Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 23
Robert Seymour Conway, Charles Flamstead Walters, Ed.

9. quae ubi uidit audiuitque senex, uelut si iam agendis quae audiebat interesset, [2] amens metu 'per ego te' inquit, 'fili, quaecumque iura liberos iungunt parentibus, precor quaesoque ne ante oculos patris facere et pati omnia infanda uelis. [3] paucae horae sunt intra quas iurantes per quidquid deorum est, dextrae dextras iungentes, fidem obstrinximus—ut sacratas fide manus, digressi a conloquio, extemplo in eum armaremus? [4] [p. 23013]ab hospitali mensa surgis, ad quam tertius Campanorum adhibitus es ab Hannibale,—ut eam ipsam mensam cruentares hospitis sanguine? Hannibalem pater filio meo potui placare, filium Hannibali non possum? [5] sed sit nihil sancti, non fides, non religio, non pietas; audeantur infanda, si non perniciem nobis cum scelere ferunt. [6] unus adgressurus es Hannibalem? quid illa turba tot liberorum seruorumque? quid in unum intenti omnium oculi? quid tot dextrae? [7] torpescent in amentia illa? uoltum ipsius Hannibalis, quem armati exercitus sustinere n<equeunt>, quem horret populus Romanus, tu sustinebis? ut alia auxilia desint, me ipsum ferire corpus meum opponentem pro corpore Hannibalis sustinebis? [8] atqui per meum pectus petendus ille tibi transfigendusque est. sed hic te deterreri sine potius quam illic uinci. ualeant preces apud te meae, sicut pro te hodie ualuerunt.' [9] lacrimantem inde iuuenem cernens medium complectitur atque osculo haerens non ante precibus abstitit quam peruicit, ut gladium poneret fidemque daret nihil facturum tale. [10] tum iuuenis 'ego quidem' inquit, 'quam patriae debeo pietatem exsoluam patri. tuam doleo uicem, [11] [p. 23014]cui ter proditae patriae sustinendum est crimen, semel cum defectionem inisti ab Romanis, iterum cum pacis cum Hannibale fuisti auctor, tertio hodie, cum restituendae Romanis Capuae mora atque impedimentum es. [12] tu, patria, ferrum, quo pro te armatus hanc arcem hostium inii, quoniam parens extorquet, recipe.' [13] haec cum dixisset, gladium in publicum trans maceriam horti abiecit et, quo minus res suspecta esset, se ipse conuiuio reddidit.