Το "μοιραίο" λάθος

Η Ρωσοτουρκική συνεργασία, ως μια συνύπαρξη διαδραστική και επί πολλών πεδίων εκπεφρασμένη, είναι μια σχέση με δυναμικό στρατηγικό αποτύπωμα. Ωστόσο, η πορεία της δεν είναι διόλου ευθύγραμμη, αφού στην εξέλιξή της, τροφοδοτεί ισχυρούς ανταγωνισμούς και αντιπαλότητες μεταξύ των μερών, που επίσης έχουν στρατηγικό χαρακτήρα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η ίδια η συγκρότηση αυτής της συνεργασίας, είναι προϊόν των ιστορικών ευκαιριών που δημιουργεί ο φιλόδοξος σχεδιασμός μιας χειραφετημένης Τουρκίας, η οποία επιδιώκει να οικοδομήσει γύρω της ένα παράλληλο σύστημα πολλαπλών συμμαχιών, που να υπηρετεί αποτελεσματικά τις ηγεμονικές και περιφερειακές της φιλοδοξίες.

Το αυξημένο ειδικό βάρος μιας τέτοιας εξέλιξης, είναι προφανές και δεν αιτιολογείται μονάχα από το μεγάλο γεωπολιτικό μέγεθος της Τουρκίας. Έχει να κάνει κυρίως με την δεδομένη αποφασιστικότητά της να διαχειρίζεται αυτό το μέγεθος με τρόπο δυναμικό ως περιφερειακός δρων που δεν παρακολουθεί απλά, αλλά επιδιώκει να επιβάλει εξελίξεις. Και φυσικά σχετίζεται με την σύνθετη φυσιογνωμία που αφορά στην υπόσταση του ίδιου του νεο-οθωμανικού ηγεμονικού της προφίλ, η οποία ενσωματώνει μια ρεβανσιστική πολιτισμική επιθετικότητα που επιδιώκει να αποσυνθέσει την παραδοσιακή συνοχή του Αραβικού κόσμου και η οποία συνιστά στρατηγική απειλή για τις Δυτικές κοινωνίες στο σύνολό τους. Η Τουρκία τέλος, αποδεικνύει πως είναι μια δύναμη που δεν διστάζει να ενδυναμώνει την γεωπολιτική της χειραφέτηση, καταφεύγοντας σε πρακτικές που αποσταθεροποιούν την συνοχή των παραδοσιακών δυτικών συμμαχικών δομών, επενδύοντας στοχευμένα μεταξύ άλλων ΚΑΙ στις διαχρονικές αντιθέσεις τους. Φυσικά, κορυφαία παράμετρος είναι η γεωγραφική της θέση στο Ευρασιατικό σύστημα, στο οποίο αυτήν την στιγμή συντελείται μια νέα γεωπολιτική κοσμογονία.

Η Ρωσία λοιπόν δεν θα μπορούσε να προσπεράσει αυτήν την ιστορική ευκαιρία χωρίς να σηκώσει το γάντι. Αντιθέτως αυτό που όφειλε να κάνει, ήταν να προσπαθήσει να αξιοποιήσει επιλεκτικά ορισμένες κρίσιμες παραμέτρους της, άλλοτε ως όχημα για την διάχυση και ενδυνάμωση της γεωπολιτικής της παρουσίας σε περιφέρειες που παραδοσιακά απουσίαζε ή ασκούσε περιορισμένη επιρροή, και άλλοτε ως εργαλείο που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να αποδομήσει την...

Η Ελλάδα συζητά τον γεωπολιτικό της ακρωτηριασμό & η Κύπρος την ουσιαστική και τυπική αυτοκατάργησή της

Τυπικά, ο 61^ος γύρος των «διερευνητικών» ολοκληρώθηκε στην Κωνσταντινούπολη και θεωρητικά τα δυο μέρη οφείλουν να σταθμίσουν τις ιδέες που έχουν κατατεθεί, να σκεφτούν αρμοδίως για τα ζητήματα που συμπεριελήφθησαν στην συζήτηση και να επανέλθουν. Στην πραγματικότητα ωστόσο, τα σχετιζόμενα με αυτήν την αμφιλεγόμενη διαδικασία, είναι εντελώς διαφορετικά…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πριν απ’ όλα γιατί ο ίδιος ο χαρακτήρας αυτών των συναντήσεων, μόνο κατ’ επίφαση είναι διερευνητικός, και μόνο προσχηματικά εκλαμβάνεται ως μια διαδικασία που υποτίθεται ότι διέπεται από κανόνες Δικαίου. Στην ουσία, πρόκειται για μια παρωδία διαλόγου, που σκηνογραφείται σε ένα περιβάλλον πολλαπλών και διαρκών εκβιασμών στο οποίο σύρεται η Ελλάδα, προκειμένου από  την μία μεριά να «χτίζονται» προσχήματα μέσα από τα οποία εξωραΐζεται και εν τέλει αποκτά επίφαση νομιμότητας ο Τουρκικός αναθεωρητισμός και από την άλλη διασφαλίζονται άλλοθι στην λογική των οποίων απενοχοποιούνται οι αλλεπάλληλες υπαχαχωρήσεις του Ελληνικού πολιτικού προσωπικού, έναντι των Τουρκικών αναθεωρητικών διεκδικήσεων.

