Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

ΟΙ ΠΛΗΓΩΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΦΤΕΡΟΥΓΕΣ;


*Είμαστε η τελευταία γενιά που πρόλαβε τα καλοριφέρ αναμμένα, διαβάζω κάπου κι από αυτό ορμώμενη αναρωτιέμαι από που ξεκινήσαμε. Εννοείται πως δεν έχει κάθε γενιά τις ίδιες ευκαιρίες και τα ίδια προβλήματα. Προφανώς θα αντιμετωπίζει και διαφορετικές καταστάσεις. 

Αυτές τις μέρες όμως, που ξετυλίγουμε πολλοί από εμάς, τις αναμνήσεις μας από τα σχολικά μας χρόνια, παρατηρώ ένα κοινό βίωμα: τη βίαιη και άδικη συμπεριφορά των δασκάλων απέ-
ναντι στους μαθητές και μάλιστα από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου που είναι και οι πλέον καθοριστικές. Αυτό το φαινόμενο χαρακτηρίζει τις αναμνήσεις μιας ολόκληρης γενιάς.

Οι προηγούμενες γενιές είχαν μεγαλώσει μέσα σε έναν πόλεμο, έναν εμφύλιο, μια δικτατορία. Ούτε που φανταζόμαστε τα βιώματα τους, έστω κι αν αυτή η γενιά αποτελείται κυρίως απ' τους γονείς μας. Η εξέλιξη όμως της κάθε γενιάς είναι απόρροια των βιωμάτων της προηγούμενης.

Ας επικεντρωθούμε στη γενιά εκείνη που -και- στο σχολείο έτρωγε "το ξύλο της αρκούδας", εκείνης της γενιάς που βρίσκεται περίπου στα μέσα της ζωής. Λέω περίπου γιατί το ξύλο είχε κάτι κοινό με το αλφαβητάριο της πρώτης δημοτικού: "δίδαξαν" και τα δυο για πολλά χρόνια.

Εν πάση περιπτώσει. Η γενιά εκείνη μετά το ξύλο σε σχολείο και σπίτι, μετά το αλφαβητάριο, μετά τα κατοχικά σύνδρομα των γονέων και των παππούδων, μετά τις δόξες του Πολυτεχνείου, φάνηκε ότι βγήκε από ένα τούνελ και ως......ηθική αποζημίωση, απέκτησε λεφτά, πολλά λεφτά!

Είναι η ίδια γενιά που, όπως εύκολα απέκτησε το χρήμα, έτσι ξαφνικά άρχισε να φυλλορροεί και να χάνει, μαζί με τα λεφτά κι όλα τα κεκτημένα της, που είχαν αποκτηθεί με κόπους και θυσίες, κυρίως της προηγούμενης γενιάς. Είναι η ίδια γενιά που απαρνείται την ποιότητα ζωής και προτιμά την ανοιχτή τηλεόραση. Είναι η γενιά που περνά αδιαμαρτύρητα στην απόλυτη φτώχεια. Αν υποθέσουμε ότι οι πληγωμένες -στην παιδική κυρίως ηλικία- γενιές, ενηλικιώ-
νονται με σπασμένες φτερούγες, γιατί δεν συνέβη το ίδιο και στις προηγούμενες, που το πά
λεψαν με νύχια και με δόντια;; Η ισχύει η παροιμία χόρτασε η ψείρα και βγήκε στο γιακά

__________ Art: Rene Magritte _____ **stickers for the masses _____ "o pio pistos filos tou skylou" __________
_____________________________________________
διαβάστε σήμερα τις αναμνήσεις τους από το σχολείο:


76 σχόλια:

  1. Καλημέρα Πετράδι μου
    και καλή εβδομάδα
    Η παροιμία πετυχημένη συμπυκνώνει
    όλα τα νοήματα και τα πεπραγμένα!!
    Η γενιά του Άρπα - κόλλα θα έλεγα εγώ


    πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κακό είναι πως το διαπιστώνουμε μεν, αλλά δεν το πολεμάμε. Γιατί άραγε; Καλημέρα Ελένη.

      Διαγραφή
  2. Σε δύο από τις αναρτήσεις που σχετίζονται με την ιδέα σου γύρω από τις σχολικές αναμνήσεις, ένιωσα πόνο, θλίψη, οργή...
    Και όπως έγραψα και στο blog της Μαρίας μας σήμερα, ναι μεν τα παιδιά είναι σκληρά στα λόγια και στις πράξεις τους, αλλά να κάνουν το ίδιο και οι εκπαιδευτικοί? Αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ... Υποτίθεται πως ο εκπαιδευτικός θα σταθεί πλάι στο παιδί... Δεν θα είναι από πάνω του ως τιμωρός...
    Και ας έχει περάσει το οτιδήποτε ο ίδιος... Δεν με αφορά... Αν δεν μπορείς να σεβαστείς την αξιοπρέπεια και την ψυχή αυτού που έχεις απέναντί σου, να πας στο σπιτάκι σου καλύτερα...
    Αγκαλιά και φιλί, κορίτσι μου!
    Καλή σου μέρα!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα παιδιά Γιάννα μου δεν φταίνε ποτέ. Γονείς και δάσκαλοι είναι εκείνοι που τα γαλουχούν. Όμως μιλάμε για μια εποχή....μακράς διαρκείας θα έλεγα, που πολλοί "εκπαιδευτικοί" ασκούσαν βία απέναντι στα παιδιά. Και φτάσαμε στο σήμερα κι ακόμα δεν λύσαμε κανέναν γρίφο... Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

      Διαγραφή
  3. δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα όσα συμβαίνουν ,γιατί έτσι μάθαμε να τρωμε το ξύλο αδιαμαρτύρητα στα χρόνια που διαμορφωνόμασταν σαν χαρακτήρες....;;;
    καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πω πω, Νάσια, φοβάμαι πως άγγιξες κατά πολύ την αιτία του προβλήματος και χαίρομαι που έθεσα το θέμα σήμερα, γιατί αυτό που είπες δεν το είχα συνειδητοποιήσει... Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  4. Κατ' αρχάς καλή βδομάδα να έχουμε, όσο μπορούμε...
    Ήθελα μέρες τώρα να σε συγχαρώ για τις αναρτήσεις σου που δυστυχώς διαβάζω με μεγάλη καθυστέρηση και αυτό γιατί περνάω δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις...
    Θέλω επίσης να σου πω, πόσο μου άρεσε η πρωτοβουλία σου, bloggers να διηγηθούν σχολικές αναμνήσεις τους, γιατί χάρη σε σένα γνώρισα πολλούς εξαιρετικούς bloggers!
    Είχα τη τύχη να πηγαίνω σ' ένα σχολείο "πρότυπο" (τότε) και να έχω καθηγητές εξαιρετικές προσωπικότητες και είναι κάτι που με βοήθησε πολύ να σταθώ στα πόδια μου αργότερα...

