╰☆ *ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙΣ ΕΣΥ, ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ☆╮

Ιεροτελεστία. Κλείνεις εισιτήριο για θέατρο και λες ότι θα πας να διασκεδάσεις. Ως εδώ καλά. Πέφτεις όμως μέσα στην μπόρα και στην καταιγίδα και μέχρι να φτάσεις στο θέα-
τρο, έχεις βλαστημήσει την ώρα και τη στιγμή. Με την ψυχή στο στόμα φτάνεις στη θέση σου και με το που κάθεσαι, ξεκινά η παράσταση, στο τσακ δηλαδή. Μπορεί να ακουστώ τετριμμένη, αλλά σήμερα δεν θα σου προτείνω την παράσταση που είδα. Θα σου πω μόνο 
"το ρεπορτάζ" κι εσύ κάνε ο,τι σε φωτίσει ο Κύριος. Άλλωστε, από τότε που έγινα blogger τα βλέπω όλα ως blogger: παρατηρώ με διαστροφική παρατηρητικότητα τα πράγματα!

Για τρίτη φορά στη ζωή μου, πήγα να δω την Άννα Βίσση στο θέατρο. Οι 2 προηγούμε-
νες ήταν όταν είχε ανεβάσει τους "Δαίμονες", όπου, τη δεύτερη φορά δεν είχα σχηματίσει καθόλου καλή εντύπωση για εκείνη και το είχα γράψει κιόλας. Αυτή τη φορά όμως...όλα ήταν αλλιώς: οι καμπάνες του edelweiss στο θέατρο Πάνθεον είναι σκέτη αποκάλυψη!
Αφήνω από νωρίς πίσω μου το μόνο αρνητικό της ιστορίας και προχωρώ: το θέατρο έχει δυο πάρκινγκ και  στο "καλό" πάρκινγκ έχουν μάλλον ρεζερβέ.. Αυτό με χάλασε ομολογώ.

Περνώντας όμως την πύλη για να μπεις στο θέατρο, καταλαβαίνεις αμέσως, πως έχεις μπει μάλλον, στο ωραιότερο -και πιο οργανωμένο- θέατρο της πρωτεύουσας. Ενώ δεν υπάρχει τίποτα επιτηδευμένο, είναι όλα άψογα, τόσο, όσο. Στην αίθουσα αναμονής και στο bar, κυριαρχεί το γούστο και η φινέτσα. Αλλά..και κάποιοι θαμώνες, που, το στυλ τους κραυγά-ζει την αγωνία τους ότι εκείνους -τάχα μου!- δεν τους έχει επηρεάσει η κρίση: σέλφι, κρασί σε κολονάτο ποτήρι, γόβες και η "μπέμπα" πρώτη μούρη στο πριβέ πάρκινγκ που λέγαμε.

Όλα αυτά όμως είναι ασήμαντα, από την ώρα που κάθεσαι στην τρίτη σειρά, μπροστά στη σκηνή και η 18μελής ορχήστρα αρχίζει και παίζει μουσική. Σβήνουν τα φώτα τής -σχεδόν- κατάμεστης αίθουσας και, έτσι απλά, έχεις μεταφερθεί σε μια άλλη εποχή, σε έναν άλλο κόσμο. Πες το ροκ όπερα, μιούζικαλ ή όπως αλλιώς θέλεις, όπως κι αν βαφτίσει κανείς το έργο του Νίκου Καρβέλα, λίγη σημασία έχει. Σημασία έχει μόνο το αποτέλεσμα: άριστο!

