Nog een Japans ding

't Is gewoon maar om te zeggen dat ik een bloesje met raglanmouwen gemaakt heb. Eenvoudiger dan dit zul je niet vinden. Het patroon komt ook uit dit Japans boekje. En met deze ervaring in het achterhoofd heb ik de stof dan maar niet voorgewassen.



Stof van Kokka, hier.

Nog een zonnig weekend!

Lego aan de voeten

De jongste zoon stapt nog niet, dus heeft hij nog geen echte schoenen nodig. Maar hij had wel iets nieuw nodig voor aan zijn voeten. Ik kocht dit patroontje al een hele tijd geleden, maar probeerde het nog niet eerder uit.

Als stof koos ik een legoprint van Kokka, de voering is opnieuw Bulles Bleues van Petit Pan.



Ik maakte ze in maat 3. Man man, ik heb respect voor mensen die erin slagen een nog kleinere maat in elkaar te priegelen! Van lengte zijn ze goed, maar het patroon gaat duidelijk uit van bredere voetjes.

Gisteren werden ze voorzien van drukknopjes, opnaaibare, zoals voorzien in het patroon. Maar ik vrees dat die niet erg lang zullen blijven hangen. Als ik ze nog eens maak denk ik dat ik er vernietbare ga gebruiken, tenminste als ik er aan denk die te bevestigen vooraleer ik het hele zaakje in elkaar steek.
Verder is het ook aangeraden om de stof te verstevigen, wat ik in mijn haast dus niet deed. Maar nu ze klaar zijn, ben ik ervan overtuigd dat ik dat de volgende keer beter wel doe.

Hanako

Niet alle Japanners zijn klein. Deze sympatieke dame torent zelfs 10 cm boven mij uit. Maar toch verwacht je niet dat de kleren uit die Japanse naaiboekjes zooooo ruim zijn, ook al heb je hier en daar wel al eens kunnen lezen dat dit inderdaad het geval is.

Ik maakte tijdens de Paasvakantie uit dit boekje

dit kleedje

met een mooi Libertystofje, dat luistert (bij wijze van spreken) naar de naam Hanako

voor onze krullebol.

Het is dus te groot. Ik maakte een maat 100 voor mijn bijna 3-jarige, een 90 was groot genoeg geweest.

Het is gelukkig gemakkelijk op te lossen. Op de rug zit een elastiek, die wordt korter gemaakt. Zo hoeven we niet te wachten tot de dochter erin is gegroeid, maar mag de zomer gewoon nog wat langer duren.

Oh ja, die strepen op haar armen, dat is stift. Ze had zich nl. geschminkt.

Dat horen wij nu (en dan) eens graag

De ijle stem van Lisa Ekdahl klinkt hier geregeld door het huis. Voor jullie een van haar meer bekende nummers uit 1994. Met een Engelse vertaling, en aangezien ik geen letter Zweeds begrijp, ga ik er maar van uit dat die vertaling correct is, maar wie weet...



Hier nog liedjes.

Circus!

Een snel broekje met het patroon van Made.



De tailleband eraan op deze manier, elastiekjes in de zoom aan de enkels. Klaar op een uur.



Dames en heren, appelen en peren, boeren en boerinnen, het circus kan beginnen.





Hoera, een broek uit een halve meter Liberty!

Naar de zoo

Behalve de kinderen is er hier ten huize nog iemand aan het genieten van een Paasvakantie. De naaifrequentie is dus serieus gestegen, een paar bestellingen werden afgewerkt en de stoffenkast raakt een beetje leger (alhoewel).

Dochterlief plukte een stofje uit de kast dat ik eigenlijk voor 1 van de jongens had gekocht. Maar geen probleem, 'zelf gekozen' betekent ook 'met plezier gedragen'. En voor de jongens nog keuze genoeg.

Ik haalde 1 van mijn ongebruikte Japanse naaiboekjes uit de kast.



De variant links kreeg mijn voorkeur. Het heeft een afgerond kraagje, een polosluiting en fronsjes aan de zakjes, mouwtjes en op de rug.



