Ἠλέκτρα
385ἦ ταῦτα δή με καὶ βεβούλευνται ποεῖν;
Χρυσόθεμις
μάλισθ᾽: ὅταν περ οἴκαδ᾽ Αἴγισθος μόλῃ.
Ἠλέκτρα
ἀλλ᾽ ἐξίκοιτο τοῦδέ γ᾽ οὕνεκ᾽ ἐν τάχει.
Χρυσόθεμις
τίν᾽, ὦ τάλαινα, τόνδ᾽ ἐπηράσω λόγον;
Ἠλέκτρα
ἐλθεῖν ἐκεῖνον, εἴ τι τῶνδε δρᾶν νοεῖ.
Χρυσόθεμις
390ὅπως πάθῃς τί χρῆμα; ποῦ ποτ᾽ εἶ φρενῶν;
Ἠλέκτρα
ὅπως ἀφ᾽ ὑμῶν ὡς προσωτάτω φύγω.
Χρυσόθεμις
βίου δὲ τοῦ παρόντος οὐ μνείαν ἔχεις;
Ἠλέκτρα
καλὸς γὰρ οὑμὸς βίοτος ὥστε θαυμάσαι.
Χρυσόθεμις
ἀλλ᾽ ἦν ἄν, εἰ σύ γ᾽ εὖ φρονεῖν ἠπίστασο.
Ἠλέκτρα
395μή μ᾽ ἐκδίδασκε τοῖς φίλοις εἶναι κακήν.
Χρυσόθεμις
ἀλλ᾽ οὐ διδάσκω: τοῖς κρατοῦσι δ᾽ εἰκαθεῖν.
Ἠλέκτρα
σὺ ταῦτα θώπευ᾽: οὐκ ἐμοὺς τρόπους λέγεις.
Χρυσόθεμις
καλόν γε μέντοι μὴ 'ξ ἀβουλίας πεσεῖν.
Ἠλέκτρα
πεσούμεθ᾽, εἰ χρή, πατρὶ τιμωρούμενοι.
Χρυσόθεμις
400πατὴρ δὲ τούτων, οἶδα, συγγνώμην ἔχει.
Ἠλέκτρα
ταῦτ᾽ ἐστὶ τἄπη πρὸς κακῶν ἐπαινέσαι.
Χρυσόθεμις
σὺ δ᾽ οὐχὶ πείσει καὶ συναινέσεις ἐμοί;
Ἠλέκτρα
οὐ δῆτα: μή πω νοῦ τοσόνδ᾽ εἴην κενή.
Χρυσόθεμις
χωρήσομαί τἄρ᾽ οἷπερ ἐστάλην ὁδοῦ.
Ἠλέκτρα
ποῖ δ᾽ ἐμπορεύει; τῷ φέρεις τάδ᾽ ἔμπυρα;
Χρυσόθεμις
μήτηρ με πέμπει πατρὶ τυμβεῦσαι χοάς.
Ἠλέκτρα
πῶς εἶπας; ἦ τῷ δυσμενεστάτῳ βροτῶν;
Χρυσόθεμις
ὃν ἔκταν᾽ αὐτή: τοῦτο γὰρ λέξαι θέλεις.
Ἠλέκτρα
ἐκ τοῦ φίλων πεισθεῖσα; τῷ τοῦτ᾽ ἤρεσεν;
Χρυσόθεμις
410ἐκ δείματός του νυκτέρου, δοκεῖν ἐμοί;
Ἠλέκτρα
ὦ θεοὶ πατρῷοι, συγγένεσθέ γ᾽ ἀλλὰ νῦν.
Χρυσόθεμις
ἔχεις τι θάρσος τοῦδε τοῦ τάρβους πέρι;
Ἠλέκτρα
εἴ μοι λέγοις τὴν ὄψιν, εἴποιμ᾽ ἂν τότε.
Χρυσόθεμις
ἀλλ᾽ οὐ κάτοιδα πλὴν ἐπὶ σμικρὸν φράσαι.