Ανάμεσα σε καταπληκτικά σκηνικά και κοστούμια, ανάμεσα στον άψογο ήχο και την άνεση των ηθοποιών, όλα σε πείθουν ότι είσαι μέρος του έργου. Οι ηθοποιοί είναι σαφώς με πολύ αυστηρά κριτήρια επιλεγμένοι, οι εναλλαγές των σκηνικών γίνονται αριστοτεχνικά, τα τρικ μέσω βίντεο, αλλά και σκηνικών, σε μεταφέρουν από τη μια εποχή στην άλλη, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι, υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης, ακόμα κι αν έχεις διαβάσει κάτι από την υπόθεση. Εγώ δεν διαβάζω σχεδόν ποτέ κι έτσι έχω τη χαρά της αναμονής! Η με-γάλη έκπληξη για μένα, είναι η Τάνια Τρύπη, την οποία και είδα πρώτη φορά στο θέατρο και δη σε μιούζικαλ/όπερα. Για να μην σταθώ στον κάθε ηθοποιό ξεχωριστά -αφού είναι όλοι τους άψογοι- θα μιλήσω μόνο για το πρωταγωνιστικό δίδυμο Άννα Βίσση - Αιμιλια- νό Σταματάκη. Θα μπορούσα να πω, ότι η Άννα Βίσση αναγεννιέται από τις στάχτες της, αυτό όμως δεν θα ήταν απόλυτα ακριβές και δίκαιο, αφού δεν έχει καεί ποτέ, αν μη τι άλλο, ως φωνή, ανεξάρτητα από το τι/γιατί, επέλεξε να ερμηνεύσει, όσα χρόνια κάνει καριέρα. 

Όπως και να 'χει, εκείνο που είναι ολοφάνερο, αλλά και άξιο θαυμασμού, είναι πως η ίδια, επιλέγει (κάλλιο αργά) να πάει τον εαυτό της ένα βήμα πιο πέρα, δουλεύοντας τόσο 
σκληρά για αυτό, αλλά παράλληλα χωρίς ίχνος έπαρσης και χωρίς καμία πρόθεση από την πλευρά της, να καπελώσει έστω και έναν συνάδελφο της. Αυτός άλλωστε νομίζω πως είναι και ο λόγος, που ο Αιμιλιανός Σταματάκης, όχι μόνο ξετυλίγει το ταλέντο του, με απόλυτη αυτοπεποίθηση, αλλά και μπορεί να σταθεί επάξια/ισάξια δίπλα στην Άννα Βίσση. Μέσα από μια ανατροπή (την οποία και δεν θα σας αποκαλύψω), η χημεία του πρωταγωνιστι-
κού δίδυμου είναι διάχυτη κι όλα βαίνουν αβίαστα, ακόμα κι εκεί που το παιχνίδι της ζωής έρχεται να αλλάξει το ρουν της ιστορίας.. Αν θα ξανάβλεπα την παράσταση; Άνετα. Αν δεν είχα την άποψη πως, οι καλές παραστάσεις, είναι σαν τους μεγάλους έρωτες: είναι σπάνιοι και ως τέτοιοι, η δεύτερη φορά (όποια άλλη φορά) δεν μπορεί να συγκριθεί με την πρώτη..

Υ.Γ Κάθε Πέμπτη έχει γενική είσοδο είκοσι ευρώ, τα οποία και αξίζουν πραγματικά τον κόπο. Εδώ κάποιοι λόγοι ακόμα, για να δει κάποιος την παράσταση.

**Ο τίτλος της ανάρτησης, είναι από στίχο τραγουδιού της παράστασης. Καλό Σ/Κ και...καλό μήνα! Foto

Ανοιχτή παραμένει μια πρόσκληση: Κλικ!

❤¸¸.•*¨*•♫ ......................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫

# Ένας κακομαθημένος ήρωας...

Σταματά δίπλα στον κάδο, ανοίγει το τζάμι και εκσφενδονίζει τη σακούλα των σκουπιδιών στον κάδο. Αν τα σκουπίδια έχουνε έστω και λίγο φιλότιμο, θα μπούνε μέσα στον κάδο, αλλιώς ποιος χέστηκε! Άλλη μέρα πάλι, αν βαριέται πολύ, θα την πετάξει από τον πέμπτο όροφο, κατευθείαν στον κάδο, για να δούμε τι θα...πετύχει: τρίποντο; δίποντο; ή φάουλ;..

Νισάφι πια με εκείνο το γαμημένο το χωράφι! Του 'φαγε τη μισή του ζωή! Θα πληρώσει εκεί έναν λάθρο, θα του δώσει και 2 ψωροευρουλάκια την ώρα και θα του το κάνει τζιτζί! Έχουμε κι άλλες δουλειές αδερφέ! Ο Θάνος περιμένει απ΄το πρωί στο καφενείο για πόκα!

Μα, να χιονίσει Δεκέμβρη μήνα; Να χιονίσει; Ε, άι στο διάολο πια! Κι ο μαλάκας ο δήμαρ-
χος, ακόμα να του τον ρημαδοανοίξει το δρόμο, έξω από την αυλή! Πως θα πάει τώρα για φρέντο, μου το λες σε παρακαλώ;;; Ρε, άμα τον ξαναψηφίσει το μαλάκα, σφύρα κλέφτικα!

