Pieczony kalafior w marynacie tandoori

   Nie lubię kalafiora. Jem go tylko w połączeniu z innymi warzywami. Wtedy już mi jest to obojętne czy to zupa czy sałatka ;) Dzisiaj proponuję coś zupełnie innego - pieczonego kalafiora przyprawionego domową przyprawą tandoori. Inspiracja: (klik!). Uwagi po wypróbowaniu przepisu - polecam zmniejszyć ilość kuminu w przyprawie, zdecyduje dominuje w mieszance. Autorka przepisu proponuje podawać kalafiora razem z miętowym chutneyem. 
  

SKŁADNIKI: 

Na domową przyprawę tandoori:
4 g / 2 łyżeczki chili (lub pieprzu cayenne)
5 g / 1 łyżka kardamonu (mielonego lub nasiona)
15 g / 3 łyżki kminu rzymskiego (kuminu)
11 g / 2 łyżki kolendry
½ startej gałki muszkatołowej
5 g / 2-3 laski cynamonu
15 g / 2 łyżki kurkumy
15 g / 2łyżki mielonej słodkiej papryki
 
Na kalafiora w marynacie tandoori:
1 spory kalafior (lub 2 małe)
4 ząbki czosnku
1łyżka startego świeżego imbiru
1 łyżka przyprawy tandoori
sok wyciśnięty z ½ cytryny
1 łyżeczka soli
½ szklanki / 120 ml naturalnego jogurtu (gęstego, najlepiej typu greckiego)
 
SPOSÓB WYKONANIA:  
Domowa przyprawa tandoori:
Wszystkie przyprawy oprócz kurkumy i papryki umieścić w młynku do ziół lub moździerzu, rozetrzeć na miałką masę. Dodać pozostałe przyprawy, dokładnie wymieszać. Przechowywać w szklanym pojemniku z dala od ciepła i światła. Trwałość - 6 miesięcy.
  

 
Kalafior w marynacie tandoori:
Czosnek wycisnąć przez praskę lub rozetrzeć w moździerzu. Dodać starty imbir, domową przyprawę tandoori, sól i sok z cytryny, wymieszać i dodać jogurt. 
Umyty kalafior (w całości) umieścić w misce i pokryć dokładnie marynatą, także od spodu. Odłożyć do lodówki na minimum 1 godzinę (można przetrzymać maksymalnie 12 godzin). 
Piekarnik nagrzać do 200°C. Kalafior umieścić na blasze wyłożonej papierem do pieczenia i piec przez około 45-60 minut, aż do miękkości.
Podawać ze świeżą kolendrą lub innymi ulubionymi ziołami (u mnie jest to cząber) oraz cytryną.
 

 

Domowy likier kawowy

Likier powstał specjalnie dla mojej siostry. Nie przepada ona za smakiem skondensowanego mleka, a niestety wszystkie przepisy na domowy likier kawowy, na które się natknęłam, 
opierały się właśnie na nim. Przypomniał mi się przepis na ajerkoniak mojej babci. Pokombinowałam - wyszło! :) 

Za drugim razem nie dodałam masy kajmakowej, użyłam za to aromatyzowanej kawy (waniliowej). Wyszło równie pysznie. 

Przyrządzony rano, można już pić wieczorem ;) 

   

SKŁADNIKI: 

2 żółtka
100 g cukru pudru
200 ml śmietanki 36%
100 ml mleka
20 g masy kajmakowej
4 łyżki świeżo zmielonej kawy
6 łyżek wrzątku
60 ml spirytusu

  
SPOSÓB WYKONANIA: 

Jajka dokładnie umyć i wyparzyć. Oddzielić żółtka od białek. Żółtka utrzeć z cukrem na puszysty kogel-mogel. Kawę zalać wrzątkiem i odstawić do zaparzenia. Do kogla-mogla dodać śmietankę, mleko i odcedzony napar kawowy, zmiksować. Następnie, ciągle miksując na najmniejszych obrotach wlać spirytus. Wymieszać, przelać do butelki. Przechowywać w lodówce.

  

 

Syrop imbirowy i kandyzowany imbir

Przepis na syrop imbirowy zaczerpnięty z tej stronki: (klik!). Słodki, mocno aromatyczny, pozostawia po sobie lekko pikantny posmak. Ja najczęściej używam go do słodzenia zielonej herbaty. Świetnie pasuje też do wszelkiego rodzaju słodkości z gruszek czy brzoskwiń, a także jako aromat do ciasteczek (np. biscotti). A żeby "nie marnować jedzenia", przy okazji robienia syropu można uzyskać pyszny kandyzowany imbir.
Warto przyrządzić syrop imbirowy także na wypadek przeziębienia. Imbir działa bowiem przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo. Więcej na ten temat można poczytać np. tutaj: (klik!). 

