Soms kom je jezelf tegen!!!

Ik wil vaak te snel en dan gebeuren er dingen die je liever niet zou willen hebben. Zo ook nu, nu ik de lappen uitgewassen heb.

De kleuren zijn te vaag geworden, dat is ook te zien bij de laatste 2 foto’s die naast elkaar staan bij het vorige bericht. Ik ben eens aan het brainstormen gegaan en heb literatuur geraadpleegd en ben tot de volgende conclusie gekomen: Ik wil te snel daarom ben ik al verkeerd begonnen toen ik aan het strijken was. Ik had een oude lap over de geverfde lap gelegd en die is volgens mij te dik geweest, de volgende keer leg ik keukenpapier over de lap en dan moet ik de tijd nemen om de lap heel intensief te strijken. De verf, de Procion MX, moet een reactie aangaan met de soda-ash in de stof, daar is de stoom en de warmte voor nodig. Met de strijkbout moet je dan kleine rondjes over de stof draaien en lang op een plek blijven strijken. Waarom kleine rondjes? Als je de bout te lang op één plek laat staan dan zijn de gaatjes goed te zien waar de stoom de bout verlaat. Ik ben te snel gegaan met het strijken, de volgende keer de tijd nemen is de oplossing. De oude lap die ik over de verflap heen had gelegd kan ook te dik zijn geweest, dan kan de stoom niet goed doordringen in de verflap en dan kan de verf niet voldoende reageren met de soda-ash. Keukenpapier is veel dunner en poreuzer en daar heb ik voldoende van in huis. Zo zie je maar weer, haastige spoed is zelden goed. Het is eigenlijk wel jammer van de lappen, maar die kan ik waarschijnlijk wel weer gebruiken. Nu alleen nog een rustige dag plannen, dat ik lekker aan de gang kan zonder afgeleid te worden en dan mijn hoofd erbij gebruiken!!! De werkvolgorde is dan zorgvuldig strijken, de lappen wassen en als ze droog zijn weer strijken.

Resultaten van vrijdag.

Gisteren zijn de lappen die ik geverfd heb gestreken en daarna zijn ze één voor één in een emmer met heet water en wasmiddel gegaan. De resultaten zijn niet onaardig, in ieder geval zijn ze als basis goed te gebruiken, andere delen worden uitgeknipt en in een map gedaan, om altijd terug te kunnen vinden hoe sommige techniekenwerken.

De lap hieronder was eerst gestempeld, waarmee weet ik eigenlijk niet meer, maar dit heeft niet gewerkt. Wat wel heeft gewerkt is de kinderlijm die ik eerst op de stof had gemeanderd, na een tijdje drogen ben ik eroverheen gegaan met verdikte verf, nu het gewassen is, is de kinderlijm opgelost waardoor het een witte lijn geeft. Kinderlijm is water oplosbaar, vandaar de witte lijn. Ik ben gistermorgen tijdens het boodschappen doen ook bij Pipoos binnengelopen om een flacon te kopen, dan heb ik het maar in voorraad.

Dit is de lap, waarvan ik gisteren een foto publiceerde, na het wassen. Dit is een monoprint, er is wat verf verdwenen door het afvoerputje, ik ben hier erg mee tevreden. Er is ook op gestempeld met een batikstempel, die ik donderdag nog heb gekocht, met gele verf. Omdat de stempel hele fijne lijntjes heeft, was ik bang dat dit niet goed was gegaan, maar dat heb ik mooi mis, er staan fijne gele lijntjes over de monoprint.

Klik maar op de foto en daarna nog een keer en je hebt het goed in beeld op je scherm. Gistermorgen heb ik eerst de stempels eens in een emmer met sop gezet om ze goed schoon te kunnen maken, zeker de stempel die met was was gestempeld zat vol met gestolde was. Het is er allemaal uit, de stempels liggen op het overdekte balkon te drogen, er komt geen regen op die plek. Nu kunnen deze lappen in mijn voorraad en gebruikt worden voor allerlei doeleinden.

Op deze lap is veel verdikte verf gegaan en na het wassen was er een hoop verdwenen, maar er is nog genoeg over om te kunnen gebruiken. Op de foto is het licht van de tl te zien in de schittering, dat was niet te voorkomen.

De versie zoals hij nu is staat er ook bij. De volgende bijeenkomst is in oktober, we gaan dan omslagen maken voor een boek of agenda. Ik ga deze ochtend uitleg geven over het hoe en wat, misschien gebruik ik wel van deze lappen als basis.

