Zou ik met haar koffie willen drinken?

Dit leuke boek van Wilma Veen kreeg ik van de Eva. Om de twee jaar mag je iets uitzoeken als trouw abonnee. Deze keer koos ik dit vrolijke boek.

Ik ben ook altijd een beetje benieuwd naar de schrijfster zelf van het boek. Wat is het voor mens? Zou ik met haar koffie willen drinken? Dat soort vragen!

Nou heb ik een hele leuke vrouwenspecial met Wilma Veen gevonden in de Bethelkerk in Drachten.

Gun jezelf eens even een rustig momentje en ga lekker kijken!

Je vind het HIER! 

Gisteren heb ik alles vroeg gedaan. Vroeg gegeten, toen de was nog weggewerkt, S in bad gestopt en die lag om 19.00 uur op bed. Ooit een mooie kleurdoos gekregen van iemand die toen aan een depressie leed, maar waar het kleuren niet echt een hulpmiddel bleek, zoals zo vaak gezegd wordt.

Voor mij was het ondanks de zere vingers die ik ervan kreeg wel echt ontspanning!

En ontspannen, zo heb ik in mijn leven geleerd, moet je niet alleen doen als het al bijna te laat is!!

Vandaag vouw ik gebedsbrieven van een oude zendelinge bij ons in de gemeente. De Nederlandse versie is anders dan de Engelse.

Ik ging overblijven op school.

Een blogje schrijven.

Straks ga ik de ramen zemen,

Ondertussen probeer ik wat extra eters te krijgen voor de gezelligheid.

En verder is er altijd nog de was die gedaan moet worden,

kan ik overal wel opruimen

en valt er altijd wel iets schoon te maken.

Maar of ik dat vandaag ga doen...

Hier vind je een prachtig gedicht!

'Gevangen in Iran' van Maryam Rostampour & Marziyeh Amirizadeh

Deze blog vond ik de moeite waard om twee keer te publiceren. Ook op mijn andere blog heb ik het geplaatst. Sorry voor degene die het nu dubbel te zien krijgen!

Wat een boek is dit!

Het heeft me weer eens heel goed laten zien dat God de touwtjes in houden heeft. Ook in een gevangenis als Evin in Iran. Autoriteiten lijken heel wat macht te hebben, maar ze hebben niet meer macht dan God hen geeft!

Dat geeft me troost in deze tijd!

Alle eer aan God om hoe deze twee vrouwen standvastig blijven in hun geloof in en liefde voor Jezus. Hun getuigenis heeft veel levens veranderd in en buiten de gevangenis.

Een citaat:

Het meest verbazingwekkend was nog wel dat we op de plek waren waar we meer dan ooit konden getuigen tegenover mensen die echt hongerden naar het evangelie van Jezus Christus. We hadden onszelf uitgeput en ons veel ontzegd om het hele land door te kunnen reizen met de boodschap van de verlossing, waarbij we ons voortdurend bewust waren van het gevaar dat we liepen als de verkeerde persoon ons toevallig zou horen. Nu zaten we vast in de gevangenis en bracht God de ene na de andere persoon bij ons die naar Hem op zoek was. De leefomstandigheden waren behoorlijk beroerd, maar we hoefden er niet eens voor te reizen of het verkeer te trotseren! En we konden onze medegevangen in alle openheid over Jezus vertellen, want niemand zou in dit smerige hol komen om ons te bespioneren.

We hadden lang en aanhoudend gebeden om meer mogelijkheden om ons geloof met de mensen te delen. Nu had de Heer dat gebed boven verwachting beantwoord, al was het niet op een manier die we zelf bedacht hebben.

Door het lezen van dit boek maak je kennis met verschillende vrouwen, maar ook met de omstandigheden waarin gevangenen verkeren. De vraag 'hoelang nog God' klinkt door de bladzijden heen en vinden een echo in m'n eigen hart.

Wat ik bemoedigend vind is dat deze vrouwen de angst, die ze ook hadden, niet onder stoelen of banken staken, maar het wel gelijk bij Jezus brachten. En de manier waarop Jezus hen bijstaat is hartverwarmend en ook voor mij als lezer, een geweldige bemoediging en troost!

Een geloof versterkend boek!
Op Youtube vind je drie sessies van een interview met Maryam en Marziyeh tijdens een conferentie. Ik plaats hier alleen het tweede deel, waarin ze praten over hun evangelisatiewerk in Teheran en de tijd dat zij gevangen zaten.

Zomaar wat ideetjes

Een ideeënblogje, dat leek me wel eens leuk!

Idee 1: 

Deze heb ik opgedaan in de kleuterklas tijdens de kijkavond. Heb je een doos met blokken staan, maar kijkt je kind er niet meer naar? Maak het eens spannend, door het bouwsel te versieren met nepwaxinelichtjes! Het ziet er heel gezellig uit. Misschien helemaal leuk als het donker wordt terwijl je het eten klaarmaakt!

