(kang Arlaine, akong Wawa)
Uhawon gyud ang manginginhas, ug gutomon
ang tigkawot og mga lagutmon
kon ila pa unta kang nakit-an samtang
gipahit nimo ang imong ngabil, dihang
ang imong mga tudlo gitultolan sa gilawmon
sa akong panginahanglan, sama sa kahangol
sa imong kamot, sibo sa kainit sa udtong-
tutok uyon sa imong mata mata’g gabii nga giunlanan nako
ang imong paa, pahiuyon sa imong pag-ani sa abog
nga nangudlot sa akong ilong ug sa abo nga nanurok
sa akong ulo uban sa ubanon nakong buhok.
Dili lang sa umahan, dili lang sa lapyahan
duna’y migitib ug migimaw. Sa akong kinahiladman, lakip
sa imong nahagdaw kining gisaw-an nga kaalam:
Bisan pa’g maghuwaw, bisan pa’g magdag-om
wala’y luna ang kauhaw ug kagutom.
No comments:
Post a Comment