Dagje verven.

Gisteren heerlijk bij Nienke in de schuur een dagje met verf bezig geweest. Vooraf had Nienke verdikte procion verf aangemaakt waar we gelijk mee aan het werk konden. Na een lap geverfd te hebben werd het te drogen gelegd op de vloer. Nadat het gedroogd was met behulp van een föhn, wegens de vochtige lucht, kon je op deze lap stempelen of met ontkleurpasta aan de slag.

Op de eerste foto is Liesbeth bezig met een geverfde lap waar ze wateroplosbare kinderlijm op heeft aangebracht, als dat gedroogd is kan je er dan met een andere kleur overheen. Nadat de lap droog is wordt de lap gestreken en daarna gewassen. Omdat de kinderlijm wateroplosbaar is zal deze verdwijnen waardoor het oranje van de ondergrond zichtbaar worden. Ze is hier bezig met Cold wax die er uit te wassen is bij 60 graden. Mijn stempels die ik gisteren liet zien zijn goed gebruikt. Ik heb geprobeerd te stempelen met Soja was, maar die stolde al vrij snel voor ik de stempel op de stof kon drukken. De soja was is dus het beste op een andere manier te gebruiken, ik weet in ieder geval dat het stempelen op een andere manier moet gebeuren. Wat ook een leuke manier van werken is, is het maken van een monoprint. Dat kan je op een glasplaat doen, maar je kan ook werken op een placemat. Je brengt de verf aan op de placemat en dan breng je met bijvoorbeeld een satéstokje of een kam patronen aan in de verf. Ben je tevreden dan leg je een met soda-ash bewerkte lap over de placemat, even aandrukken met een roller

. Op de foto hieronder is een monoprint te zien, die ik heb gemaakt, eerst met rode verf en daarna met blauwe verf de placemat aangeraakt, Nadat de lap redelijk gedroogd was heb ik één van mijn stempels gebruikt met gele verf om er een fijn geel laagje overheen te leggen.
Kortom een zalig speel en ontdek dagje, die vraagt om meer.

Tas inpakken.

Mijn tas is gisteren ingepakt voor de eerste dag van de Art-Quilt Groep Oost, we gaan stofverven. De pakketjes die we zullen gebruiken zullen al wel klaar staan, daarin zit: 3 lappen stof van 50 x75 cm, verf, verdikker, sojawas en coldwax. Normaal is er ochtend gereserveerd waarop we samen komen, maar voor deze activiteit hebben we maar een hele dag ingeruimd. Gevraagd is om oude kleren aan te trekken, dan kan er lekker gekliederd worden.

Ik heb gisteren nog even deze stempels gekocht bij een woninginrichtingswinkel. Ze worden verkocht als decoratie, maar zulke mooie stempels ga je toch niet voor het mooi neerleggen, daar doe je toch wat mee. Ik had er al drie, maar die zijn veel grover van structuur, maar alle 7 stempels zitten in mijn tas om te gebruiken vandaag. Ik heb er enorm veel zin in en ik denk zelfs dat ik er op dit moment meer zin in heb dan dat anders het geval was geweest. Vanavond hoop ik met mooie kleurige lappen thuis te komen, dan moeten ze nog wel even broeien in plastic zakken voor ze uitgespoeld kunnen worden.

Het scheelt als je met elkaar dingen uitprobeert, want thuis is er vaak een barrière om in je eentje aan de gang te gaan. Wie weet wat dit weer op gaat leveren!!

Erfenis.

Dinsdagmorgen ben ik vroeg afgereisd naar mijn moeder, ik heb een kortingskaart van de NS en in de vakantiemaanden hoef ik niet te wachten tot ik met de grijze golf na 9 uur in de trein stap. Ik vertrok om 8.22 uur en was net na 10.00 uur bij mijn moeder, die de koffie al klaar had staan. Ik heb me nuttig gemaakt door alle afzenders van condoleance kaarten op een lijst te zetten, dan kunnen de adressen erbij gezocht worden en is alles klaar voor dankbetuigingen. Daarvan moeten we er over een maand veel gaan sturen, alleen de condoleance kaarten telden 102 stuks!

