Ελληνική δουλοπρέπεια... Ευρασιατική διεργασία και τουρκική γεωστρατηγική

Οι εξελίξεις στις Αμερικανοτουρκικές σχέσεις, παραμένουν σε αυξημένη ρευστότητα, ωστόσο ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η τελική τους έκβαση, είναι φανερό πως έχουν ενεργοποιήσει σημαντικές διεργασίες που δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται επιπόλαια και αποσπασματικά, παρά μόνο μέσα στο πλαίσιο των συνολικότερων ανατροπών που συντελούνται σε ευρύτερο γεωπολιτικό επίπεδο και αφορούν σε ολόκληρο τον πλανήτη...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

μέλους της Π.Γ του "Μετώπου ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"

και της "Πανελλαδικής πρωτοβουλίας για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και της Πατρίδας μας"

Σημείο καμπής το οποίο ενδέχεται να δρομολογήσει μακράς πνοής στρατηγικές ανασυντάξεις, θα είναι το «κλείδωμα» των Αμερικανικών κυρώσεων, η τελική τους φυσιογνωμία, αλλά και η αναμενόμενη τουρκικής ανταπάντηση, που εν πολλοίς θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Και φυσικά αυξημένης στρατηγικής βαρύτητας στοιχείο αυτών των κυρώσεων, είναι η προς υπογραφήν απόφαση της Αμερικανικής γερουσίας, μέσα από την οποία -εκτός απροόπτου- θα οριστικοποιηθεί το πάγωμα της παράδοσης των Αμερικανικών F-35 στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.

Είναι προφανές πως αν δεν μεσολαβήσουν παρεμβάσεις απρόσμενες, η μη αναστροφή της δρομολογημένης διαδικασίας, θα καταστήσει μη αναστρέψιμες και τις αποδομητικές δυναμικές που αφορούν στην ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ συνολικότερα.

Από την άλλη μεριά, ακόμη και αν υπάρξει η όποια απρόσμενη ανακοπή αυτής της εξέλιξης, η παραδοσιακή εμπιστοσύνη στις σχέσεις των δύο χωρών έχει διαρραγεί αμετάκλητα, και αυτό δεν οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο δύστροπο χαρακτήρα Ερντογάν, αλλά σχετίζεται ευθέως με τη φυσιογνωμία των νέας κοπής στρατηγικών υποχρεώσεων και ρόλων που ανακύπτουν για δύο αυτοτελή πια γεωπολιτικά μεγέθη (ΗΠΑ – Τουρκία) μέσα σε ένα γεωστρατηγικό περιβάλλον που...