Ε όχι ρε φίλε! Που θα του τη βγει ο άλλος με το τζιπ, από τα δεξιά στην εθνική! Θα τον πάει τώρα μέχρι τη Λαμία γαμιώντας, για να μάθει ο καραγκιόζης ποιος έχει αρχ@δι@ ρε φίλε!

Δεν ξέρει τίποτα! Αυτός ήταν πρώτος στην ουρά του ΙΚΑ. Που έρχεται το κάθε τσουτσέκι και θέλει να περάσει πριν από αυτόν; Κι ο άλλος ο ξεφτίλας ο υπάλληλος; Μια ώρα με το ίδιο θέμα θα ασχολείται; Αλλά βέβαια! Πήρε εκεί μια καρέκλα και βολεύτηκε ο μαλάκας!
Ρεε! Εγώ τον πληρώνω αυτόν εδώ ρε σεις! Και θα μου πουλάει μαγκιά το κομματόσκυλο;

Δεν κάθεται να το σκεφτεί ούτε λεπτό! Δάνειο! Θα πάρει εκεί ένα ωραιότατο δάνειο και να δεις πόσο εύκολα αγοράζονται και τα σπίτια και τα καγιέν και οι διακοπές μάγκα μου!

Τι είπε τώρα; Αλεξανδρούπολη;;; Ο γιος του Μεμά με το όνομα, να υπηρετήσει μακριά από την Αθήνα;;; Δε-σφά-ξα-νε-! Κάτσε να κλείσει ένα ραντεβού, στο γραφείο του βουλευτή του και τα λέμε! Στο κάτω κάτω, τι τον ψήφισε; Για να κόβει 100 πίτες κάθε Πρωτοχρονιά;

Που διάολο πάνε όλοι αυτοί ρε φίλε; Από πότε έγινε τόσο διάσημο το Σύνταγμα; Είπε κι αυτός να χτυπήσει ένα Μοναστηράκι για καφεδάκι και γίνεται της τρελής! Κι αυτό το συλλαλητήριο, τι σκατά είναι πάλι, που ξύπνησαν κάποιοι και το παίζουν "επανάσταση";..

Τέρμα φίλε! Το αποφάσισε. Τα λεφτά θα φύγουν για εξωτερικό, σήμερα κιόλας κι άσε τον καθένα να λέει! Θα το διακινδυνεύσει αυτός, τη στιγμή που, όλοι οι άλλοι γύρω του, έχουν ήδη ξαποστείλει το κομπόδεμα έξω; Όχι θα κάτσει να σκάσει! Οι μαλάκες πέθαναν.

Ρε "Μνημόνια" είναι όλα, σου λέω! Όλα ίδια είναι! Όλοι ίδιοι είναι! Πρώτα σου τάζουν καλά καλά, ότι "θα σε κάνουν βασίλισσα" κι ύστερα, κάνουν όλοι κωλοτούμπα κι άντε γεια! Ορίστε, ένας ολόκληρος μήνας πέρασε κι ο κόσμος ακόμα να αλλάξει, έτσιιι; Και μετά του λένε, γιατί ψηφίζει τους άλλους τόσα χρόνια! Γιατί με εκείνους ξέρει ρε φίλε ποιος 
τον κοροϊδεύει και στην τελική... τι τον νοιάζει αυτόν να κάνει λέει "αλλαγή σελίδας";
Ρε, γίνανε εδώ και τώρα όσα του υποσχέθηκε ο μικρός; Όχι! Ε λοιπόν, όλα τα άλλα είναι φούμαρα! Ο καλός ο πατριώτης μάγκα μου, είναι αυτός που έχει μόνο δικαιώματα, ο σωστός ο πατριώτης είναι αυτός που έχει μόνο απαιτήσεις! Που θα του πει ο καθέ-νας ότι έχει και υποχρεώσεις! Ας γελάσει! Που θα του πει ο άλλος, ότι, καλό θα ήταν να σκεφτόταν μερικές φορές και "συλλογικά" κι άλλα τέτοια λαϊκίστικα κουρα(δο)φέξαλα! 
Αχ πατρίδα μου γλυκιά δακρύζω λυπημένα, αχ πατρίδα μου γλυκιά πόσο σ’ αγαπώ βαθιά..

