Περί Παιδείας Αναλώσιμα (τεύχος δεύτερον)

Η αλήθεια είναι ότι πάει πολύς καιρός από το πρώτο τεύχος, σχεδόν τρισήμισυ χρόνια για την ακρίβεια (ρε διάολε πως περνάνε τα χρόνια).
Και από τότε έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα, εννοείται προς το χειρότερο. Διότι από 'κει που τότε διαλογιζόμασταν για το πως μπορεί να είναι η εκπαιδευτική ύλη ή τι πρέπει να κάνουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, πλέον βρισκόμαστε σε μία ομολογουμένως σοσιαλιστική φάση όπου διερωτώμεθα τι ακριβώς τα θέλουμε τα σχολεία, τα οποία υποχωρούν ωσάν ξύλινα κτίρια μπροστά στο χριστοφιλοπουλοδιαμαντοπούλειον τσουνάμι που δεν αφήνει τίποτε όρθιο στο διάβα του.
Θα μου πείτε -και ορθά- τι την νοιάζει την Υπουργό Παηδίας; Σε δημόσιο σχολείο στέλνει το παιδί της, αυτή και όλοι οι πολιτικοί; Ή μήπως σε δημόσιο Πανεπιστήμιο; Σωστό κι αυτό. Άρα αφού δεν ξέρουν πως είναι και τι είναι το δημόσιο σχολείο, γιατί να μην το καταργήσουν;
(update: Πολύ καλή ανάλυση του zaph apό άλλη οπτική γωνία σχετικά με το νέο εκπαηδαιφτικό σύστημα εδώ. Παρομοίως για τις συγχωνεύσεις ένα προ ημερών από τον Δείμο εδώ.)

Η αλήθεια είναι ότι το μελέτησα το θέμα διότι με ενδιαφέρει πολύ και νομίζω την έβγαλα την άκρη. Κατ' αρχήν αν έχετε παρατηρήσει η σχετική προπαγάνδα ισχυρίζεται ότι οι όποιες συγχωνεύσεις έχουν να κάνουν με σχετικά γκλάμουρους περιοχές οι οποίες είχαν ολόκληρα σχολεία για ελάχιστους μαθητές μιας και οι προφανώς βυσματούχοι γονείς ήθελαν σε δημόσιο μοτίβο κάτι σε ιδιωτικό στυλ. Και όντως είναι έτσι, μιας και αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τους πίνακες συγχωνεύσεως πρωτοβάθμιας, τους πίνακες συγχωνεύσεως δευτεροβάθμιας καθώς και τους πίνακες καταργήσεως, θα διαπιστώσουμε ότι γκλάμουρους περιοχές από άκρη σ'άκρη της χώρας θα δουν τα σχολεία τους να λιγοστεύουν. Δυστυχώς δεν έτυχε να πάρει το μάτι υποβαθμισμένες περιοχές στον κατάλογο, όπως εκείνω που κατά κύριο λόγο διαμένουν πολιτικοί και δημοσιογράφοι (ξέρετε ποιες μωρέ, εκείνες που κατά κύριο λόγο έχουν προκύψει από καύσεις δασών και αναδασώσεις με αυθαίρετα λέω), πλην ελαχιστοτάτων περιπτώσεων δηλαδή, ενώ διαπίστωσα ότι πέφτει χοντρό τσεκούρι ακόμη και σε μεγάλα αστικά κέντρα. Είναι πχ λογικό στο Κερατσίνι, το Περιστέρι ή τον Κορυδαλλό, δηλαδή σε μέρη με ελάχιστο πληθυσμό να απαιτούνται συγχωνεύσεις σχολείων. Έτσι δεν είναι;

Δεν είναι μόνο αυτό όμως, διότι παρόλο που η σχετική προπαγάνδα από τα δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια έλεγε ότι οι συγχωνεύσεις αφορούν σχολεία που συστεγάζονται, υπάρχουν μάλλον και περιπτώσει όπου η συστέγαση εμπεριέχει και μερικά οικοδομικά τετράγωνα με πολυκατοικίες και δρόμους στο ενδιάμεσο, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Ούτως ή άλλως για σχολεία μιλάμε, όχι για Υπουργεία γαμώ τα υπουργεία τους. Διότι πρέπει να κατανοήσετε αγαπητές κι αγαπητοί, ότι αν σε αυτήν την χώρα δεν κλείσουν σχολεία και νοσοκομεία (εξάλλου όλοι αυτοί την ιδιωτική υγεία εμπιστεύονται, σιγά μην τρέχουν με την πλέμπα στα δημόσια... μπρρρρρρρρρρρ....) τότε θα πρέπει να γίνει κάτι για τους βουλευτές που εκτός από τις βολευτικές αποζημιώσεις κατέχουν και θέσεις στο Δημόσιο. Μην πω ότι άλλοι πολιτικοί άνδρες του ευρύτερου πολιτικού βίου του τόπου μπορεί να αναγκασθούν να φτάσουν στο ύστατο σημείο ανέχειας να χτυπήσουν κι άλλες πόρτες. Οπότε καλά είναι και τα σχολεία.