Later zijn we met ons tweeën de kas ingedoken, omdat er druiven geoogst moeten worden. Ik heb er wat afgehaald, want er zijn er nog meer die druiven lusten. Gisteren heb ik gegoogled en een recept gevonden voor druivengelei, deze druiven, die je op de foto ziet, zitten nu in een glazenpot en moeten nog afkoelen. Toen ik de gelei in de pot deed heb ik er nog wel een flinke scheut mede ingedaan. Mede is honingwijn en zal zorgen voor nog meer zoetigheid en een lekkere smaak!

Ook heb ik nog wat vleestomaten meegenomen, want mijn moeder kan niet alles op eten wat er in de kas en op de tuin staat. Mijn vader deed alles altijd in het groot, vroeger zette hij 200 andijvieplantjes uit. Tegen de tijd dat die goed waren sneed hij er ‘s ochtends voor hij naar zijn werk ging 100 uit en dan stonden mijn moeder en oma de hele dag andijvie te wassen, snijden, spoelen en in te blancheren voor alles de vriezer in ging. De rest verkocht hij aan collega’s. De laatste jaren probeerde mijn vader minder groenteplanten uit te poten, maar nog was er genoeg. Vorig jaar in de herfst hadden we afgesproken bij mij, van te voren werd er gevraagd of ik nog appels of peren nodig had. Ik vroeg om een paar appels en een paar peren. Kwam hij aanzetten met een hele plastic tas vol handappels, een hele tas met moesappels, een tas met conference peren en een tas met handperen. Ik denk dat een deel ervan gegeten is en een deel is weggerot. De perenbomen staan nu niet meer op de tuin, voorheen stonden er 100 en daar kwam vaak meer dan 1000 kilo peren af. Die hoefden we gelukkig niet allemaal op te eten, want mijn vaders neven hebben een fruitbedrijf, dit is naar de veiling gegaan. Zo komen er steeds herinneringen boven die het leven ook weer aangenaam maken. Aanstaande vrijdag komt de Artquilt groep Oost bij elkaar voor de eerste keer, we gaan dan een dag stofverven, ik kijk er met veel verlangen naar uit en hoop met mooie lappen terug te komen, ze moeten dan nog wel een dag broeien voor ik ze uit kan gaan spoelen, dus er komen weer kleurige blogberichten aan.

Hoofd leeg maken.

Ik moet mijn hoofd leeg gaan maken om met een nieuw project te gaan beginnen, maar mijn hoofd is nog niet leeg. Te zijner tijd zal dat wel gebeuren, maar nu is alles nog te vers. Daarom ben ik kleine projectjes aan het afronden, zoals de kleurproeven die ik laatst heb gedaan.

De rand is netjes afgewerkt op de manier zoals Hannie het doet. Strips voor de zijkanten en driehoeken voor in de hoeken worden op de voorkant genaaid en naar achteren omgevouwen. Daarna moet alles aan de achterkant geappliqueerd worden. Daar had ik nu mooi de tijd voor. Een naam is er nog niet voor dit kleine quiltje, 33 x 27 cm, misschien is koude bollen een leuke naam en de andere zou dan warme bollen kunnen heten. Ik neem maar bollen in plaats van ballen, dat geeft weer rare gedachten bij mensen.

De achterkant van het quiltje ziet er nu zo uit, alleen een ophangbies moet er nog op. Vandaag ga ik naar mijn moeder om de eerste dagen alleen te doorbreken. Het scheelt dat we met 5 kinderen zijn, dan kunnen we elkaar een beetje afwisselen. Het gaat prima met haar, ze denkt naar de toekomst toe!

Een extra laagje.

Laatst maakte ik een klein quiltje naar aanleiding van een foto die verscheen in de reeks NIEUWS IN BEELD, die te vinden is op de webpagina van Nu.nl. Deze foto kijk ik altijd even door of er nog leuke tussen zitten, zo ook die dag. Ik besloot er een klein quiltje, 27 X 19 cm, van te maken met diverse lagen. Eerst heb ik de ondergrond gemaakt

van diverse materialen, daarna is er op sommige plaatsen tule overheen gegaan en daarna een laag organza. Toen ik dit quiltje toonde op dit blog, kwam er een reactie dat nog een laag erover heen het quiltje af zou maken. Gisteren heb ik dat eindelijk gedaan, het zat in mijn tas naar de bee de dag dat mijn vader overleed, die dag heb ik niet veel gedaan. Gistermorgen heb ik het uit de tas gehaald, die nog steeds gevuld stond. Met Aurifill lana heb ik er steekjes overheen gezet op drie verschillende manieren: horizontaal, vertikaal en gestrooid. Ook zijn er drie verschillende kleuren gebruikt. Toen ik klaar was zag ik dat er kleur kwam in de grijze mist, zou dit een metafoor zijn? Voor ik reacties ga krijgen dat het quiltje niet zo goed te zien is omdat het in de zon ligt, heb ik toch maar even een foto gemaakt op het moment dat de lucht begon te betrekken.

Zo is het beter toch? Ik ben nog even niet bezig met grotere projecten, terwijl de plannen daarvoor al in mijn hoofd zitten, misschien aankomende week.

Weer gestart.

Ik moest ook wel, want de quilt die op de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde komt te hangen, moest worden ingeleverd op het inleveradres. Ik had van te voren even contact opgenomen en de situatie uitgelegd. Gelukkig was er wat extra ruimte en vandaag breng ik de quilt weg.

Er waren nog wat kleine dingetjes die ik nog moest doen, ten eerste de hoes met label. Als je op de foto klikt kun je de naam beter lezen. De naam onthul ik daarom vandaag, maar de foto van de gehele quilt komt pas op 9 September, de dag dat de tentoonstelling wordt geopend. De naam van de quilt is THE DRIFT – wat de scheur betekent. De lat lag al klaar in twee delen, in twee delen omdat de quilt in een andere richting opgerold wordt, door de fietsspaken is dat bepaald. Deze fietsspaken heb ik als baleinen in de bovenkant van de quilt genaaid, om de bovenkant van de quilt omhoog te houden.

Henk heeft er een foto van gemaakt, omdat ik de lat vastheb om uit te testen wat ik al een tijd geleden had bedacht, ik had het nog niet uit getest. Gelukkig maar dat mijn plannen goed uitpakken! Op de tentoonstelling heb ik nummer 48, uit ervaring weet ik dat de nummers door elkaar hangen, maar in het boekje is het makkelijk op te zoeken. Ik heb de energie dus weer gevonden om achter de naaimachine te kruipen.

Langzaam aan moet de draad weer opgepakt worden.

Eergisteren was de uitvaart van mijn vader, daarna keken we elkaar eens aan en constateerde dat nu de grote leegte zou komen en we allen de draad weer op moesten gaan pakken. We kijken terug op een moeilijke maar ‘goede’ tijd die we als familie hebben doorstaan. Met een lach en een traan hebben we elke hobbel genomen.

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de reactie op het bericht van het overlijden van mijn vader, het heeft mij goed gedaan om al de reacties te ontvangen. Over enige tijd zal ik het bericht uitprinten met de reacties eronder en bij mijn moeder in de map leggen waar alle herinneringen in gaan die haar aan deze tijd zal herinneren. We zijn blij met de wens van mijn moeder om mijn vader in zijn eigen bed op te baren, een vertrouwde omgeving waar je kon binnenlopen en wat kon zeggen of niet, wetend dat wat je zei niet meer gehoord zou worden. Gelukkig hebben we dat kunnen doen tot het moment dat afgesproken was dat mijn vader opgehaald zou worden. Ik heb het geluk uit een groot gezin te komen, 5 kinderen, er was altijd wel iemand die bij mijn moeder bleef slapen deze eerste dagen, dat hebben we gedaan tot en met de nacht na de begrafenis, de afgelopen nacht heeft ze alleen geslapen! Mijn moeder is erg sterk en dapper, maar we houden haar in de gaten, zelf realiseert ze zich heel goed dat ze alleen verder zal moeten. Rationeel is alles te beredeneren, maar emotioneel niet. Wij als kinderen hebben Pa zelf de kerk in en uit gedragen en naar zijn laatste rustplaats gebracht, het laatste gedeelte was zowel emotioneel als lichamelijk erg moeilijk. Waarom liggen de paden vol met een dikke laag grof grind? Binnenkort komt het eerste ‘normale’ bericht weer op dit blog te staan en dan zal het lijken of het leven weer gewoon doorgaat, maar achter de schermen is er altijd een traan die brand in mijn oog.  Mijn vader was er niet de man naar om zijn omgeving van schouderklopjes te voorzien, maar op zijn laatste dag in zijn leven was hij in het fruitmuseum in Kapelle, daar hingen ook quilts, hij sprak breed uit en toen een oude dame vroeg of hij ook quiltte, antwoordde hij, nee maar mijn zoon wel en ik ben trots op hem. Fijn om dat gehoord te hebben!!