    ΑΦιλάκια καρδιάς Joanoula μου, να είσαι πάντα καλά και ευχαριστώ! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Στεφανία και καλή εβδομάδα. Συμφωνώ, πως τα σχολεία-"πρότυπα" (έναν ρόλο που έχουν αναλάβει στην εποχή μας πολλά ιδιωτικά σχολεία κυρίως, δυστυχώς) βοηθούν αρκετά τα παιδιά, στη διαμόρφωση των χαρακτήρων. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Καλή σου μέρα!

      Υ.Γ Εύχομαι να είναι περαστικές οι δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις.

      Διαγραφή
  5. Τι να σε κάνουν και τα λεφτά; Επίπλαστη η δύναμη και η ασφάλεια που σου δίνουν. Όταν δε, τα χάνεις εκεί να σε δω μάγκα μου! Να σε πω οι γενιές πάντα όπου τις οδηγούν πηγαίνουν, είτε από αντίδραση, είτε μεθοδευμένα. Πότε θα αποκτήσουμε συλλογική συνείδηση Πέτρα μουουου; Εμένα μ΄αρέσει η παροιμία "οι μούτσοι που γαμούσαμε γίναν καπεταναίοι." Με συγχωρείς για το γαλλικό, αλλά έτσι είναι η ρήσις, τι να σε κάνω; Σε γλυκοφιλώ, τα δέοντα από μεσιέ Λιανοκλάδη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επιτέλους! Η Θεσσαλλλλλονίκη μίλησε για! Και είπε την πιο σοφή παροιμία! Αχαχαχα! Μ' αρέσει που έγραψα ολόκληρο κατεβατό, ενώ σε μια παροιμία εξηγούνται όλα!!! Φιλιά πολλά κι από μένα στα Λιανοκλάδια μου! Καλή συνέχεια μπρε!

      Διαγραφή
  6. Καλημερα! Καλη εβδομαδα να εχουμε!
    Πραγματι διαβασα και εγω ολες τις ιστοριες για τα σχολικα χρονια και εγω μεινει αφωνη με καποια περιστατικα.
    Νομιζω πως και εσυ ριχνοντας την ιδεα σε θα το περιμενες ολο αυτο.

    Οσο για την παροιμια νομιζω πως κατα καποιο τροπο παντα θα ειναι επικερη!

    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γενικώς, εξακολουθώ να πέφτω από τα σύννεφα. Καλό μεσημέρι.

      Διαγραφή
  7. Πετραδάκι μου,

    Διαβάζω κι εγώ τις ιστορίες από τα μαθητικά χρόνια και ακριβώς το ίδιο παρατηρώ. Και ξέρεις τι με θλίβει περισσότερο ; Ότι κοιτώντας τα μαθητικά χρόνια τα τωρινά - μέσα από τα ανηψούδια μου - μου φαίνονται ακόμα χειρότερα. Γιατί ξέρεις τι ; Καλώς ή κακώς τότε υπήρχε ένας (κακός, στραβός κι ανάποδος μεν, υπαρκτός δε) "κώδικας δεοντολογίας". Ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο μορφωνόμασταν και διαμορφωνόμασταν (ή παραμορφωνόμασταν). Τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Η απόλυτη ανυπαρξία χαρακτήρα τόσο από δασκάλους όσο κι από μαθητές. Και ανησυχώ πολύ παραπάνω για αυτήν την γενιά που θα έρθει στα πράγματα μετά από μας

    Καλή σου εβδομάδα και ελπίζω να βρω καιρό να γράψω κι εγώ για τα μαθητικά μου χρόνια :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγγελική μου, η γενιά που έρχεται είναι απόρροια της δικιάς μας -αλυσίδα πάει- συνεπώς, τι απαιτήσεις να έχουμε από τα παιδιά, όταν εμείς τα κάναμε -και εξακολουθούμε να τα κάνουμε- θάλασσα. Φως πάντως δεν υπάρχει. Η γενιά μας -συν/πλην τέσπα- εξελίσσεται σε.......ρηχά πιάτα για σούπα. Καλή εβδομάδα κι αν γράψεις ιστορία, σε παρακαλώ, ενημέρωσε με, για να το προτείνω κι εγώ στους φίλους.

      Διαγραφή
  8. Οταν σε έχουν μεγαλώσει να σκύβεις το κεφάλι και να μην φέρνεις αντιρρήσεις ποτέ, έτσι πορεύεσαι στην ζωή, δύσκολα πολύ να αλλάξεις εώς ακατόρθωτο!
    Η παιδεία που παίρνουμε από τα σχολεία και από τους γονείς έτσι είναι και δεν θα αλλάξει ποτέ στην Ελλάδα!
    Δυστυχώς!
    Πολλά φιλιά πετρούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αλλά με τη σειρά μας, γινόμαστε εμείς γονείς και κάτι πρέπει να κάνουμε για αυτά τα έρμα τα παιδάκια μας, έστω κι αν δεν είναι συλλογική η προσπάθεια, ας επικεντρωνόμαστε όσο μπορούμε στα παιδιά μας έκαστος, μπας και σώσουμε μερικά. Καλό απόγευμα.

      Διαγραφή
  9. Joan μου εξαιρετικό το άρθρο σου! Το μόνο κοινό με τη δική μου ανάρτηση ειναι τα παιδιά! Το συναίσθημα που εκπέμπεις εσύ δε συγκρίνεται! Δυστυχώς τα παιδιά είναι πηλός και είναι στα χέρια μας το μέλλον τους. Εμείς, είμαστε αποτέλεσμα της λανθασμένης αν θέλεις νοοτροπίας όσων μας έπλασαν... Αυτή είναι η καθημερινή μου αγωνία. Καλά κάνω στα όσα κάνω; Μήπως μια μου κίνηση αγνοίας επιρρεάσει αρνητικά το μέλλον των παιδιών μου; Και οι σκέψεις δεν έχουν τελειωμό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η Δέσποινα είμαι, γράφω από έξω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέσποινα, ναι, τα παιδιά εννοώ κι εγώ και είναι το πιο σημαντικό ως "σημείο αναφοράς", για αυτό στο ανέφερα. Πολύ καλά κάνεις σε όσα κάνεις, γιατί, και μόνο που αναρωτιέσαι αν είναι σωστά αυτά που πράττεις, σημαίνει πως είσαι ένας γονιός που ψάχνει τι είναι καλύτερο για το παιδί του. Καλό σου απόγευμα!