Idee 2:

Nog steeds doe ik verwoede pogingen wat gezonder te leven. Daarom pakte ik op een avond alle boeken die ik er over had en besloot in ieder geval 1 tip toe te gaan passen. Voor deze keer was het het installeren van de 'stappenteller'-app! Het is gezond om per dag minstens 10.000 stappen te zetten. Ik weet bijna zeker dat ik daar niet alle dagen kom, maar dat is nu de sport, om er dus wel elke dag aan te komen! Dat betekende vandaag dat ik na een ochtend op visite geweest te zijn, met S het plein op ben gegaan en naast haar ben gaan rennen, terwijl zij fietste. Zo komen we er wel! De stand voor vandaag:

Idee 3:

Het was er een poosje uit, maar de Allerhande blijft toch een leuk blad. Je kunt 'm zo gratis mee pakken bij de AH. Alles wat me leuk/lekker lijkt om eens te maken, scheur ik er gelijk uit, zodat ik er later niet nog een keer naar moet zoeken. 

Idee 4: 

Omdat ik zo graag lees, gebeurt het vaak dat ik met meer dan 1 boek bezig ben. Ik heb daar geen moeite mee. Maar nu wil ik in november alle boeken waar ik mee bezig ben uitgelezen hebben. En in de decembermaand me beperken tot 1 boek! Ik verheug me er heel erg op. Dit boek gaat het worden:

De journals of Jim Elliot

In december zal ik regelmatig een quote plaatsen op mijn boekenblog

Idee 5:

Die mogen jullie geven in een reactie op deze blog:)

Kringloop, wat heb je te koop?

Dit was gisterenochtend. Het was zo donker buiten en iedereen was weg. Heel even alleen thuis, maar toch maar even de moeite nemen om het gezellig te maken! Dat bosje rozen kreeg ik op m'n verjaardag, ze staan al langer dan 2 weken!

 

Met het linkerpopje ben ik de laatste weken bezig geweest. Het fijne aan zo'n klein projectje is dat het zo klaar is. Het patroontje komt uit het boek 'Mijn gehaakte pop'. Ik haalde het bij de bieb en denk dat ik er wel het een en ander uit ga kopiëren. Er zijn nog zoveel dingen die je erbij kunt haken.

Vandaag gingen we naar de kringloop. S zag het rechterpopje waar ze gelijk helemaal weg van was. Vraag me niet waarom. Het was maar 15 cent, dus mocht ze 'm wel. 

We zagen ook een klein fietsje. Ik ben er al een poosje naar op zoek en was helemaal blij! Nu kunnen we haar eindelijk fietsen leren! Na een poosje oefenen lukte het al even. Morgen maar weer verder proberen.

Misschien was dit nog wel leuker om te doen!

We zijn vanochtend ook eindelijk nog naar de bieb geweest. Een stapel kinderboeken en ook bakboeken en nog een mooi boek voor mezelf, die wil ik graag in deze week uitlezen!

Hebben jullie deze gelezen? 

En wat vond je ervan? 

Lees je ook andere boeken van Lynn Austin?

Fijne zaterdagavond!

Wat een gedoe!

'Wat een gedoe was dat in China zeg!'
Zo begroet ik mijn man deze nieuwe dag. We slapen allebei eens lekker uit en doen dat allebei op onze eigen wijze. Hij slapend en ik lezend...


Lees hier verder!





Optimist die ik ben!

Vandaag begin ik met jullie te verwijzen naar een jonge blogger. Het is de moeite waard om zijn blogs te lezen en te bekijken. Ik krijg zelf altijd een beetje een brok in mijn keel van de openheid en kwetsbaarheid van getuigenissen van jonge mensen. Deze blog is van Matthias, hij is 15 jaar en zit in onze gemeente. Ik wist niet eens dat hij een blog had! Hij heeft een pittige tijd gehad de laatste weken en eigenlijk jaren, je leest dat in de blog waar de link je naar toe brengt. Andere blogs bestaan vooral uit mooie natuurfoto's en zijn gedachten erbij.

Een poosje terug las ik hoofdstuk 5 uit het boek 'Ademruimte' van Matthijs Goedegebuure. Het is een heel kort hoofdstukje. Het gaat over het hebben van een Godsbeeld, toekomstbeeld, wereldbeeld en zelfbeeld. Bij 'toekomstbeeld' staat: 'Als ik naar mijn toekomst kijk voel ik vertrouwen. Ik zie een Weg vol aanwijzingen, oplossingen, uitdagingen en rustplaatsen. Ik heb er zin in!'
Daar móet ik even aan terug denken, nu ik gisteren in een soort van roman ben begonnen:

Het valt wat heftigheid betreft nog best mee. En toch doet het veel met me, het lukt me veel te goed om me in te leven en dat doet me meestal niet veel goed. Ik word er onrustig en angstig van en als ik niet oppas lijd mijn stemming er onder, optimist die ik ben! En nogmaals, dit boek valt nog mee! 

Daarom was ik zo blij dat ik dat hoofdstukje heb gelezen waar ik regelmatig aan terug denk. Dat kalmeert mijn gedachten, helpt me weer alles in het juiste perspectief te zien en te leven met hoop en goede verwachtingen. Ik moet afleren zo in de huid van een ander te kruipen en mezelf met anderen te vergelijken. Ik kan maar beter mezelf blijven en de weg gaan die God me wijst. Dat is al een hele kunst op zich en ik heb er mijn handen vol aan! Ik citeer alleen de twee wereldbeelden nog die Matthijs in zijn boek geeft:

1. Als ik naar de ander kijk voel ik enthousiasme. Ik zie iemand die heeft wat ik niet heb, en iemand die niet heeft wat ik wel heb. Alles is dus mogelijk.
2. Als ik in mijn agenda kijk zie ik mogelijkheden. Enorme mogelijkheden om te zaaien. Dank U Heer!

Dit helpt me enorm om me te beperken tot mijn leven, zonder de hele wereld op m'n nek te nemen en onder de grote druk daarvan te bezwijken! Misschien heb jij er ook iets aan. 

Ik hoop het.

Nu gauw zorgen dat mijn was niet weer nat word buiten in de regen...

´Villa Rosa´ van Nicky Pellegrino

Met de zomer in aantocht kreeg ik ineens zin om een ontspannende roman te lezen. En misschien wel meer dan 1. Ergens in een tijdschrift gaven mensen tips en ´Villa Rosa´ was er daar één van. Het klonk voor mij veelbelovend: 'Een mooi boek over vriendschap, gelardeerd met de heerlijkste culinaire beschrijvingen.' En dat allemaal in Londense en Italiaanse sferen. Nou, dat is niets teveel gezegd en dat vond ik er ook zo leuk aan!
De schrijfster kreeg eens een afwijzing op haar sollicitatie met de volgende inspirerende woorden:

Je tijd is beperkt, verspil die dus niet door het leven van iemand anders te leiden. Laat je niet insluiten door een dogma; dat is leven met de uitkomst van het denken van iemand anders. Laat je innerlijke stem niet overstemmen door de mening van iemand anders. En het belangrijkste: heb de moed om je hart en je intuïtie te volgen, want zij weten eigenlijk al wat jij echt wilt worden. De rest is onbelangrijk.

Vervolgens begon ze zichzelf allemaal vragen te stellen en langzaam maar zeker kreeg het verhaal van Babette en Alice steeds meer vorm en taal.
Het is vrij luchtig en beslist geen zware kost!

Echter één minpuntje, misschien ben ik de enige die daar moeilijk over doe... maar het gemak waarmee hoofdpersonen van de ene partner naar de andere gaan vind ik niet prettig. Er wordt niet ingegaan op de impact die dat heeft op je hart en leven. Ik heb daar behoorlijk moeite mee... in het 'echt' keuren we het af, maar moet het dan allemaal maar wel kunnen in een boek dat je leest? Of doe ik nu te ingewikkeld? Ik kan me zomaar voorstellen dat als je tientallen van dergelijke romans leest, je eigen fantasie een loopje met je gaat nemen. Nogmaals, misschien neem ik dit te serieus, maar ik zie en hoor om me heen van zoveel huwelijken die op een scheiding uitlopen. Dit kan er, naar mijn mening, geen goed aan doen.

Om toch nog even positief te eindigen, de schrijfster besteedt veel aandacht aan het bereiden van maaltijden en moestuinieren van de hoofdpersonen. Dat vind ik zo leuk, dan krijg ik zelf ook zin om lekker aan de slag te gaan!
Nog iets heel moois, Babette is al een oude vrouw en haar man gaat aan het begin van het boek erg achteruit. Hij zegt helemaal niets meer en zit maar in zijn stoel. Later pakt hij wel weer wat tuinwerkzaamheden op, maar helemaal de oude wordt hij niet meer. In het begin is Babette daar boos over en blijft gewoon haar ding doen. Maar later zoekt ze naar manieren om haar man te bereiken en liefde te geven, door extra lekker voor hem te koken, zoals ze dat vroeger zo vaak deed. En wat geniet hij daarvan. Dat was vertederend!

Een citaat:

Toen ze klaar was met haar werk in de tuin liep Babetta terug naar haar eigen huis. Daar moest ze de vloeren nog dweilen en de paden vegen. Maar eerst wilde ze iets lekkers klaarmaken voor Nunzio. Ze liep al dagen rond met dat idee. Ze had een paar oude hennen geslacht die allang geen eieren meer legden en hun botten pruttelden al uren in een kookpot op het fornuis. Toen ze met een houten lepel een beetje bouillon opschepte en die proefde, vroeg ze zich af of mensen net zo waren als bouillon: na verloop van tijd kwam de smaak van hun karakter vrij en werd sterker (...). Babetta had besloten haar man gerechten voor te zetten waar hij troost uit kon putten of die hem in elk geval plezier zouden doen. (...) Uitgebreid koken leek overdreven als ze maar met z'n tweeën waren. En Nunzio leek het niet uit te maken wat ze hem voorzette. Maar nu wilde Babetta iets bijzonders bereiden, een maaltijd om van te genieten en aan terug te denken... Ze wilde haar man met smaken uit zijn verleden proberen te herinneren aan de man die hij was geweest.

Maar goed... het boek is al uit en de zomervakantie is nog niet eens begonnen. Ik ben op zoek naar nog meer boeken dus. Hebben jullie tips?

´Op weg naar een emotioneel gezond leven´ van Stormie Omartian

Het was niet zozeer de titel die me aansprak van dit boek. Ik was nieuwsgierig geworden, doordat het boek ´De kracht van biddend Bijbellezen´ me erg aansprak. 