Δεύτερον διότι είναι απολύτως ψευδής ο ισχυρισμός ότι δήθεν σε αυτές τις συναντήσεις ανταλλάσσονται μόνο απόψεις και διερευνώνται μόνο προθέσεις και ότι δήθεν δεν λαμβάνονται αποφάσεις για τα κρίσιμα ζητήματα. Στο περιθώριο αυτών των διερευνητικών, συνυπάρχουν πολιτικές και στρατιωτικές διαβουλεύσεις οι οποίες καταλήγουν σε ΜΟΕ τα οποία κατ’ αποκλειστικότητα «κλειδώνουν» σταδιακά αλλά σταθερά συγκεκριμένα σημεία από το συνολικό πακέτο των Τουρκικών απαιτήσεων. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικές οι δηλώσεις Καλίν, ο οποίος πριν από την έναρξη του 61^ου γύρου έσπευσε να ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους ότι... 

Οι σχεδιασμοί επιταχύνονται και όλα τα δυνητικά σενάρια έχουν ήδη απασφαλίσει

Η ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου, το Αιγαίο και η Βαλκανική, μαζί βεβαίως και η Υπερκαυκασία, βρίσκονται στο επίκεντρο των εξελίξεων που σχετίζονται με την κορυφαία στρατηγική σύγκρουση αλλά και με τις επιδιώξεις ισχυρών περιφερειακών δρώντων, που διεκδικούν αναβαθμισμένο ρόλο και διευρυμένο ζωτικό χώρο στο πλαίσιο της νέας Αρχιτεκτονικής ισχύος που τελεί υπό διαμόρφωση…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι σχεδιασμοί επιταχύνονται και όλα τα δυνητικά σενάρια έχουν ήδη απασφαλίσει, με τους κορυφαίους πρωταγωνιστές να επενδύουν στην δημιουργία καινούριων τετελεσμένων ικανών να διαμορφώσουν και τους τελικούς κανόνες του παιχνιδιού.

Επομένως, αυτό που συντελείται στην γεωπολιτική μας γειτονιά, δεν είναι απλώς μια αντιπαράθεση για τα επιμέρους, αλλά μια σύγκρουση ολοκληρωμένων ανταγωνιστικών στρατηγικών, η έκβαση της οποίας θα καθορίσει το δυναμικό γεωπολιτικό αποτύπωμα της επόμενης μέρας. Πρόκειται για μια παραδοχή που οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε με απόλυτο τρόπο, διότι αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας είναι εξαιρετικά ανησυχητικό.

Συνεχίζουμε να επενδύουμε σε αυταπάτες, την ίδια στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι υλοποιούν σχέδια. Κορυφαίοι, περιφερειακοί αλλά και μικροί γεωπολιτικοί δρώντες, βάζουν στο τραπέζι αδιαπραγμάτευτες ή ακόμη και συμψηφίσιμες επιδιώξεις, και το κάνουν επειδή γνωρίζουν καλά πως οι ισορροπίες που επαναδιατυπώνονται, για να είναι λειτουργικές και βιώσιμες θα πρέπει να είναι πρωτίστως δυναμικές. Και αυτό σημαίνει πως η διασφάλισή τους θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως ικανή και αναγκαία συνθήκη για την απρόσκοπτη λειτουργία ενός ευρύτερου περιφερειακού σχεδιασμού μακράς πνοής και τα ωφελήματα αυτής της στόχευσης, είναι φανερό πως δεν μπορούν να τα απολαμβάνουν οι αναλώσιμοι και οι δεδομένοι.

