Δόλων
στείχοιμ᾽ ἄν: ἐλθὼν δ᾽ ἐς δόμους ἐφέστιος
σκευῇ πρεπόντως σῶμ᾽ ἐμὸν καθάψομαι,
κἀκεῖθεν ἥσω ναῦς ἐπ᾽ Ἀργείων πόδα.
Χορός
ἐπεὶ τίν᾽ ἄλλην ἀντὶ τῆσδ᾽ ἕξεις στολήν;
Δόλων
205πρέπουσαν ἔργῳ κλωπικοῖς τε βήμασι.
Χορός
σοφοῦ παρ᾽ ἀνδρὸς χρὴ σοφόν τι μανθάνειν:
λέξον, τίς ἔσται τοῦδε σώματος σαγή;
Δόλων
λύκειον ἀμφὶ νῶτ᾽ ἐνάψομαι δορὰν
καὶ χάσμα θηρὸς ἀμφ᾽ ἐμῷ θήσω κάρᾳ,
210βάσιν τε χερσὶ προσθίαν καθαρμόσας
καὶ κῶλα κώλοις, τετράπουν μιμήσομαι
λύκου κέλευθον πολεμίοις δυσεύρετον,
τάφροις πελάζων καὶ νεῶν προβλήμασιν.
ὅταν δ᾽ ἔρημον χῶρον ἐμβαίνω ποδί,
215δίβαμος εἶμι: τῇδε σύγκειται δόλος.
Χορός
ἀλλ᾽ εὖ σ᾽ ὁ Μαίας παῖς ἐκεῖσε καὶ πάλιν
πέμψειεν Ἑρμῆς, ὅς γε φηλητῶν ἄναξ.
ἔχεις δὲ τοὔργον: εὐτυχεῖν μόνον σε δεῖ.
Δόλων
σωθήσομαί γε καὶ κτανὼν Ὀδυσσέως
220οἴσω κάρα σοι — σύμβολον δ᾽ ἔχων σαφὲς
φήσεις Δόλωνα ναῦς ἐπ᾽ Ἀργείων μολεῖν —
ἢ παῖδα Τυδέως: οὐδ᾽ ἀναιμάκτῳ χερὶ
ἥξω πρὸς οἴκους πρὶν φάος μολεῖν χθόνα.