Ο σκοπός του κειμένου είναι να εξετάσει κάποια κακώς κείμενα κι όχι να ισοπεδώσει το σύνολο του λαού! Συμπληρώστε τη λίστα!

Ανοιχτή παραμένει μια πρόσκληση: Κλικ!

❤¸¸.•*¨*•♫ ...................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫

# Magazino...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Ε, λοιπόν, όταν η εβδομάδα...ξεκινάει από την Τρίτη,
περνάει γρηγορότερα! Πως γίνεται αυτό όμως; Είναι καθαρά ψυχολογικό, αφού έχει 
αποδειχθεί πως, μια αργία, καπάκι μετά το Σαββατοκύριακο, "σπάει" την εβδομάδα.
Σήμερα το μενού λέγεται magazino και ως τέτοιο θα ήθελα να το εκλάβετε κι εσείς.

# Με δυο παζάρια βιβλίου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ανοίγει το magazino σήμερα:
Αθήνα: Με κεντρικό σύνθημα «Δικαίωση στην ανάγνωση!», άνοιξε την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015, το 19ο Παζάρι Βιβλίου για να υποδεχθεί χιλιάδες βιβλιόφιλους. 
Η έκθεση στην οποία συμμετέχουν 153 εκδότες, γίνεται στην πλατεία Κοτζιά, 
θα διαρκέσει έως τις 6 Μαρτίου και θα είναι ανοιχτή καθημερινά και 
τα Σαββατοκύριακα 9 πμ~9 μμ {ευχαριστώ Μαριλένα!}. Κλικ στο site!
Θεσσαλονίκη: Την Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου ξεκίνησε τη λειτουργία της 
η 7η Γιορτή Βιβλίου – Bazaar 2015, με 180 εκδότες και με το σύνθημα 
«φθηνό και καλό βιβλίο για όλους». Η έκθεση διαρκεί μέχρι τις 11 Απριλίου.
Ο νέος χώρος 700 τ.μ όπου θα στεγαστεί η Γιορτή Βιβλίου στη Βενιζέλου 30, 
-πρώην Ράδιο Κορασίδη- στο πιο κεντρικό κομβικό σημείο της πόλης, 
περίπου στο μέσο της οδού Τσιμισκή και Ερμού, θα είναι πόλος έλξης 
βιβλιόφιλων, κυρίως νεολαίας, μαθητών, γονέων, εκπαιδευτικών.
Κλικ! Ωράριο: Καθημερινά από τις 9 το πρωί έως τις 9 το βράδυ, 
Σάββατο έως τις 8 το βράδυ και θα ακολουθείται το ωράριο της αγοράς.

# ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ!
Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού:
Βοηθήστε μας να διαδοθεί το μήνυμα αυτό, ακόμα και εσείς οι ίδιοι να μην μπορείτε 
να βοηθήσετε, κάποιος που γνωρίζετε σίγουρα μπορεί! Δυστυχώς λόγω της συνεχιζόμενης μεγάλης ζήτησης από τις οικογένειες που εξυπηρετούμε, κάνουμε έκκληση για παιδικές πάνες (Νο. 3, 4 και 5). Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι κάθε μήνα βοηθάμε περίπου 100 βρέφη και παιδιά (μέχρι 3 ετών)και ήδη έχουμε σημαντικές ελλείψεις με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες. Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού λειτουργεί, με την βοήθεια και στήριξη του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης, από τον Δεκέμβριο του 2011 και μέχρι σήμερα, σε 3 χρόνια, έχει δεχτεί πάνω από 37.000 ιατρικές επισκέψεις, από όλη την Αττική (ακόμα και την επαρχία). Λειτουργεί 
εξ ολοκλήρου με την βοήθεια που προσφέρει ο κόσμος και οι 250 εθελοντές του προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς. Θέλουμε να τονίσουμε ότι το ιατρείο μας 
δεν δέχεται σε καμία περίπτωση χρηματικές δωρεές, παρά μόνο σε είδος και υπηρεσίες, 
τις οποίες με την σειρά του τις προσφέρει στους ασθενείς που έχουν ανάγκη.
Οι πολίτες που ζητάνε την βοήθεια μας προέρχονται από τις πλέον ευάλωτες κοινωνικά ομάδες και είναι ανασφάλιστοι ή/και άποροι ή/και άνεργοι.Τηλέφωνα επικοινωνίας: 
210-9631-950 στις ώρες λειτουργίας του ΜΚΙΕ
(ΔΕΥΤΕΡΑ έως ΠΕΜΠΤΗ 10:00-20:00) (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10:00-19:00)
(ΣΑΒΒΑΤΟ 10:00-14:00) email mkiellinikou@gmail.com
Την ιστοσελίδα μας θα την βρείτε εδώ www.mkiellinikou.org
Ημερομηνία έκκλησης 16/02/2015 (ευχαριστώ Κλαυδία!)