Η Ελλάδα επιμένει στην επιχειρηματολογία μιας άλλης εποχής. Φλυαρώντας για δικαιώματα που αποφεύγει να ασκήσει και για τα οποία δηλώνει εντελώς προσχηματικά ότι επιφυλάσσεται και αναμασώντας διεθνοδικαιικά θέσφατα, παραβλέποντας πλήρως την προσαρμοστικότητα των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο τελικά απονέμεται σε κείνους που το απαιτούν και επιβάλλεται κατά κανόνα με...

Μία ή δύο δόσεις του εμβολίου για την COVID-19

Εδώ και λίγες ημέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση διεθνώς για την δυνατότητα, δεδομένης της έλλειψης επαρκούς ποσότητας εμβολίων, εφαρμογής μιας δόσης μόνο και καθυστέρηση για μερικούς μήνες της δεύτερης δόσης. Αυτό εφαρμόζεται ήδη στο Ηνωμένο Βασίλειο, και συζητιέται και στην Γερμανία... 

Οι υποστηρικτές  της τακτικής αυτής λένε ότι παρέχεται μεν μερική μόνο ανοσία έναντι του κορωνοϊού, αλλά η ανοσία αυτή θα εγκατασταθεί σε μεγαλύτερο αριθμό ατόμων, οπότε τελικά η θνητότητα θα μειωθεί. Δεδομένου όμως ότι όλες οι μελέτες για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων που έχουν εγκριθεί έγιναν με την εφαρμογή δύο δόσεων σε καθορισμένο χρονικό διάστημα, οι περισσότεροι δεν θεωρούν ορθή την τακτική αυτή, μεταξύ των οποίων και ο Dr. Fauci των ΗΠΑ. Επίσης, μερικοί ιολόγοι, όπως ο Paul Bieniasz, καθηγητής ιολογίας του Πανεπιστημιου Rockefeller, θεωρούν ότι...

Η "πρόστυχη" συμμαχία και η τριπλή παγίδευση του Ελληνισμού

Οι προσπάθειες διεμβολισμού της ατζέντας που κυριαρχεί στην καθημερινότητα της Ελληνικής κοινωνίας είναι διαρκείς. Ωστόσο, στον παράλληλο κόσμο του σκληρού πυρήνα της πολιτικής, τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος – σύμπας ο Ελληνισμός δηλαδή – βρίσκονται αντιμέτωπες με θεμελιώδεις όσο και κρίσιμες γεωπολιτικές προκλήσεις…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τόσο το περιβάλλον στο οποίο διαδραματίζονται, όσο και η κυρίαρχη αντίληψη που διαπερνά την φιλοσοφία αυτών των προκλήσεων, σκηνογραφούνται από δυνάμεις εκτός των συνόρων, αφού τα ερωτήματα προς επίλυσην, τα υπαγορεύει στην ουσία τους ο τουρκικός επιθετικός αναθεωρητισμός και οι κανόνες του παιχνιδιού ουσιαστικά προαποφασίζονται στα στρατηγικά επιτελεία των συμμάχων.

Η επανέναρξη των διμερών διερευνητικών συνομιλιών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, αλλά και η πενταμερής που δρομολογείται βεβιασμένα με στόχο την επανενεργοποίηση των διαδικασιών για την επίλυση του Κυπριακού, συνιστούν ζητήματα τα οποία σχετίζονται ευθέως με τον σκληρό πυρήνα της στρατηγικής επιβίωσης του Ελληνισμού και της αναγκαιότητας να διεκδικήσει έναν αναβαθμισμένο ιστορικό ρόλο στην νέα Αρχιτεκτονική περιφερειακής ισχύος που τελεί υπό διαμόρφωση. Αυτό ωστόσο είναι μια σύνθετη και κυρίως μια κρίσιμη διάσταση που φαίνεται ότι απασχολεί ελάχιστα έως καθόλου την σύγχρονη Ελληνική στρατηγική σκέψη.

Για την Τουρκία, φαίνεται πως και οι δύο αυτές πρωτοβουλίες, συνιστούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία προκειμένου να προωθήσει μια συνδυασμένη τριπλή επιδίωξη η οποία αποσκοπεί:...

