Deze Nani Iro canvas lag al een tijdje in de kast te wachten op het perfecte project. Van toen ik die kocht had ik een tas in gedachten. De tas moest groot genoeg zijn om de print tot zijn recht te laten komen, maar mocht ook wel een beetje gecompliceerd zijn.
Bladerend door de vele naaiboeken die mijn kast bevolken, vond ik niet meteen een geschikt patroon. Maar toen ik in mijn hoofd een beter idee begon te krijgen van wat ik van de tas verwachtte, lukte het me beter om 'voorbij' de foto's in de boeken te kijken en meer naar de eigenlijke modellen. Zo kwam ik terecht bij het patroon van Geraldine Hendrickx uit 'Mijn Designertas'.
Aan de binnenkant voegde ik nog een zakje toe voor de telefoon en wat prulletjes die snel gevonden moeten worden. In de zijnaad van de voering naaide ik ook een D-ring, om mijn personeelsbadge aan te hangen.
En dan de hengsels. Een paar weken geleden kocht ik deze mooie lederen riem bij k-bas. Toch twijfelde ik lang of ik die effectief zou gebruiken. Leer is een materiaal waar ik me helemaal niet zeker bij voel. Wat als ik de tas zou verknoeien? Maar na 10-tallen keren verschillende stukken tassenband bij de tas te leggen, moest ik blijven vaststellen dat tassenband in de verste verte niet kon tippen aan het stijlvolle leer.
De mentale voorbereiding voor het inkloppen van de rivetten (ook van bij k-bas natuurlijk) bestond uit het lezen en herlezen en nog eens lezen van deze tutorial, en mezelf beklagen dat ik niet zo'n spindel heb. Maar goed, ook met een spindel had ik dit even ontzettend spannend gevonden. Eens de gaatjes gemaakt waren en er dus geen weg meer terug was, kreeg ik mezelf zo ver met de hamer te kloppen. Het was even zoeken hoe hard ik eigenlijk mocht/moest kloppen, maar al bij al lukte het. De buitenkant ziet er prima uit. De binnenkant is voor verbetering vatbaar. Maar hey, ik heb het toch maar mooi gedurfd en nu heb ik een tas waar ik ontzettend blij mee ben.
