1. si quid est in me ingeni, iudices, quod1 sentio quam sit
exiguum, aut si qua exercitatio dicendi, in qua me non
infitior mediocriter esse versatum, aut si huiusce2 rei ratio
aliqua ab optimarum artium studiis ac disciplina profecta,
a qua ego nullum confiteor aetatis meae tempus abhorruisse,
earum rerum omnium vel in primis hic A. Licinius3 fructum
a me repetere4 prope suo iure debet. nam quoad longissime
potest mens mea respicere spatium praeteriti temporis et
pueritiae memoriam recordari ultimam, inde usque repetens
hunc video mihi principem et ad suscipiendam et ad ingrediendam
rationem horum studiorum exstitisse. quod si
haec vox huius hortatu praeceptisque conformata non nullis
aliquando saluti fuit, a quo id accepimus quo ceteris opitulari
et alios servare possemus5, huic profecto ipsi, quantum
est situm in nobis, et opem et salutem ferre debemus.
[2]
ac
ne quis a nobis hoc ita dici forte miretur, quod alia quaedam
in hoc facultas sit ingeni neque haec dicendi ratio aut6
disciplina, ne7 nos quidem huic uni8 studio penitus umquam
dediti fuimus. etenim omnes artes quae ad humanitatem
pertinent habent quoddam commune vinclum9 et quasi cognatione
quadam inter se continentur.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus Curtis Clark. Albert Clark. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1909. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.