Met stip op 1: zelfgemaakte sweaters. Ik stak al vaker de loftrompet over het Roccopatroon van Zonen09, maar ook deze Dinosaur Sweater uit Ottobre zomer 2014 passeerde hier al heel vaak. Dit is, als ik het goed heb, zijn vijfde exemplaar en het eerste in een nieuwe maat: 110 voor onze zevenjarige.
Nog een constante in zijn kleerkast: de stoffen van See You at Six, iets wat verder maar weinig uitleg behoeft, vermoed ik :-)
En dan misschien een constante op mijn blog: foto's met Ernest die nét niet uitdraaien zoals gewenst #ahum. In dit geval is de match broek-trui niet echt wat ik in gedachten had, en ook zijn pantoffeltjes zijn, hoe zal ik het zeggen, niet echt ideaal. Maar kijk, als hij dan heel even in the right mood is om foto's te maken, wie zij wij dan om daar opmerkingen op te willen maken?
Allé kijk, je zou toch denken dat dat het braafste kind ter wereld is hé?? Wahaha, laat je vooral niet misleiden!
Posts tonen met het label Ottobre. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Ottobre. Alle posts tonen
dinsdag 21 april 2020
zaterdag 21 maart 2020
Comfy clothes voor Ernest
Het zijn vreemde tijden voor ons allen, dat moet ik jullie niet vertellen. Om wat tegengewicht te bieden voor de steeds zwaardere berichten uit binnen- en buitenland, graag nog wat nieuws van mijn eigen kleine naaifront.
Ik begin met iets uit de oude doos, 't is te zeggen, van vorig jaar deze tijd. De foto's maakten we vorig jaar april, toen we op bezoek waren bij mijn schoonmama in Limburg. Betere tijden, dus.
Ik gebruikte, zoals zo vaak, stoffen van See You at Six, en maakte er deze keer een volledige outfit van. De bedrukte stof voor de dex pants van missessippie, de effen stof voor de dinosaur sweater uit Ottobre.
Ik wilde de sweater graag bedrukken met dezelfde bergen als op de broek, en Naomi van SYAS was zo lief me de afbeelding te bezorgen, zodat ik ze kon uitsnijden. Zalig, als je dat soort service kan krijgen.
Hoewel ik het in mijn hoofd had dat hij de broek en trui veel samen zou dragen, is dat eigenlijk bijna nooit gebeurd. Ondertussen is de broek te klein, gelukkig past de trui wel nog!
Hou jullie goed, allemaal! We kunnen maar hopen dat we er ongeschonden door raken, door heel deze surreële periode, en er niemand aan moeten verliezen die ons dierbaar is.
Ik begin met iets uit de oude doos, 't is te zeggen, van vorig jaar deze tijd. De foto's maakten we vorig jaar april, toen we op bezoek waren bij mijn schoonmama in Limburg. Betere tijden, dus.
Ik gebruikte, zoals zo vaak, stoffen van See You at Six, en maakte er deze keer een volledige outfit van. De bedrukte stof voor de dex pants van missessippie, de effen stof voor de dinosaur sweater uit Ottobre.
Ik wilde de sweater graag bedrukken met dezelfde bergen als op de broek, en Naomi van SYAS was zo lief me de afbeelding te bezorgen, zodat ik ze kon uitsnijden. Zalig, als je dat soort service kan krijgen.
Hoewel ik het in mijn hoofd had dat hij de broek en trui veel samen zou dragen, is dat eigenlijk bijna nooit gebeurd. Ondertussen is de broek te klein, gelukkig past de trui wel nog!
Hou jullie goed, allemaal! We kunnen maar hopen dat we er ongeschonden door raken, door heel deze surreële periode, en er niemand aan moeten verliezen die ons dierbaar is.
donderdag 7 januari 2016
Girly stoer
Dat Ernest niet de enige zou zijn die hier in nieuwe pyama's zou mogen slapen, dat had ik vooraf al wel bedacht. Ze had het wel gezien, en leek zich een beetje zorgen te beginnen maken omdat er voor haar nog geen pyama verscheen. Het is dan ook een jaarlijkse traditie geworden, nieuwe pyama's naaien in het najaar. En natuurlijk was ik ook haar niet vergeten!