SKŁADNIKI:

40 g świeżego imbiru
150 g jasnego cukru trzcinowego
160 ml wody
5 ziarenek czarnego pieprzu 

dodatkowo:
około 1/2 szklanki cukru trzcinowego do obtoczenia imbiru

SPOSÓB WYKONANIA:

Syrop imbirowy:

Imbir obrać i pokroić w bardzo cienkie plasterki. Wszystkie składniki syropu umieścić w rondelku (najlepiej z grubym dnem). Gotować na średnim ogniu, mieszając dopóki cukier się nie rozpuści. Doprowadzić do wrzenia, zmniejszyć ognień na najmniejszy i gotować około 30-40 minut.

Gdy syrop uzyska pożądaną konsystencję należy przecedzić go do szklanego naczynia. Syrop najlepiej przechowywać w lodówce.
  

 
Kandyzowany imbir:

Jeszcze gorące, odsączone z syropu plasterki imbiru obtaczać w jasnym, drobnym cukrze trzcinowym, odkładać na papier do pieczenia i pozostawić do całkowitego wyschnięcia.

Kandyzowany imbir, zamknięty w szczelnym pojemniku (słoiku), można przechowywać nawet kilka miesięcy.
 

Syrop 'szarlotkowy'

Jabłkowy syrop świetnie pasuje jako dodatek do pancakes, naleśników czy owsianek.

Można go także używać do zrobienia szarlotkowej kawy à la Starbucks - ale tylko jeśli użyjemy dodatkowej porcji cukru i zrobimy naprawdę słodki syrop, w innym wypadku kwaskowatość jabłek będzie  źle komponować się z kawą.

SKŁADNIKI: 

4 łyżki przecieru jabłkowego 
6 łyżek cukru trzcinowego  
150 ml soku jabłkowego
1/2 łyżeczki cynamonu
1 łyżka ekstraktu waniliowego

SPOSÓB WYKONANIA:

Do rondelka (najlepiej ze stali nierdzewnej) wlać sok jabłkowy, dodać cukier i przecier jabłkowy. Zagotować. Zmniejszyć ogień, dodać cynamon i gotować, mieszając od czasu do czasu, aż syrop zgęstnieje - około 25 minut. Do syropu dodać ekstrakt waniliowy, wymieszać.
Gotowy syrop przelać do szklanego naczynia, przechowywać w lodówce.

Korzenny syrop z dyni do kawy à la Starbucks

Wprawdzie nie mamy jeszcze jesieni astronomicznej, 
ale czuć w powietrzu, że jest już tuż-tuż. Jesień zawsze kojarzy mi się z 
korzennymi przyprawami i ogrzewaniem dłoni na kubku kawy. Dzisiaj przepis łączący 
te dwie rzeczy - korzenny syrop dyniowy, którego używam do przyrządzenia 
prawdziwie jesiennej latte. 
Przepis zainspirowała Starbucks'owa Pumpkin Spice Latte.

Purée z dyni można także zastąpić np. przecierem jabłkowym, za pomocą którego 
można stworzyć drugą jesienną - 'szarlotkową' - kawę.
 

SKŁADNIKI: 

3 łyżki purée z dyni (świeżego lub ze słoika/mrożonego)*
4 łyżki cukru
60 ml golden syrup'u (przepis na niego tutaj)
40 ml wody
1 łyżeczka ekstraktu waniliowego
1 łyżeczka cynamonu
1/2 łyżeczki startej gałki muszkatołowej
1/2 łyżeczki mielonego kardamonu
1/4 łyżeczki goździków
1/4 łyżeczki mielonego imbiru

* purée z dyni otrzymuje się rozdrabniając upieczoną w piekarniku dynię

SPOSÓB WYKONANIA:

Do rondelka (najlepiej ze stali nierdzewnej) wlać wodę, dodać cukier, purée z dyni, golden syrup i zagotować. Zmniejszyć ogień, dodać przyprawy i gotować, mieszając od czasu do czasu, aż syrop zgęstnieje i zacznie 'oklejać' zamoczoną w nim łyżeczkę - około 15 minut. Do syropu dodać ekstrakt waniliowy, wymieszać.
Gotowy syrop przelać do szklanego naczynia, przechowywać w lodówce.

ABY ZROBIĆ KORZENNO-DYNIOWĄ LATTE:

2-3 łyżeczki syropu rozpuścić w szklance gorącego mleka, spienić. W kubku przygotować ulubioną kawę, dolewając wodę tylko do połowy wysokości. Uzupełnić mlekiem, na wierzch wycisnąć bitą śmietanę, posypać cynamonem.

Podane proporcje wypracowałam sama, a piję dość słodką kawę ;) Radzę samemu próbować z ilościami do osiągnięcia idealnych proporcji.

Sos do pizzy

Kiedy mam ochotę na pizzę, a czas pozwala na zrobienie domowej wersji, zawsze przygotowuję własny sos. Zwykły ketchup w takich przypadkach mi nie wystarcza ;) Sos oczywiście można używać nie tylko do pizzy, świetnie się sprawdza np. z wytrawną tartą lub różnego typu zapiekankami. 