      Διαγραφή
  11. Καλησπέρα γλυκιά μου, Joan Petra...
    ΄Οταν έκανες την ανάρτηση με τα αφιερώματα για τα μαθητικά χρόνια και μας κάλεσες για συμμετοχή, σκέφτηκα να πάρω μέρος αλλά οι δεύτερες σκέψεις με κράτησαν...΄Ηταν που, ότι αναφορές, ότι μνήμες έχω από εκείνη την εποχή, δεν είναι ευχάριστες, ιδιαίτερα οι ιστορίες του Δημοτικού...Αυτό με κράτησε μακρυά. Δεν ήθελα να μοιραστώ, άλλη μια στενόχωρη ιστορία. Μεγαλώνοντας έφτιαξα τις δικές μου άμυνες κι έμαθα πως όσο σκαλίζουμε όλα αυτά που μας πλήγωσαν-πόνεσαν στο παρελθόν, τόσο αυτά γιγαντώνονται και μας στοιχειώνουν το παρόν...
    Κι επειδή μόνο το παρόν μου μπορώ να διαχειριστώ, κάνω χώρο μέσα μου να΄ρθει η χαρά...
    Θέλω να πω, πως αν στριμώχνουμε μέσα μας όλα τα δυσάρεστα ή αν τα εκβιάζουμε να βγουν στο φως...η χαρά θα τρομάξει, θα φύγει και δεν θα΄ρθει μουσαφίρισσα να πιει ένα καφεδάκι μαζί μας...
    Λοιπόν τι λες? Θα πιούμε καφεδάκι αύριο το πρωί, παρέα με τη χαρά?
    Φιλί γλυκό, σου στέλνω...
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννιώ μου, έχω αναρωτηθεί κι εγώ άπειρες φορές αν είναι καλύτερα να τα σκαλίζουμε τα παλιά ή όχι κι ακόμα δεν έχω καταλήξει...... Που πίνουμε καφέ αύριο δεν μου είπες μόνο και με βλέπω να πηγαίνω στο βρόντο! Αχαχα! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  12. Η γενιά στης κατοχής, η γενιά του ξύλου χωρίς καμιά διαμαρτυρία και η γενιά της "ελευθεριας" στην οποία κι εγώ ανήκω.
    Τώρα που δεν..τρώμε ξύλο, δε βλέπω να έχουν διαμορφωθεί και πολλοί υγιείς χαρακτήρες.. είναι τραγελαφική η όλη κατάσταση..
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω Γιώτα μου, πως ο νεοέλληνας δεν "έκοψε" το ξύλο στα παιδιά του συνειδητά, αλλά περισσότερο ως μια μέθοδο...."μοντέρνα", γιατί το έχουμε και αυτό το ψώνιο. Άρα, δεν έγινε καμία ουσιαστική διεργασία μέσα μας, απλά, να μωρέ....γιατί έτσι! Σάμπως κι αυτοί που δέρνανε το είχαν ψάξει;; Κι αυτοί ο,τι τους τη βάραγε κάνανε. Φιλάκια γλυκιά μου!

      Διαγραφή
    2. Και να σημειωθεί ότι ζούμε σε μία πολιτισμένη κοινωνία! Μην ξεχνιόμαστε..

      Διαγραφή
    3. Αδιαμφισβήτητα! Καλό βράδυ! :)

      Διαγραφή
  13. Από τη δεκαετία του '80 και μετά δεν είχε λόγο να παλέψει κανείς για τίποτα, παρά σε
    ελάχιστες περιπτώσεις. Είχαμε να λαμβάνουμε, οπότε γίναμε λαπάδες και όχι μόνο αυτό φτάσαμε
    στο σημείο να ακούγεται και το θεϊκό-αηδιαστικό:
    "Τι να βάλω καλέ στη διαδήλωση για να είμαι in;" (σε ελεύθερη απόδοση)
    Τα πάντα μια εικόνα και στο μυαλό κενό αέρος!!!
    Δεν έχουν καεί πολλοί πισινοί ακόμα!
    Επίσης πάντα υπήρχε στην ελληνική οικογένεια και η νοοτροπία του βολέματος, οπότε πώς θα μάθει κάποιος
    να διεκδικεί το μέλλον του;
    Έχω μια ελπίδα πως τα παιδιά μας, ειδικά τα πιο μικρά, θα μεγαλώσουν με άλλες αξίες και άλλες
    προτεραιότητες, πιο ουσιαστικές. Σκέψεις κάνω, επειδή βλέπω τα παιδιά να είναι πλέον λίγο
    διαφορετικά και βλέπω πολλά καθημερινά!
    Τον κίνδυνο της αλλοτρίωσης φοβάμαι στην περίπτωση που φτάσουμε να είμαστε δούλοι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει βρε Γλαύκη κι εσύ! Πας σε μιά διαδήλωση, να μην είσαι περιποιημένη;;; Να 'μαστε και λογικοί, μην είμαστε πλεονέκτες!! Αχαχα! Επειδή το έχουμε συζητήσει και κατ' ιδίαν το θέμα, κι εγώ....σε σένα ποντάρω, που μου λες πως βλέπεις κάποια παιδάκια τώρα και είσαι αισιόδοξη για το αύριο. Με την βοήθεια και των γονέων, αλλά και κάποιων εκπαιδευτικών που παίρνουν το έργο τους στα σοβαρά, ναι, ίσως και να υπάρχει ελπίδα... Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  14. Χαίρομαι που αγνόησες επιδεικτικά με παύλες το σχόλιό μου εδώ:

    http://tinyurl.com/otqy3gp

    Έτσι μπορούν όλες οι φίλες σου να δουν και να καταλάβουν τι μαργαριτάρι κρύβεται πίσω από το όμορφο περιτύλιγμα!

    ΟΥΣΤ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι πράγματα είναι αυτά;;;;;;;; Για ηρεμία....

      Διαγραφή
    2. στην τόση σου αγένεια απάντησε με τον πιο ευγενικό τρόπο που θα μπορούσε ν' απαντήσει μία κυρία.
      αυτό που πραγματικά είναι ευκρινέστατο είναι ο δικός σου χαρακτήρας. λυπάμαι πολύ, μα κύριο δεν θα μπορούσα ποτέ να σε αποκαλέσω....

      Διαγραφή
    3. Πέτρα μου χαίρομαι που άφησες το σχόλιο :)))
      Θα σου θυμίσω το υπέροχο ρήμα που μου άφησε κάποτε ο κοινός μας φίλος Άρης Άλμπης: αντιπαρέρχομαι! Κι από τότε έγινε αγαπημένο μου!
      Χαμογέλα!