Όπου αύριο-μεθαύριο ενδεχομένως ν'ακούσουμε ότι συγχωνεύονται και τα σχολεία της Γκράβας, ποιος ξέρει; Συστεγαζόμενα δεν είναι και αυτά άλλωστε; Το θέμα είναι ότι πρέπει να δούμε τα πράγματα από την σκοπιά των πολιτικών, ξέρετε ποιων, εκείνω που πασχίζουν νυχθημερόν να σώσουν τη χώρα πάνω στις δικές μας καμπούρες. Και όντως, αν το επιχειρήσουμε θα διαπιστώσουμε ότι έχουν δίκαιο οι άνθρωποι (είναι δυνατόν άλλωστε η Χριστοφιλοπούλου, αυτή η σπουδαία πολιτική γυνή του τόπου να μην έχει πάντα δίκαιο; Θου κύριε, πιπέρι στο στόμα μου). Για παράδειγμα, προ 50 ετών που τα παιδιά έφευγαν από το ένα χωριό και έπρεπε να περπατάνε 3 και 4 ώρες (ενίοτε και περισσότερο) για να πάνε στο σχολείο της άλλης πόλης ή χωριού έπαθαν τίποτε; Ίσα ίσα που ούτε προβλήματα παχυσαρκίας αντιμετώπισα, ούτε χοληστερίνης, ούτε πόσα άλλα που μαστίζουν τις σύγχρονες αστυφιλικές γενεές. Και επιπρόσθετα είχαν και καλύτερη φυσική κατάσταση. Μήπως λοιπόν δεν έμαθαν γράμματα; Φυσικά και έμαθαν. Άρα αφού τα κατάφεραν οι τότε, οι παπούδες μας, γιατί να μην τα καταφέρουμε κι εμείς; Μήπως είμεθα τίποτε άχρηστοι;
Δυστυχώς δεν συγκράτησα το λινκ αλλά πιθανώς να πήρε και το δικό σας αφτί μια περίπτωση σχολείου που κλείνει σε ένα νησί και που τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν... σε άλλο νησί, διπλανό (παρακαλώ αν σε κάποιον λέει κάτι αυτό να μου θυμίσει τις λεπτομέρειες). Κανένα πρόβλημα: το νέο σύστημα εθνικής Παηδίας υποστηρίζει και την καλή κολύμβηση, ενώ υποστηρίζει και τις τοπικές κοινωνίες (βενζινάδικα, πλοιάρια να μεταφέρουν τα παιδιά κλπ). Κοινώς, κλείνεις ένα σχολείο και έρχεται η πράσινη ανάπτυξη.

Διότι μην ξεχνάμε ότι ακόμη και στα μεγάλα αστικά κέντρα δεν χρειάζεται να καλομαθαίνουμε τα παιδιά μας. Γιατί να πηγαίνουν στο σχολείο που είναι μόλις 20 λεπτά από το σπίτι τους όταν μπορούνε να πάνε στο σχολείο που είναι μία ώρα μακρυά από το σπίτι τους; Ή γιατί να τα κάνουμε αντικοινωνικά και να είναι σε τάξεις με 20 παιδιά όταν μπορούν να είναι σε τάξεις με 30 παιδιά; Δεν είναι κάτι καλό οι παρέες και οι ζωντανές κοινωνικές συναναστροφές; Δηλαδή τι θέλουμε να κάνουμε; Να τα ωθούμε να πιάνουν φιλίες από τα ενίοτε επικίνδυνα τσατ ρουμς; Όχι βέβαια! Ποτέ! Κάλλιο ο θάνατος!