Ongeveer op hetzelfde moment als ik deze blogpost las, liet Stof op Zolder via FB weten dat net dezelfde, heerlijke ruimtetricot verkrijgbaar was. En alhoewel dit duidelijk geen meisjestricot is, kon ik niet snel genoeg bestellen om ook voor Lilith een pyama te maken.
Liliths smaak begint duidelijk te veranderen, en het moet niet absoluut roze of echt meisje-meisje meer zijn. De ruimtetricot kreeg meteen haar goedkeuring - oef - en dus kon ik aan de slag.
Ik wilde eigenlijk ook voor haar een versie van Wolf maken, maar aangezien het stofje al niet echt meisjesachtig is, wilde ik toch een eerder getailleerd model. Ik nam mijn toevlucht tot 2 Ottobre-patroontjes die ik al vaker gebruikte, en ben net als de vorige keren heel blij met het resultaat.
De geschikte boordstof vinden was misschien nog het moeilijkst van al. Er was een rondvraag nodig bij Lilith zelf (ze koos geen roze - écht) en oma en opa Piepow, en uiteindelijk won oranje. Ik bleef eraan twijfelen tot de boordstof eraan hing, maar soms moet een mens blijkbaar gewoon de stem van de meerderheid volgen, want het is echt een goeie combinatie.
En bij de vraag of ik ook even haar achterkant mocht fotograferen, om te laten zien dat er op haar rechterachterbeen ook nog twee grote manen staan, hing ze meteen spontaan als een lappenpop over de achterkant van de zetel... tja...
Allé, Lilith ook weer gerustgesteld dat ze ook dit seizoen in een zelfgemaakte pyama kan dromen.
Patroon t-shirt: Ottobre 1/2006 (maat 116)
Patroon broek: Jump broekje, Ottobre 1/2008 (maat 116)
dinsdag 20 januari 2015
Jastrui
... of moet het truijas zijn?
Voor Ernestje kocht ik deze winter geen echte jas. Dat manneke loopt nog niet en zit nog in zijn maxicosi (jaja, op zijn bijna 20 maand), dus zo'n dikke winterjas zou voor hem alleen maar lastig zijn. Ik ging dus op zoek naar van die heerlijk zachte en warme kaptruien, die voor hem als jas zouden dienen. En aangezien het toch ook wel dringend tijd werd dat ik een deelbare rits leerde inzetten, besloot ik er maar meteen ook zelf een te maken.
Het ding moest aan een paar eisen voldoen. Ik wilde het volledig gevoerd met de meest zachte stof die ik zou vinden. Ik wilde een toffe sweaterstof aan de buitenkant, jongensachtig maar toch lief genoeg voor mijn kleine vent. En in de kap moesten touwtjes zitten, die ik lekker lang zou laten hangen want laat op zo'n touwtjes sabbelen nu een van Ernestjes grote hobby's zijn.
De sterren-sweaterstof vond ik bij de Soldeur in Kortrijk. Ik ging er tot voor kort niet vaak naartoe, maar aangezien ik nu les geef in een school op slechts een kleine kilometer bij de winkel vandaan, passeer ik er al wel eens vaker als ik iets nodig heb.
De binnenstof wilde ik meteen oranje. Om de een of andere reden was de combi grijs-oranje iets wat ik perfect zag zitten. Ik zocht naar oranje borg, vond die niet, maar kwam wel terecht bij deze oranje microfur (bij Stoffenkraam.nl). En echt, dat is de zachtste stof ooit. In de naailes kwam iedereen altijd maar voelen aan dat stofje omdat het zo heerlijk zacht is. Ik overweeg serieus om voor mezelf ook een lap aan te kopen en er iets heerlijks van te maken tegen komend najaar.
Nog oranje touw door een tunneltje aan de kap, waarvoor ik voor het eerst van die ogen in moest slaan, en ik had alles wat ik wilde.
Ik vergat eraan te denken dat Ernestje korte armen heeft en ik het patroon dus had moeten aanpassen, en dus zijn de mouwen veel te lang. Als ik de courage nog vind, pas ik dat misschien nog aan.