      Μια από τις φίλες σου που σε λατρεύουν! ☺
      No matter what.....

      Διαγραφή
    4. Για να μιλήσουμε λίγο περί αγένειας..

      Για μένα αγένεια είναι το να τιμάς την ιδέα κάποιου με αυτό το κατεβατό:

      http://tinyurl.com/q85dmnr

      Να απαξειεί να το βάλει στις συμμετοχές, να γράφει το σχόλιο που έγραψε από κάτω, την ίδια στιγμή που τρεις φορές είχε αρνηθεί να πάρει δικές μου ιδέες-προσκλήσεις στο μπλογκ της, να αγνοεί τον ευγενικό τρόπο με τον οποίο απάντησα από κάτω και εκδήλωσα την ενόχλησή μου, να της στέλνω και μειλ λέγοντας της ότι ενοχλήθηκα και να το αγνοεί, ε κάπου εκεί οργίστηκα και έγραψα το σχόλιο που παρέθεσα πιο πάνω, το οποίο αγνόησε δημόσια και μου έστειλε ένα μέιλ που μου έλεγε να μην ξαναπεράσω από το μπλογκ της. Έκτοτε εξακολουθεί να με αγνοεί.

      Για μένα αυτά είναι αγένεια και δικαιολογημένα εξοργίστηκα. Αν εσάς σας αρέσουν αυτά, είναι αναφαίρετο δικαίωμά σας να θεωρείτε εμένα αγενή. Όποιος θέλει πάντως μπορώ να του τα στείλω όλα αναλυτικά σε μειλ.

      Α, και επίσης για μένα είναι αγένεια το να κρίνει κάποιος το χαρακτήρα κάποιου που δεν ξέρει!

      Καληνύχτα σας

      Διαγραφή
    5. δεν χρειάζεται και πολύ για να καταλάβεις το χαρακτήρα κάποιου... ούτε και τις εμμονές του....

      υ.γ. Πέτρουλίνι μου συγνώμη για την εις διπλούν παρέμβασή μου, μα basta αρκετά μέχρι εδώ!
      θα έπρεπε ο καθένας ν' αντιλαμβάνεται πως το blog μας δεν είναι κέντρο θεραπείας ή επιθετικής εκτόνωσης για μερικούς. θα έπρεπε, λοιπόν, όλοι να το ξέρουν αυτό και να το σέβονται. θα έπρεπε, λέω, μα δυστυχώς βλέπω πως ο κοινός νους και η λεπτότητα κατά το φέρεσθαι δεν είναι κοινός τόπος για όλους...

      Διαγραφή
    6. Γιωργο, πραγματικα απογοητευομαι παρα πολυ μ'αυτα που βλεπω..
      θυμαμαι ενα σωρο περιπτωσεις που παραπονιοσουν για πραγματα που δεν θα επρεπε. στην αρχη επειδη δεν ειχες σχολια στο μπλογκ σου και γι αυτο ελεγες οτι θα το κλεισεις, μετα γιατι ειχες λιγα σχολια ενω εσυ αφηνες πολυ περισσοτερα, λες κ εχει υποχρεωση ο καθενας που του γραφεις κατι να στο 'επιστρεψει'΄, δεν θυμαμαι καν ποσες φορες παραπονεθηκες κ στο δικο σου μπλογκ κ σε αλλα (......) επειδη οι συμμετοχες σου σε παιχνιδια ή διαγωνισμους επαιρναν πολυ λιγους βαθμους κ το αποκορυφωμα.. το θεμα με τη μπλογκοκρεμαλα σου κ τις πασες για τα παιχνιδια, που αλοιμονο σε οποιον τολμησε να τα απορριψει!
      για να μην αναφερθω στο απο καθε αποψη απαραδεκτο σχολιο σου στη Πετρα!
      δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να συνεχισει καποιος ενα παιχνιδι που ισως να μη του αρεσει, ή να θελει να το συνεχισει, αλλα αργοτερα να αλλαξει γνωμη. θα πρεπει να απολογηθει σε σενα γι αυτο? ή θα πρεπει να απολογηθει γιατι του αρεσαν αλλες συμμετοχες περισσοτερο απο τις δικες σου? ή γιατι δεν περναει να σου αφησει σχολια? ή..ή..ή..ή? ειναι δυνατον να λεμε τετοια πραγματα τωρα?
      εισαι μεγαλος ανθρωπος, γιατι ορισμενες φορες φερεσαι σαν παιδι που πρεπει να του κανουν ολα τα χατιρια για να μη γκρινιαζει? πραγματικα ειναι κριμα!
      εχεις ενα σωρο καλες ιδεες κ ενδιαφεροντα. αποτυπωσε τα στο μπλογκ σου χωρις να περιμενεις οτιδηποτε αλλο. αυτο κανουμε ολοι!

      Διαγραφή
  15. Πέτρα μου μακάρι να γίνουν τα πράγματα καλύτερα... Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν αντιδράμε, έχουμε χωριστεί σε γενιές και χάσματα λες και το κάνουν επίτηδες. Να μαστε χωρισμένοι και να κατηγορεί ο ένας τον άλλο.. Κι ανεχόμαστε όχι μόνο σωματική βία αλλά και λεκτική κι όχι μόνο... Αντε να ξυπνήσουμε βρε παιδιά.. Αντε να πάρουμε μπρος..
    Φιλάκια πολλά καλή βδομάδα και καλό μήνα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω τι να πω. Αν παρακολουθήσουμε την Ιστορία σε βάθος, αυτός ο λαός πάει από κατοχή σε εμφύλιο και τούμπαλιν κι αυτό δεν είναι καθόλου αισιόδοξο μήνυμα... Πάντως, δεν την ανεχόμαστε μόνο τη βία, την ασκούμε κιόλας, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, μην κοιτάς που πολλοί το κρύβουν επιμελώς ή άλλοι προστατεύουν εκείνους που είναι βίαοι... Καλή εβδομάδα μας λοιπόν και καλό μήνα, γλυκό συμπεθερόνι-στούκας! !! :))

      Διαγραφή
  16. Καλή εβδομάδα Πέτρα!
    Είμαστε η γενιά, όπου η λέξη "ελευθερία", αλλά και "δημοκρατία", με τις οποιαδήποτε έννοιες της κάθε μία απ' αυτές, τις αξιοποίησαν... οι περισσότεροι για οικονομικό όφελος!
    Ακόμη και σήμερα στις μέρες της οικονομικής δυσπραγίας, νομίζεις ότι κάποιοι δεν κερδίζουν;
    Άλλωστε όλη η αγορά ένα μεγάλο "black money" είναι...

