Να τρως, μου λεγες. Να τρως. Ετσι ξεκινήσαμε τις μερες μας μαζι. Αυτες
τις λέξεις τολμάω να θυμάμαι απο τότε. Να τρως αγόρι μου...
Να γίνεις μεγάλος και τρανός και να σε καμαρώνω. Και με καμάρωνες. Και στο παρα πέντε σε έβγαζα πάντα ασπροπρόσωπη.
Και ήρθαν εφηβείες, αρρώστιες περαστικές, φευγαλέοι έρωτες, μικρές
επιτυχίες και εσύ εκεί,τον χαβά σου. Εφαγες; Να σου κάνω κάτι; Πεινάς;
Αυτό το γαμημένο μέτρο της αγάπης σας! Παρατα μας ρε μανα. Παράτα μας.
Και ήρθαν οι χαρές μας. Όλοι τους χορεύανε, γλεντούσαν...
