"τεχνικώς" παραλειπόμενα

"Φόνισσα" ήχος - φως - σκηνικά

(από το etolikoartis)

Δημοσιεύει το παραπάνω ιστολόγιο του φίλου του Μιχάλη Κότσαρη, μια ιδιαίτερη ανάρτηση για τα πίσω από τα φώτα παραλειπόμενα, της παράστασης της Φόνισσας.

Μου άρεσε πολύ και ήθελα να υπάρχει και στο δικό μου ημερολόγιο, γι αυτό την κλέβω και την αναδημοσιεύω. (σημείωση: ο Μιχάλης, εκτός από εξαιρετικός ζωγράφος και χαράκτης, είναι ο...
μόνιμος σκηνογράφος της θεατρικής ομάδας, ο συνήθης ενδυματολόγος - εκτός αν προκύπτει παραδοσιακό, οπότε αναλαμβάνει δράση ο Γιώργος Κομζιάς, και ευθύνεται ΠΑΝΤΑ το καλλιτεχνικό μέρος της δουλειάς μας και τα σήματα  -  logo των έργων μας).

Γράφει ο Μιχάλης

Σκηνογραφικά το έργο ερμηνεύτηκε σε σχέση με τη ψυχολογία της φόνισσας. Ο χρόνος είναι ελεύθερος, οι χώροι έχουν αυτονομία - αν και υπάρχει ενότητα σκηνογραφική που υπηρετεί την εικαστική οπτική του συνόλου. Χρησιμοποιήθηκαν υλικά για να υποβάλλουν ατμόσφαιρα φτώχειας και μιζέριας. Ασύμμετρες τοποθετήσεις υλικών που επιτείνουν την αγωνία και τις τύψεις της φόνισσας. Σχοινιά που διασταυρώνονται και δεμένοι κόμποι για να τονίσουν την ροπή της φόνισσας σε μάγια και μαγγανείες που υπογραμμίζουν τον χαρακτήρα της. Η στέρνα που πνίγει τα θύματά της γίνεται ταυτόχρονα ο βράχος της σύντομης ξεκούρασης πριν τον χαμό της. Από πάνω της ένα ξερόκλαδο, στέκει ταυτόχρονα σαν απειλή για τα κρίματά της και σαν καταφύγιο - όταν προσεύχεται στο εικόνισμα του Αη-Γιάννη του Κρυφού, κάτω απ' το χλωμό φως του καντηλιού.

Τα σκηνικά τέλος εξυπηρέτησαν το πνεύμα μιας παράστασης που το ζητούμενο ήταν να έχει σαφήνεια, χωρίς να έχει ακαμψία καθώς εξελίσσεται.

Στον ήχο οι επιλογές αρχικά ήταν πολλές. Δοκιμάστηκαν αρκετά μουσικά θέματα και έγιναν πρόβες σε άλλα τόσα ηχητικά εφέ. Προτιμήθηκε η οικονομία και όχι η υπερβολή. Έτσι οι βασικές ηχητικές παρεμβάσεις "ακούστηκαν" και τόνισαν περισσότερο την ατμόσφαιρα της παράστασης.

Στα φώτα κρατήθηκε επίσης μιαν αφαιρετική άποψη. Το φυσικό και υποβλητικό φως από την λάμπα πετρελαίου και του λαδολύχναρου, τονίζονταν όταν έπρεπε, με το φως που υποδήλωνε πότε το ξημέρωμα και πότε τη νύχτα.

Πίσω από την σκηνή υπήρξαν άτομα που συντόνισαν και που εργάστηκαν για την τελική επιτυχία πριν και κατά τη διάρκεια της παράστασης.

Τέλος πίσω από όλα υπήρχε ο σκηνοθέτης που συνεργάστηκε αρμονικά με όλους για το τελικό άρτιο αποτέλεσμα!

Για την παράσταση "Φόνισσα" του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, από την Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Αιτωλικού:

Συν - εργάστηκαν και πρόσφεραν ανιδιοτελώς την θεατρική τους προσφορά, 7 ηθοποιοί ( Πολυτίμη Καραγάκια, Κώστας Καστανάς, Χρυσάνθη Κτιστοπούλου, Ντόρα Χαραλάμπους, Έλσα Ελευθεράκου, Ελίνα Οικονόμου και Βασίλης Καρβέλης), 7 τεχνικοί (Πάνος Ακρίδας, Δημήτρης Στογιάννης, Δημήτρης Ακρίδας Δημήτρης Λάγιος, Γιώργος Κομζιάς, Γιώργος Σφυρής, Μιχάλης Κότσαρης) και ο σκηνοθέτης μας Χρίστος Λάτσινος. Επίσης η αφηγήτρια του πρώτου μέρους Σεβαστή Τσέκου και ο Αντώνης Χαραλάμπους. Τέλος οι κυρίες, Τσίντζου και Κτιστοπούλου που επιμελήθηκαν την τελική παρουσίαση των κοστουμιών. Το Λαογραφικό Μουσείο Αιτωλικού για την παραχώρηση αντικειμένων, το Πνευματικό Κέντρο "Ευανθία Καρβέλη" για την διάθεση του χώρου καθώς και οι χορηγοί επικοινωνίας της παράστασης.

Δημήτρης Ακρίδας  - ΦΩΣ

Δημήτρης Λάγιος (στο βάθος) Δημήτρης Στογιάννης (στο πρώτο πλάνο) - ΗΧΟΣ

οι υπόλοιπες φωτό: ΣΚΗΝΙΚΟ και ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΚΗΝΙΚΟΥ