Yanıbaşımdaki Bahar...

Buralarda üzüm kokusu yok,bahçesinden sarkan kirazı koparmana kızacak yaşlı simalar,topaç yapmak için yontacak bir ağaç ta...


Gölge selvilerin altında değil, mahalle aralarında...

Kafanı kaldırdığında değil kafanı epey kaldırdığında görünüyor bulutlar....

Ellerin çamurlu,tırnaklarının içleri toprakla dolu giremiyorsun pek eve,dizlerinde suni çimin suni yeşili...


Ağaçların pembeden beyaza çalan çiçeklenmelerinin hemen ardından diplerine meyveleri düşmüyor,düşmüştür belki ama betona çarpar çarpmaz eriyor bellki..


Ey etekleri renkli, gözleri şenlikli bahar... Hoşgeldin tekrar...Ben bir yılı bu an için yaşıyorum sanırsam...

Karı seviyorum,yağmuru da,sonbaharda rüzgarın uğultusunu da...

Ama sen görününce karşıdan, çöreklenince bütün saçmalıklarına rağmen çehresi masum şehre ,
ben yaşamaya yeniden başlıyor gibi oluyorum...

Ama çok ta düşünüyorum bugünlerde...

Bizim şehirden etekleri kirlenmiş bir gelin gibi geçtiğini...Ve gelince toprakları hala bir anne gibi üretken memleketlerde tacını duvağını söküp nazır özgürleşip baöbaşka güzelleştiğini...

Burada servis camından, işçiliği zayıf kalmış iki kaldırım taşı arasından, satılık tabelası altında otları oluruna bırakılmış bir rant tarlasından çıkan bir yavrunu görüpte aşık oluyorken sana ben ;
Pazarları arabaya atlayıp gidilen yakın şehir mekanlarının daha uzağında bir çobanın gözünden uçsuz bucaksız diyarlarda kimbilir neler yaratıyorsun ?

Ve dönüp Rüzgar a bakıyorum o an işte...

Elinde kaldırım taşı arasındaki çiçek oturmuş hayal sofrasına,kaldırımın dibindeki gider yolu sığlığında yüzdürmeye çalışırken, bir çocuğun kendi baharına inandığını ve o baharda hep neşeli kaldığını görüyorum...

O başka baharları merak etmiyor,başka bir bahar bilmiyor,önemli de değil...

Bir çocuk kendini mutlu etmek için yaşıyor sen dur bakalım demedikçe,
eldeki imkanı ellerinin içine alıp katıyor hayallerine ve başlıyor yolculuğu...

Sokuluyorum yanına bende...

Çünkü merak ettiğim baharlarda göremeyeceklerimi bana getiren senin hayal dolu o güzel aklın ve o akıldan beslenen yüreğin sadece...

Seni çok seviyorum...

Annen...