Σε αυτούς που ευνούχισαν τον Εθνικό δυναμισμό με υπογραφές ντροπής κάτω από Μαδρίτες

Η συζήτηση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή για το νομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας που περιλαμβάνει τις συμβάσεις για την απόκτηση των 18 μαχητικών Rafale, επί της ουσίας δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ (πρώην ΠΑΣΟΚ και έχει σημασία να το λέμε αυτό), συνεπικουρούμενοι από τα υποστηρικτικά ΜΜΕ, έσπευσαν ήδη να επενδύσουν πολιτικά στο ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ και ΑΝΑΓΚΑΙΟ της θετικής τους ψήφου…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Καλό το θέατρο, καλή η υποκρισία και άκρως ενδιαφέροντες οι ανέξοδοι λεονταρισμοί. Αλλά επειδή σε αυτόν τον τόπο κύριοι δεν έχουμε όλοι μας κοντή μνήμη, καλό θα είναι να πούμε γι’ ακόμη μια φορά τα πράγματα με το όνομά τους. Και οφείλουμε να το κάνουμε, διότι το τίμημα που πληρώνει ακόμη και σήμερα η πατρίδα μας, η οποία έφτασε να απειλείται ευθέως με γεωπολιτικό ακρωτηρισμό, δεν σχετίζεται με κανενός είδους πολιτική απροθυμία να επικυρωθούν συμβάσεις προμηθειών για οπλικά συστήματα. Άλλωστε οι Τσοχατζόπουλοι και το λοιπό πολιτικό και διαμεσολαβητικό σκυλολόι, υπήρξαν δημιούργημα που προέκυψε από το πλεόνασμα αυτής της πολιτικής προθυμίας.

Επομένως το πατριωτικό συναίσθημα και η στάση ευθύνης απέναντι στην πατρίδα, δεν εξαντλείται σε υποκριτικούς πανηγυρισμούς την ώρα που λαμβάνονται οι αποφάσεις για την υλοποίηση των απαραίτητων κατά τα λοιπά εξοπλιστικών προγραμμάτων. Είναι μια υποχρέωση πολύ πιο σύνθετη και μόνο ως τέτοια οφείλουμε να την αξιολογήσουμε…

Είναι μια ευθύνη που επεκτείνεται μοιραία στην ανάγκη διαμόρφωσης της απαραίτητης εθνικής στρατηγικής η οποία θα πρέπει να οχυρώνει πολλαπλά την αποτελεσματικότητα του συνόλου των πολιτικών και αμυντικών μηχανισμών, στην υπεράσπιση της Εθνικής μας κυριαρχίας…

Είναι μια υπεύθυνα εθνική στάση που θα πρέπει να επιβεβαιώνεται καθημερινά στο γήπεδο της μαχόμενης Διπλωματίας, αλλά και...

Βαρύτατο το τίμημα της στρατηγικής ανεπάρκειας και της διαχειριστικής ατολμίας

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Κάνετε λάθος κύριοι όσοι επιμένετε ότι ο Ερντογάν δεν μπορεί να ξεγελάσει πλέον κανέναν με τους θεατρινισμούς του…

Ο Ερντογάν δεν προσπαθεί να ξεγελάσει τους συνομιλητές του. Επικοινωνιακά και διαχειριστικά άλλοθι εξασφαλίζει σε αυτούς που τα χρειάζονται και που δήθεν θέλουν να ξεγελαστούν, ενώ στην ουσία η μοναδική αυταπάτη στην οποία παγιδεύονται, είναι η ψευδαίσθηση ότι θα θέσουν υπό τον έλεγχό τους την Τουρκία ή ότι έστω θα συγκροτήσουν μαζί της μια συμμαχία αξιοπρεπή και με σεβασμό σε κανόνες...

Προς το παρόν, το πρώτο θύμα αυτών των θεατρινισμών είναι η Ελλάδα η οποία πιέζεται από τους "συμμάχους" της να καθίσει στο τραπέζι βάζοντας στο παζάρι ακόμη και στοιχεία της Εθνικής κυριαρχίας της και αύριο θα πιεστεί για να προσυπογράψει απαράδεκτες υπαναχωρήσεις προκειμένου να εξευμενιστεί η Τουρκική επιθετικότητα...

Το κλίμα για την Ελλάδα και την Κύπρο δεν είναι διόλου καλό. Οι "σύμμαχοι" και δήθεν προστάτες κλείνουν το μάτι στον Ερντογάν  και ταυτόχρονα διευκολύνουν την γεωπολιτική περίσφυξη της Ελλάδας, ανεχόμενοι να...