Het gaat vooral over de weg naar vrijheid en het is echt voor het eerst dat ik daar een heel boek van uitgelezen heb met als resultaat een diep verlangen daarnaar. Er zijn heel veel boeken waarbij de rillingen je over de rug lopen. Toen jaren geleden een echtpaar in onze gemeente het bevrijdingspastoraat introduceerden, stond ik doodsangsten uit. Nu kan ik er gelukkig om lachen, maar wat was ik er bang voor. Ik zag allemaal scenario's voor me, waarin mensen schuimbekkend en gillend op de grond lagen te kronkelen. Daarbij wierp ik mezelf aan een zelfonderzoek of er ook maar een spoortje van gebondenheid aanwezig was, waardoor ik wellicht als een van de eerste in aanmerking kwam om een sessie te volgen.

Nou, dat klinkt allemaal wel heftig, maar laat ik eerlijk zijn, dat was het in mijn hoofd ook! Door de jaren heen heb ik er een wat andere kijk op gekregen. Maar bepaalde boeken (ik zal er geen noemen, omdat het heel persoonlijk is, wellicht vinden jullie het geweldig om te lezen allemaal) doen mij wat dat betreft nog steeds geen goed.

Er zijn een paar punten die ik uit dit boek heb gehaald en waar ik dankbaar voor ben, die ik graag doorgeef. 

• Het boek staat vol met handvaten en gebeden die je op weg helpen. Daarbij ook per onderwerp een bladzijde vol Bijbelteksten die van toepassing zijn.
• Stormie benadrukt dat het lezen van dit boek niet zal leiden tot een emotioneel gezond leven. Het is een proces in je leven, waar God je doorheen leidt en dat dus naast een relatie met Hem ook tijd nodig heeft.
• Voor mij was het goed om te lezen dat God met iedereen een eigen weg gaat. Dat je niet perse gelijk naar anderen toe hoeft te gaan om heel je ziel bloot te leggen. Wanneer je merkt dat bv zelfmedelijden of angst of een ongezonde relatie je belemmeren om te groeien, begin dan eens met elke dag een uur door te brengen in gebed en het lezen van Gods Woord. God wil je Zijn weg wijzen, Hij is je bevrijder, Hij is je Genezer, Hij is je Helper! Is dat niet heerlijk? Wat maak ik daar nog veel te weinig gebruik van!!
• Het lezen van dit boek heeft me nieuwe hoop en nieuwe verwachtingen gegeven. Er zijn al heel wat grote dingen in mijn leven aangepakt, pijn genezen, zonden vergeven, banden verbroken, leugens ontmaskerd. Maar wat te doen met al die kleine, lastige, in de weg staande, negatieve karaktertrekjes? Of die bepaalde angst... Ongemerkt heb ik ze geaccepteerd als horende bij mij en mezelf wijsgemaakt dat ik er mee moet leren leven. Maar dat is een leugen! Ik mag dit bij God brengen en er met Zijn hulp aan werken. Misschien wel jaren lang, misschien tot aan mijn laatste zucht... maar alles liever dan de berusting dat 'ik nu eenmaal zo ben'!
• Er is één gedachte, een leugen die om zeep geholpen is tijdens het lezen van dit boek en de waarheid die daar tegenover staat is dat God ons volledige herstel op het oog heeft! En wat hier op aarde in mijn leven nog niet volledig hersteld zal zijn, dat zal Hij straks in een 'punt des tijds' goed maken. En Goddank laat Hij zich niet beperken en begrenzen en tegenhouden door onze onvolmaaktheden, maar keert Hij dat ten goede!

Een citaat:

God is God, zowel als de dingen slecht gaan als wanneer ze goed gaan, als het donker is en als het licht is. Soms is de duisternis om ons heen geen doodse duisternis, maar een duisternis zoals in de baarmoeder, waar we groeien en voorbereid worden op de geboorte. Zoals een kind in de baarmoeder niets weet van de wereld die buiten op hem wacht, zo weten ook wij niet hoe groot Gods doel is voor ons. In de Bijbel staat: 'Ik zal je verborgen schatten schenken, diep weggeborgen rijkdommen' (Jes. 45:3). Sommige kostbare ervaringen met de Heer kun je alleen maar in donkere tijden meemaken.
Veel van mijn mooiste ontmoetingen met de Heer hebben in donkere tijden plaatsgevonden, wanneer ik mij op Hem richtte en de aanwezigheid van zijn Geest sterker ervoer dan ooit. Die tijden zijn kostbaar, onvergetelijk en hebben mijn leven veranderd. Door deze ervaringen heb ik meer van Hem in mij ontdekt en dat wil ik nergens voor ruilen. Maak je geen zorgen. Deze tijd van duisternis, wachten en onbeantwoorde gebeden zal niet je leven lang duren. Het is slechts een seizoen.

 

´De liefde van God´ van Oswald Chambers

Alweer een boek gelezen. Het lijkt of ik niets anders doe. Maar het zijn allemaal maar dunne boekjes en zo heerlijk om na een drukke dag nog even wat in bed te lezen! Ik vind het jammer dat ze zo dun zijn, zou er nog veel meer van willen lezen. Ook dit boek stond weer vol bemoedigende woorden.