Afscheid nemen doet pijn!

Donderdag morgen heel vroeg kreeg ik te horen dat mijn vader op zijn geliefde vakantie bestemming is overleden. Veel is er privé en deel ik niet op deze manier, maar ik wil jullie, mijn lezers, er wel deelgenoot van maken.

Met de familie zijn we bezig met mijn vaders laatste reis. Als kinderen zullen we hem naar zijn laatste rustplaats brengen. Gelukkig is hij thuis, waar hij woonde vanaf zijn 3e jaar, hij is 73 jaar geworden. Als familie ervaren we deze tijd nu al als uiterst kostbaar en regelen we van alles en ondersteunen we onze moeder. De eerste nacht ben ik bij haar blijven slapen, dit doen we ondertussen bij toerbeurt. Jullie zullen begrijpen dat ik momenteel met ander zaken bezig ben en geen tijd heb om op blogs te reageren.

Binnenkort ben ik er weer.

Afwerken.

Het was even rustig hier, maar niet bij mij. Maandag had ik een bee, dinsdag heb ik andere dingen gedaan en gisteren heb ik me voorbereid op de bee die ik vandaag heb. Op allebei de bee’s wordt traditioneel gewerkt en met de hand, daarom is het nog weleens nadenken wat ik kan voorbereiden zodat ik me ook bezig kan houden.

Ik ben ook bezig met de afwerking van de quilt die naar de Algemene Tentoonstelling gaat van het Quiltersgilde, binnenkort in Leiden. Ik had hiervoor al een ophangtunnel gemaakt en op de quilt vastgezet, tot ik erachter kwam dat de bovenkant van de quilt wel erg ging hangen, daarom ben ik laatst al bezig geweest om de ophangtunnel eraf te halen en fietsspaken op de achterkant te bevestigen. Daarvoor heb ik roestvrij staal spaken gekocht bij de fietsenmaker, die jongens keken wel raar toen ik zei dat ik ze niet voor mijn fiets nodig had. Vorige week ben ik een paar keer aan het zoeken geweest naar de ophangtunnel die van de quilt gekomen was, maar ik vond het niet. Te lang geleden en de vakantie zat ertussen. Dan maar een nieuwe maken, maandag ochtend vroeg was ik de stof aan het snijden, voor ik naar de bee toeging, kruip ik achter de naaimachine, ligt het voor mijn neus waar ik al die tijd naar heb gezocht.

Maandag heb ik dus mooi tijd gehad om de tunnel erop te zetten tijdens de bee, ook weer klaar! Maar nu was er nog een probleem zag ik maandag, de stukjes organza die ik op de quilt had vast gemaakt komen los te zitten, tenminste een aantal. Gisteren heb ik de quilt eens even uit gelegd om te kijken wat ik eraan kon doen, ik had al het idee om de plekken te gaan schilderen met Steward Gill verf, maar dat bleek helemaal niet nodig, de ondergrond is zo al mooi zat, misschien dat ik er toch nog een paar doe.

Op de onderste foto is een gedeelte te zien, waar alle organza is blijven zitten! De lat is al gekocht en in twee delen gezaagd, er komt een scharnier tussen, dat scheelt ruimte in de opbergzak, die ik trouwens nog moet maken, door de spaken kan de quilt maar op één manier worden opgerold, in de breedte, en dan zou de lat te lang worden. Als alles klaar is kan ik de quilt op het afleveradres gaan brengen en dan hangt hij in september in Leiden!! Daarom nog geen algehele foto en is de quilt nog naamloos. Morgen toon ik wat ik vandaag heb uitgevreten!!!!

Leermomenten.

Die heb ik voortdurend, ook gisteren weer. De afzonderlijke delen die dit quiltje vormgeven zijn vastgenaaid en daarna begon het quiltwerk. Ik wilde niet hetzelfde doen

als bij het quiltje met de koude kleuren. Daarom heb ik nu een aantal cirkels geaccentueerd, 2 met een spiraalvorm, de derde is gevuld met cirkeltjes. Daar lag het probleem, het eerste deel is anders dan de rest van de cirkel. In het eerste gedeelte ligt het garen op de stof en zijn niet de afzonderlijke steken te zien, later toen ik het spoeltje moest verwisselen schoot het me te binnen dat ik het garen door het oogje van de spoel moest halen, dan krijg je mooie steekjes. Onderaan heb ik organza over een cirkelvorm gelegd en het expres met paars garen vastgezet. Alhoewel het mooi kleurt met 2 stofjes die in het quiltje voorkomen. Nu moet er nog in de rand gewerkt worden, maar dat komt verderop in de week wel weer.