En dit is het geworden:

Van dichtbij:



De stofjes zijn allebei van Free Spirit, uit de collectie 'Zoo Menagerie' van Eleanor Grosch.

Zoals je ziet heeft het kleedje nog geen knoopjes. Ik ben nl. een ramp als het aankomt op het kiezen van knopen. Ik 'zie' het niet. Meestal speel ik op veilig en kies ik iets neutraal, klein en onopvallend. Maar iets passend dat aan die criteria voldoet, heb ik momenteel niet in de knopendoos. Een bezoekje aan de knopenwinkel zat er gisterenavond niet meer in.

Hier een paar fotootjes van knoopjes die ik wel in huis heb. Wie helpt kiezen?

Laat je lezers eens je vakantie organiseren

Lieve lezertjes, ik heb jullie hulp nodig.

Het zit zo. Wij willen dit jaar op reis. 'Niet zo moeilijk', denkt u nu misschien, maar die reis moet wel aan een paar voorwaarden voldoen.
Ten eerste zijn we autoloos, ten tweede hebben we 4 kinderen, ten derde moet het betaalbaar blijven.

Ten eerste: geen auto. OK, met het vliegtuig dan? Blogs te over met reisverhalen over Thailand met een heleboel kinderen, Australië, wereldreizen,... Wel nee, dit is niet wat we zoeken. Als je nl. 2 jaar autoloos bent en je ecologische voetafdruk op die manier wat binnen de perken kunt houden (met 4 kinderen geen evidentie), dan wil je al die inspanningen toch niet om zeep helpen met 1 enkele vliegvakantie? We zoeken dus een vakantie met de trein. Frankrijk bvb. lijkt ons ideaal: een 20-tal bestemmingen zonder overstappen, moet lukken. Maar we staan ook open voor andere opties.

Ten tweede: 4 kinderen. Gewoon 1, 2, 3, 4. Zo, en 2 volwassenen erbij, maakt 6 personen. Voor ons de gewoonste zaak van de wereld, voor de toeristische sector blijkbaar niet. Kijk maar eens bij Connections bvb., meer dan 2 kinderen kun je daar in de zoekmotor zelfs niet ingeven. En via de Gezinsbond dan? Wel toevallig, ook via de website van Gezinsvakantie-Familiatours vinden we in Frankrijk niets boven de 5 personen. Op andere bestemmingen wel, maar die zijn dan met de trein weer niet te bereiken.

Ten derde: betaalbaar. Ja, dat willen we allemaal zeker?

Gingen we dan nog niet eerder op reis misschien?
In de Kerstvakantie gingen we met de nachttrein naar Denemarken. We deden van huisruil met vrienden, dus de grootste kost was ons treinticket.
Vorig jaar gingen we met de trein naar zee, in een appartement dat mijn ouders normaal jaarlijks betrekken (maar toen dus niet), en dus ook al goedkoop.
Nog eens een jaar eerder hadden we nog maar 3 kinderen en gingen we bij wijze van vakantie koken op kamp.

We zijn dus op zoek naar dé ultieme tip: welke bestemming kun jij ons aanbevelen - bereikbaar, betaalbaar én groot genoeg? Ken jij grote gezinnen met treinreiservaringen? Deel met ons de best bewaarde geheimen en onze dankbaarheid zal oneindig zijn...

Zomerse sjaal # 2

In tegenstelling tot deze stof, was er bij dit stofje hier helemaal geen sprake van liefde op het eerste zicht. Maar telkens als ik er naar keek, leek de stof naar mij te lachen. En ik keek nog eens, en nog eens en elke keer lachte de stof iets mooier.



Ze komt van hier (maar dat hadden jullie vast al geraden), en is van Kokka. Er is ook een zilverdraadje in geweven.



Hetzelfde verhaaltje, ze is bestemd voor mezelf, maar ik weet nog niet wat ik ermee wil maken. Intussen draag ik het als sjaaltje.

