yatcaz kalkcaz hoopp ordayız mı demiştik ..

neredeyse ramazanı yarıladık ben hala "biz geldik" bile dememişim.. 

sayılı gün çarcabuk geçti..

tatilin nasıldı derseniz,özellikle ikinci yarıcı çok yorucuydu..

1 hafta yine balyadaydık.. 

dila, torununa hasret babaanne ve dede tarafından  bol bol şımartıldı..

yapmayın, etmeyin desekte bizi ipleyen olmadı maalesef..

öyle bir şişti ki arkadaş tatilin ikinci kısmında yanına iki çocuk daha eklenince hooop patlayıverdi..

eşşekten düşmüş karpuza döndü sıpam.. 

ilgi üçe bölününce de sürekli ağlayan, mızlayan bir dila, sürekli bağırmaktan ve üzüntüden sesi kısılmış bir anne.. 

ahhh ahhh.. hep sokak ortasında çocuğunu azarlayan anne-baba görünce " bacak kadar çocukla, başa çıkamıyorlar" derken bir gün onlardan olabileceğimi nerden bilebilirdim.. 

eymen dila dan 4 ay küçük.. çok haraketli ve çok haşin bir erkek.. 

abisiyle beraber büyümenin de etkisiyle baya eli maşalı bir tip..

e bizim dila tam tersi. çıtkırıldım, dokunsan ağlıyan, mıymıntı..

varın siz düşünün bu iki zıt elementin birleşimini..

5 gün ancak dayanabildik..normalde pazar günü dönecekken cuma sabahından çıktık yola.

erdekte havanın da kapalı olması bahanemiz oldu..

pazartesi hayata kaldığımız yerden devam..

ramazan da huzuruyla, hoşgörüsüyle hoşgeldi..

allahım bu senede eriştirdi, çok şükür..

severim ben ramazanın sessizliğini, sakinliğini..

annemin sokağının köşesinde ki fırında pide sırasında bekleyen insanları..

pastanenin önünde ki tarçınla karışmış mis gibi lokma kokusunu..

hele hele o sessiz sokaklarda çınlayan ezan sesini..

biz küçükken ezanı camda beklerdik.. tam karşımızda ki tepede 2 tane cami vardı..

ezan okuduğunda kandilleri yanardı camilerin..

yandı yandı ışıklar yandı diye bağrınırdık..

annem şıralar kaynatırdı ramazan için..

börekler yapardı..

çocukken daha mı güzel di ne..

cumartesi günü dila yine, yeni, yeniden hasta oldu..

kahvaltı yapalı 10 dk. olmamıştı ki oluk oluk kustu bir anda..

neye uğradığımızı şaşırdık..

öğlen yoğurdundan sonra bir daha, ama ağzından burnundan aynı anda geliyor..

akşam üzeri 1 kaşık çorbadan sonra yine olunca apar topar hastaneye gittik..

midesini üşütmüş..

ya biz bu kadar dikkat ederken nasıl oluyor anlamıyorum inanın..

pazar, pazartesi hiç bir şey yemedi.. sadece su içti :(

dün de kusma bitti ishal başladı..

şimdi sağlık ocağındalar.. aşısı vardı.. doktor muayene etmiş..

üşütmüş demiş, idrar testi istemiş.. temiz..susuz kalmış vucut

bol bol su içirin demiş.. 

:(

bu kış ne çok hasta olmuş bu cadı ya.. var bi yerde bi eksiklik ama hayırlısı..

daha sağlıklı günlere eriştirsin rabbim hepimizi inşallah..

sevdikleri olmalı insanın, uzakta bile olsa....

izmir-aliağa ziyaretimizin fotolarına nihayet ulaştım.. Gerçi o kadar tatlı vakit geçirdik ki beraber kare kare aklımda hepsi.. ama yinede resimlenince daha bir kalıcı oluyor..

gittiğimizin ertesi günü deniz oğlanın doğum günü vardı.. hem süsledik hem süslendik.. 

denizço ilk mumunu üflerken anne ve babasının mutluluğu gözlerinden okunuyordu..

dila da çok sevdi denizi.. eve geldiğimizde buzdolabının kapağında duran resme deniiii diyip durdu..

zamanımız kısıtlı olduğundan yakaladığım yerde öptüm kokladım masum yüzlü veledi..

bu resimde denizin kime benzediğinin ispatı sanırım.. 

insanın böyle güzel teyzesi olup ta çirkin olma ihtimali bulunur mu ?

2 güncük kalabildik bu güzel insanların yanında.. 