All together now!!!!!!!

Dit was het motto van de Canal Parade van de Gay Pride gisteren in Amsterdam. Een dag waarop ik trots ben op mijn identiteit, een soort feestdag! Dit is erg belangrijk voor DH en mij en verder nog vele anderen. Er zijn landen waar ik de doodstraf had gekregen, ik moet er niet aan denken. Maar deze titel boven dit bericht slaat ook op het werk dat ik verricht heb.

Eerst ben ik begonnen om de A3 print langs het randje uit te knippen, op de foto hiernaast ligt de print op de achtergrondstof die ik ervoor uitgekozen heb. Dat was nog niet zo makkelijk, want er mochten alleen maar warme kleuren in zitten, dus geen blauw of groen en ook geen wit, grijs of zwart. Maar ik heb er één gevonden die aan alle criteria voldeed. Ik heb deze manier verzonnen, omdat het een andere manier niet lukte, ik gebruikte het kopieerpapier van Burda, maar zag geen lijnen op de stof toen ik bezig was.

Daarna heb ik het middendeel verwijderd en ben begonnen de stukjes in de ontstane opening te leggen, wanneer het op de juiste plek lag, verwijderde ik het papier van de vliesofix aan de achterkant en streek het patroondeel vast. Op de foto hiernaast zie je de achtergrond stof beter dan op de eerste foto. De titel van dit bericht spreekt dan voor zich, want alle stukjes werden nu verenigd – All together now! Eigenlijk was het net potdekselen, maar toch waren er een paar kleine probleempjes, maar die zijn opgelost.

Langzaam ontstaat het ontwerp dan voor je ogen. Ik heb eerst de rand langzaam opgebouwd en later het middenstuk. Na afloop kon de papieren mal verwijderd worden. Nu moeten er nog puntjes worden verwijderd worden die onder andere stukjes vandaan gekomen zijn en kan alles vastgenaaid worden. Daarom laat ik het uiteindelijke resultaat morgen pas zien, dus nog even geduld!!

Heeeeeel rustig bezig geweest.

Omdat het gisteren erg benauwd was heb ik me rustig gehouden met het verwerken van de stofjes. Eerst moest het ontwerp op vliesofix worden gestreken, dat vond ik toch het fijnste, dat was op zich al een zweterig werkje. Op het balkon was het koeler, daar heb ik alle stofjes op maat geknipt en daarna kon ik de bolle vormen inknippen en omvouwen.

Dat kon ook heel rustig gebeuren, zo min mogelijk inspanning met dit weer. Daarna heb ik alles op zijn plek gelegd, maar bij het tekenen van de vliesofix had ik een foutje gemaakt, waardoor het ontwerp nu gespiegeld is. Dat zorgt wel voor problemen als je iets op zijn plek moet leggen, dan moet er nagedacht worden en dat met dit weer. Op de foto is het een rommeltje, maar dat komt goed, de foto heeft ook de kleuren wat vervaagd, maar ik kan je verzekeren er zitten mooie heldere kleuren in. Toen ik begon met het uitzoeken van de stofjes heb ik ze alleen gekozen op kleur, niet op de plaats waar ze terecht zouden komen. Nu het zo ligt zijn er wel stukjes waar een ander stofje voor gekozen moet worden, maar ik wilde eens zien of het zou lukken om intuïtief te werken en ik ben er niet ontevreden over. Nu moet het nog in elkaar gezet worden, hopelijk is het vandaag niet zo benauwd en is de temperatuur wat lager.

Warme kleuren.

Nu gisteren de zon weer is gaan schijnen en de temperatuur weer oploopt, moest er begonnen worden met een ontwerp met de warme kleuren.