Vooraleer je er zelf aan begint, wil ik je even waarschuwen. Uuuuren ben ik hiermee bezig geweest. Het leek me nochtans heel eenvoudig: zoompje aan 2 kanten en 10 cm raffelen aan de uiteinden.
Vroeger droegen wij op school een short met linten aan. Tegen dat we in het 6de zaten, bleven er van die linten alleen nog rafels over. Ik had dat dus al eerder gedaan. Maar er zit dus een zilverdraadje in, waardoor die draadjes net iets minder vlot uit te trekken zijn, dan die van onze schorten destijds.

2 keer 10 cm, superfijn draadje per superfijn draadje, meerdere keren plukken om 1 draadje te bevrijden.

Nog een fijn weekend!

Zomerse sjaal # 1

Jullie wisten al dat ik helemaal verkocht ben voor de 'shattered sun' van AMH. Ik kocht de stof voor mezelf, maar weet nog niet wat ik ermee wil maken. Wachtend op de juiste ingeving wil ik ze wel al dragen. Daarom maakte ik een sjaal.



De stof voelt ontzettend zacht aan en is heel licht, net zoals de gele voile 'pastry line' die ik eraan zette. Ook deze is van AMH. Heerlijk om te dragen!



Gemakkelijk om te maken en vrij snel klaar, dit laatste in tegenstelling tot wat ik jullie straks laat zien.

Experiment

In de kast van de oudste dochter werd een jurkentekort vastgesteld. 't Is te zeggen een tekort aan jurken voor het tussenseizoen. Jurken genoeg, maar vooral heel erg zomers. De dochter werd verzocht een keuze te maken in de stoffenkast en daaruit werd deze stof gehaald.

Bij het klikken langs favorieten, kwam ik weer op deze foto terecht en prompt werd de oorspronkelijke doelstelling (iets voor het tussenseizoen) uit het oog verloren. Af en toe vinden we het niet erg als de natuur zich van seizoen vergist.



Ik vond de stof wel geschikt voor dit probeersel, maar toen de man des huizes het resultaat zag, rolde hij eens met zijn ogen en liet een onbestemd gemompel horen. Is het erover?

Het vooraanzicht doet wellicht een belletje rinkelen. Ik gebruikte nl. dit patroon, een maatje groter, de taille een beetje hoger, de rok een beetje langer. Een riempje voor het kleedje volgt nog.
Edit: intussen werd ook een riem voor het kleedje gefabriceerd.



De voorbije week was er nog iemand in the mood voor open ruggen en postte deze tutorial.

Prettige vakantie iedereen!

Schoon patroon, schone stof, verkeerde combinatie.

De school photo dress van Oliver + S in Marseille van Michael Miller. Beide mijn smaak, maar de combinatie vind ik niet zo geslaagd.

Het patroon heet niet voor niets de 'school photo dress', het is een chique geval, een beetje stijf zelfs. Je zou in het kleedje ook op theevisite kunnen gaan en je porseleinen kopje vasthouden met je pink omhoog, terwijl je op het puntje van je stoel zit, de voetjes netjes naast elkaar. Zo'n theevisite waarop kinderen enkel mogen stil zitten, verlegen moeten glimlachen wanneer hun opperbeste schoolresultaten door de volwassenen van dienst worden besproken en als ze een hele namiddag heel beleefd zijn geweest, een koekje mogen eten.

Volgende keer (jazeker, er komt een volgende keer) maak ik het in een vrolijk stofje waar de speelsheid van af spat.

Maar goed, de dochter is toch tevreden. Ik maakte de 3T voor mijn bijna 3-jarige en het kleedje zit prima. De kangoeroezak zette ik een paar centimeter hoger op aanraden van Vermiljoen, en ik ben tevreden dat ik dat advies heb opgevolgd, anders staat het zakje echt laag. De mouwen inzetten ging niet zo vlot. De zijnaden werden namelijk eerst gesloten en dan pas gingen de mouwen erin. Dat zegt het patroon en zo leerde ik het jaren geleden ook in de naailes. Alleen was het ook sinds die tijd geleden dat ik dat effectief zo deed. Dat was de tijd dat ik nog kleren maakte voor mezelf, kleren waarvan de mouwen in gesloten toestand zonder enig probleem over de vrije arm van de naaimachine worden geschoven...

Maar waarom zouden we het onszelf gemakkelijk maken, als het moeilijk ook gaat?