Ik laat jullie graag een beetje meelezen:

'Woorden en emoties gaan voorbij. Hoe kostbaar hun invloed tijdelijk ook mag zijn. Wanneer de saaie momenten komen en de geest iets nodig heeft dat zekerder en betrouwbaarder is, denk dan aan meer dan aan de herinnering van emoties en opwekkende gevoelens, overdenk dan deze openbaring - het eeuwige feit dat God liefde is, en niet maar alleen dat God liefheeft. God en liefde zijn synoniemen. Liefde is geen eigenschap van God, maar het is God. Alles wat God is, is liefde. Als je idee van liefde niet overeenkomt met rechtvaardigheid, oordeel, reinheid en heiligheid, dan is je idee van liefde onjuist. Het is niet de liefde die je in je hoofd hebt, maar een vage oneindige dwaasheid, niets dan tranen, zachtheid en een oneindige zwakheid.' 

'De wilde, wilde troosteloosheid van zonde, ongehoorzaamheid, trots en egoïsme deed haar entree en sloeg een diepe kloof tussen God en Zijn kinderen. Maar, zoals steeds, de liefde vond een weg; God kwam bij ons en voor ons.Wij zeggen vandaag met gereinigde harten, trillende lippen, glanzende ogen, weer met diepe en sterke liefde in onze harten, opnieuw met diepe aanbidding: God is liefde. Als God zo'n glorieuze liefde ten toon spreidt in zijn natuur, wat zullen we dan zeggen van de heerlijkheid van de uitdeling van Zijn genade? Het is zeer waarschijnlijk dat God op deze aarde gewandeld zou hebben wanneer de zonde haar entree nooit in de wereld gemaakt zou hebben, maar de zonde weerhield Hem er niet van om genadig te wandelen en zich te openbaren in gemeenschap met mensen. Nee, Hij kwam toch. Maar de mensen waren zo verblind door hun zonden dat ze Hem niet zagen, ze kenden Hem niet, terwijl Hij door het harde gezicht van de zonde een weg terug hakte naar hemelse stranden.'

 

'We zullen ontdekken dat de sfeer waarin God ons brengt niet bedoeld is om ons iets te leren, maar om iets van ons te maken.' 

'De manier waarop Gods leven zichtbaar wordt in vreugde is in een vrede die geen behoefte heeft aan waardering. Wanneer iemand een boodschap doorgeeft waarvan hij weet dat het Gods boodschap is, wordt het bewijs van het vervullen van zijn geschapen doel direct gegeven. De vrede van God neemt zijn intrek en de man maakt zich niet meer druk om complimenten of kritiek van wie dan ook. Dat is de vreugde van het leven van God. Het is een onvernietigbaar leven, dat nooit zonder vreugde is. 

 

'Jezus Christus is de vleesgeworden liefde van God. De liefde van God moet niet gezocht worden in rechtvaardigheid, recht, waarheid en reinheid. De liefde van God is Jezus Christus.' 

 

'Laat je niet ontmoedigen' van David Wilkerson

Zomaar om dat het een beetje anders liep dan ik dacht, kreeg ik dit boekje in handen. Ik besloot het maar te lezen, de titel sprak me wel aan.

Het is een heel fijn boekje om te lezen, het moedigt je enorm aan om op God te blijven vertrouwen en alles van Hem te blijven verwachten. Het begint eigenlijk met een nadrukkelijke aanmoediging om als vrouw of man je geluk niet te laten afhangen van je partner of van je kinderen, maar om je geluk en je vreugde alleen in God te vinden. Alleen als je daarin (en in alles!) volkomen afhankelijk bent van God, kun je aan gezonde relaties werken.

Een paar citaten:

'Wat een bevrijding als je geloof alleen op Jezus is gericht en niet op de resultaten!'

'Onze sterfelijke lichamen zijn als een eierschaal. Die schaal dient slechts om de steeds groeiende, steeds vernieuwende levenskracht te huisvesten. De schaal is onbelangrijk vergeleken bij het eeuwig leven dat het bevat. Iedere ware christen zit vol eeuwig leven, als een voortdurend groeiend zaad in een sterfelijk lichaam. Er is een steeds groeiend, zich ontwikkelend proces. Eens zal het uitbreken uit de schaal, om een nieuwe levensvorm te vinden. Dit glorieuze leven van God van binnen oefent een druk op de schaal uit en op het moment dat het opstandingsleven volwassen is geworden, breekt de schaal open. De tijdelijke banden zijn verbroken en als een pasgeboren kuiken wordt de ziel bevrijd uit de eierschaal - van de gevangenis. Prijst de Heer! De dood is slechts het breken van die uiterlijke schaal. Op het moment waarop de Heer zegt dat die schaal zijn doel heeft bereikt, komt er een plotselinge stroom van eeuwig leven in de ziel en God opent de schaal, zodat de nieuwe schepping tot volle ontplooiing komt. Zoals het leven zelf de schaal verlaat, nadat het zijn doel heeft vervuld, zo moeten Gods kinderen hun oude vergankelijke lichamen verlaten. Lichamen die uit het stof voortkwamen, keren weer tot stof. Wie denkt er nu aan om een pasgeboren kuikentje terug te duwen in de gebroken schaal?'

