Homemade Mini Couture - moonrabbit nr 2

Voila, de oudste dochter heeft een jas voor het najaar. Het is dezelfde als die van haar zus die ik dit voorjaar maakte.

De Moonrabbit uit Homemade Mini Couture, in een onfotografeerbare Nani Iro (dezelfde als deze, in een andere kleur). Met aparte manchet.

En al even speciale zak.

Met extra rugpas.



De kraag kreeg een biesje.



♥ dit patroon!
Als fan van het boek kijk ik nu vol ongeduld uit naar het volgende werk van Astrid-Fia De Craecker. Nog even wachten en dan verschijnt Little miss Y.'s Homemade Wardrobe, met patronen voor vrouwen! De foto op de cover ziet er alvast veelbelovend uit!

De stof heeft een klein beetje glinsters: de witte bolletjes op de foto zijn een zilverkleurig laagje op de stof. Zie je 't? Ik ook niet echt op de foto, maar in het echt dus wel, heel subtiel.

Zo'n pop staat weliswaar mooi stil voor de foto, maar een jas voor 10 jaar op een pop maat 4 jaar, dat is het natuurlijk niet. Dus volgt ook nog een foto van de jas op de dochter.

En eentje van opzij.

En eentje van de binnenkant. Als voering gebruikte ik een koraalrode 'Sketch Basic' van Timeless Treasures.

Bon, komend weekend eens zien of ze nog deftige schoenen heeft.

Stof en knopen bij Julija's Shop.

En nog pennenzakjes

OK, dat gaat snel. Enkel de pennenzak met de beer heeft nog geen bestemming gevonden. En de nieuwe lichting natuurlijk.



Eentje met kant.



Eentje met een giraf en een olifant.

Het is mijn favorietje, daarom toon ik het langs 2 kanten :-)



Nog eens hetzelfde recept als eergisteren, de kraanvogels. De print staat een beetje anders, waardoor er wat minder roze in zit.



Nog eens de Nani Iro van eergisteren, deze keer met een oranje rits.



Eentje met bootjes. Bij deze probeerde in het eens zonder biais.

En het lukte.

Bij deze zijn de flapjes dus aan de buitenkant én aan de binnenkant op dezelfde manier verwerkt.



Bij deze probeerde ik het zonder biais en zonder flapjes aan de binnenkant.

En ook dat lukte, al was dat iets meer gepriegel dan bij de bootjes.

Buitenkant met flapjes, binnenkant strak afgewerkt.

Allemaal pennenzakjes voor meisjes, zeg je?



OK dan, eentje met krokodillen, volgens de oudere werkwijze.



En eentje in ruimtethema.



Nog steeds te verkrijgen voor 15€ via spiegelaandewand [at] yahoo [dot] com. Gratis verzending binnen België tot en met 2 september.

En toen waren er weer pennenzakken

De pennenzakkentutorial van 2 jaar geleden moet zowat de meest bezochte post op dit blogje zijn. U doet dat graag blijkbaar, pennenzakjes maken. Ik ook, in vlagen. Vandaag was zo'n vlaag, en ik ga morgen nog even door, denk ik. Ik heb namelijk restjes, veeeeeeel restjes. Zoveel restjes, dat er op de restjesplank in de stoffenkast geen plaats meer overblijft.



In Japan keek ik op de trein, behalve naar de jurkjes, ook naar de tassen. Ik zag er massa's ''totebag'-achtige tassen in alle vormen en maten. Wat me vooral opviel was dat de hoekjes er vaker dan hier worden verwerkt met de flapjes naar buiten. En ik vond het wel iets hebben dus probeerde ik het op een pennenzakje.

En nog eentje.

Vandaag maakte ik foto's van het volledige proces en jaagde ze door movie maker. Ik wou de videotutorial posten op instagram, maar eens het filmpje erop stond, kreeg ik het niet afgespeeld. Dus staat het nu op flickr. En hier.

Omdat het filmpje dus eerst voor instagram was bedoeld, zijn de foto's in 15 seconden gepropt (op instagram mogen filmpjes niet langer duren). Veel foto's zijn er ook van tussen geknipt, maar ik veronderstel dat je het wel snapt.



Er zijn dus pennenzakken. Als je wil, kan je er voor jezelf ook eentje maken. Heb je daar geen zin in, dan kan je er eentje kopen. Voor 15€ komt het je richting uit. Verzendingen binnen België doe ik de komende 2 weken gratis.



Bestellen kan per mail naar spiegelaandewand [at] yahoo [dot] com.





Edit: allez vooruit dan, de lange versie van het filmpje

Comfy broek

Hoe oud mag je maximaal zijn om in zo'n broek buiten te komen? Ik zou hem voor mezelf ook wel willen, eigenlijk.

Als patroon gebruikte ik de rollercoaster uit Homemade Mini Couture, maar dan zonder alle details (de 'boogpoep', de gulp, de zakjes, al was dat laatste puur uit stoftekort). Ik koos een grotere maat dan nodig en stak elastieken in de zomen.