çok güzeldi..

ne demiştik başlıkta..

sevdikleri olmalı insanın..

uzakta bile olsa..

2012 tatil -part- 4 -foça..

ramazan mı, sıcaklar mı, yoksa tembellik mi yazmamama sebep.. galiba hepsi.. ne kafam çalışıyor cümleleri derlemek için ne elim işliyor.. geçiyorum ekran karşısına okumaya bile üşeniyorum inanın.. umarım geçici bir süreçtir..

tatilin son ayağına geldik.. aslında arada 2 günlük bir aliağa ziyaretimiz de var.. ama orda kuzenin prof makinasını görünce bizimkiyle hiç resim çekmedik :)) dışladık garibi.. e bende resimsiz post sevmiyorum o yüzden orayı atlıyoruz.. resimler gelir gelmez paylaşacağım..

yeni foça'ya perşembe akşamı saat 7 gibi geçtik.. sıcağın altında yaklaşık 1 saat kalacak yer aradık.. geneli eski binalardan oluşmuş birazda bakımsız kalmış bir yerde epey zorlandık aslında.. baktığımız bir kaç pansiyondan sonra morelim iyice bozuldu... sonra bir otel bulduk eli yüzü birazcık düzgün.. ama yine de içime sinmedi.. cocukta olunca daha bir titizleniyor insan..

vatandaşa uzattık mikrofonu.. hep aynı isim çıktı NAZ OTEL.. gittik hemen.. gördüklerimizin yanında saray yavrusu gibi geldi bize.. sahil kenarında minticik bir yer..eski eşyalardan güzel bir konsept yakalanmış.. küçük, şirin bir yerdi.. yerleştik hemen.. 

özellikle dila bayldı.. e karıştırıcak bir sürü şey var ne de olsa..

denizi çok güzel.. ulaşmak için çektiğin çile felaket.. sahilden yüzebileceğin yere kadar yaklaşık beş metre suyun içinde ayağını kesmemek için uğraş vermek gerekiyor.. ama tertemiz bir deniz.. derinde bile dibi görebiliyorsun.. altınoluktan sonra suyu hamam suyu gibi geldi.. dila bile çıkmak istemedi...

öğleden sonraları otelin bahçesinde takıldık biraz.. biz yemek yerken bizim sıpa köpekleri koşturup durdu..

onlarda sevildiklerini anlamış olacak ki diloşun yanından hiç ayrılmadılar..

evde 23 ten aşağı uyumayan kızım orda erkenden huysuzlanmalara başladı.. bir ağlamalar, bağırmalar.. görseniz.. sanki bizim kız değildi.. hele bi dönüş yolculuğumuz var ki.. off off.. onu da sonra anlatırım.. işte bu mızmızlıkların sonunda böyle uyuyakaldı minder üstünde..

birlikte ilk tatilimiz de böyle geçti işte..

çok yorulduk...

çok eğlendik..

çok öğrendik...

arkadaşlar edindik..

sohbetler ettik..

oyunlar oynadık..

yeni yeni şeyler keşfettik.

inceledik..

gözümüzü bir açtık bir kapadık..

zaman yol alıp gitmiş anıları bize bırakıp..

zaman demişken.. 

bugün 30 temmuz..

eşimle tanışmamızın üzerinden 10 yıl evlenmemizin üzerinden de 7 yıl geçti..

özellikle son 1.5 yıl için, dünyanın en güzel varlığı kızım için teşekkür etmek isterim satır arasında..

mutlu yıldönümleri..

2012 tatil part-2-altınoluk

tatilimizin 2.kısmını berk yakışıklısıyla tanışmaya ayırdık.. eşimin kuzeninin oğlu.. diloştan 3 ay büyük..

bizim sıpa beyykk beykk diye dolanıp durdu peşinde.. o ne kadar usluysa dila o kadar karaketli ve yaramazdı..

gittiğimizin 2.günü..oturuyoruz.. içerden bir ağlama koptu.. koştuk vardık odaya.. dila kanepenin tepesinde berk yerde.. ama nasıl ağlıyor kuzum.

-dila noldu annecim..

bir elinle başını tutarak..

- bili lbık bıjhh beykkk..

tercümesi berkle tokuşmuşlar.. 

pamuğumun gözü morardı 1 saate..

altınoluğun havası çok temizdir..bilen bilir... bu gidişimizde daha bir sıcak geldi bana.. suyu da her zamanki gibi buz gibiydi.. dila pek hoşlanmadı bundan..bu kadar yaklaştı sadece.. oda kova kürek aşkına..

efendim eskişehir de görüp, kendi elleriyle seçtiği tankinisi.. gözlüğünü evde unutmuş olsam da pek havalıydık:))

iştahı  bir açıldı pir açıldı.. elinde sürekli bişiyler vardı.. 

meyve, kraker, bisküvi.. 

o ağzı hiç boş durmadı..

