Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι γιορτές για την επέτειο της μάχης του Ντολμά

Έντονες οι μνήμες από τις περσινές επίσης μεγαλειώδεις γιορτές του γαλάνη, του οποίου οι καταστρεπτικές ιδέες και το πρόγραμμα, ακολουθήθηκαν κατά γράμμα.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα λοιπόν.

Παρασκευή βράδυ, η Θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού, ακολουθώντας τον γνωστό ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ από διάφορους παράγοντες και παραγοντίσκους δρόμο της, με την ΠΛΗΡΗ ΣΤΗΡΙΞΗ από το Δ.Σ. του Συλλόγου, ανέβασε τη παράστασή της. Από τις αρχές, παρούσα η Αντιδήμαρχος Αιτωλικού Μαρία Φούντα, είπε και ένα χαιρετισμό, μια χαρά. Ενθουσιασμένη στο τέλος, καμάρωνε σαν Αντιδήμαρχος της πόλης μας και έλεγε για τον Σύλλογο τα...
καλύτερα, έδινε συγχαρητήρια στους Γιωργάδες που καμάρωναν και σ' όλη την ομάδα, που να μας γνωρίσει κιόλας καλύτερα, εκτός κι αν της βάλουν πάγο, απ’ τη μεγάλη πόλη και αλλάξει κι αυτή ντορό. Ίδωμεν.

Οι δικοί μας οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι, είχαν δουλειές οι άνθρωποι, δεν μπόρεσαν να έρθουν. Πρόεδρος Φούντας και Αντιπρόεδρος Ακρίδας τοπικού, ο δεύτερος ως ΑΜΙΣΘΟ μέλος (όπως όλοι) της ομάδας, παρόντες.

Και ο Αντιδήμαρχος Κοταντάκης παρών και κάνας – δυό δημοτικοί σύμβουλοι εκ Μεσολογγίου (γειά σου Γιάννη) και ολοκληρώθηκαν οι λαμπρές παρουσίες της μικρής εξουσίας στη πόλη μας.

Σάββατο πρωί, εθεάθη δημοτική σύμβουλος μετά ειδικού συνεργάτου στην πλατεία της πόλης να συνεργάζονται, προφανώς, δια τας επικείμενας εκδηλώσεις

Σάββατο βράδυ, η μεγαλειώδης στιγμή των εκδηλώσεων. Ακολουθώντας τη γαλανική συνταγή, είχαμε εκδήλωση στη ρεσεψιόν του Μουσείου μας. Η χορωδία Τυπάλδου (ή τα υπόλοιπα της χορωδίας Τυπάλδου μάλλον) γεμάτη η ρεσεψιόν, απογοήτευση στο τέλος. Όλα καλά λοιπόν, ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ

Κυριακή πρωί, η μεγάλη ημέρα

Στην εκκλησία, με χαρακτηριστικό την παρουσία επισήμων, πολλοί απ’ αυτούς. Δεν υπήρχαν όμως ανεπίσημοι. Μετρήθηκαν περισσότεροι παπάδες από κόσμο. Επιτυχημένο!!! Μετά, το πανηγύρι της ημέρας, (συγγνώμη ο πανηγυρικός ήθελα να πω) από τους εν Αθήναις Αιτωλικιώτες, που δείχνουν να υπάρχουν σε άλλο κόσμο. Μετάβαση στο Ντολμά.

Βουλευτές περιμέναμε, ΑΤΥΧΩΣ δεν είδαμε, ΔΕΝ ΚΑΜΑΡΩΣΑΜΕ τους εθνοσωτήρες μας, που να τολμήσουν να ξεμυτίσουν, πονάνε οι κλωτσιές. Καταθέσεις στεφάνων, όλοι ανεξαιρέτως οι επίσημοι, καμαρωτοί με τη δέουσα σοβαρότητα. Ο κ. πάνος πρώτος, λογικό είναι και ο σπουδαιότερος δημότης αμ’ πως, 10% του εκλογικού σώματος του δήμου είν’ αυτό, δεν είν’ αστεία, έχει αποδοχή!!!