Ik ben redelijk content, al mocht de afwerking wel beter. Gelukkig dat Ernest zelf dat allemaal niet aan zijn hart laat komen, en wel gelukkig lijkt met zijn trui - Ernest is ons eeuwige zonnetje in huis, zoals jullie ook weer op onderstaande foto's kunnen zien...
Voor Ernestje kocht ik deze winter geen echte jas. Dat manneke loopt nog niet en zit nog in zijn maxicosi (jaja, op zijn bijna 20 maand), dus zo'n dikke winterjas zou voor hem alleen maar lastig zijn. Ik ging dus op zoek naar van die heerlijk zachte en warme kaptruien, die voor hem als jas zouden dienen. En aangezien het toch ook wel dringend tijd werd dat ik een deelbare rits leerde inzetten, besloot ik er maar meteen ook zelf een te maken.
Het ding moest aan een paar eisen voldoen. Ik wilde het volledig gevoerd met de meest zachte stof die ik zou vinden. Ik wilde een toffe sweaterstof aan de buitenkant, jongensachtig maar toch lief genoeg voor mijn kleine vent. En in de kap moesten touwtjes zitten, die ik lekker lang zou laten hangen want laat op zo'n touwtjes sabbelen nu een van Ernestjes grote hobby's zijn.
De sterren-sweaterstof vond ik bij de Soldeur in Kortrijk. Ik ging er tot voor kort niet vaak naartoe, maar aangezien ik nu les geef in een school op slechts een kleine kilometer bij de winkel vandaan, passeer ik er al wel eens vaker als ik iets nodig heb.
De binnenstof wilde ik meteen oranje. Om de een of andere reden was de combi grijs-oranje iets wat ik perfect zag zitten. Ik zocht naar oranje borg, vond die niet, maar kwam wel terecht bij deze oranje microfur (bij Stoffenkraam.nl). En echt, dat is de zachtste stof ooit. In de naailes kwam iedereen altijd maar voelen aan dat stofje omdat het zo heerlijk zacht is. Ik overweeg serieus om voor mezelf ook een lap aan te kopen en er iets heerlijks van te maken tegen komend najaar.
Nog oranje touw door een tunneltje aan de kap, waarvoor ik voor het eerst van die ogen in moest slaan, en ik had alles wat ik wilde.
Ik vergat eraan te denken dat Ernestje korte armen heeft en ik het patroon dus had moeten aanpassen, en dus zijn de mouwen veel te lang. Als ik de courage nog vind, pas ik dat misschien nog aan.
Ik ben redelijk content, al mocht de afwerking wel beter. Gelukkig dat Ernest zelf dat allemaal niet aan zijn hart laat komen, en wel gelukkig lijkt met zijn trui - Ernest is ons eeuwige zonnetje in huis, zoals jullie ook weer op onderstaande foto's kunnen zien...
zondag 13 april 2014
Gelukkige giraf
Oftewel Iloinen Kirahvi, de naam van het tricot hemdje uit Ottobre 6/2012 dat ik voor Ernestje maakte en volgens google translate Fins voor gelukkige giraf.
Hemdjes staan Ernestje goed. Ik kocht er al verschillende in katoen, maar voor zo'n klein manneke dat moet kunnen rollen en spelen vind ik dat toch niet ideaal. Veel beter in tricot! Een tricot hemdje voor ons manneke moest het dus worden.
Het werd een werk van heel lange adem, maar uiteindelijk is het af én hij is er ondertussen niet uitgegroeid, oef.
En het horrorproject van het jaar heb ik meteen ook achter de rug. Het zat bijna volledig in elkaar, toen mijn lerares merkte dat de verhoudingen niet meer klopten. Op de een of andere manier was ik er blijkbaar in geslaagd het rugpand tijdens het aannaaien van de kraag uit te rekken, en het was dus veel te breed. Het hele ding moest dus weer losgetornd - tricot tornen, brrrrrr - en met veel gepruts en foefelare stak het ding uiteindelijk toch weer juist in elkaar. Dat ik daarna de moed niet meer vond om te zomen en kamsnaps in te slaan, droeg ook niet meteen bij tot een snelle afwerking.