Διότι δεν ξέρω αν παρατηρήσατε, αλλά σύμφωνα με τις διαμαντοχριστοφιλοπούλειες επεξηγήσεις, οι συγχωνεύσεις δεν θα επηρεάσουν τον αριθμό των παιδιών στις τάξεις! Εν ολίγοις, δεν κλείνουν σχολεία αλλά στην πραγματικότητα αλλάζουν ταμπέλα. Τώρα βέβαια πως είναι δυνατόν να μην κλείνουν σχολεία αλλά να συγχωνεύονται απλώς, αλλά κατά τα λοιπά η ηγεσία του ευαγούς Υπουργείου Παηδίας να δίνει τόση βάση να εξηγήσει ότι μόνο σε κάποιες περιπτώσεις (παράθυρο) ίσως να υπάρξει μια προσαύξηση της τάξης το πολύ του 10% (οπότε καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει και σε τι έκταση) όταν την ίδια στιγμή δεν θα επηρεάσει τον αριθμό των παιδιών στην τάξη, λυπάμαι αλλά δεν υπήρξα ποτέ σοσιαλιστής για να μπορώ να το καταλάβω. Το θέμα όμως δεν σταματάει εκεί, μιας και υπάρχουν ως προείπαμε και καταργήσεις σχολείων, οι οποίες ως αντιδημοφιλείς έχουν περάσει τελείως στα ψιλά και εδώ αξίζει να σταθούμε λίγο. Διότι κατά κύριο λόγο κλείνουν σχολεία εσπερινά, δηλαδή σχολεία δεύτερης ευκαιρίας ουσιαστικά. Διότι ποιος θα πάει σε εσπερινό, για σκεφτείτε το; Κάποια γυναίκα που έμεινε έγκυος στα 15 της και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο, κάποιος πατέρας που είχε πεθάνει ο δικός του πατέρας όταν ήταν 10 και έπρεπε να δουλεύει για να βοηθήσει την οικογένειά του αλλά που ακόμη και τώρα διψάει να μάθει γράμματα κλπ. Κοινώς, σε τέτοια σχολεία πάνε άνθρωποι που έχουν φάει κάποια γερή μούντζα από τη ζωή, συνήθως δίχως καν να το αξίζουν κιόλας. Σύμφωνα με την διαμαντοχριστοφιλιπούλειο ηγεσία Παηδίας όμως τέτοιοι υπάνθρωποι (διότι πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις κάποιον που δεν έχει λεφτά να πάει σε ιδιωτικό σχολείο;) δεν αξίζουν μόρφωση, εκτός αν φυσικά πολλοί τέτοιοι υπάνθρωποι είναι μαζεμένοι στην ίδια περιοχή οπότε να μπορεί να δικαιολογηθεί η ύπαρξη ενός τέτοιου σχολείου.

Διότι αν δεν το καταλάβατε και έχετε τσιμπήσει το δόλωμα της προπαγάνδας, οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις σχολείων δεν είναι η βελτίωση του σχολικού χάρτη αλλά το μέσον να έχουμε λιγότερους δασκάλους και καθηγητές άρα λιγότερα έξοδα. Νέτα-σκέτα.
Και στα παπάρια μας πόσα παιδιά θα έχει η τάξη διότι εμείς τα δικά μας τα πάμε σε ιδιωτικό σχολείο. Καθώς επίσης στα παπάρια μας πόσην ώρα θα κάνουν τα παιδιά να πάνε στα σχολεία τους, καθόσον τα δικά μας έρχεται και τα παίρνει ιδιωτικό βανάκι του σχολείου. Και φυσικά στα παπάρια μας αν το επίπεδο εκπαίδευσης χειροτερεύσει μιας και εμείς πάμε τα δικά μας στα σχολεία που βγάζουν πολιτικούς.

Καταλάβατε πως πάει το πράγμα; Καταλάβατε γιατί τα σχολεία είναι άχρηστα σε αυτήν την χώρα; Διότι η άρχουσα τάξη τα παιδιά της δεν τα στέλνει σε δημόσια σχολεία, δεν ξέρει πως είναι η δημόσια εκπαίδευση, δεν ξέρει καν τι είναι η δημόσια εκπαίδευση.
Αν δεν το καταλάβατε λοιπόν, ετοιμαστείτε οσονούπω και για τις συγχωνεύσεις νοσοκομείων για να το χωνέψετε καλύτερα. Μόνο που για εσάς δεν θα υπάρξει γιατρός να σας πάει σε άλλη πόλη με το δικό του το αμάξι όπως τον Λοβέρδο: εσείς ακόμη κι αν πεθαίνετε θα πρέπει να πάτε στην άλλη πόλη μόνοι σας.
Διότι το έχουμε πει και ξαναπεί, αν δεν κόψουν από 'κει, αν δεν κόψουν από την πλέμπα τον μεροκαματιάρη και τον φουκαρά, θα πρέπει να κόψουν από τους ιδίους. Δηλαδή μπορείτε να φανταστείτε τον Πάγκαλο δίχως κοιλιά ας πούμε; Ποτέ των ποτών... Κι εξάλλου η πλέμπα ένα δικαίωμα έχει μόνο: να ψηφίζει σαν αγέλη δημοκρατικά την χούντα του κάθε 3-4 χρόνια. Στο ενδιάμεσο, δεν χρειάζεται κάτι άλλο.

Παηδία λοιπόν... Μα τι να την κάνουμε; Χρειάζεται σε κάτι;
Δε νομίζω...
Παντελώς άχρηστη.

ΥΓ. Αλήθεια, εκείνος ο θλιβερός Παπακωνσταντίνου που είχε προεξοφλήσει προ έτους από τηλεοράσεως ότι θα είναι άχρηστος αν χρειαστεί να πάρει κι άλλα μέτρα μιας και θα σημαίνει ότι θα πρέπει να παραιτηθεί ως αποτυχημένος, πόσα μέτρα πρέπει να πάρει ακόμη για να σηκωθεί να πάρει τον πούλο;