Ο πόλεμος των πολιτών

Όλα ξεκίνησαν όταν οι παραδοσιακές εταιρείες της Σίλικον Βάλεϊ, αποφάσισαν να στρέψουν το ενδιαφέρον τους από την φάμπρικα παραγωγής και εμπορίας προϊόντων, στον χώρο της διαφήμισης. Και εκεί άρχισαν να ξεπετάγονται οι γνωστές ιντερνετικές μηχανές της Google, του Facebook, του Snapchat, του Twitter, του Instagram, του YouTube, κλπ…

του Γ. ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΥ

Όταν πρωτομπήκαν στα σπίτια μας και αργότερα στα κινητά μας, όλοι νιώθαμε ότι κατά βάθος, ήταν για το καλό των ανθρώπων. Ότι αυτά τα εργαλεία δημιούργησαν υπέροχα πράγματα στον κόσμο. Υπήρξαν ουσιαστικές, συστημικές αλλαγές σε όλο τον κόσμο λόγω αυτών των πλατφορμών, και προχώρησαν όλα ένα βήμα μπροστά. Ειδικά όταν δημιουργήθηκε η Google, όλοι σκεφτήκαμε ότι πρόκειται για μια απίστευτα χρήσιμη υπηρεσία, που έκανε πολύ καλό στον κόσμο. Όμως, αυτή ήταν η μία πλευρά του νομίσματος. Αυτά τα πράγματα όταν τα ελευθερώνεις  αποκτούν δική τους ζωή και χρησιμοποιούνται με τρόπο εντελώς διαφορετικό απ' ότι περίμενες. Θέτοντας ολόκληρη την τεχνολογική βιομηχανία στο μικροσκόπιο, δεν γίνεται να μη δεις την σχέση πνευματικής υγείας και χρήσης μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Το μόνο που δεν σκεφτήκαμε τότε, ήταν ότι πρόκειται απλά για μια μηχανή παραγωγής χρημάτων προς όφελος των σχεδιαστών.

Το ίδιο και το Facebook…

Το μόνο που τους ενδιέφερε –και τους ενδιαφέρει ακόμα- είναι το επιχειρηματικό πλάνο της εταιρείας και κυρίως η μηχανή νομισματοποίησης. Πώς θα βγάλουν λεφτά δηλαδή! Θα μου πείτε, και πού είναι το κακό σ’ αυτό; Καπιταλισμό έχουμε. Θα σας έλεγα, ναι είναι κακό που έχουμε καπιταλισμό, αλλά τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα απ’ αυτό.

Εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων στο πλανήτη είναι εθισμένοι στις ηλεκτρονικές συσκευές τους. Και δεν είναι μόνο η αυτοαπομόνωση. Είναι και οι επίκτητες εμμονές και φοβίες, αλλά και η κατάθλιψη που προκαλείται (κυρίως στα παιδιά). Δεν σας κάνει εντύπωση που ο όρος «χρήστης» χρησιμοποιείται μόνο σε δύο βιομηχανίες παγκοσμίως; Στην βιομηχανία ναρκωτικών και στην βιομηχανία κοινωνικής δικτύωσης.

Εταιρείες όπως η Google και το Facebook είναι από τις πιο πλούσιες και γενικά τις πιο επιτυχημένες. Με ελάχιστους υπαλλήλους, αλλά με μια λογισμική μηχανή αδιάλειπτης κοπής χρήματος. Αναρωτηθήκατε ποτέ, τι ακριβώς πουλάνε και που το πουλάνε; Πάντοτε, σε κάθε εμπορική συναλλαγή, υπάρχουν τρεις βασικοί παράγοντες. Ο πωλητής, ο αγοραστής και το εμπορικό προϊόν. Στην περίπτωση που συζητάμε, πωλητής είναι η διαδικτυακή εταιρεία και αγοραστής ο διαφημιστής. Μαντέψτε τώρα ποιος είναι το προϊόν! Ξέρετε, είναι ωραίο μεν να απολαμβάνεις δωρεάν τα προϊόντα που σου προσφέρουν, αλλά όταν δεν το πληρώνεις εσύ, τότε απλά ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ!

Πολλοί θεωρούν ότι η Google είναι μια...

Το φαινόμενο τους συστημικού εκφυλιστικού νεοφασισμού και η Γεωπολιτική της επόμενης μέρας

Χρέη… Πέτσινο χρήμα που θα αποκτήσει προστιθέμενη αξία με τα υπερσυσσωρευμένα νέα βάρη στις πλάτες των λαών… Ροκανισμένα πλήρως κοινωνικά δικαιώματα… Πλήρως αποδιαρθρωμένες παραγωγικά εθνικές οικονομίες…  Και ένα υβριδικό μοντέλο πολιτικής διοίκησης, που θα υπαγορεύεται από ένα περιβάλλον νέων εθνικών εξαρτήσεων και θα καλείται να υπηρετήσει ένα νέο πολυπλόκαμο σύστημα καθυπόταξης των κοινωνιών…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τα παραπάνω θα είναι ορισμένα μόνο από τα καινούρια αποκτήματα με τα οποία θα προικοδοτήσει η πανδημία και η εφαρμοσμένη πολιτική της διαχείριση, την καινούρια τάξη πραγμάτων που τελεί υπό διαμόρφωση με ρυθμούς επιταχυνόμενους…