De inhoud van het boekje doet me eigenlijk denken aan een lied dat we vaak in de kerk zingen:

'Bij U schuil ik' van C.H. Spurgeon

'Een aantal maanden geleden werd ik zozeer gekweld door de pijn, dat ik het niet meer kon verdragen, zonder het uit te schreeuwen. Ik verzocht iedereen weg te gaan en mij alleen te laten. Tot God kon ik niet anders meer uitbrengen dan alleen dit: ´U bent mijn Vader en ik ben Uw kind, en U als een Vader bent liefderijk en vol van genade. Ik zou het niet kunnen verdragen om mijn kind zo te zien lijden zoals U mij nu laat lijden. Ik zou doen wat ik zou kunnen om hem te helpen, ik zou mijn armen onder hem houden om hem te dragen. Is het Uw wil om Uw aangezicht voor mij te verbergen, mijn Vader? Wilt U nog steeds Uw zware hand op mij leggen en mij niet een teken geven van Uw bescherming?' Ik sprak tot de Heere, zoals Luther zou hebben gedaan, en ik pleitte heel ernstig op Zijn Vaderschap. 'Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de Heere over die Hem vrezen.' Als Hij een Vader is, laat Hij dan zien dat Hij een Vader is - op deze wijze pleitte ik, en ik waagde het erop te zeggen tot hen die terugkwamen om voor mij te zorgen: 'Ik zal vanaf dit moment niet meer zo'n pijn hebben, omdat God mijn gebed verhoord heeft.' Ik dank God voor deze zeer smartelijke ervaring, maar ook dat die folterende pijn niet meer is teruggekeerd. Het geloof heeft gezegevierd door zich vast te klampen aan de God zoals Hij Zichzelf heeft geopenbaard.'

Ik heb een klein boekje in mijn handen. Een boekje van Spurgeon, ook wel de 'prins der predikers' genoemd. Het heet: 'Bij U schuil ik'. Ik ben verrast als ik in het voorwoord deze boven- en onderstaande citaten lees.

Voor zijn 35ste openbaarden zich de eerste reumatische klachten en in toenemende mate kreeg hij aanvallen van hevige pijn. Er werden maatregelen genomen om Spurgeons taak te verlichten. (...) Deze hulp kon echter niet voorkomen dat Spurgeon een lichamelijke en psychische inzinking kreeg. Dat gebeurde in 1879. Hij werd gedwongen vijf maanden rust te nemen en kon voor een tijd niet meer preken. 

Wat zou het menselijk gezien begrijpelijk geweest zijn als Spurgeon helemaal gestopt was met preken. Maar juist door zijn eigen ervaring met het lijden, kon hij als geen ander mensen troosten en bemoedigen tot ver na zijn dood. Het is weer hetzelfde prachtige principe als bij Ruth, waar ik een poosje terug over blogde. Ook Spurgeon vond genade in de ogen van God, niet omdat hij zo'n geweldig prediker was en zo'n doorzetter ondanks de pijn die hij leed. Maar omdat hij met al zijn pijn en gebrokenheid schuilde bij God. Dát was de plek waar God hem genade, ondersteuning, troost, bemoediging en Vaderlijke liefde, zorg en aandacht gaf, die hij door mocht geven aan velen.

´Onder Gods vleugels´ van John Piper

Wat een mooi, bemoedigend boekje is dit! 

De kern van het boekje zit ook al in de titel: Het schuilen onder Gods vleugels. 

Ruth, de moabitische vond genade in de ogen van Boaz en in de ogen van God. Niet omdat ze zo'n geweldige vrouw was en omdat ze zo goed en trouw voor haar schoonmoeder zorgde. Maar omdat ze haar toevlucht zocht onder Gods vleugels. Daar vond ze genade, kracht, zegen en alles wat ze nodig had om de dingen te doen waarvoor wij haar bewonderen! 

Dat vind ik de mooiste les uit het hele boekje. 

Ik laat jullie meelezen met 3 citaten:

God is geen werkgever die op zoek is naar werknemers. Hij is een Arend Die op zoek is naar mensen die onder Zijn vleugels willen schuilen. Hij is op zoek naar mensen die bereid zijn om alles te verlaten wat hen zou kunnen weerhouden van een leven van liefde onder de vleugels van Jezus.

Als een middel om het doel te bereiken - en alles is een middel om Christus te verheerlijken - laat het boek Ruth Gods verborgen hand zien in de bittere ervaringen van Zijn volk. Dit boek laat ons niet alleen zien dat God de weg bereidt voor de komst van de Koning der Heerlijkheid, maar ook dat Hij dit op zo'n manier doet dat wij alles moeten leren dat donkere tijden in geen geval verspilde tijden zijn. Als je denkt dat Hij het verste bij je vandaan is of Zich zelfs tegen je heeft gekeerd, is Hij in feite bezig om, terwijl je Hem aankleeft, het fundament te leggen voor een nog grotere vreugde in je leven.

O bange christenen, houd moed,

Die zware wolkenluchten

bevatten voor u niets dan goed,

geen reden om te zuchten!

Neem de toevlucht onder Gods vleugels, ook als het lijkt dat u daar slechts duisternis wacht. Op Zijn tijd zal God u vanuit Zijn adelaarsnest een schitterende zonsopgang doen zien.

LOVE

Één van de boeken die ik aan het lezen ben is ´A love that multiplies´.

Het is een inspirerend boek. Ik dacht dat ik al eens eerder had geblogd over het goede idee om eens een taart te bakken en dat naar het politiebureau te brengen of naar de brandweerkazerne als dank voor wat deze mensen doen in de wijk. Dat is er nog niet van gekomen, maar M heeft het idee wel meegenomen naar de tienerclub en die gaan binnenkort met een groepje van vier meiden drie taarten bakken en naar het politiebureau brengen. Zo zie je maar, dat je niet alle goede ideeën zelf hoeft uit te voeren! 

