Callidamates
Advérsum veníri mihi ád Philolachétem
voló temperi. aúdi, em tibi ímperatum est.
nam ílli ubi fui, inde éffugi foras,
ita me íbi male convívi sermónisque taésumst.
5nunc cómissatum íbo ad Phílolachetem,
ubi nós hilari ingénio et lépide accipient.
ecquíd tibi videór mammamadére?
Delphivm
Sémper istóc modo.
morátu's tu te. íre huc debébas.
Call.
10Visne égo te ac tu me ampléctare?
Del.
Si tíbi cordi est faceré, licet.
Call.
Lépida es.
dúc me amabó.
Call.
O—o—ocellús meus, túos sum alumnus, mél meum.
Del.
Cáve modo, né prius ín via accúmbas,
15quam ílli, ubi léctus est strátus, concúmbimus.
Del.
Síno, sed hoc, quod mi in manu est:
sí cades, nón cades quín cadam técum.
Call.
Iacéntis tollet póstea nos ámbos aliquis.
Call.
Tun me ais mammámadere?
Del.
20Cedo mánum, nolo equidem te ádfligi.
Call.
Scio, ín mentem venít modo:
nempe dómum eo comissátum.
Philol.
25Núm non vis me óbviam hís ire, anime mi?
ílli ego ex ómnibus óptume volo.
iám revertár.
Call.
Eú, Philolaches,
sálve, amicíssime mi ómnium hominum.
Philol.
30Dí te ament. áccuba, Cállidamates.
únde agis te?
Philem.
Quín amabo áccubas, Délphium mea?
da ílli quod bibat.
Philol.
Núm mirum aut novom quíppiam facit?
Del.
35Quíd ego hoc faciam póstea?
Philem.
Mea, síc sine eumpse.
age tu ínterim da ab Délphio cito cántharum circum.