θθ
Κάθε πρωί
Καταργούμε τα όνειρα
Χτίζουμε με περίσκεψη τα λόγια
Τα ρούχα μας εἶναι μια φωλιά από σίδερο
Κάθε πρωί
Χαιρετάμε τοὺς χθεσινούς φίλους
Οἱ νύχτες μεγαλώνουν σαν αρμόνικες
-Ήχοι, καημοί, πεθαμένα φιλιά.
(Ασήμαντες απαριθμήσεις
-Τίποτα, λέξεις μόνο για τους άλλους.
Μα πού τελειώνει ἡ μοναξιά;)
σχετικοί σύνδεσμοι :
υπάρχουν λέξεις και για μας
ΑπάντησηΔιαγραφήμόνο που δε τις βρήκαμε ακόμα
καλή σου μέρα, λαμπερή
Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο:
ΑπάντησηΔιαγραφή- να καταργείς τα όνειρα;
ή
- να μην κάνεις όνειρα;
Υπάρχει και αυτή η εκδοχή:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕφιάλτες,
Στα σιδερένια κρεβάτια
Όταν το φως λιγοστεύει
Τα ξημερώματα.
(Μα ποιος με πόνο θα μιλήσει για
όλα αυτά;)
Του ιδίου, βεβαίως!
τώρα τι να σου πω...
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτός ο τελευταίος στίχος...
ξεσκίζει μέχρι και τα όνειρα
εκτός από την καλημέρα μου σε όλους, τι άλλο να προσθέσω ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα λοιπόν...