Πρόκειται για μια συνολικά νέα πολλαπλά δυσκολότερη πραγματικότητα που χτίζεται υπό το αμήχανο βλέμμα των κοινωνιών… Που δεν αντιστάθηκαν… Που προσέφεραν φτηνά αγορασμένο χρόνο προσαρμογής στις πολιτικές ελίτ οι οποίες τον χρησιμοποίησαν για να προωθήσουν τις αναγκαίες μεταβολές στο σύστημα που υπηρετούν… Που διχάστηκαν παρασυρμένες από ένα απολύτως συστημικό παραμύθι το οποίο εξέτρεψε την σκέψη και την δράση τους αλλά και τις κρίσιμες προτεραιότητές τους, σε ανώδυνες ατραπούς.

Η ανοχή των ανθρώπων στην καταστροφική νεοφιλελεύθερη πολιτική χρόνων που είχε δημιουργηθεί, αγοράστηκε με επιδόματα στήριξης, τα οποία με την σειρά τους διογκώνουν σταδιακά την θηλειά του δημοσίου χρέους…

Το σικέ παιχνίδι της διαμάχης ανάμεσα σε σκληρούς και ανεκτικούς έκοψε πέτσινο χρήμα για να χρηματοδοτηθούν οι πολιτικές εξαγοράς συνειδήσεων, το οποίο αποκτά πραγματική υπόσταση την στιγμή που εγγράφεται στην λογιστική καρτέλα του δημοσίου χρέους…

Τα κοινωνικά δικαιώματα σταδιακά υποστέλλονται στο όνομα της αναγκαίας προσαρμογής στις απαιτήσεις της διαχείρισης της πανδημίας. Καμία ασφαλιστική δικλείδα για την αυτόματη επάνοδο στην προτέρα κατάσταση δεν θεσμοθετήθηκε διότι ουδείς απαίτησε αγωνιστικά κάτι αντίστοιχο…

Η χρηματοδότηση της εξαγοράς των συνειδήσεων, υποσκέλισε την αναγκαιότητα ενός επιθετικού εθνικού σχεδιασμού ικανού να...

Πως και γιατί το "Πρώτα η Αμερική" έγινε μέσα σε μια νύχτα "Χώρα για τα πανηγύρια".

Λέγονται και γράφονται πολλά για την περίφημη σύγκρουση του ηττημένου προέδρου Τραμπ με το Αμερικανικό κατεστημένο. Και φυσικά στις πλείστες όσες εκδοχές αυτής της σύγκρουσης, αυτό που κατέχει κυρίαρχη θέση είναι το στοιχείο της μυθοπλασίας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Φυσικά το γεγονός ότι αυτή η ιδιότυπη προσέγγιση τροφοδότησε το φαινόμενο του ακροδεξιού λαϊκισμού και ουσιαστικά δημιούργησε μαζί του το φαινόμενο των συγκοινωνούντων (και πλήρως αλληλοεξαρτώμενων) δοχείων, είναι απολύτως ερμηνεύσιμο και σχετίζεται πρωτίστως με την επικοινωνιακή διαχείριση στην βάση της οποίας δομήθηκε συνολικά η προεκλογική του εκστρατεία. Και βεβαίως, η αντικειμενική βάση που μετέτρεψε αυτήν την επικοινωνιακή διαχείριση σε κρίσιμη παράμετρο της εκλογικής του νίκης, ήταν η ίδια η τραγική κατάσταση στην οποία είχε βρεθεί η Αμερικανική κοινωνία, μετά την σαρωτική οικονομική κρίση του 2008.

Έχουμε λοιπόν την εμφάνιση ενός «αντισυμβατικού» διεκδικητή του προεδρικού αξιώματος, ο οποίος υπήρξε εξόχως αποτελεσματικός στην επικοινωνιακή διαχείριση της «αντισυμβατικότητάς» του, γεγονός που δημιούργησε ένα αυξημένο επίπεδο προσδοκιών γύρω από κρίσιμα ζητήματα της εποχής, το οποίο μετουσιώθηκε στο γνωστό σύνθημα “AMERICA FIRST” και ο εθνοκεντρικός δυναμισμός που απέπεμψε, αγκάλιασε με την σειρά του μεγάλα τμήματα της Αμερικανικής κοινωνίας και φυσικά διαχύθηκε σχετικά εύκολα και γρήγορα και στην παγκόσμια κοινότητα.

