Titustrui voor meneer

Van zodra ik de eerste promofoto's van de laatste LMV zag verschijnen op Facebook, wist ik dat ik de Titustrui zou maken. Die trui was precies wat ik al een hele tijd in mijn hoofd had. De stof had ik al lang gekocht. Elke keer ik in het station was, passeerde ik langs het krantenwinkeltje om te zien of het tijdschrift al in de rekken lag. Vorige week donderdag had ik hem in mijn handen. Zaterdag ging ik aan de slag.



Ik liet de pols- en zoomboorden weg en verlengde de panden en mouwen om de boorden eenvoudigweg om te zomen. Omdat ik geen zin had in gedoe met tweelingnaalden koos ik hiervoor een locksteek op mijn gewone naaimachine.



De sjaalkraag werd exact wat ik verwachtte.

Van het kijken op de streepjesstof werd ik bij momenten wel wat duizelig, maar dat is gelukkig niet het geval wanneer meneer de trui aan heeft.

Iedereen blij dus? Neen, toch niet. De trui is te groot. Ik maakte namelijk een belangrijke fout: bij het opmeten keek ik alleen naar de maten in de maattabel en het patroon zelf werd niet aan inspectie onderworpen. Boosdoener is de schouderbreedte. Daar mocht zeker 3 cm af.

Er zit dus maar 1 ding op: gedaan met looptrainingen en marathonplannen, meneer moet gaan bodybuilden.

KCW: de trui met de stippen

Donderdagavond begon ik aan een project waarvan ik dacht dat snel klaar zou zijn. Ik wou een raglanmodel voor de 2-lagige tricot van Nani Iro die ik een jaar of 2 geleden kocht bij Julija. De stof heb ik in die periode heel vaak in mijn handen gehad, zonder te weten wat ik ermee wou gaan doen.

Mijn uiteindelijke beslissing werd geïnspireerd op een trui die ik vorig jaar voor de dochter kocht, zeer geliefd werd, maar in geen tijd naar de vaantjes was.

Raglanmodellen, dat vind je in bijna elke Ottobre, dus installeerde ik me met mijn stapeltje boekjes voor de tv, want deze reportage wou ik niet missen. Wat ik al lang wist, maar toen nog eens bleek, is dat multitasken een mythe is, want het doorbladeren van de boekjes gebeurde uiteraard pas nà de reportage. Ik selecteerde een 3-tal modellen, sloeg aan het meten en vergelijken, koos uiteindelijk een patroon met korte mouwen die werden verlengd, en met een ronde hals die werd verdiept.

De stof werd ook donderdagavond nog geknipt. Het in elkaar steken duurde toch wat langer, want ik maakte ook nog paspelzakjes. In tricot, jawel.







Stof: Colorful Pocho van Nani Iro
Patroon: Béisbol uit Ottobre 3/2013.