Vanochtend las ik een ook iets wat ik graag doorgeef. Het is de gewoonte van Michelle om op deze manier gastvrij te zijn en mensen uit te nodigen:

'If you're coming to see us, come anytime. 

If you're coming to see the house, please give us two weeks' notice.'

Ik ben al veel te lang bezig in dit boek en wil het in februari uitlezen, dan kan het weer naar de eigenares. 

Tot slot... ik bladerde door de rest van dit boek, om te kijken of ik het echt nog uit zou gaan lezen of het alvast terug zou geven. Maar ik kwam toch nog mooie dingen tegen. Zoals dit gedicht. Ik weet niet van wie het oorspronkelijk is, maar het staat op blz 219 van dit boek. De ultieme oorspronkelijke versie komt natuurlijk uit 1 Cor. 13. Ik denk dat ik het uitprint en ergens op ga hangen. 

Love

If I live in a house of spotless beauty with everything in its place,

but have not love - I am a housekeeper, not a homemaker.

If I have time for waxing, polishing, and decorative achievements,

but have not love - my children learn of cleanliness, not godliness.

love leaves the dust in search of a child's laugh.

Love smiles at the tiny fingerprints on a newly cleaned window.

Love wipes away the tears before it wipes up the spilled milk.

Love picks up the child before it picks up the toys.

Love is present through trials.

Love reprimands, reproves, and is responsive.

As a mother there is much I must teach my child,

but the greatest of all is... LOVE

'U bent altijd bij mij' van Aukje en Wilkin van de Kamp

Dit boek stond al een paar weken in de boekenkast. Ik wilde eerst een paar andere boeken uit hebben, voordat ik met een nieuwe begon. En daarbij, op het moment dat ik er aan zou beginnen, zou het moment met rasse schreden dichterbij komen dat ik op de laatste bladzijde terecht zou komen. En dat is precies wat ik niet wilde.

Elk hoofdstuk is gewoon heel mooi, ik schreef een poosje terug over 'het leplam', dat had ik uit een beschrijving van dit boek, toen ik dat had gelezen, wilde ik het graag helemaal lezen en heb ik het voor m'n verjaardagsgeld gekocht. De verhalen over hoe een goede herder met zijn schapen omgaat zijn ontroerend, en dat is het beeld dat David schetst over hoe God met ons om gaat! 

Ook het hele proces wat Aukje beschrijft over de periode dat zij borstkanker had, sluit daar heel mooi op aan en laat zien dat God een Goede Herder is, die altijd bij ons is!

Pinterest

Er is toch wel een hoofdstuk dat er voor mij uitspringt. Het citaat wat ik overneem is eigenlijk niet genoeg, want de bedoeling van dat 'dal van diepe duisternis' maakt het nog veel mooier.

'Sommige mensen denken nog steeds dat God Zijn best moet doen om ons te beschermen tegen gevaren, ziekten, lijden en een vroege dood. Zij zijn God gaan zien als iemand die er is om hun leven gelukkig en aangenaam te maken. Zij vergeten echter dat wij in de 'tussentijd' leven: de tijd tussen de hemelvaart en de wederkomst van Jezus. In deze 'tussentijd' heeft Jezus ons opgedragen om het Evangelie tot aan de uiteinden van de wereld te verkondigen. Jezus heeft niet gezegd dat ons in de 'tussentijd' niets zal overkomen. Hij beloofde: 'Houd dit voor ogen: Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld' (Mat. 28: 20)
(...)
In de 'tussentijd' houden we ons vast aan deze en andere beloften uit het Woord van God. In de 'tussentijd' zullen we 'de krachten van de toekomende eeuw smaken' (Hebr. 6: 5 NBG). Bovennatuurlijke genezing, bevrijding, tekenen en wonderen zullen de gelovigen volgen in de Naam van Jezus. Door de Heilige Geest mogen we hier nu al iets van proeven. Het is een heerlijke voorsmaak voor wat ons te wachten staat als Jezus terugkomt. Het betekent echter niet dat het leven van Gods kinderen in de 'tussentijd' zonder gevaar, ziekte of lijden is. Tot Jezus terugkomt leven we in een gebroken wereld die de liefde en nabijheid van de Goede Herder hard nodig heeft.'

"Het dwaze van God"

Sinds 2 mnd komen we om de andere week bij elkaar om te bidden voor vervolgde christenen. Hoewel deze broers en zussen me na aan het hart liggen, eisen het drukke gezinsleven en andere activiteiten en boeken me volledig op en ben ik er tussen twee gebedsavonden in, niet veel mee bezig.

Pinterest

Een nieuw boek ligt voor me: 

"Het dwaze van God."

Dit boek staat al een poosje in de kast. Ik wil het gaan lezen en er af en toe over bloggen. Ik weet nog niet of het kan, dat zie ik wel.

Het eerste hoofdstuk heb ik gelezen en in die paar bladzijden wordt je meegenomen naar Somalië, een land verscheurd door oorlog. 3 Europeanen wonen daar en runnen een weeshuis met het weinige dat er is.