Υπάρχουν όμως δυο κρίσιμα ζητήματα…

Που διαφοροποιούν ποιοτικά την ανέμελη προεκλογική καμπάνια, από τις ευθύνες που σχετίζονται με την προεδρική διαχείριση και τα οποία βεβαίως πέρασαν σε δεύτερη μοίρα αν μέσω αλαλαγμών και πανηγυρισμών για τις μεγάλες ανατροπές που προσδοκούσαν οι πάντες από την προεδρική του θητεία.

• Το πρώτο έχει να κάνει με την ίδια την υπόσταση του μεγιστάνα Τραμπ, ο οποίος είναι αυθεντικό συστημικό δημιούργημα, με τον συστημισμό άρρηκτα ενσωματωμένο στο DNA του και με τις πολυδαίδαλες διαδρομές που συνθέτουν αυτόν τον συστημισμό, να διαπερνούν και να αλληλοδιαπλέκονται με το σύνολο των προσωπικών και επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων. 

Έχουμε λοιπόν έναν πρόεδρο ο οποίος πέρα και πάνω από τις όποιες αντισυστημικές του φλυαρίες, παραμένει στην ουσία όμηρος του συστήματος που...

Το αληθινό πρόσωπο του εφιάλτη - Αλήθειες και ψέματα για την μετά covid εποχή

Με την covid αργά ή γρήγορα θα ξεμπερδέψουμε. Με κόστος σημαντικό σε ανθρώπινες ζωές και με πολλές και κρίσιμες ανατροπές στην καθημερινότητά μας, αλλά όπως και να έχει θα ξεμπερδέψουμε…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ωστόσο, ο πραγματικός εφιάλτης της μετά covid εποχής, που δρομολογείται πάνω στο έδαφος της μαζικής κοινωνικής αποστράτευσης, είναι μια σύνθετη εξίσωση με αναφορές στον σκληρό πυρήνα της πολιτικής, της γεωπολιτικής και της οικονομίας, που δεν επιδέχεται απλουστευτικές προσεγγίσεις.

Η θερμοκοιτίδα που τον συντήρησε αυτόν τον εφιάλτη, θα πρέπει να αναζητηθεί στα πρώτα μεταψυχροπολεμικά χρόνια. Τότε που η επίπλαστη παντοδυναμία ενός εξαμβλωματικού μοντέλου ανάπτυξης, «τύφλωσε» τις κοινωνίες, μετατρέποντας τις ψευδαισθήσεις και την ανοχή τους σε συνενοχή για το νεο-ολοκληρωτικό έκτρωμα που μόλις είχε αρχίσει να διαμορφώνεται.

Η Δημοκρατία κατέρρεε. Όχι γενικά και αόριστα, αλλά ως ένα περιβάλλον εδραίωσης και διεύρυνσης κεκτημένων μέσα ΚΑΙ από την αγωνιστική διεκδίκηση και αυτή εξέλιξη σταδιακά οδήγησε στον εκφυλισμό την πολιτειακή φυσιογνωμία που οικοδομήθηκε κατά την διάρκεια ολόκληρης της μεταπολεμικής περιόδου.

Τα συνδικάτα αποδυναμώθηκαν επειδή δεν ενέπνευσαν και δεν επικαιροποίησαν το πλαίσιο των αιτημάτων τους. Έτσι, το διεκδικητικό DNA των ανθρώπων σταδιακά τροποποιήθηκε και ατόνησε μέσα στο...

Τουρκία: Δυνητικός σύμμαχος ή πέμπτη φάλαγγα που απειλεί ευθέως τον Δυτικό κόσμο

Η Αμερική βιώνει έναν ιδιότυπο θεσμικό εκφυλισμό, με τον ηττημένο πρόεδρο Τραμπ να αρνείται να αναγνωρίσει την ήττα του, στέλνοντας έτσι ουσιαστικά στον Καιάδα την ναυαρχίδα των διαχρονικών υποκριτικών ισχυρισμών των Αμερικανών, για την χώρα δήθεν προστάτιδα της Δημοκρατίας, στο όνομα της οποίας εξαπολύθηκαν φονικοί πόλεμοι με εκατόμβες θυμάτων σε ολόκληρο τον πλανήτη και φυσικά στην ευρύτερη γεωπολιτική μας γειτονιά…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρόκειται για μια ακόμη νοσηρή κατάσταση η οποία αργά ή γρήγορα θα διευθετηθεί με εντελώς συστημικό τρόπο, παραδίδοντας την σκυτάλη σε πολιτικές επιθετικής εξωστρέφειας, τις οποίες έχει ανάγκη η Αμερικανική εξωτερική πολιτική στο πλαίσιο της αμφιλεγόμενης προσπάθειάς της να επαναβεβαιώσει τον ηγετικό πλανητικό της ρόλο.