Η αντιδήμαρχος Αιτωλικού δεν προσφωνήθηκε να καταθέσει, λες και το Αιτωλικό δεν εκπροσωπείτο, μόνο οι αποικιοκράτες, οι φτωχοί και άμοιροι άποικοι δεν είχαν εκπροσώπους. Όσο λιγότερο αναφέρονται, τόσο πιο γρήγορα θα τους εξαφανίσουμε, μπράβο ηγέτες μας, γι αυτό σας ψηφίσαμε.

Ρώτησα, "γιατί δεν κατέθεσε η Φούντα;"

«Έτσι λέει ο νόμος" μου είπαν, ποιος νόμος δεν ξέρω, ΔΕΝ ΈΜΑΘΑ, πάντως δεν προβλέπει ο Καλλικράτης σχετικά περί στεφάνων. Αλλά ο νόμος λέει επίσης, να μην κόβουν τιμολόγια στο δήμο οι δημοτικοί σύμβουλοι. Σε ποιες περιπτώσεις έχει εφαρμογή ο νόμος και σε ποιες όχι; "Δεν ξέρω, εγώ είμαι υπάλληλος". Α, μάλιστα, δεν ήξερα

Οι ψαράδες είχαν σχεδιάσει λέει παρέμβαση

Τρεις – τέσσερεις, όλοι κι όλοι, κανένα πανό, καμία ουσία, είχαν καμία εικοσαριά – τριάντα χαρτιά για μοίρασμα στους παρευρισκόμενους. Περίμεναν όμως να τελειώσει ο παπάς τα λεγόμενα που συνηθίζονται σε τέτοιες περιπτώσεις (δοξολογία έμαθα πως ονομάζεται) και μετά να τα μοιράσουν. Δυστυχώς φίλοι ψαράδες, θέλει αρετή και τόλμη Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. (δικό μου)

Μετά αναχώρηση επισήμων, ο κόσμος δεν έφυγε, γιατί δεν είχε πάει.

Αρχίζει ο δρόμος θυσίας, που διοργάνωνε ο Πολιτιστικός σύλλογος δρομέων Αιτωλικού. Κάτι δεν πάει καλά με τον Πολιτισμό τελευταία, κάνει ΚΟΛΟΤΟΥΜΠΕΣ. Ωραία η διοργάνωση, χωρίς κριτές, χωρίς συνοδούς, χωρίς ασφάλεια, έτσι όπως έπρεπε, απλά και λαϊκά, όπως παλιά. Ο Ντολμάς είναι λαϊκή γιορτή, δεν χωράνε φαμφάρες και πολυτέλειες. Ένα πιτσιρίκι στον τερματισμό καταρρέει, ένα γιατρό ρε παιδιά, ένα γιατρό, μπα δεν υπήρχε, το είχαν ξεχάσει οι διοργανωτές, ένα κριτή ρε παιδιά, ένα κριτή, μπα ούτε και τέτοιος υπήρχε, είπαμε ο Ντολμάς είναι λαϊκή γιορτή. Επιστρατεύεται ο Μουρκούσης που έπινε καφέ σε παρακείμενη καφετέρια. Το έσωσε το παιδάκι, να’ σαι καλά γιατρέ, κάτι πρόσφερες στο τόπο.

Ο δρόμος θυσίας και ανοησίας, όπως εξελίχθηκε, με την δημαρχική αιγίδα παρακαλώ,  συνεχίζεται, αρχίζουν τα χορευτικά παραλλήλως. Θα χορέψει το χορευτικό του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, ανακοινώνουν χωρίς αιδώ αλλά με κάθε επισημότητα και μια διακριτή συγκίνηση τα λαχανιασμένα μικρόφωνα που μόλις είχαν προλάβει να φτάσουν, γιατί την προηγούμενη, κανείς δεν σκέφτηκε ότι χρειαζόταν μικροφωνική στη πλατεία. Αρχίζουν τα χορευτικά, μεγάλη ομάδα (10 ατόμων), δεν θα κάνω κριτική στον τρόπο που χόρεψαν, πάντως έκαναν ότι μπορούσαν, απλά. Αν αυτοί είναι ευχαριστημένοι, η δική μου γνώμη περιττεύει

Ποιο χορευτικό, ποιου Πνευματικού κέντρου; 

Το χορευτικό του Συλλόγου γυναικών των Οινιαδών δεν ήταν; 

Ναι αυτό ήταν αλλά η μεγαλομανία και ο ναπολεοντισμός μας επιβάλλει να έχουμε και πνευματικό κέντρο και χορευτικό, άρα το βαφτίζουμε, γρήγορα τον παπά!!!