# QRATOR: Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!
Το Qrator (www.qrator.com), μια επαναστατική, παγκόσμια, δωρεάν ηλεκτρονική πλατφόρμα που αποσκοπεί στο να συνδέσει τους δημιουργικούς επαγγελματίες -από υπαίθριους καλλιτέχνες, τεχνίτες, tattoo artists, επαγγελματίες της μόδας, μέχρι μακιγιέρ, κομμωτές, σεφ, baristas και πολλούς άλλους- με επιχειρηματικές ευκαιρίες, αλλά και ανθρώπους που μοιράζονται ίδια κουλτούρα και ενδιαφέροντα. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα «εργαλείο» με το οποίο οι άνθρωποι διαφόρων δημιουργικών επαγγελμάτων μπορούν να προβάλλουν την πραγματική ταυτότητα και τη φιλοσοφία τους, ενισχύοντας κατά συνέπεια τις πωλήσεις των αγαθών και υπηρεσιών τους. Δες όλο το κείμενο εδώ!

# Όσο κι αν δεν το πιστεύεις...εδώ...μπορείς ακόμα να διαλέξεις, επάνω σε ένα 
θέμα, που αποδείχτηκε απροσδόκητα, από τα πιο δημοφιλή στο Μια Πέτρα!

# Αν και δεν παρακολουθώ σχεδόν ποτέ τα Όσκαρ κινηματογράφου
{αν και είδα ήδη το βραβευμένο "Whiplash" και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!}

αυτή τη φορά -μέσω ίντερνετ- είδα μόνο ένα στιγμιότυπο {αμέτρητες φορές λέμε!} 
που απέδειξε για άλλη μια φορά, ότι η αγαπημένη μου Lady Gaga είναι πολύ φωνάρα

 και δεν είναι απλά μια εκκεντρική τραγουδίστρια, όπως τη χαρακτηρίζουν κάποιοι.

...................................................................................................

❤¸¸.•*¨*•♫ .......................................foto........................................❤¸¸.•*¨*•♫

❤¸¸.•*¨*•♫ ...................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫

Ανοιχτή παραμένει μια πρόσκληση: Κλικ!

❤¸¸.•*¨*•♫ .......................................foto........................................❤¸¸.•*¨*•♫

╰☆╮*Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΥΛΗ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ... ╰☆╮

Ο αναγνώστης είναι ταξιδιώτης σε ένα τοπίο ήδη διαμορφωμένο. Και άπειρο. Έχει γραφτεί και το δέντρο και η πέτρα και ο άνεμος στο φύλλωμα και η νοσταλγία για το φύλλωμα αυτό και η αγάπη για όποιον κάθισε στη σκιά του. Και για μένα δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να ζω για λίγες ώρες κάθε μέρα μια εποχή της ανθρωπότητας που διαφορετικά θα μου ήταν ξένη. Δεν φτάνει μια ολόκληρη ζωή για να την ζήσεις. Δανείζομαι από τον Μπόρ-χες τη μισή μιας φράσης που είπε: *η βιβλιοθήκη είναι μια πύλη στο χρόνο. Πηγή κειμένου

CARLOS MARIA DOMINGUEZ: ΤΟ ΧΑΡΤΙΝΟ ΣΠΙΤΙ
Υ.Γ Κρατώ τα σχόλια κλειστά σήμερα λόγω...αλειμμένων υποχρεώσεων ("αλειμμένων με τι;!"~Λαζόπουλος!)
# Όποιος δεν πρόλαβε, μπορεί να διαβάσει την προηγούμενη ανάρτηση: "Έμεινα Προκόπης μαλάκα μου" εδώ!

Διαλιιιέχτε όσο είναι καιρός! Κλικ!

