De naai-uurtjes van de KCWC-dagen 3 en 4 werden gespendeerd aan het verder afwerken van de meest fantastische pyjama die ik ooit maakte. Dat meest fantastisch zijn, dat is niet zo moeilijk, aangezien het ongeveer de enige pyjama is die ik ooit maakte (op een paar Znok-broekjes na).
Aan pyjama's wordt in dit huis bijzonder weinig aandacht besteed, eigenlijk. Ze worden gedragen tot de broek tot halverwege de kuiten en het vestje tot boven de navel komt. De oudste dochter geeft de hare daarna rechtstreeks door aan haar 4 jaar jongere zus.
Het idee om een pyjama te maken werd me ingefluisterd toen ik vorige week bij Vermiljoen de allernieuwste
scheepslading stond te bewonderen en me luidop afvroeg wat je met dit prachtige stofje eigenlijk nog meer kunt doen dan het voor de ramen van de kinderkamer hangen. Ik zag het meteen voor me en het liet me niet meer los.
De pyjama zou een vestje hebben met reverskraag, dus ging ik op zoek naar een geschikt patroon. Ik doorbladerde Knippies, Burda's en Ottobres maar vond niet wat ik zocht. 't Is te zeggen, in de Knippies verschijnt met de regelmaat van de klok een hemd met reverskraag, maar keer op keer wordt dat gecombineerd met een knopenbies. Ik snap dat niet, zo krijg je die hemdjes nooit zo proper afgewerkt én maak je het onnodig moeilijk, én is het eigenlijk gewoon geen reverskraag. Uiteindelijk pikte ik er dus een Knippiepatroon uit en tekende zelf een belegje. Dat ik daar nog niet eerder op was gekomen. Zo'n hemd is eenvoudig in elkaar te steken en het resultaat is altijd proper. Maar misschien ben ik gewoon ouderwets, dat kan ook.
De manchetten werden wat aangepast, want het
mouwsplitje en de plooien onderaan de mouwen werden geliquideerd. Ik werkte ze af met een blauw paspelbandje. Met de broekspijpen deed ik hetzelfde.
Bon, dat was leuk, laten we vaker pyjama's maken. De jongste dochter stond trouwens al aan mijn mouw te trekken voor een pyjama in blauwe Mitsi
. Hmm, laten we daar nog maar een nachtje over slapen.
Prettige nacht iedereen!