    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, έτσι είναι. προφανώς οι στερήσεις που είχαν υποστεί οι προηγούμενες γενιές, κατέστησαν τις επόμενες γενιές κακομαθημένες. Καλή εβδομάδα και καλό βράδυ επίσης!

      Διαγραφή
  17. -Το κρέας δικό σου του ‘πε, τα κόκαλα δικά μου. μη τον λυπάσαι, δέρνε τον, κάμε τον άνθρωπο.
    -Έγνοια σου, καπετάν Μιχάλη. έχω εδώ το εργαλείο που κάνει τους ανθρώπους, είπε ο δάσκαλος κι έδειξε τη βίτσα.

    (Αυτοβιογραφία από το πεζογράφημα του Ν. Καζαντζάκη "Αναφορά στον Γκρέκο", 1961)

    Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα στο οποίο ο μεγάλος μας λογοτέχνης περιγράφει την πρώτη μέρα του στο Δημοτικό, κάπου στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι περισσότεροι σίγουρα το γνωρίζουν, για τη νέα γενιά που το διδάσκεται στα σχολεία ακούγεται όχι απλά απόμακρο αλλά και απίστευτο.

    Από τα ελάχιστα ίσως θετικά που αφήνει η δική μας γενιά στις επόμενες είναι το ότι οι "παιδαγωγικές" του ξυλοδαρμού σταμάτησαν. Παρόλο που η γενιά μας έφαγε πολύ ξύλο, τελικά προτίμησε να σταματήσει το κακό και να μη μεταφέρει παρακάτω τα δικά της απωθημένα.

    Και να ‘ταν μόνο οι εκπαιδευτικοί; Το κάθε ζαβό που κουβαλάει τα δικά του απωθημένα/σκουπίδια, νομίζει πως μπορεί να μας μετατρέπει σε χωματερή του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς που υπάρχει κι ένας τιτάνας Καζαντζάκης, να εξισορροπεί τα κακώς κείμενα.... Το κακό Πέτρο μου, είναι πως όλοι αυτοί οι τυχάρπαστοι (?#*&@%) ψηφίζουν κιόλας. ;) Φαντάσου τους, στις εκλογές (και) του Μαϊου, αυτοί θα ψηφίσουν για το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας...... Παναγία μου!

      Διαγραφή
  18. Τα είπες όλα τόσο σωστά και εμπεριστατωμένα, που πραγματικά δεν έχω τι παραπάνω να σου γράψω. Το μόνο που θα σου πω είναι πως συμφωνώ... και είμαι σύμφωνη και με όσα γράφεις στα σχόλιά σου: καλό θα είναι να μη βασιζόμαστε στα σχολεία (ιδιωτικά ή μη) να φτιάξουν ανθρώπους τα παιδιά μας, θα πρέπει να βάζουμε κι εμείς το λιθαράκι μας. Για να μην πω κοτρόνα! Το τι παρατηρώ καθημερινά από κακομαθημένα πιτσιρίκια, δεν περιγράφεται... Και φυσικά, δεν φταίνε αυτά.
    Φιλάκια και καλή εβδομάδα!

    Υ.Γ. Έλα να διαβάσεις σ΄εμένα περί "δασκάλων"... πέτυχα κάτι "λουλούδια"... Πάω να θέσω και επισήμως το link στη σωστή ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πίσω από τα κακομαθημένα πιτσιρίκια κρύβονται κακομαθημένοι και προβληματικοί γονείς. Άρα, η ελληνική κοινωνία νοσεί... Καλημέρα και καλό μήνα!

      Διαγραφή
  19. Είμαστε η γενιά με τα σπασμένα μούτρα θα έλεγα εγώ!
    Το θέμα της βέργας , της βίας και της αυταρχικότητας των (παλαιοτέρων δασκάλων) πονάει πολύ ( εμένα για πολλούς λόγους)!
    Παρ'όλα όμως που σταμάτησε το ξύλο ( και μπράβο δηλαδή) δεν νομίζω ότι άλλαξε προς το καλύτερο η εκπαίδευση!
    Πολλά τα θέματα που άγγιξες σήμερα !
    Καλησπέρα και καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν άλλαξε τίποτα προς το καλύτερο, γιατί ζούσαμε μέσα σε μια πλαστική/πλασματική πραγματικότητα. Και μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, γιατί η εκπαίδευση να αποτελούσε εξαίρεση;...

      Διαγραφή
  20. Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που λες... Όσο για τους δασκάλους, αρκετοί από αυτούς πήγαν στο Πανεπιστήμιο βέβαια, αλλά δεν έχουν παιδεία... Βέβαια υπάρχουν και καλοί δάσκαλοι, που έγιναν δάσκαλοι επειδή αγαπούν τα παιδιά, δυστυχώς όμως αυτοί είναι πολύ λίγοι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, γιατί η παιδεία δεν αποκτάται μέσω πτυχίων. Υπάρχουν άνθρωποι χωρίς πτυχία κι είναι πιο μορφωμένοι από πολλούς άλλους. Και ναι, συμφωνώ, πάντα υπάρχουν καλοί έως και άριστοι δάσκαλοι που κάνουν λειτούργημα, να τα λέμε κι αυτά! Καλημέρα Στέλλα και καλό μήνα!

      Διαγραφή
  21. Λες όλα αυτά τα ζαβά που μας κυβερνάνε από το ξύλο να έγιναν έτσι;
    Τα βάραγε μικρά ο δάσκαλος, τα βάραγε η μάνα τους, άντε μετά και κανένα φούσκο απ΄τον πατέρα, έριχνε και τσιμπιές η νταντά ... να μη σαλέψουν τα έρημα;

    Έχουμε πολλές φορές αναρωτηθεί μέσα στα blog αναμεταξύ μας όλα αυτά που γράφεις και είναι πολλές οι θεωρίες και οι απαντήσεις... αλλά κίνηση καμία δεν γίνεται. Όχι τουλάχιστον μια συλλογική κίνηση που θα έχει αντίκτυπο και θα κάνει τόσο πάταγο που κάποιοι θα την λάβουν υπ' όψιν.
    Ούτε ένα μποϋκοτάζ της προκοπής δεν είμαστε άξιοι να κάνουμε! Να σταματήσουμε για δυο μέρες τα ψώνια… να μην πατήσει άνθρωπος σε σούπερ μάρκετ, να μην πατήσει άνθρωπος για μια μέρα στις τράπεζες, να μην πατήσει άνθρωπος για μια μέρα σε δημόσια υπηρεσία…
    Οπότε ποιο το συμπέρασμα;
    Σκάσε και κολύμπα….