❤¸¸.•*¨*•♫ ..................................Foto Google..................................❤¸¸.•*¨*•♫

# Έμεινα Προκόπης μαλάκα μου...

 Η ζωή του blogger έχει κάτι από άρωμα(;) δημοσιογραφίας.

Ειδικά για όσους έχουν αποφασίσει να σχολιάζουν την επικαιρότητα,

να παρακολουθούν τις εξελίξεις. Υπό αυτή την έννοια, είσαι λίγο ρεπόρτερ.

Δηλαδή, ναι μεν θέλεις να γράφεις για πολλά και διάφορα, αλλά έρχεται 

η επικαιρότητα και σε αναγκάζει να παραμερίσεις κάποια θέματα, 

επειδή προκύπτουν κάποια άλλα. Και όχι, δεν σε υποχρεώνει κανείς 

να τα σχολιάσεις, απλά εσένα σε τρώει και δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.

Πχ, έλεος, πόσο να μιλήσεις -μόνο- για το νέο κύμα βαρυχειμωνιάς, κοινώς...

για τον κακό μας τον καιρό, που φέτος έχει βαλθεί να μας αλλάξει τα πρέκια;

 Όταν εκεί που κάθεσαι, σου έρχεται η είδηση κατακούτελα!

Και να πεις ότι δεν την περίμενες; Την περίμενες και είχες βάλει κι άλλους

στην πρίζα να την περιμένουν μαζί σου. Και μιλώ για την υποψηφιότητα 

για ΠτΔ, που ως το βράδυ -σήμερα Τετάρτη- θα είναι μια πραγματικότητα.

Όχι, δηλαδή Αλέξη για να καταλάβω: αρνήθηκες τον Σταύρο Δήμα, επειδή

δεν κρατιόσουν να κάνεις τον Προκόπη Παυλόπουλο Πρόεδρο Δημοκρατίας;;;

Τόσοι Έλληνες γαμώ το κέρατο μου σε αυτήν τη χώρα κι εσύ επέλεξες Πάκη;

Και δεν είναι για το..υποκοριστικό, είναι για το ονοματεπώνυμο ολόκληρο! Ότι τι;

Ότι είσαι τόσο πολύ ενωτικός, που θυμήθηκες τον "Καραμανλικό" Παυλόπουλο και 

ό,τι αυτό...συνεπάγεται και είπες να μας τον σερβίρεις, λίγο πριν από τη "δανειακή 

σύμβαση" ή όπως στο διάολο θα ονομαστεί ο,τι αναμένεται να σκάσει στην κεφάλα μας

από τη μακρινή Γερμανία, που δεν είναι τελικά και τόσο μακρινή κι ο νοών νοείτω;...

Εσύ δηλαδή έχεις βαλθεί να μας κάνεις να μας λείψει ο Κάρολος Παπούλιας!

Με συγχωρείς Αλέξη, αλλά επειδή αυτές τις μέρες έχω διαφωνήσει με κόσμο,

και ειδικά με εκείνους που ανταλλάσσουμε τους προβληματισμούς μας στα σοβαρά
{"Θα μας εμποδίσει ο Πάκης να πάμε σε δημοψήφισμα;" "Σιγά μην πάμε για δημοψή-φισμα. Με τέτοιες επιλογές για πρόεδρο; Δε λες μήπως είναι όλα προεξοφλημένα"..}

..κάτσε να σου πω και το άλλο, για να μην πάρεις ψηλά τον αμανέ, αν δεν σου έχει συμβεί ήδη. Εντάξει, δε λέω, καλό τεκνό είσαι, αλλά αν νομίζεις ότι τόσος κόσμος κατέβηκε στις 

πλατείες "για τα μάτια σου μόνο, για τα μάτια σου", θα σε πικράνω και το θέλω! Αμ, 

δεν ήταν μόνο στήριξη (κατά μια έννοια Αλέξη μου), κυρίως ήταν και είναι πίεση!

Πίεση, για να ξέρεις ότι είμαστε κι εμείς εδώ και δεν τα βαράς μόνο σου τα νταούλια!

Πίεση, για να μην ξεχνάς, πως...έτσι ξαφνικά, όπως μπήκαμε στη ζωή σου,

να φοβάσαι μην μας χάσεις ξαφνικά! Το φόβο μας να 'χεις Αλέξη! Γι' αυτό 

κατεβήκαμε στην Πλατεία και όχι για να υποδεχτούμε τον Καραμανλικότερο 

του Καραμανλή, Πάκη! Όχι για να μασάμε ο,τι σκατά μασάγαμε ως τώρα!

