα εξεζητημένο στυλ,που συνδύαζε κομψότητα και δύναμη.

Κουλουριασμένη καρυάτιδα,μία από τις εξαιρέσεις των γλυπτών του.

Μια απόπειρα δική μου αντιγραφής του αγαπημένου ζωγράφου.Η αγαπημένη του Ζαν Εμπιτέρν-έχω παραλείψει το χέρι-προσαρμόζονταν τέλεια στο ύφος του.Το έχω ζωγραφίσει με ακουαρέλα.

Η δεύτερη απόπειρα με ξυλομπογιές.Πορτραίτο της μαντάμ Ζορζ βαν Μουϊντεν.