SKŁADNIKI: 

puszka pomidorów bez skóry
1 średnia cebula
2 ząbki czosnku

ulubione przyprawy: oregano, bazylia, rozmaryn, tymianek, kolendra, cząber, szałwia itp.
sól (lub vegeta)

SPOSÓB WYKONANIA:

Pokrojoną cebulę wraz z posiekanym drobno czosnkiem podsmażyć na patelni. W rondelku umieścić odsączony sok z pomidorów, zagotować. Dodać cebulę, sól (można trochę vegety) i przyprawy, gotować na małym ogniu ok. 5 minut. Odsączone pomidory zmiksować, dodać do gotującego się sosu, dusić razem pod przykryciem przez kolejne 10 minut. W tym czasie regularnie mieszać. 

Dressing z awokado

Przepis na sos z awokado, którego ja używam jako dressing do sałatki cezar, ale równie dobrze może być używany jako dip czy pasta kanapkowa. Uwaga techniczna - sos jest gęsty i mocno zielony, jeśli ktoś nie lubi "sałatkowych paciek" niech używa go ostrożnie ;)

SKŁADNIKI: 

100 ml majonezu
120 ml jogurtu greckiego
1 mocno dojrzałe awokado
1 cytryna (sok)
2 ząbki czosnku
sól i pieprz do smaku

SPOSÓB WYKONANIA:

Awokado przekroić na pół, wyjąć pestkę i łyżką wyskrobać miąższ. W misce umieścić majonez, jogurt i awokado, dodać sok wyciśnięty z całej cytryny i sprasowane dwa ząbki czosnku. Zmiksować blenderem (można także użyć malaksera) na gładką masę. Dodać sól i pieprz do smaku. Dodatkowo można dodać także swoich ulubionych ziół (bardzo dobrze pasuje np. kolendra).

Podawać jako dressing do sałatki cezar lub jako dip do warzyw czy krakersów.

Domowy golden syrup

Przeglądając anglojęzyczne przepisy na słodkości, bardzo często można trafić na 'golden syrup', czyli złocisty syrop. Do pewnego czasu zastępowałam go po prostu płynnym miodem, ale kiedy trafiłam na domowy sposób uzyskania tego specyfiku postanowiłam natychmiast go wypróbować. Okazało się to strzałem w dziesiątkę :) Świetny jako dodatek do wszelkiego rodzaju ciast i ciasteczek, a także jako polewa do lodów, angielskich pancakes czy naszych rodzimych naleśników.

Przepis zaczerpnięty z tej stronki: (klik!)

SKŁADNIKI:

400 g cukru

200 ml wody

50 ml świeżego soku z cytryny

SPOSÓB WYKONANIA:

Do rondelka (ze stali nierdzewnej!) wlać wodę i wsypać cukier, zamieszać. Wstawić na średni gaz i zagotować, dodać sok z cytryny. Kiedy mikstura znowu się zagotuje, zmniejszyć ogień na najmniejszy i gotować przez około 45 minut. Syropu nie wolno w tym czasie mieszać, ale podczas gotowania należy mokrym pędzlem strącać cukier zbierający się na ściankach garnka, aby nie dopuścić do jego krystalizacji.

Syrop jest gotowy, kiedy osiągnie bursztynowy kolor, a jego konsystencja zbliży się do płynnego miodu. Przelać do szklanego naczynia. Syrop jest gotowy do spożycia już po dwóch dniach, a można go przechowywać w pokojowej temperaturze nawet do roku.

Polecam stronę źródłową - znajdują się tam zdjęcia z każdego etapu robienia syropu.

Masło migdałowe z syropem klonowym i cynamonem

Jako alergiczka niestety musiałam zrezygnować ze sporej ilości specjałów. Ale jako przysłowiowy łasuch ciągle szukam nowych przepisów, które mogłyby mi tą lukę w jadłospisie zapełnić. Właśnie takim sposobem  trafiłam na ten przepis. Spróbowałam i jestem zachwycona. To jest nawet lepsze od kupnego masła z orzeszków ziemnych. Polecam!

SKŁADNIKI:

250g migdałów

3 łyżki syropu klonowego

1 łyżeczka ekstraktu z wanilii

1/2 łyżeczki soli

3/4 łyżeczki cynamonu

opcjonalnie: 1 łyżka oliwy

SPOSÓB WYKONANIA:

Piekarnik nagrzać do 180°C, blachę wyłożyć papierem do pieczenia. W miseczce wymieszać migdały z 2 łyżkami syropu klonowego, a następnie wyłożyć na blachę. Migdały prażyć przez 10-15 minut, co jakiś czas je przerzucając.

Migdały wyjąć i zostawić na 3-5 minut, aby trochę ostygły, po czym wrzucić je do blendera i mielić 8-15 minut, co jakiś czas zdrapując masę ze ścianek. Jak masło osiągnie właściwą konsystencję (gładka, ale dość gęsta, lśniąca masa) dodać pozostałe składniki, zmiksować do ich wymieszania.

Jeśli ma być to masło do kanapek, lepszą 'smarowność' osiągnie się, dolewając do masy łyżkę oliwy.