Maar soit, het is af, en het past.
Zo, en als u me nu wilt excuseren, er moet dringend een prinsessenrok afgewerkt.
Hemdjes staan Ernestje goed. Ik kocht er al verschillende in katoen, maar voor zo'n klein manneke dat moet kunnen rollen en spelen vind ik dat toch niet ideaal. Veel beter in tricot! Een tricot hemdje voor ons manneke moest het dus worden.
Het werd een werk van heel lange adem, maar uiteindelijk is het af én hij is er ondertussen niet uitgegroeid, oef.
En het horrorproject van het jaar heb ik meteen ook achter de rug. Het zat bijna volledig in elkaar, toen mijn lerares merkte dat de verhoudingen niet meer klopten. Op de een of andere manier was ik er blijkbaar in geslaagd het rugpand tijdens het aannaaien van de kraag uit te rekken, en het was dus veel te breed. Het hele ding moest dus weer losgetornd - tricot tornen, brrrrrr - en met veel gepruts en foefelare stak het ding uiteindelijk toch weer juist in elkaar. Dat ik daarna de moed niet meer vond om te zomen en kamsnaps in te slaan, droeg ook niet meteen bij tot een snelle afwerking.
Maar soit, het is af, en het past.
De rolbestendigheid van zijn hemdje werd ondertussen uitvoerig getest en goedgekeurd. En de kamsnaps dreigen niet uit te scheuren elke keer dat ik ze opendoe, wat ook een hele vooruitgang is!
Het horrorproject van 2014 is uiteindelijk dus toch goedgekomen, het kan vanaf nu alleen maar beter gaan. Fingers crossed!
Grote zus wilde er natuurlijk ook bijzijn tijdens de fotosessie, en stond al vol ongeduld buiten beeld te huppelen om samen met haar broerie op de foto te mogen. Ze zien mekaar graag, die twee, dat is bijna niet te beschrijven.
"En mama, ga je ook nog eens foto's maken om te tonen dat mijn rokje kan zwieren?" Het rokje dat ik vorig jaar voor haar maakte, past haar nu echt perfect en is meteen gebombardeerd tot haar lievelingsrokje. Of hoe een op het eerste gezicht niet-zo-geslaagd project uiteindelijk toch succesvol kan worden!
dinsdag 21 januari 2014
Glendora
In het geheugensteuntje dat ik al op 3 oktober (ahum) publiceerde, figureerde ook een herfstkleedje voor mezelf. Het plan was simpel: ik zou een simpel patroontje zoeken in de naailes, en daar een simpel-en-dus-snel-klaar kleedje produceren. Tot daar het plan.
Mijn oog viel op de glendora-jurk in Ottobre 5/2011. Dat het "iets" minder simpel was dan gepland, had ik al snel door, maar het idee liet me niet meer los en een glendora zou het dus worden.
Het was nog even spannend of ik alle patroondelen uit de 2 yard stof zou krijgen - alweer een stofje door Meneer Piepow meegebracht uit NY, maar chance! Na wat puzzelwerk lukte dat net. Oef. Eerste horde genomen.
En daarna volgden weken van geduldig stikken, (iets minder geduldig) tornen en opnieuw stikken. Ik voerde het volledige kleed, om het ook in wat koudere tijden te kunnen dragen.
Alhoewel ik tijdens het naaien vaak getwijfeld heb aan mijn kleedje, en al zeker aan m'n stoffenkeuze, ben ik nu heel blij! Ik hou van de lengte van de mouwtjes (én van het mouwbiesje met knoopje), van het fake knopenpat vooraan, van het kraagje en van de vele figuurnaden die de rok een mooi model bezorgen.
Een niet-zo-simpel-als-gepland projectie, dus, waardoor van een herfstkleedje allang geen sprake meer kan zijn. Maar het resultaat mag er zijn (al zeg ik het zelf), dus ben ik met mijn winterkleedje ook heel content!
Mijn oog viel op de glendora-jurk in Ottobre 5/2011. Dat het "iets" minder simpel was dan gepland, had ik al snel door, maar het idee liet me niet meer los en een glendora zou het dus worden.