Τους είχαν πει, "θα χορέψετε γυναίκες στην πλατεία του Αιτωλικού;"

"Ναι να χορέψουμε", απάντησαν, "αλλά δεν έχουμε στολές", "δεν πειράζει, επισκεφτείτε τον τοπικό εμποροράφτη, πάρτε στολές και χρεώστε το Δήμο". Είναι large o κ. πάνος. Κρίμα να μην έχει ένα χορευτικό το Αιτωλικό και αναγκάστηκαν να μπουν σε τέτοια έξοδα. Αρχίζουν τα όργανα, φεύγουν όλοι οι «επίσημοι» και πιάνουν τις καφετέριες, η πλατεία άδεια, μόνο οι χορευτές να φέρνουν γυροβολιές. Μόνη που στάθηκε στο ύψος της και έμεινε όρθια στην πλατεία και τους παρακολούθησε και πάλι η αντιδήμαρχος Αιτωλικού Μαρία Φούντα, οι υπόλοιποι «επίσημοι» είχαν κάλους και έπρεπε να κάτσουν. (όχι, στα πόδια τους είχαν τους κάλους)

Κατά τη διάρκεια, παρεξήγηση, γνωστός Αιτωλικιώτης που το παρωνύμι του θυμίζει ναύαρχο, ζητάει το λόγο, γιατί χορεύουν ενώ ο δρόμος βλακείας συνεχίζεται. Στην καφετέρια αγόρι μου, στους «επίσημους» στους διοργανωτές των λαμπρών εκδηλώσεων, όχι στους χορευτές, ούτε στην υπάλληλο, στους διοργανωτές "επίσημους".

Λήξη των εκδηλώσεων (πότε ρε παιδιά; τώρα πριν λίγο, και σε μας γιατί δεν το είπανε;)

Ο κ. πάνος καμαρώνει, χαμογελαστός και αισθητά περήφανος για την επιτυχία στην πλατεία, περιμένει τα συχαρίκια, είναι μόνος με το χέρι απλωμένο, δεν βρίσκει που να ακουμπήσει, ευτυχώς πάνω στην ώρα η πρόεδρος μάγδα, σώνει τον χαιρετισμό. Λάμποντας από χαρά, αλληλοσυγχαίρονται, όχι ασπασμούς δεν αντήλλαξαν.

Αναχώρηση των επισήμων

Πάνω στην πλατεία, παραμένουν και περιμένουν τα τραπέζια που πήραν ετσιθελικά από κατάστημα (κλειστό, ένεκα πιτσαρία, εκείνη την ώρα) χωρίς κανείς να φροντίσει να τα επιστρέψει στη θέση τους.

Τελευταίος αποχωρεί ο γαλάνης, τραγική φιγούρα, απαξιώμενου πρώην, σαν άγνωστος ήρθε, έτσι έφυγε, είχε όμως κάθε λόγο να καμαρώνει, ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΠΟΤΑ, η συνταγή του, ακολουθήθηκε κατά γράμμα.

Υγ. ο γαλάνης, προσπάθησε τουλάχιστον 6 χρόνια για να απαξιώσει τον Ντολμά, ο κ. πάνος το κατάφερε από το πρώτο δίμηνο

Όχι δεν χρειάζεται να ζητήσουν συγγνώμη για την προσβολή που έκαναν στη πόλη μας, η απαξίωση των δημοτών ήταν η επιτυχία τους, η συγγνώμη περιττεύει ττελικά

Το βράδυ συνεχίσαμε με τη Φόνισσα, όχι ο κόσμος δεν ρώτησε γιατί δεν ήταν εκεί ο δήμαρχος, ίσως αγνοούν την ύπαρξή του, ίσως αδιαφορούν για την παρουσία του.

Δεν είναι πολύς καιρός τα τριάμισι χρόνια, μη νομίζετε, γρήγορα περνάει ο καιρός