Mayalı, yumuşacık bir Ingiliz klasiği olan Chelsea corekleri Paul Holywood tarifi ile yaptim elbette.

Malzemeler:

☘500 gr un
☘300 ml süt
☘1 cay kasigi tuz
☘40 gr tereyağ
☘1 yumurta
☘10 gr instant maya

İç Dolgu İçin:

☘25 gr erimis tereyag
☘1 portakal kabugu rendesi
☘75 gr esmer şeker
☘1 tatlı kaşığı tarcin
☘Kuru incir, kurutulmus turna yemisi, kuru üzüm

Üzeri Icin:

☘Kayısı reçeli  (baska recel de olur, bal da)
☘1 portakalin kabuğu rendesi
☘200 gr pudra sekeri
☘2 yemek kaşığı portakal suyu

Yapılışı:

Un , maya ve  tuzu genis bir yogurma kabina alip karistirin.

Sutu ve tereyağını kucuk bir kapta cok kisik ateşte ılıtın, tereyag erisin.

Yumurtayi, eriyen tereyağı ve sütü (cok sicak olmasın ) unun ortasına döküp pürüzsüz ve elastik bir hamur olana kadar yogurun.

Hamurun uzerini temiz bir bezle kapatip sararak ılık bir yerde hacminin iki katina cikana kadar mayalandirin.

Mayalanan hamuru hafif un serpili tezgahta merdane ile 30/20 cm boyutlarinda açın.

Erimis tereyağını bir firca ile actiginiz hamurun her yerine sürün.

Uzerine portakal kabugu rendesini serpin esit sekilde, sonra da esmer sekeri.

Son olarak sa onceden ılık suda bekletip yumusattiginiz kuru meyveleri ( incirler ufak dogranacak) esit sekilde butun hamurun yüzeyine bolca yayın.

Genis ucdan baslayarak rulo yaptığınız hamuru 4cm genisliginde parcalara bolun.

Her parcayi yaglanmis tepsiye aralarinda boşluk kalacak sekilde dizin. (Ben dikdörtgen borcamda pisirdim. )

Bu sekilde yarim saat tepsi mayasi gelmesini bekleyin.

190 derece firina verip 20-25 dakika pisirin. Uzeri yanacak gibiyse yagli kagit sererek yanmiyorsa sermeden 15 dakika daha pişirin. (Esmer sekerler o muhtesem kahverengi rengi verecek, gözünüzü ayirmayin son anlarda)

Receli biraz  sucak suyla küçük bir kapta kisik ateşte açın.  Sonra da ilk sicagi cikan coreklerin uzerlerine fırça ile sürün.

Pudra sekerine kontrollu bir sekilde iki yemek kasigi suyu ekleyin. Macunsu kivama gelince durun. Portakal  kabuğu rendesi de ekleyip karistirin. Hazirladiginiz icing i kasikla cireklerin uzerine bolca dökün.

Nefis cörekleriniz hazırdır. Afiyet olsun.

Anladim ki her ekmek ayrı bir macera. Hepsinin gelisimi farklı. Hamur yogurma, katlama, şekil verme, çizik atma, pişirme... Her asamada ekmegin ilerleyisini gozlemek, merak etmek, aksamdan sabah buzdolabinda o uyurken ortaya cikacak ekmegi beklemek...   Bir oncekinden daha güzel ekmegi elde etmek, bazen umdugunu bulamamak, bazen firindan cikan ekmege sasirmak...  Hepsi  ekmek pisirmenin küçük mutlulukları.

Sizler de bulaşın bu işe. Tavsiye ediyorum.  😊

Tarhanamızı kendim yapmak sanki benim için mutfakta levıl atlamak gibiydi. Sanki tarhanamı kendi basima yaparsam mutfakta biraz daha pişecek, biraz daha olgunlasacaktim. Yaşım ilerlemiş; toruna torbaya tarhanalar, receller, tursular hazırlamış, geldiklerinde hediye etmişim ya da uzaklara yollamisim hayalleri filan da var bir yandan. Gözümde ayri bir yeri vardi yani. Her yıl annemle birlikte hazırlarız  ama icimden de ona bir şey olmadan ogrenmeliyim, onun yerini tutmaliyim düşünceleri gecerdi sessizce. Nitekim  bu yıl annem olmadan yaptim tarhanamızı. (Telefonla hatta canli gorusmelerle yardım alarak 😊) Neyse; o kadar da gözümde buyutmeye gerek yokmus yav. Süzme yogurdumu yaptım önce: iki kilo kadar. Sonra bir kiloya yakin tatli sivri biber ( iki üç tane Samandag biberi) yine bir kilo civarı kapya biber, iki kilo Ayaş domatesi, bir bağ maydonoz, bir bağ taze nane . Hepsini tobotta incecik çekip kattım. Göz kararı tuz. (Tuzunu tam tutturmak gerekmiyor, piserken ayarlaniyor sonuçta)  Maya katmak gerekiyor ya benim de Oya'm var. Insanin ekşi mayası olur da her yere katmaz mi? Üç yemek kaşığı kadar kattım. Sonra un. Beş kiloya yakın un aldı. Tahta kaşıkla hepsini karıştırdım guzelce. Cok cıvık da olmayacak katı da. Civik olursa kuruması zor olur, katı olursa tadı guzel olmaz. Bekledikce kivami civıyor. Gerekirse sonradan un ekleme sansimiz var. Üc günde eksidi tarhana. Ben tabii gelip gidip sevdim, kokladim. Son akşam biraz alıp pişirin. Eksisine, tadina tuzuna bakın. Fazla eksiyse un katabilirsiniz. Ertesi gun uzerine un serpeledigim bezlere kaşıkla öbek öbek döktüm. Sonra kurudukca çevirdim. Guneste yarim gun bıraktım. Icinde yogurt oldugu icin guneste  kalmasi vitamin degerini azaltir demisti bir gıda muhendisi. Evde kuruttum, bulundugu odanin penceresini açarak. Iyice kuruyinca mutfak robotunda bizztt. Sonra yine bez uzerinde serilip iyice kuruyacak. Kuflenir yoksa.  Sonra bez torbalara konacak, misler gibi. Iyi dileklerle, saglikla, afiyetle tuketmek dileğiyle kaldirilacak.

Eksi mayalı, kuru domates, zeytin ve biberiyeli grissiniler cantada tasinacak, sahane ara öğün, atistirmalik oldular. Benim vaktim yoktu bir gece dolapta bekledi. Beklemese de olur. Yogurtla, çayla, meyve sulariyla her seyle giderler. Tarifi şöyle:

☘ 2 su bardagi beyaz un
☘1.5 su bardagi tam bugday
☘100 gr eksi maya
☘2 yumurta
☘1/2 su bardagi zeytinyagi
☘2 yemek kasigi yogurt
☘100 gr oda isisinda tereyagi
☘1/2 tatli kaşığı tuz.

Hepsini yogurun.  Sicak suda islatilmis yumusamis kuru domatesleri minik dograyin, zeytinlerin cekirdegini çıkarıp  minik dograyin, biraz da taze biberiye kıyıp hepsini hamura ekleyin, buzdolabina koyun. Bir gece beklesin.

Ertesi gun irmik serptiginiz tezgahta elinizle yayin hamuru. Sonra  bicakla uzun ince dilimleyin. Avuclarinizla sekil vererek yağlı kağıt serili tepsiye dizin. Uzerlerine sarı ya da siyah haşhaş, susam, corekotu ne isterseniz serpin.180 derece firinda guzelce kizarana kadat pisirin. Afiyet olsun.