Het was nog even spannend of ik alle patroondelen uit de 2 yard stof zou krijgen - alweer een stofje door Meneer Piepow meegebracht uit NY, maar chance! Na wat puzzelwerk lukte dat net. Oef. Eerste horde genomen.
En daarna volgden weken van geduldig stikken, (iets minder geduldig) tornen en opnieuw stikken. Ik voerde het volledige kleed, om het ook in wat koudere tijden te kunnen dragen.
Alhoewel ik tijdens het naaien vaak getwijfeld heb aan mijn kleedje, en al zeker aan m'n stoffenkeuze, ben ik nu heel blij! Ik hou van de lengte van de mouwtjes (én van het mouwbiesje met knoopje), van het fake knopenpat vooraan, van het kraagje en van de vele figuurnaden die de rok een mooi model bezorgen.
Een niet-zo-simpel-als-gepland projectie, dus, waardoor van een herfstkleedje allang geen sprake meer kan zijn. Maar het resultaat mag er zijn (al zeg ik het zelf), dus ben ik met mijn winterkleedje ook heel content!
maandag 18 november 2013
zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Tijdens een gezellig dagje naaien met mijn buurvrouw, maakte ik voor Lilith nog maar eens een pyama. Ik gebruikte een beproefd recept: de t-shirt zoals hier (o wat hou ik nog steeds van dat versneden voorpand!) en de broek zoals hier.
De twee überzachte nicky-stofjes kocht ik al ergens in de zomer in het Stoffenpaleis in Hasselt. Niet-effen nicky is maar moeilijk te vinden, dus ik was hier zeer blij mee - onnodig te zeggen, vermoed ik, dat ook ons madammeke het méér dan ok vond, met de hartjes?
Voor de foto's stond ze eerst maar zeer stijfjes te poseren, maar toen ik zei dat ze gerust wat gek mocht doen, liet ze zich volledig gaan :-)
Ze slaapt de laatste nachten als een roosje, daar zorgt deze pyama natuurlijk voor.
En de buurvrouw? Zij maakte ook een pyama, volgens hetzelfde recept. 's Avonds zetten we de twee meiden nog vlug eens bij elkaar, met hun matching pyama's.
En hop, alweer een projectje af. Hoera!
De twee überzachte nicky-stofjes kocht ik al ergens in de zomer in het Stoffenpaleis in Hasselt. Niet-effen nicky is maar moeilijk te vinden, dus ik was hier zeer blij mee - onnodig te zeggen, vermoed ik, dat ook ons madammeke het méér dan ok vond, met de hartjes?
Voor de foto's stond ze eerst maar zeer stijfjes te poseren, maar toen ik zei dat ze gerust wat gek mocht doen, liet ze zich volledig gaan :-)
Ze slaapt de laatste nachten als een roosje, daar zorgt deze pyama natuurlijk voor.
En de buurvrouw? Zij maakte ook een pyama, volgens hetzelfde recept. 's Avonds zetten we de twee meiden nog vlug eens bij elkaar, met hun matching pyama's.
En hop, alweer een projectje af. Hoera!
Labels:
genaaid,
nicky velours,
Ottobre,
overlock,
pyama
dinsdag 17 september 2013
Brrrrrrr....
Bij de overgang van zomer naar herfst, kom ik elk jaar in pyamamodus. Als het van mij zou afhangen, liep ik hele dagen in pyama rond. Kroop ik onder mijn dekentje in de zetel en genoot van de plotse nieuwe gezelligheid -want alhoewel ik die kou niet leuk vind, vind ik de herfst toch stiekem ook wel heel gezellig.
Pyama's, dus.
Ik kocht vorig jaar een lap héél roze tricot met bambi's bij joy fits. Een aanrader trouwens, die winkel. Veel keuze, heel correcte service.
Dat de lap een pyama voor Lilith zou worden, dat stond vast. Bijpassende effen tricot vinden was niet zo simpel, maar uiteindelijk vond ik in de Stoffenkamer perfect de juiste kleur bijna-zwart-maar-eigenlijk-gewoon-heel-donkerbruin.