Το 'πιασες το υπονοούμενο Αλέξη; Άντε τώρα, να εκλέξεις τον Παυλόπουλο,

με δόξα και τιμή, που του ήρθε κι αυτουνού από κει που δεν το περίμενε,

ή μάλλον, εμάς μας ήρθε από κει που δεν το περιμέναμε, γιατί εσύ φαίνεται

πως δεν αφήνεις τίποτα στην τύχη του -ή στην ατυχία μας- σε καλό μας βρε!

Είπαμε να ρίξουμε λίγο νερό στο κρασί μας και έγινε ξενέρωμα...

Είπαμε να φάμε έναν λαγό και μας έφαγε ο λαγός.

Τέλος, έχω να πω, ότι -παραδόξως- την πιο σοβαρή (ω ναι!) κουβέντα, την είχε πει 

κάποτε ο ακατονόμαστος: σε λίγες μέρες κανείς δεν θα θυμάται το "ατόπημα" 

Παυλόπουλου. Εκτός κι αν οι επόμενες κινήσεις σου, οι οποίες δεν αργούν, 
μας κάνουν να το φρεσκάρουμε στη μνήμη μας... Και ναι, δεν είναι το παν
ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά όλα κάτι σηματοδοτούν Αλέξη. Λάθος κατάλαβα;

"Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς
από όλους τους σωτήρες.
Αυτή ‘ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, 
όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις"...Αλέξη;...
 Νίκος Καζαντζάκης που σαν σήμερα γεννήθηκε.
Ή θα έρθει και πάλι η στιγμή (που απεύχομαι) που θα πει ο λαός:
"Ήταν μια ωραία καταστροφή";

Εσύ ακόμα να διαλέξεις; Με ένα κλικ!

 ....................................................................................

Προσθήκη 19/2/2015: Είναι φανερό: υπάρχει οικειότητα, που δεν προέκυψε χθες! 
Πάω στοίχημα πως μιλούν μεταξύ τους στον ενικό: "Πάκη μου", "Αλέξη μου"... Κλικ!

❤¸¸.•*¨*•♫ .......................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫

Η Φωτογραφία της εβδομάδας: Σπίτι είναι όπου είναι η καρδιά(;)

Η διαφορά τού σπιτιού από το σπιτικό είναι...θεμελιώδης!

Το μεν σπίτι έχει θεμέλια με σιδερόβεργες στο χώμα, το δε σπιτικό έχει.. 
ρίζες. Βαθιές και ουσιαστικές. Αλίμονο κι αν δεν έχει, κι έχει μόνο σιδερόβεργες 
στο χώμα. Σπίτι χωρίς "ρίζες"=είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια.

Ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια κομμάτια.

Άμα χτίζεις μόνο σπίτι και ξεχνάς το σπιτικό, έχεις υποπέσει με μαθηματική ακρίβεια 

στην εξής παγίδα: "το να διακοσμείς το σπίτι, σού δίνει την εντύπωση ότι η ζωή σου είναι πιο ενδιαφέρουσα, απ’ ο,τι είναι πραγματικά".. που λέει κι ο σοφός Charles M. Schulz. 

"Τα σπίτια μοιάζουν με τους ανθρώπους που τα κατοικούν", είχε πει ο Βίκτωρ Ουγκώ

επίσης και, υπ' αυτή την έννοια, φαίνεται αν ένα σπίτι είναι μόνο σαλόνια, χαλιά, κάδρα,

φρου - φρου κι αρώματα ή αν υπάρχει ένα γερό υπόβαθρο, να δένει τους ενοίκους του.

Αν η ψυχή μας είναι φωτεινή και αγνή -όσο γίνεται- η ζωή μέσα σε ένα σπίτι, 

είναι σαν τον πρωινό ήλιο. Ισχύει όμως κι αντίστροφα περίπου: "αν ο ήλιος μπαίνει 

μες στο σπίτι, μπαίνει λίγο και μες στην ψυχή σου", που λέει κι ο Le Corbusier.

Η έννοια "σπιτικό" περικλείει μέσα της, τις σχέσεις των ζευγαριών, των εραστών, 

των γονιών, των γονιών με τα παιδιά τους, περικλείει τις σχέσεις των οικογενειών.