    Καλό βράδυ Πετράκι μου, καλή εβδομάδα σου εύχομαι :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λεβίνα, αν ήμασταν σοβαρός λαός θα το είχαμε κάνει κι ένα μποϋκοτάζ, αλλά, ένας λαός που -εν μέσω χρεοκοπίας- περιμένει να ανοίξουν τα καταστήματα -και- τις Κυριακές, για να πάει να ρημαδοψωνίσει-τρομάρα του, δεν έχει καμία σωτηρία! Καλημέρα και καλό μήνα.

      Διαγραφή
  22. Τουλάχιστον, είμαστε από καλή γενιά.
    Η ρίζα μας έχει δεινοπαθήσει, αλλά έχει μεγαλουργήσει κιόλας. Πορεύεται μες στις αντιξοότητες και στην αντιφατικότητα, πεθαίνει κι ανασταίνεται. Κι αν υπήρξαμε η γενιά των νεόπλουτων (για όσους ισχύει αυτό, γιατί δεν μ' αρέσουν οι γενικεύσεις), είμαι αισιόδοξη για την επόμενη γενιά. Μπορεί να τους λέμε με ευκολία "η γενιά του face book", αλλά κάτι αντίστοιχο λέγανε για μας οι προηγούμενοι. Η γενιά των χίπυς, τα "παλιοκομμούνια" για τους φοιτητές του Πολυτεχνείου, οι "αναρχικοί που αναστάτωσαν το κέντρο της Αθήνας" (για τις διαδηλώσεις με νεκρούς σε μετέπειτα επετείους του Πολυτεχνείου, όπως η Κανελλοπούλου, ο Κουμής και ο Καλτεζάς) και πολλά άλλα...
    Κι επειδή τις ετικέτες αυτές τις κολλάνε οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης (οι Μουμουέδες), κρατάω αρκετές επιφυλάξεις για το αν πράγματι είμαστε έτσι όπως μας έχουν προσδιορίσει. Υπάρχουν ανάμεσά μας αγωνιστές της ζωής, έντιμοι πολίτες, παιδιά που ματώνουν για να βγάλουν μια σχολή, οικογένειες που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης αλλά δεν τα παρατάνε. Ίσως μετά από χρόνια, να αντιληφθούμε τι πραγματικά περάσαμε...

    Φιλιά πολλά Πέτρα μου και συγνώμη για το μακρυνάρι (με την καλή έννοια)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία, σε όλες τις γενιές, σε κάθε ιστορική περίοδο, υπάρχουν αγωνιστές της ζωής. Κάθε γενιά όμως την χαρακτηρίζει ως στίγμα, ένα γνώρισμα (τύπου: η γενιά του Πολυτεχνείου) αυτό δεν σημαίνει πως τα ισοπεδώνουμε όλα. Καλημέρα και καλό μήνα!

      Διαγραφή
    2. Η Μαρία τα είπε όλα...κάτι τέτοιο θα έγραφα κι εγώ, αλλά όχι τόσο καλά και σίγουρα όχι τόσο αναλυτικά!...
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
    3. Καλημέρα Μαρία μου και να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  23. έχεις δίκιο Πετρούλα.. και πραγματικά δεν ξέρεις από που να το πρωτοπιάσεις.. σίγουρα κάθε εποχή έχει τα δικά της.. και ίσως καλό θα ήταν να μην κοιτάμε τι έκαναν τότε οι προηγούμενοι (να μη συγκρίνουμε), αλλά να κοιτάμε τι μπορούμε εμείς να κάνουμε, τι μπορούμε εμείς να αλλάξουμε και να τολμήσουμε! φιλάκια πολλά, καλό μήνα και καλή εβδομάδα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου evonitsa, όταν "οι προηγούμενοι" ήταν οι γονείς και οι παππούδες μας, δε νομίζω πως είναι κακό να βλέπουμε τι κάνανε και κυρίως, πως το κάνανε. Πως κατάφεραν να επιζήσουν ή με ποια κατάλοιπα μας γαλούχησαν.. Όλα παίζουν το ρόλο τους νομίζω, κι όπως είπα και πιο πάνω, όλα είναι αλυσίδα. Αν η γενιά μας -με την ευρύτερη έννοια- είχε υποστεί βάναυση συμπεριφορά από σπίτι και σχολείο, πως θα μείνει ανέπαφη (η γενιά μας) από αυτό το κατάλοιπο; Άσε, είναι μέγα θέμα κι αν δεν το πάρει στα σοβαρά η πλειοψηφία του τόπου, δε σωνόμαστε με τίποτα... Καλό μήνα και πολλά φιλιά και το ξαναπιάνουμε καμιά άλλη μέρα και πάλι το θέμα! :))

      Διαγραφή
  24. Γεια σου Πέτρα! Με παρέσυρε το κείμενό σου, με ταξίδεψε στα παιδικά μου χρόνια και στους γονείς μου που είναι της γενιάς αυτής που περιγράφεις. Κάθε γενιά, έχει τα δικά της... Καλή εβδομάδα να έχεις και καλό μήνα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα γλυκιά μου και σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη! Πολλά φιλιά και καλό σου μήνα! :))

      Διαγραφή
  25. Όλες οι γενιές έχουν τα μείον και τα συν τους............Ο άνθρωπος είναι η οντότητα εκείνη που μπορεί να αλλάξει πολλά κακώς κείμενα. Δεν μπορώ να γενικεύσω.........γιατί δεν συμπεριφέρονται οι άνθρωποι το ίδιο και ας ανήκουν στην ίδια γενιά. Αλλά το σίγουρο είναι ότι η κάθε γενιά κατηγορεί τη νεότερη που με τη σειρά της ενοχοποιεί την παλαιότερη.
    Το ξύλο ήταν κάποτε μέσο διαπαιδαγώγησης............αλλά ειδικά στην εκπαίδευση αυτό που κυριαρχεί σήμερα, ο ρατσισμός πχ του καλού μαθητή άρα και του αθώου, η ενοχοποίηση του κακού μαθητή, η περιφρόνηση και η βία μεταξύ των παιδιών νομίζω ότι είναι ό,τι χειρότερο. Και κάθε κοινωνία φτιάχνεται από προσωπικότητες που κουβαλούν πολλά από τις παλιότερες γενιές. Απλά μας λείπει η παιδεία......όχι όχι τα πτυχία. Αυτά είναι εξειδίκευση. Η παιδεία που αναβαθμίζει τον άνθρωπο. Το σωστό για μένα είναι να δει ο καθένας ό,τι άσχημο κουβαλάει μέσα του και να το ξεπεράσει κοιτώντας το κατάματα. Αλλιώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βγαίνει στην επιφάνεια και επηρεάζει τη συμπεριφορά μας προς τις νεότερες γενιές. Μεγάλο το θέμα σου και ήθελα και εγώ να κάνω ανάρτηση κάτι παρόμοιο.χαχαχα
    Καλή σου μέρα και καλό μήνα, γλυκό, ανοιξιάτικο, αισιόδοξο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα γι' αυτό θα ξαναπώ: καμία γενιά δεν είναι αποκομμένη από την προηγούμενη και την επόμενη, αφού τα συν και τα πλην μεταφέρονται -τουλάχιστον κάποιο ποσοστό- πάντα στην επόμενη γενιά. Η εποχή μας λοιπόν, πορεύεται με το "στίγμα" της χρεοκοπίας κι όσο κι αν ακούγεται μπανάλ, η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά κυρίως αξιών... Καλημέρα και καλό σου μήνα Άννα μου! :))