Ik gebruikte een restje van de bambitricot voor de broekboord, en zoomde de pijpen om met felroze garen, om het donkere toch een beetje te doorbreken.
Zoals verwacht (want a ja, 't is roze), is Lilith heel blij met haar nieuwe pyama.
En ziet u deze? Haar nieuwe collégien-slofjes... zalige dingen zijn dat! Ik zou er bijna jaloers van worden. Het ziet er naar uit dat ik eindelijk een pantoffel gevonden heb die ze zal willen aandoen, komende winter.
Pyama's, dus.
Ik kocht vorig jaar een lap héél roze tricot met bambi's bij joy fits. Een aanrader trouwens, die winkel. Veel keuze, heel correcte service.
Dat de lap een pyama voor Lilith zou worden, dat stond vast. Bijpassende effen tricot vinden was niet zo simpel, maar uiteindelijk vond ik in de Stoffenkamer perfect de juiste kleur bijna-zwart-maar-eigenlijk-gewoon-heel-donkerbruin.
Het roze laat zich niet fotograferen, maar is véél feller dan op deze foto. |
Ik gebruikte een restje van de bambitricot voor de broekboord, en zoomde de pijpen om met felroze garen, om het donkere toch een beetje te doorbreken.
Zoals verwacht (want a ja, 't is roze), is Lilith heel blij met haar nieuwe pyama.
En ziet u deze? Haar nieuwe collégien-slofjes... zalige dingen zijn dat! Ik zou er bijna jaloers van worden. Het ziet er naar uit dat ik eindelijk een pantoffel gevonden heb die ze zal willen aandoen, komende winter.
Patroon trui: Toy Dog, Ottobre 6/2011 (maat 104)
Patroon broek: Jump broekje, Ottobre 1/2008 (maat 104)
Bambitricot: joyfits.nl
Effen donkerbruine tricot: de Stoffenkamer
zondag 9 december 2012
Bloemetjes
Lilith en zwart, het is een combinatie die ik nog niet vaak aangedurfd heb. Eigenlijk denk ik zelfs nog nooit, als ik me haar kleren van de voorbije winters voor de geest probeer te halen. Toch kan ik aan dit stofje niet weerstaan toen ik het in augustus in de etalage zag hangen. Mooie kleuren, en héérlijk zacht, dus veel twijfel kwam er niet bij kijken.
En daar lag het dan, mooi te wezen, in m'n stoffenkast. Dat schotelvodgevoel, weet u nog. Maar toen werd het herfstvakantie, en vond ik dat het wel mooi geweest was, met dat niets-naaien. Het stofje kwam uit de kast, het patroon dat ik al in het begin van het schooljaar overtekende in de naailes, en een kleedje moest en zou het worden - dat de herfstvakantie al even voorbij is, en dat ik ook over dit kleedje belachelijk lang deed, moet u maar even negeren.
Ik koos voor de Mail Express uit Ottobre 1/2012. Mijn eerste enveloppehals! Ik begon dus flink met het volgen van deze uitleg bij Oontje, maar had gelukkig op tijd door dat ik hier te maken met een andere afwerking van de enveloppehals. Het voorpand moet niet meegenaaid worden in de schoudernaad, maar wordt vastgenaaid aan het overlappende deel van het achterpand, als u begrijpt wat ik bedoel.
Ik had even schrik dat dit ervoor ging zorgen dat Lilith er met haar hoofd niet door zou kunnen, maar gelukkig lukt dit wel nog, al heeft ze niet veel overschot.
De zoom werkte ik af met de overlock, volgens de techniek die Griet zo duidelijk uitlegt op haar blog. Heel gemakkelijk en snel, en voor dit kleedje vond ik het ook wel gepast.
Lilith en zwart, het kan dus toch, al maken al die gekleurde bloemetjes het veel minder hard natuurlijk.
En ze is blij, met haar nieuwe kleedje! Vooral met de zakjes, want tegenwoordig moet alles zakjes hebben voor mevrouw. Ook het volgende kleedje op de planning is dus voorzien van zakjes, natuurlijk.
Vandaag leerde ze haar stiften juist vasthouden, en begon ze plots interesse krijgen in "bij de lijntjes kleuren". Sinds ze naar school gaat, wordt ze zo snel groot, die meid van ons...
