" ရှင် ဘယ်မှာလဲ "
" ဘီဟာပီတော့ကြယ်စုထဲမှာ"
နေထွက်ပြီးစ အချိန် ၊ မိုကီးတွိုင်းဆွာမြို့ တစ်နေရာ။ အာသာက ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲတပ်နေခိုက် ဟယ်လင်က ခေါင်းဖြီးနေရင်း
ရွှင်မြူးတဲ့လေသံနဲ့ လှမ်းအော်တယ်။
"ဝက်ပေါင်ခြောက်တွေရဲ့အနာဂတ်ကတော့ မြောင်းထဲမှာ။
ရှင့်အနေနဲ့ တမာချဉ်ကို စိတ်ဝင်စားမှ ဖြစ်တော့မယ်"
အိပ်ချင်မူးတူး အာသာက မဆိုင်းမတွပဲ ပြန်ပြောတယ်။
"ကိုယ်က ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရပါတယ်။ မင်းသာ ကြက်ဥတွေသုံးပြီး
ခေါင်းလျှော်တဲ့ အကျင့်ကို မြန်မြန်ပြင်စမ်းပါ"
အဲဒီစကားက ဟယ်လင့်ဒေါသကို ဆွလိုက်ပုံပါပဲ။ ဟယ်လင်ဟာ
မှန်တင်ခုံပေါ်က နှုတ်ခမ်းနီတောင့်နဲ့ အာသာ့ကျောကို ပေါက်လိုက်တယ်။
" ရှင်ဟာ တကယ်တော့ တစ်နာရီမှာ အကြိမ်တစ်ရာ့နှစ်ဆယ်လောက် ရိုက်သတ်ပစ်သင့်တဲ့ တစ္ဆေပဲ။ မနက်ဖြန်မနက်ကျရင်တော့ ဒီနေ့လို မုန့်ဟင်းခါးကို စားရလိမ့်မယ်လို့ ရှင် ဘယ်တော့မှ မမျှော်လင့်နဲ့ "
ပြောမယ့်သာ ပြောရတာပါ။ ဟယ်လင်ဟာ သူကိုယ်တိုင် ဒီနေ့ ဘာနေ့ ဆိုတာကို မသိဘူး။ အာသာလည်း သိမယ် မထင်ဘူး။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်...သူတို့အိမ်ရှေ့မှာ မြင်းလှည်းတစ်စီးက ရောက်နေပြီ။ ။
မောင်ရေချမ်း
30 June 2017
