doğum gününden kalanlar..

bu sene ananemizde yaptık partimizi.. benim tabirimle "saadetin pembe köşk" ünde..

hem çalışıyor olmam hem de hane dışında olacak olması sebebiyle çok ta özenerek hazırlanamadım partiye..

dilanın da huysuzluğu tuzla biber ekti açıkçası..

içimden pek bişiy yapmak gelmedi..

iş çıkışı evden aldım dilayı, teyzelerine emanet edip süslenmeye gittim.. :)
geldiğimde mamalar hazırlanmış, salon süslenmişti.

ben birtek dilayı giydirdim :)

dila nasıl gıcıktı anlatamam.. bakmayın resimlere.. seçmece hepsi..
yarısından çoğunda ağlıyor cadı..

geçen sene iki kıyafeti de tütü olduğundan bu sene sade olsun dedim..

tokayı son anda önde ki süs tokasını değiştirerek uyduruverdik..

genel itibariyle çok gürültülü ve yorucu bir partiydi.. 

dilanın günü olmasına rağmen sanırım en çok o sıkıldı..

seneye daha ona yönelik bir şekilde kutlamaya karar verdik..

belki bir eğlence merkezine gideriz..

belki de kreşe başlamış olursa orada daha mutlu olabileceği bişiy..

bakcaz artık..

o akşamdan beri de rahatsız.. burnu akıyor.. 4 gecedir de ateşleniyor..

öksürüğü de var.. 

bi sonra ki gün arkaşımız geldi doğum gününü kutlamak için..

onun büyük kızı rahatsızdı, sanıyorum ondan geçti..

zaten küçük kızı da 4 gündür akut bronşit teşhisiyle hastanede yatıyor..

off sevmiyorum ben bu kışı ya..

bu sene böyle oldu..

daha güzellerini nasip etsin allahım inşallah..

minik kuzum 2 yaşında..

Upuzun bir bekleyişin ardından kucağıma verdiler seni..

Öylece bana baktın kömür karası gözlerinle..

leylanın mecnuna, şirinin ferhata duyduğu aşkta neymiş..

pehhhh..

masalmış hepsi..

ellerin kolların minicik

öpmeye kıyamadım, kokladım..

dünyadaki bütün çiçeklerden daha güzeldi kokun..

hastane odasında teyzenin kucağındayken bana bakışını hiç unutmam..

kafan dimdikti, gözlerini kocaman açmış bana bakıyordun..

ve ben sana tüm annelerinin yavrularına olduğu gibi aşık olmuştum..

sen kucağımda eve girerken dünyanın en güçlü kadını gibi hissettim kendimi..

öyle de olmalıydım.. senin için…

sonra su gibi aktı zaman..

ilk gülüş, ilk kelimeler..

ilk adımlar, koşturmalar..

ilk yaramazlıklar..

hiç üzmedin beni hiç..

en kızgın anımda bile beni gülümsetebildin..

içimde ki sevgin seni her gördüğümde kat ve kat arttı..

özlem de..

allahım sana hep güzel günler göstersin..

hep doğru yollarda doğru insanlarla karşılaş inşallah..

ben yanımda olmasam da sen hep güçlü bir kadın ol..

düştüğünde seni kaldırmıyorum diye içerlenme bana kuzum..

kendi başına kalkmayı öğren diye yapıyorum..

ağladığında yanına gelmiyorum..

çünkü her zaman başını yaslayacak bir omuz bulamayabilirsin..

vakti gelince susmasını bilmelisin..

hep en güzelini diliyorum senin için..

hayat bu.. hep kolay ulaşamazsın istediklerine..

o yüzden yardım etmiyorum sana oyuncaklarınla oynarken..

sen yap istiyorum, tek başına..

yapabilirim de, uğraş… ve sonunda başarının tadını çıkar..

baban da ben de senin için yaşıyor artık bunu bil..

sen bize gerçek sevginin ne olduğunu öğrettin..

evliliğin neden bu kadar kutsal olduğunu..

gerçekten gülmenin..

yaşamın nasıl da minicik bir dokunuşla renklenebileceğini..

biz sevgini içimize sığdıramazken burada üç beş satırla anlatamayız ki…

iyi ki doğdun kuzum..

iyi ki bizim kızımız oldun..

doğum günün kutlu olsun..

sanırım şu an ki duygularımı sana anlatacak en güzel şarkı bu

seni seviyorum..