Οι κεντρικοί άξονες αυτής της προσπάθειας, όπως είναι αναμενόμενο, θα στραφούν σε τρεις τουλάχιστον κυρίαρχες κατευθύνσεις:

Α. Στον επαναπροσδιορισμό της σχέσης και του ρόλου των ΗΠΑ στο πλαίσιο των παραδοσιακών συμμαχικών δομών (ΝΑΤΟ, ΕΕ κλπ) και των νέων συμμαχικών δογμάτων (βλέπε ΝΑΤΟ 2030 κοκ)…

Β. Στην προσπάθεια επικαιροποίησης της περιφερειακής τους στρατηγικής, δίνοντας έμφαση και ιδιαίτερη βαρύτητα - όπου αυτό απαιτείται - προκειμένου να ανακοπεί το φαινόμενο της στρατηγικής υποχώρησης των ΗΠΑ. Και…

Γ. Στην οριστικοποίηση του κεντρικού στρατηγικού δόγματος γύρω από το οποίο θα επιχειρηθεί να χοροθετηθούν σύμμαχοι και ανταγωνιστές με κυρίαρχο ζητούμενο την ανάγκη διαμόρφωσης μιας νέας ισορροπίας ισχύος.

Αυτή η διαδικασία δεν θα είναι ευθύγραμμη, αφού για πρώτη φορά στην μεταπολεμική ιστορία των ΗΠΑ, το μονοπώλιό τους στον στρατηγικό σχεδιασμό...

Ως εδώ με την διαχείριση της μιζέριας και το κρεσέντο ανευθυνότητας

Πρόκειται για ένα νοσηρό κλίμα που διευκόλυνε στην πράξη τις επιλογές όλων αυτών που ΔΕΝ θα ήθελαν να συνδυαστούν τα ρηξικέλευθα μέτρα αντιμετώπισης του της υγειονομικής κρίσης, με τις αναγκαίες πολιτικές ανατροπές που θα μπορούσαν να θέσουν συνολικά σε μια διαφορετική βάση την ζωή μας και την καθημερινότητα των πολιτών.

Το εάν αυτό που προηγήθηκε ήταν ή δεν ήταν σκληρό lockdown, νομίζω πως είναι κάτι που το αντιληφθήκαμε όλοι μας στην διαχείριση της καθημερινότητάς μας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Επιχειρήσεις έκλεισαν και αυτό σημαίνει καταστροφή για πολλούς επαγγελματίες, για τους περισσότερους από τους οποίους προφανώς αυτή η καταστροφή, θα είναι εν τέλει και μη αναστρέψιμη. 

Την ίδια στιγμή, ήταν χιλιάδες αυτοί που σουλατσάριζαν καθημερινά και κατά την διάρκεια όλης της ημέρας στους δρόμους. Το μποτιλιάρισμα δεν έλειψε... Τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα ήταν παντού παρόντα... Το ίδιο και οι ψευτόμαγκες με την μάσκα στο πηγούνι που καμάρωναν σαν γύφτικα σκεπάρνια για την προσωπική τους ανευθυνότητα που βάφτισαν "μαγκιά"... Και όλα αυτά με ρυθμούς και σε εικόνα που προφανώς δεν παρέπεμπε σε απολύτως αναγκαίες μετακινήσεις για την κάλυψη των απολύτως απαραίτητων καθημερινών αναγκών. Το πολυσυζητημένο "σκληρό lockdown" επομένως, ήταν ένα μέτρο που εφαρμόστηκε επιλεκτικά, καταστροφικά, αποσπασματικά και εξ αυτού του λόγου τα αποτελέσματά του ήταν στην πράξη και εξαιρετικά αμφιλεγόμενα.

Προφανώς η κατάσταση αυτή έχει κουράσει τους πάντες. Κυρίως γιατί τα αποτελέσματα των μέτρων που επιβλήθηκαν, ήταν απολύτως αναντίστοιχα με την συζήτηση που γίνεται γύρω από το όνομά τους, και φυσικά η αποτελεσματικότητά αυτών των μέτρων, υπήρξε μικρή και...