Dı dı dı dıııtt

Her sabah arabamı işyerimin karşısındaki sokağa park ediyor ve karşıdan karşıya geçiyorum.
Bu karşıdan karşıya geçme sürem olan max. 1 dk.da her gün taksici ve bilhassa dolmuşçu arkadaşlarla karşıdan karşıya geçme krizi yaşıyorum.
Hikayemiz dı dı dı dıııt diye başlıyor. Bu bir korna sesi.
Ve ben bakana kadar inatla aynı tonlamayla çalıyor, dı dı dı dıııt.
Bazen inat ediyorum, kafamı bile çevirmiyorum, içimden binecek olsak heralde bakınırız, el sallarız vs. diye işi inada bindiriyorum. Bu kez ses şuna dönüşüyor, dıt dıt dıt.
Hala bakmıyorum inadım inat, gerisini biliyorsunuz zaten.
Ben işyerimin kapısına doğru yönelene kadar arkamdan bakakalıyor. İçimden he hee diyorum, nasıl feyk attım ama :-)
Bazen de diyorum ki, ne kötüsün adamcağız müşteri peşinde, niye gıcıklık yapıyorsun ki?
Bazen de onları üzmüyorum, yok gelmicem diyorum.
Sonra içimden senaryolar yazdığım oluyor,adama iç ses yapıyorum, "aha bana doğru yöneldi, binecek galiba, oley, aaa olamaz ters tarafa gidiyor, tüüh laaan" gibisinden :-)
Her sabah ama her sabah aynı terane...
Benim günüm böyle başlıyor işte, dı dı dı dıııtt...