En daar lag het dan, mooi te wezen, in m'n stoffenkast. Dat schotelvodgevoel, weet u nog. Maar toen werd het herfstvakantie, en vond ik dat het wel mooi geweest was, met dat niets-naaien. Het stofje kwam uit de kast, het patroon dat ik al in het begin van het schooljaar overtekende in de naailes, en een kleedje moest en zou het worden - dat de herfstvakantie al even voorbij is, en dat ik ook over dit kleedje belachelijk lang deed, moet u maar even negeren.
Ik koos voor de Mail Express uit Ottobre 1/2012. Mijn eerste enveloppehals! Ik begon dus flink met het volgen van deze uitleg bij Oontje, maar had gelukkig op tijd door dat ik hier te maken met een andere afwerking van de enveloppehals. Het voorpand moet niet meegenaaid worden in de schoudernaad, maar wordt vastgenaaid aan het overlappende deel van het achterpand, als u begrijpt wat ik bedoel.
Ik had even schrik dat dit ervoor ging zorgen dat Lilith er met haar hoofd niet door zou kunnen, maar gelukkig lukt dit wel nog, al heeft ze niet veel overschot.
De zoom werkte ik af met de overlock, volgens de techniek die Griet zo duidelijk uitlegt op haar blog. Heel gemakkelijk en snel, en voor dit kleedje vond ik het ook wel gepast.
Lilith en zwart, het kan dus toch, al maken al die gekleurde bloemetjes het veel minder hard natuurlijk.
En ze is blij, met haar nieuwe kleedje! Vooral met de zakjes, want tegenwoordig moet alles zakjes hebben voor mevrouw. Ook het volgende kleedje op de planning is dus voorzien van zakjes, natuurlijk.
Vandaag leerde ze haar stiften juist vasthouden, en begon ze plots interesse krijgen in "bij de lijntjes kleuren". Sinds ze naar school gaat, wordt ze zo snel groot, die meid van ons...
Labels:
genaaid,
kleedje,
nicky velours,
Ottobre,
overlock
donderdag 20 september 2012
Slaap zacht
Met de kou die zeer geniepig maar toch met rasse schreden zijn opwachting maakt, had ik zin in een heerlijk zacht en warm projectje. Om er al een beetje aan te wennen, zeg maar. Ik haalde dus twee heel zachte nicky'tjes boven, en Lilith kreeg haar eerste winterpyama.
Het truitje is er eentje uit Ottobre 1/2006, de broek is de High Jump uit Ottobre 4/2011, zonder de zakken.
Het truitje valt een beetje klein uit, maar dat is mijn eigen schuld. Ik knipte de naadwaarden te klein - om niet te zeggen dat ik ze vergat... Dom, maar dat komt ervan als je te veel patronen met naadwaarde inbegrepen gebruikt. Soit, ik loste het op door onderaan en aan de mouwen boordstof toe te voegen - die was niet bedoeld in het patroon, en Lilith past er nog in, dus het is geen al te groot drama.
Lilith houdt vooral van de broek. Die gaat aan zodra ze thuiskomt van school, en is blijkbaar perfect om naar tv te kijken...
... en om in de zetel te springen - tja, voor de foto mag er al eens iets dat anders eigenlijk niet mag...
Het truitje is er eentje uit Ottobre 1/2006, de broek is de High Jump uit Ottobre 4/2011, zonder de zakken.
Het truitje valt een beetje klein uit, maar dat is mijn eigen schuld. Ik knipte de naadwaarden te klein - om niet te zeggen dat ik ze vergat... Dom, maar dat komt ervan als je te veel patronen met naadwaarde inbegrepen gebruikt. Soit, ik loste het op door onderaan en aan de mouwen boordstof toe te voegen - die was niet bedoeld in het patroon, en Lilith past er nog in, dus het is geen al te groot drama.
Lilith houdt vooral van de broek. Die gaat aan zodra ze thuiskomt van school, en is blijkbaar perfect om naar tv te kijken...
... en om in de zetel te springen - tja, voor de foto mag er al eens iets dat anders eigenlijk niet mag...