2 gün çok çabuk geçti.. ne beyke doyabildik ne de gönüle.. 

daha geniş zamanlarda görüşebiliriz inşallah..

ve nihayet...2012 tatil part-1

tatildi, bavul boşaltmacaydı, alışverişti, ilk iftardı derkeeenn epeyce boşladım burayı..tatil yorgunluğunu atamadan üstüne ramazan rehaveti de çökünce leyla gibi dolanıyorum ortalıklarda..

tatilimiz yorucu ama güzel geçti... sevdiklerimizle bol bol zaman geçirdik.. bu sene 4 partilik bir tatil planlamıştık ki aynen uyduk programa..

ilk balıkesir balya daydık.. diloşumun en eğlendiği bir hafta... bol bol yedi, içti, oynadı, kirlendi.. yeni yeni canlılar keşfetti.. kelime dağarcığına bol bol yeni kelime ekledi..

en çok tavukları sevdi.. cuvcuv diye dolandı peşlerinde.. kendi elleriyle besledi.. yumurtanın tavuktan geldiğini bile öğrendi.. yumurta gördüğünde gıdaklıyor artık :))

hatta dostluğu o kadar ilettiler ki bi ara dila onların yemlerini yiyip kenarda onlar gibi gaga temizlemeye kalktı :)) orman çocuğunun nasıl maymunlar gibi davranabildiğini anladık bu sayede :))

çok rüzgarlı olduğundan dama çıkamayınca kuzu bizi ziyarete geldi.. diloş daha görür görmez meeee lemeye başladı zaten.. :))

ne yazık ki biz gittikten 1 hafta sonra ölmüş hayvancık.. resimlerde kaldı şekerliği...

tatilin 4.günü koca neneyi ziyarete gittik çalova köyüne.. hemde motorsikletle.. :)) deli cesareti biraz bizim ki.. köy minibüsünü kaçırınca, olur mu olmaz mı derken yolda bulduk kendimizi.. dila biraz korktu baştan.. ama sonra alıştı.. hatta uyudu bile :)) 

orda da çok eğlendik.. dalından yeşil nohut yedik.. çok sevdiğim söylenemez.. diloşta çok beğenmedi..:)) eşim ve nineler çekirdek çıtlar gibi götürdüler  valla..

annemi bir dakika oturtmadı cadı.. sürekli nene akka nene del del del... kadıncağız bizim sıpayı eğlemek için elinden geleni ardı koymadı..

sayılı gün çabuk geçti.. cumartesi düştük yollara cebimizde bir sürü anı biriktirerek..

çok eğlendik.. bol bol dinlendik.. çok ama çok sevildik..

 kurban bayramına kısmet artık.. allah nasip ederse..

balyadan haberler böyle.. sonrasında yaşananlar azzzzzzz sssooooonnnnnraaaaaaa 

herkese hayırlı ramazanlar dilerim..

aaa bugün cumartesiymiş..

       bütün çalışma hayatım boyunca hiç cumartesilerim tatil olmadı benim... ay küçük emrah gibi oldum.. kaşlarımıda düşüreyim..:)) sadece bir güne tıkış tıkış sıkıştırmak zorunda kalıyorum herşeyi.. uyuuuu.. temizlik yap... gezmeye git.. kendine zaman ayır.. hepsi bi arada olmadığı için kendine zaman ayır kısmı hep bir daha ki haftaya erteliyorum..ama niyeyse o hafta hiç gelmiyor..
       amaaaa bu cumartesi evdeyim.. eşim balıkesirde... bakıcımızın da bir yakınının düğünü varmış.. ben de izin almak zorunda kaldım ! :)) aman ne güzel bir zorunluluk... :))
       kızımla yine 7 de kalktık.. biraz emdikten sonra kahvaltısını hazırladım.. balkonda nefis bir kahvaltı yaptıktan sonra koyun koyuna 12 ye kadar uyku.. kalktık..duş aldık.. şimdi de oynaşıyoruz..e ben karar veremiyorum.. temizlik mi yapsam.. yoksa kızımla beraber bu güneşli günün tadını mı çıkarsam.. akşamdan planladık.. güneş batar batmaz bahçede çayımızı yudumlayacağız kızlarla.. ama o zamana kadar ne yapsam bilemedim şimdik.. allahım ne güzel bişiymiş cumartesileri evde olmak..