Het ontwerp is nu wat uitbundiger geworden, je moet rustig aan beginnen nietwaar? Voor dit ontwerp had ik 20 kleurpotloden van geel naar oranje, rood en bruin. Dat lijkt heel wat, maar in feite is dat niet zo veel. Gelukkig heb ik meer kleuren in mijn stoffen, zowel resten als in mijn bakken. Ik ga nu anders te werk, na het inkleuren van dit ontwerp is het bij de kopieerwinkel vergroot naar A3 formaat, daarna zijn alle stukjes uitgeknipt en verdeelt naar kleur. Dat wordt straks puzzelen waar het stukje vandaan gekomen is. Ik ga de methode van Suus volgen, lees daarover in de reacties. Ik heb maar een foto gemaakt van het ontwerp, want als ik hem zou inscannen zijn de kleuren niet goed te zien.
Namens Henk bedankt voor de felicitaties voor zijn verjaardag, hij zat al een beetje te plagen, of ik het in mijn bericht zou vermelden, maar de volgende dag had ik geen nieuw bericht. Zaterdagavond toen ik het bericht voor zondag aan het schrijven was heb ik niets gezegd. Zondagochtend kwam ineens de reactie van hem.
Ik volg al zeker een week een webcam die op een pand naast het station is geplaatst, zo kan ik de werkzaamheden volgen, zonder er zelf heen te gaan. Op dit moment tot aan eind September wordt er volcontinu gewerkt, dat wil zeggen 24 uur per dag, 7 dagen in de week en je kan per dag zien welke vorderingen er gemaakt zijn. 2 Perrons zijn finaal gesloopt en worden weer nieuw gebouwd en een nieuwe pasarel wordt nu gebouwd, die ziet er futuristisch uit, voor wie er interesse in heeft plaats ik hier de link,http://www.zomerwerkzaamhedenarnhem.nl/index.html. Het beeld zou wel iets scherper mogen, maar ik heb begrepen dat deze camera’s vrij prijzig zijn.

Round Robin 2011 (4)

Vandaag weer een update van de gemaakte rand voor de Round Robin 2011! De vakantie zat er tussen, maar daardoor had ik tijd om er over na te denken. Ik probeer me aan de wensen van degene te houden die het middenstuk is begonnen en die het in December weer terug gestuurd krijgt. Het leuke van een Round Robin is dat hetgene wat je toegestuurd krijgt elke keer weer heel anders is. Dit keer wist ik de favoriete kleur en ik wist dat ik los mocht gaan!! Toch zorgt dat nog weleens voor hoofdbrekens, je gaat afwegen hoe en wat te doen.

Ik heb nu de felle batik stof gebruikt, waar ik nog een stuk van had liggen en daar heb ik van zelfgeverfde stof banen tussen gezet, als waren het zonnestralen. Nu gaat de Round Robin nog 2 keer rond voor het einde is bereikt, de volgende ronde is een zijkant en onderkant. Ik heb mijn pakketje nog niet in de brievenbus gevonden, ben dus in blijde verwachting. Misschien vanmiddag of anders morgen moet het toch wel in de brievenbus liggen.
De Round Robin 2011 loopt in 2 groepen, de ene groep werkt met antieke stoffen, daarvoor kun je terecht bij Tertia, http://terraysleven.blogspot.com, Klaske, www.kittyquilt.blogspot.com, Els, http://kaydie.web-log.nl, Liesbeth, http://kleurrijkleven.blogspot.com en Conny, www.connysquilts.blogspot.com. De andere groep werkt met felle kleuren, daarvoor kun je terecht bij Yvonne, http://www.quibiquilts.web-log.nl, Marcha, http://www.crea-marcha.blogspot.com, Liesbeth, http://kleurrijkleven.blogspot.com en Conny, www.connysquilts.blogspot.com.  Jullie hebben waarschijnlijk gemerkt dat de laatste 2 blogadressen bij beide groepen voorkomen, dat klopt, zij maken de Round Robin 2011 zowel met felle kleuren als met antieke kleuren.
Ik ben benieuwd wat iedereen er dit keer weer van ‘gebakken’ heeft!

Gisteren ben ik verder gegaan met Katie, ik heb vlakken voorzien van stiksel, andere juist weer niet, die komen naar boven, omdat de buur vlakken gestikt zijn. Om het ontwerp heb ik een dubbele rechte lijn genaaid en het tussen gedeelte opgevuld met een paar vullingen. Nu moet ik het quiltje maar eens af gaan werken en weer een nieuw ontwerp gaan tekenen. Door het intensieve werk wat er in de rand zit, zijn de ‘vouwen’ in de blauwe stof niet meer te zien, ik had het nog zo goed gestreken. Soms zitten de lapjes te lang opgevouwen in mijn bakken en valt het tegen om alles goed vlak te strijken.