De stof is Nani Iro double gauze 'Little letter'. De broek kreeg al meteen de naam 'de zachte broek'.

Ik heb een zwak voor deze print. Getuige daarvan het volgende project op de kniptafel. En dan heb ik de stof ook nog liggen in nog een andere kleur. Ik kocht ze alle 3 bij Julija.



Op de foto 3 meter verknipte Nani Iro brushed cotton, anderhalve meter voering, 12 patroondelen. Je kan vast al raden wat het wordt...

Nele ging een keer naar Japan en bracht mee: boekskes

"Maar mama, wat heb je nu gemaakt!" "Een broek. Hij is voor jou" "Euhm, OK! Mag ik hem al aandoen?"

Het patroon komt uit het bovenste boekje op de foto: Heart Warming Life Series (april 2013). Alle 4 samen zijn ze mijn boekjesbuit uit Tokio.

Het is patroon V, en het was klaar voor je met je ogen kon knipperen (bij wijze van spreken). Patroon U is het bloesje en dat lijkt me ook wel wat.

Stof van Kokka, gekocht bij Vermiljoenshop.

Nele ging een keer naar Japan en bracht mee: inspiratie

In 10 dagen Tokio kan een mens nogal wat uren doorbrengen op de trein. En Japanse treinen lenen zich uitstekend tot 'mensen kijken' (op een onopvallende, discrete manier wel te verstaan), want de zitplaatsen zijn lange banken aan weerszijden van de trein, waardoor je eigenlijk nooit naar buiten kijkt. Het leuke is ook dat Japanners doorgaans heel netjes gekleed zijn en treinen drukbezet. Als je minutenlang naar de rug van een Japanse vrouw staat te kijken en haar jurk er iets specialer uitziet, dan maakt de naaiende mens al eens een mentale foto. Als je metekindje, dat net een kleedje bestelde voor haar verjaardag in oktober, op dat moment naast je staat (mijn zus nam in tegenstelling tot mezelf haar gezin wel mee op kraambezoek), floept de vraag 'zoiets misschien?' er snel uit.

Mijn eerste probeersel is nog niet voor het nichtje, maar wel voor de eigen oudste dochter.

Als eerste probeersel vind ik dit al goed geslaagd (het is denk ik een hele opgave om iets in deze stof niet te doen slagen), maar ik moet nog een paar dingetjes aanpassen.

Een kinderrug is vele centimeters smaller en korter dan die van een volwassene. De geschatte 6 cm breedte voor de linten valt te groot uit in verhouding tot de uitsnijding op de rug.



De strik mag ook een cm of 2 hoger staan; het lint mag wat korter.



De blinde rits zit in de zijnaad. Voor de rok hield ik het simpel: een rechte strook met kleine plooitjes. Deze maakte ik met de fronsvoet.

Stof: 1000 cranes van Rashida Coleman-Hale voor Cloud 9, gekocht bij de Stoffenkamer

De laatste bermuda van het seizoen

De oudste zoon en dochter zijn op kamp momenteel. Al 7 dagen, nog 3. Wanneer de kinderen er niet zijn, voel ik altijd de behoefte iets voor ze te maken. Voor haar maakte ik een jurk, voor hem een nieuwe bermuda. De jurk fotografeer ik pas wanneer de dochter terug, anders krijg ik dat toch nooit deftig in beeld. De bermuda valt in oppervlakte nog klein genoeg uit om plat op de tafel volledig op de foto te geraken.

Nochtans besliste ik nog maar recentelijk om de behoefte aan nieuwe zomerkleren te gaan relativeren en aan het najaarsgerief te beginnen, zijnde 2 nieuwe jassen, wat rokken, een paar lange broeken, eenvoudige kleedjes en hemden voor meneer (enkel die hemden, niet de kleedjes). De jeugd had immers de zomerse maand juli overleefd zonder kledingtekorten, en dat terwijl ik 10 dagen weg was en de was gewoon bleef liggen (ondanks de handleiding).



Maar goed, de stof (Veritas) lag al zeker 2 maanden op de kniptafel, het patroon tekende ik door op vakantie en ik heb toch nog even geen zin in die jassen. Dus werd de bermuda die op het zomerlijstje stond alsnog geknipt en in elkaar gestoken. Het gebruikte patroon is 'Monopatin' uit de meest recente Ottobre (zomer 3/2013), maar ik tekende een ander zakje. Daarvoor koos ik 'downtown dot' van Alexander Henry.



De zakjes vooraan kregen een wit biesje. De lintjes (ook van Veritas) die ik als riemlusje gebruikte, stikte ik eerst over de volledige zijnaad. Maar ik tornde alles terug los, omdat het er te sportief uitzag zo.



In de plaats van een rits in te steken, maakte ik eens een knopengulp.



Benieuwd wat de zoon er van vindt...