"Nooit kwamen de kinderen buiten de muren van het weeshuis. Hun hele wereld was verkleind tot een compound, de binnenkant van het huis en de kleine binnenplaats. Het was een wereld zonder speelgoed. er waren maar een paar boeken, geen moderne apparatuur en geen meubelstukken. Maar ondanks deze primitieve condities had het contrast met de buitenwereld eromheen niet groter kunnen zijn. Buiten de muren van het weeshuis zag ik overal het lelijke gezicht van het kwaad en de vernietigende greep ervan op het land. Maar binnen de beschutting van de muren ontdekte ik tot mijn verbazing een veilige, gelukkige schuilplaats, waar kinderen straalden, lachten en speelden."

Ik leg het boek aan de kant, laat het op me inwerken. En opnieuw verbaas ik me er over, dat dit ene hoofdstuk me meer doet, meer aanmoedigt, meer stimuleert, meer geloof opwekt en mijn verlangen meer doet toenemen naar een leven dichtbij en met God, dan andere boeken die de afgelopen tijd door mijn handen zijn gegaan. 

Pinterest

Als ik later de badkamer schoonmaak vraag ik me af, hoe groot en hoe lelijk het gezicht van 'welvaart en materialisme en individualisme' is. Ik wilde wel dat ik er helemaal vrij van was, dat ik onze kinderen daar tegen kon beschermen. In gedachte komt een tekst waar in eerder deze week door bemoedigd werd. In Jesaja 26, na alle oordelen en alle ellende die er is geweest en nog gaat komen, lees ik deze tekst: 

"Met standvastigheid handhaaft U de vrede, 

omdat men op U vertrouwt. 

Vertrouw voor altijd op de HEER, 

want de HEER is een eeuwige Rots!" 

(vers 3, 4)

Volgende keer schrijf ik meer. 

In deze blog beschrijf ik iets wat me aanspreekt uit het 1ste hoofdstuk van het boek 'Het dwaze van God' van Nik Ripken

Zijn hart bleef zacht

Vorige maand overleed Samuël Lam op 88-jarige leeftijd. Dat doet altijd iets met me als zulke oude mannen/vrouwen, die hun leven lang met God gewandeld hebben naar Huis zijn gegaan. Het voelt een stukje leger, armer hier op aarde. Maar ze laten een rijke erfenis achter. Er is een boekje dat heet 'Zijn hart bleef zacht'. Het verhaal van de dappere en zachtmoedige ds. Samuël Lam, geschreven door Ken Anderson. Ik bladerde het door en zag dat ik er ooit met een gele stift in bezig was geweest... die citaten laat ik jullie meelezen.

Voordat ik dat doe pik ik er alvast één uit:

'Zorg dat je hart warm blijft en houd je geest nederig!

Je kunt je er soms pijnlijk van bewust zijn hoeveel pijn liefde kan doen en hoe zout je tranen eigenlijk zijn.
In zo'n situatie zongen we eens een lied waarin de zin voorkwam: 'Zijn hart is zacht' en dat raakte me, het kwam op me over als een goede raad: Houd je hart zacht! Het is zoveel makkelijker om muren om je hart te bouwen, om te denken 'bekijk het maar!' Kilheid en liefdeloosheid liggen op de loer in de wereld waarin we leven, maar we mogen daarin een uitzondering zijn. Wees maar bewogen, huil maar om het lijden, voel de pijn maar! Niet omdat ik het je gun, maar omdat het tekenen zijn dat je hart nog zacht is!
Het deed me natuurlijk ook denken aan dit boekje en kwam er dit citaat tegen. De wijze raad van Samuël's moeder: 'Zorg dat je hart warm blijft en houd je geest nederig!'

Hier de citaten:

Misschien zijn wij wel bevoorrecht", zegt een Chinese broeder, "Wij hebben zo veel geleden en hebben zo weinig bezittingen, dat christen-zijn voor ons niet meer dan logisch is. Als we onder veiliger omstandigheden zouden leven en alles hadden wat ons hart begeert, zoals we horen over vele christenen in andere delen van de wereld, zouden we misschien veel minder ernst maken met ons discipelschap.

God gaf ons het gebed niet als een middel om materiële overvloed en veilige aardse omstandigheden te kunnen verkrijgen. Geloof en gebed zijn er om ons tot ware volgelingen te maken van onze Heer.

Dat eenvoudige gebouw is onze kerk niet. Dat is alleen maar een plek waar leden van de echte kerk van Jezus Christus samenkomen voor gemeenschap en aanbidding.

Hoe oppervlakkig het leven wordt, als mensen rijkdom en welvaart boven christelijke toewijding en dienstbaarheid stellen.

Samuël wist dat de gevaarlijkste plek op aarde veilig is, als je in Gods wil staat; en dat de veiligste plek op aarde gevaarlijk is, als je buiten Zijn wil staat.

Zorg dat je hart warm blijft en houd je geest nederig!

Als alles in het leven glad verloopt, in tijden van zekerheid en veiligheid, zal het geloofsleven van Gods kinderen alleen groeien door een uiterst strakke discipline.

Het gaat erom dat een verlangend hart zijn deuren en ramen openzet voor de soevereine Heer, en Hem uitnodigt die verlangens erin te leggen die op hun beurt weer gebeden en daden voortbrengen die in overeenstemming met Gods wil zijn.

Bedankt Samuël voor je zachte hart en je voorbeeld van trouw en liefde aan Jezus hier op aarde.