      Διαγραφή
  26. Καλησπερα σας!!Ευαισθητο κ βαθυ το θεμα που αγγιξατε.Τα παντα σε εναν λαο ξεκινουν απο την υγεια και την παιδεια του.Οταν δεν υπαρχουν αυτα τα δυο δεν υπαρχει και τιποτα αλλο κατα σειρα.Αυτα ειναι η βασεις.Αν εκανε ο καθενας μας την δουλεια του σωστα και την σεβοτανε οποια και να 'ταν αυτη,ολοι και ολα θα ημασταν/ηταν καλυτερα.Ολα τα παιδια που εχουν σπουδασει με χιλιες δυο στερισεις και να δουλευουν κιολας [εκτος απο λιγες περιπτωσεις] κανενα σχεδον δεν βρισκει δουλεια στον τομεα του,γιατι υπαρχουν κλικες και επικρατει ακομα και σημερα ο γνωστος του γνωστου και δεν υπηρχε και ουτε υπαρχει αξιοκρατεια πουθενα ειναι και η νοοτροπια μας αυτη.Και βλεπεις τα παιδια να δουλευουν σε ασχετες δουλειες απο αυτες που εχουν σπουδασει.και σημερα δεν υπαρχουν και αυτες λογο κρισης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Συμφωνώ κι εγώ: η Υγεία και η Παιδεία κρατούν μια χώρα όρθια, η απουσία τους αποδεικνύει πως η χώρα έχει πια πεθάνει, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν κάποιοι για το αντίθετο...

      Διαγραφή
  27. Έτυχε και προσγειώθηκα σε αυτή την ανάρτησή σου την οποία βρίσκω εξαιρετική, οπότε καλώς βρεθήκαμε!
    Η ενηλικίωση με τα σπασμένα φτερά και η αποζημίωση για το ξύλο είναι δυο αναφορές σου που θίγουν την καρδιά του ζητήματος (με τρόπο που τυχαίνει να μου ταιριάζει και ως στυλ). Εννοείται πως συμφωνώ απόλυτα για την ευθύνη των δασκάλων.
    Καλό μήνα να έχουμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Woman, καλωσόρισες κι από δω. Γονείς και δάσκαλοι είναι τα θεμέλια στη ζωή των παιδιών, αλίμονο κι αν είναι σαθρά και σάπια... Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  28. Αν κατι κακο που βλεπεις και γινεται δεν το σταματισεις στην αρχη του και το αφισης να διογκωνεται ειτε ειναι μια κακη νοτροπια ειτε μια ασχημη συμπεριφορα ειτε κατι αλλο,τοτε θα ζεις με αυτο αφου δεν αντιδρας.Οσον αφορα την εκπεδευση αυτη ηταν και ειναι προβλιματικη ο καθε υπουργος παιδειας που εβγαινε πανω εκανε οτι του κατεβαινε στο κεφαλι, οχι να κρατιση κατι που ειναι σωστο και να αλλαξει κατι που ειναι λαθος.Αρες μαρες κουκουμαρες κανανε.Λιγοι δασκαλοι,καθηγητες κανουν σωστα την δουλειας τους και ειναι αξιεπαινοι.ΟΙ περισσοτεροι κανουν δουλεια αγγαρια.Ας διορθοθουμε ο καθενας ατομικα να διορθοθει και το συνολο.Καποτε ελεγε ενας αγιοριτης μοναχος οι Ελληνες σαν λαος εχουν δυο κακα το 1ο ειναι οτι ειναι ασεβεις δεν εχουν σεβασμο μεταξυ τουςαλλα ουτε και στον εαυτο τους και γενικα και το 2ο ειναι διαιριμενοι δηλαδη διχασμενοι ποτε δεν ειναι ενωμενοι και σισομοι για τιποτα.και ειχε μεγαλο δικιο σε αυτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απόλυτα συμφωνώ και για τους υπουργούς Παιδείας. Υπήρξαν γενιές, που έζησαν ακόμα και κάθε χρόνο μεγάλες αλλαγές στην παιδεία, επειδή άλλαζαν οι υπουργοί και δεν σεβόταν κανένας το έργο του άλλου, πόσο μάλλον την ψυχοσύνθεση των παιδιών. Αυτά που έλεγε ο μοναχός ισχύουν και φοβάμαι πως δεν θα πάψουν να ισχύουν ποτέ... Εκτός κι αν αλλάξει θεαματικά η νοοτροπία των επόμενων γενιών.

      Διαγραφή
  29. Οι δύο ακρογωνιαίοι λίθοι στην ζωή κάποιου είναι: οι γονείς και το εκπαιδευτικό σύστημα. Κι όταν η βάση είναι σαθρή, τότε η επίδραση είναι εφάμιλλη αυτής του τυφώνα > τίποτε καλό δεν μένει όρθιο (χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι κι ο κανόνας, καθότι απ' τ' αγκάθι βγαίνει ρόδο, και τούμπαλιν!!). Δυστυχώς, τα σημάδια των παλαιότερων, δεν μένουν σ' αυτούς, αλλά περνάνε και στους επόμενους. Κι είναι και λογικό, μέχρι ενός σημείου. Αδικαιολόγητο, όμως, όταν δεν γίνεται καμιά προσπάθεια βελτίωσης και χαλιναγώγησης, ώστε να βγάλεις κάτι καλύτερο στην κοινωνία (σε όλα τα επίπεδα, και κυρίως στα θέματα της ηθικής και των αξιών), και κατακριτέο όταν βγάζεις τ' απωθημένα και τα σπασμένα σου ελαφριά την καρδία, αντί να παραδειγματιστείς και να βγάλεις ό,τι πιο όμορφο. Κι αυτό ισχύει και για τους εκπαιδευτικούς, που δεν νοούν να καταλάβουν πόσο δύναμη έχει η θέση τους. Ο κοινός παρονομαστής; Μόρφωση και παιδεία δεν είναι το ίδιο. Η παιδεία αποτελεί πολιτισμό, η μόρφωση μόνο διάβασμα. Πάσχουμε, πάσχουμε! Και τ' αποτελέσματα στο σανίδι τής καθημερινότητάς μας. Στο ίδιο έργο θεατές, που λέει και το άσμα.