Σπίτι μπορεί να έχει οποιοσδήποτε με οποιονδήποτε, χωρίς αγάπη και θαλπωρή 

όμως, οι τοίχοι δεν είναι μόνο τού σπιτιού, αλλά και μέσα μας, αφού, 
δεν υπάρχει η ουσία, να μας δένει και να μας ενώνει. Σε πόσα σπίτια αλήθεια, 
περνά ο καιρός, περνούν ζωές ολάκερες, χωρίς το επιθυμητό εκείνο ψυχικό δέσιμο;

Νομίζω πως οι περισσότερες οικογένειες έχουνε δύσκολες στιγμές. Στιγμές,

που αν δεν τις φροντίσουνε, θα γίνουνε ρωγμές, κι αν δεν κολλάει το γυαλί 

άμα ραγίσει, φαντάσου τι γίνεται με τα θεμέλια αν λυγίσουν. Το κακό 
με τις ρωγμές, είναι πως αφήνουν τα αποτυπώματα τους σε βάθος χρόνου.

Ενίοτε, και για πάντα. Από την άλλη πάλι βέβαια, οι δυσκολίες δένουν τους 

ανθρώπους -έτσι δε λένε; Σε κάθε περίπτωση, πέρα από δεσμούς αίματος, 

βαθμό ωριμότητας και θέληση -ατσαλένια- όλα είναι -και- ζήτημα χαρακτήρα. 

"Υπάρχουν άνθρωποι που γκρεμίζουν με το χαρακτήρα τους

όσα έχτισαν με το μυαλό τους" είπε ένας σοφός Έλληνας, 

(που μου διαφεύγει το όνομα του, ενώ το είχα αναρτήσει παλιά).

Και κοίτα πόσο έρχεται και δένει όλο αυτό μαζί, με χαρακτήρες, 

γκρεμίσματα και συμπεριφορές, ικανές να μετατρέψουν ένα σπιτικό

απλά σε...σπίτι, αδιάφορο αν έχει ωραία χαλιά, κάδρα, και σαλόνια...
Αν λείπει η καρδιά σου από αυτό, το σπίτι δεν θα γίνει σπιτικό!

Ο μπαμπάς αγαπά πολύ ένα τραγούδι της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου,

μόνο που ο ίδιος το "πείραξε" λιγάκι, για να ταιριάζει με τα δεδομένα του!

Πετραδάκι πετραδάκι για τα σένα το 'χτισα

της αγάπης το τσαρδάκι κι όμως σε απόχτησα..

..κι η μαμά καμαρώνει κρυφά, γιατί ξέρει πως, από ένα τσαρδάκι, έγινε ένα σπιτικό..

Υ.Γ Τι λες κι εσύ; "Σπίτι είναι όπου είναι η καρδιά" όπως είπε κι ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος; 

Επίσης, ισχύει πως...σπίτι χωρίς ΓιάΝη (!) προκοπή δεν κάνει ή είναι κι αυτό άλλος ένας μύθος; Αχαχαχα!

..................................................................................................

...............................................Foto ................................................
Χθες το απόγευμα, βρέθηκα ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους, στο Σύνταγμα!
Η συγκίνηση μου ξεχείλιζε, όπως και πολλών άλλων επίσης, μα κι η αισιοδοξία! 
Έχω βγάλει απίστευτες φωτογραφίες με το κινητό μου. Όχι μόνο επιτυχημένες 
"φωτογραφικά", αλλά και συμβολικές! Η πιο συγκινητική από όλες, είναι, 
όταν ακουγόταν ο Ζορμπάς του Μίκη Θεοδωράκη και κάποιοι με γιγαντο-
σημαίες (της Ισπανίας; θα σε γελάσω..) τις κινούσαν στο ρυθμό του Ζορμπά 
κι εγώ αυτό το έχω φωτογραφίσει, κι άμα...μάθω ποτέ, πως μεταφέρουν 
τις φωτό από το κινητό, στο blog (σφύρα μου!) μπορεί να τις δείτε κάποτε!! 
Ως τότε, σας στέλνω μόνο τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς!
....................................................................................................

Μια Πέτρα σε προκαλεί! Με ένα κλικ!

❤¸¸.•*¨*•♫ .......................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