Labels:
genaaid,
nicky velours,
Ottobre,
overlock,
pyama
maandag 18 juni 2012
FWYH #5: Broekje voor smalle meisjes
Ik waagde me vorig jaar al eens aan een broekje voor Lilith, maar dat ding heeft ze uiteindelijk nooit aangehad. Never again, dacht ik, dus. Maar ondertussen bleven er maar mooie exemplaren passeren in blogland, en toen ik in de nieuwe collecties alweer geen broekjes vond die haar echt goed passen - zo'n smal ding zonder poep, vind daar maar eens broeken voor - besloot ik het er nog maar eens op te wagen.
Neen, het zou deze keer geen snel-snel projectje worden, maar wel iets dat ik graag zag. En toen kwam Ienemiene met dit geweldige broekje. Clarabella, uit Ottobre 6/2010, een patroontje speciaal voor smalle meisjes. Dat zou het worden!
Ik kocht knalrode stof bij In Den Beer , en toog aan de slag. Een echt broekje deze keer, met steekzakken, zakjes achteraan en riemlusjes. De rits liet ik achterwege, die heeft ze absoluut nog niet nodig. In de plaats koos ik voor knoopsgatenelastiek.
Deze keer ben ik wel content! Ze heeft het broekje al veel aangehad, en is zelf ook blij met haar "lood boekje" - tja, de r, daar moeten we nog wat op oefenen. Ze is vooral héél blij dat er zakjes inzitten, zowel aan de zijkant...
... als op haar poep. Die zakjes achteraan vind ik trouwens redelijk laag hangen, maar ik denk dat dat verbetert als de maat wat groter wordt - die tussenstukken tussen de tailleband en de broekspijp zijn relatief gezien nogal groot in deze kleine maat, vind ik.
Ik heb nog stof liggen voor een broekje, misschien maak ik gewoon nog een tweede volgens dit patroon. Of toch een Jacob? Want dat patroon moet ik toch echt ook eens uitproberen.
To be continued...
Neen, het zou deze keer geen snel-snel projectje worden, maar wel iets dat ik graag zag. En toen kwam Ienemiene met dit geweldige broekje. Clarabella, uit Ottobre 6/2010, een patroontje speciaal voor smalle meisjes. Dat zou het worden!
Ik kocht knalrode stof bij In Den Beer , en toog aan de slag. Een echt broekje deze keer, met steekzakken, zakjes achteraan en riemlusjes. De rits liet ik achterwege, die heeft ze absoluut nog niet nodig. In de plaats koos ik voor knoopsgatenelastiek.
Deze keer ben ik wel content! Ze heeft het broekje al veel aangehad, en is zelf ook blij met haar "lood boekje" - tja, de r, daar moeten we nog wat op oefenen. Ze is vooral héél blij dat er zakjes inzitten, zowel aan de zijkant...
... als op haar poep. Die zakjes achteraan vind ik trouwens redelijk laag hangen, maar ik denk dat dat verbetert als de maat wat groter wordt - die tussenstukken tussen de tailleband en de broekspijp zijn relatief gezien nogal groot in deze kleine maat, vind ik.
Ik heb nog stof liggen voor een broekje, misschien maak ik gewoon nog een tweede volgens dit patroon. Of toch een Jacob? Want dat patroon moet ik toch echt ook eens uitproberen.
To be continued...
vrijdag 13 april 2012
Simpel A-lijntje
Een simpel A-lijntje voor Lilith. Meer moet dat soms niet zijn.
Het patroontje is de Winter Plaid uit Ottobre 6/2011, ik maakte de schouderbandjes wel wat breder. Stofje van het stoffenspektakel, met een felgeel katoenen voeringsstofje.
Leuk en snel klaar, zo'n A-lijntje!
En morgen: een A-lijn voor mezelf!
Het patroontje is de Winter Plaid uit Ottobre 6/2011, ik maakte de schouderbandjes wel wat breder. Stofje van het stoffenspektakel, met een felgeel katoenen voeringsstofje.
Leuk en snel klaar, zo'n A-lijntje!
En morgen: een A-lijn voor mezelf!
Abonneren op:
Posts (Atom)