    Θεματάρα έθιξες!!!
    Καλό και πάνγλυκο μήνα, κουμπαρόνι μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μου πλάσμα, όταν εσύ κάνεις μια τέτοια προσέγγιση στο θέμα, όχι μόνο δεν έχω κάτι άλλο να συμπληρώσω, όχι μόνο είμαι περήφανη για σένα, αλλά έχω και ελπίδες για αλλαγές προς το καλύτερο στα επόμενα χρόνια, μέσα από τη νέα γενιά! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  30. Κάποτε ένας φίλος των γονιών μου, παραδέχτηκε πως για όσα τραβάει η δικιά μας γενιά, τώρα, φταίνε εκείνοι (ηλικίας 70 και κάτι τώρα). Παιρνώντας τα χρόνια κατάλαβα ότι το πράγμα άρχισε να χαλάει τέλος της δεκαετίας του 70 και αυτή ήταν η γενιά των γονιών μου. Η τότε γενιά λοιπόν εξαργύρωσε τους αγώνες της με χρήμα, γιατί ο παππούς μου που πέρασε κατοχή δεν απέκτησε ποτέ του λεφτά,οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου πήραν θέσεις καρέκλες και χρήμα. Ηταν η εποχή που άνοιξε σιγά σιγά η τηλεόραση, αρχίσανε τα ρουσφέτια, οι διορισμοί, τα σκάνδαλα, ο καημός ήτανε η διασκέδαση στα νυχτερινά κέντρα και από δουλειά... 1 το μεσημέρι ήταν όλοι σπίτια τους. Κάπου εκεί μεγάλωσα και εγώ.. Εκεί που φορέσαμε ποδιά αλλά τη βγάλαμε. Εκεί που υπήρχε η απειλή της βέργας και απαγορεύτηκε. Εκεί που άλλαξε το σύστημα εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο και άααλααα πολλά. Και όλα αυτά μας έφεραν στο σημείο να φύγουμε από την Ελλάδα προκείμενου να ζήσουμε με αξιοπρέπεια γιατί μάθαμε να μη παλεύουμε. Μάθαμε η μας έμαθαν? Γιατί αυτοί που τότε πάλευαν τώρα πια ήταν μέσα στα κόμματα και λύνανε και δένανε.. Αυτοί κάνανε παιχνίδι τώρα!
    Δε μπορώ να πώ ότι έχω παράπονο από πιεστική συμπεριφορά δασκάλων, ίσως όμως και να ήταν καλύτερα από αυτή την ασυδοσία που υπάρχει σήμερα στα σχολεία, τσιγάρα, βαμμένα μαλλιά, νύχια, μάτια, μίνι, ουσίες κ.τ.λ καθόλου σεβασμός σε τίποτα και σε κανέναν! Τι άλλο να κάνουν οι καθηγητές που έφτασαν να τρώνε ξύλο από μαθητές ή να τους καταστρέφουν περουσιακά στοιχεία -για 680 ευρώ μισθό σε πρωτοδιοριζόμενο.
    Δεν βγάζω τον εαυτό μου απ' έξω γιατι και εγώ δε πάλεψα, ούτε λέω ότι είναι όλοι έτσι, είναι όμως μια μεγάλη μερίδα. Καλό μήνα και συγγνώμη για τα πολλά λόγια πήρα φόρα :)) Ελεάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελεάνα, καλημέρα! Όλα αυτά που περιγράφεις, είναι όντως η εικόνα της κοινωνίας. Με αποκορύφωμα στις μέρες μας, που έχει χαθεί πια κάθε μέτρο. Βλέπεις, ο λαός είχε μάθει στα εύκολα και τώρα δεν ξέρει τι του γίνεται. Και κανείς δεν (πρέπει να) βγάζει τον εαυτό του απέξω, αν θέλουμε (που αμφιβάλλω) να αλλάξει κάτι κάποια μέρα... Τα πολλά λόγια στα blog επιβάλλονται! Αυτός άλλωστε είναι ο προορισμός τους. Γράψε κι άλλα άμα θες! Εγώ σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη. Καλημέρα και καλό σου μήνα!

      Διαγραφή
  31. ΚAΛΗΜΕΡΑ!Απο την ακμη περασαμε στην παρακμη, καμια ισσοροπια ποτε σε τιποτα σε αυτην την χωρα.Και η ιστορια επαναλαμβανεται απο γενια σε γενια δυστυχως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αποδείχτηκε όμως πλαστική η ακμή μας, οπότε εκ των πραγμάτων, η παρακμή ήταν δεδομένη..

      Διαγραφή
  32. ΤΙ ΕΝΝΩΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΗ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. EΤΣΙ ΕΙΝΑΙ.ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΗΜΙΑ ΜΗΝ ΠΩ ΚΑΤΑΣΤΡΩΦΗ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΒΑΣΕΙΣ ΝΑ ΣΤΗΡΥΧΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΜΟΡΦΟΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.ΣΤΑ ΠΙΟ ΝΕΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΚΑΘΩΜΑΣΤΕ ΑΝΕΡΓΟΙ, ΑΜΑ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΩΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ ΣΤΑ 50 ΜΑΣ Η ΣΤΑ 60 ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΝ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΩΣ ΕΚΕΙ.ΑΣΕ ΜΠΛΕΞΑΜΕ ΑΣΧΗΜΑ.Η ΑΓΡΟΤΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ Η ΚΤΙΝΟΤΡΟΦΟΙ Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.Η ΠΟΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ Η ΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΝ.ΣΚΕΤΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ.ΚΑΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΣΤΟ ΕΠΑΚΡΟ ΜΕ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ 3,60 ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΛΑ ΣΟΥ ΛΕΝΕ.ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΤΑ ΡΗΜΑΔΙΑ ΕΙΝΑΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα, ζητώ συγνώμη αλλά μόλις σήμερα είδα αυτό το σχόλιο, με το οποίο συμφωνώ σε γενικές γραμμές, στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει πολύ εκμετάλλευση και θα το θίξω κάποια μέρα αυτό το θέμα με σχετική ανάρτηση.

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.