Kining akong kamot,
ingon ka, mora’g dili
sa lalaki. Kandilaon
ang mga tudlo. Dili kubalon.
Kahibalo nako ana, dili lang ikaw
ang misulti’g mitulisok: Tingali,
dili ka tigsag-ob og tubig, dili
tingali ka tigbugha’g kahoy,
dili tingali ka…
Bisan pa man, ang imong linitokan
mga lagingling sa akong dunggan nga
mas tin-aw sa pagpaminaw sa pinitik
sa akong kahinam. Motagubtob
mora’g kinumo nga modabo-dabo
ug mopulpog bisan sa gilumotang bato
sulod sa ulo ni Misuari, sulod
sa dughan ni Navarrete.
Tinuod gamay kaayo
ang akong kamot. Apan kini baya takos
mokab-ot sa mga bitoong
wala nimo makit-i. Dili sab mokuli
nga mokaw’t sa kinatumyang gamot
hangtod mo-iwag kining
kandilaon nakong mga tudlo bisan
sa gadulom nimong tangkugo, atngal
ug bugan, mohapuhap hangtod
mamukhad taliwala sa kangitngit
ang imong kahimatngon. Dili kini
sayon buhaton sama sa pagsag-ob
og tubig o pagbugha sa kahoy.
Dili kini lisod sama
sa akong pagtaghoy samtang
sa imong mga mata ang bangaw
akong gidangaw.
No comments:
Post a Comment