Je moest eens weten!

Pinterest

Je moest eens weten!

Je moest eens weten wat God je eigenlijk zou willen geven. 

Hij is een God die geeft, en het is niet het eerste het beste wát Hij geeft!

Je moest eens weten dat die wens, 

dat verlangen diep in je hart door Hem gezien wordt. 

En dat Hij het je zo graag zou willen geven! 

Om de een of andere reden, 

die misschien boven ons verstand uit gaat, 

is het niet de beste keuze om je het daadwerkelijk ook te geven. 

Maar misschien zouden we het wel begrijpen
als het ons haarfijn uitgelegd zou worden. 

En zouden we zelfs dankbaar zijn dat Hij het zo heeft gedaan 

zoals Hij dacht dat goed voor ons was.

Pinterest

De focus in deze blog ligt niet op wat we graag zouden willen hebben, 

maar niet ontvangen. 

Ik kan er zoveel tijd mee verknoeien.

De focus ligt nu op God. 

God die verlangd ons alles te geven.

Gewoon uit liefde voor ons.

Op het eeuwige hart dat voor ons klopt,

dwars door de dingen die er niet zijn.

Pinterest

Ik heb het gezien, geproefd door mensen heen.

En het heeft me dichter bij God gebracht.

Het mooiste van alles is. 

God hééft ons alles gegeven!

Maar dat is nu even niet waar het in deze blog om gaat.

Vrede waar geen Vrede heerst

In de bieb heb ik een prachtig klein boekje gevonden. Het heet ´Omdat U bent...´

Zo is de titel van het eerste hoofdstuk: 'Omdat U bent, mag ik er zijn!' 

Een paar citaten, het eerste is uit het hoofdstuk:

 'Omdat U mijn vreugde bent, heb ik alle reden tot blijdschap'.

Wat zegt Jezus? 'Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme zijn kruis op en volge Mij. Want ieder, die zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar ieder, die zijn leven verloren heeft om Mijnentwil, die zal het vinden. Want wat zou het een mens baten, als hij de gehele wereld won, maar schade leed aan zijn ziel? Of wat zal een mens geven in ruil van zijn leven?' (Mat. 16: 24-26)

Dit lijkt wel geluk op zijn kop. Een taal die helemaal niet past in ons denken. Toch zit hierin het geheim, om dwars door alle omstandigheden heen de blijdschap vast te kunnen houden, namelijk dicht bij Jezus blijven, Hem blijven volgen, ook als het ons iets kost. Dan hebben we de belofte, dat deze blijdschap ons nooit afgenomen kan worden, want Jezus heeft beloofd, dat Hij ons niet alleen zal laten. (Joh. 16: 22)

Pinterest

Een tweede citaat komt uit het hoofdstuk

'Omdat U mijn vrede bent, kan ik gerust zijn.'

God deelt zo graag zijn gaven uit. Het ligt aan ons of we ze willen aanpakken. Vaak kiezen we liever zelf onze cadeautjes uit. Zo willen we allemaal graag in vrede leven, dus kiezen we voor een woonwijk, waar het rustig is. We sturen onze kinderen naar een school, waar weinig problemen zijn en we bouwen ons eigen veilige nestje thuis. Maar hoe leren dan de mensen, die Christus nog nooit hebben ontmoet, zijn vrede kennen? Jezus Zelf kwam van de volmaakte hemel naar een zondige, donkere aarde. Hij geeft ons juist Zijn vrede om Hem te kunnen volgen naar plaatsen waar Zijn vrede nog niet heerst. Als Hij mijn Vrede is, dan kan ik met een gerust hart alles opgeven wat 'zeker' lijkt, om achter Hem aan te gaan. Dan zullen anderen ook gaan zien, dat Hij te vertrouwen is. Deze vrede hebben we nodig in een tijd waarin steeds meer zekerheden wegvallen. In paniek rennen velen in hun onwetendheid naar allerlei bronnen die er prachtig uitzien aan de buitenkant. Het enige wat ze daar uiteindelijk vinden, is een lichamelijke of geestelijke dood. Jezus zei: 'Mijn vrede geef ik jou, mijn vrede laat ik jou'. Laat niemand je van die vrede beroven. 

Pinterest

Het zijn vooral de dik gedrukte zinnen die me heel erg aanspreken. Het is niet echt een 'veilige buurt' waar we wonen en er gebeurt best wel eens wat. De laatste tijd vragen mensen me, of ik me wel veilig voel en of het wel te doen is om onze kinderen hier op te voeden. Dit stukje geeft me precies het antwoord in de mond, wat ik tot nu toe nog niet zo goed wist te formuleren.
Ik ben weer helemaal teVREDEn met ons plekje!

Pinterest

Gedeelde vreugd

Gisteren hadden we een huis vol tieners. R. vierde zijn verjaardag alvast. 

Het was heel gezellig!

Vrienden zijn belangrijk in het leven.

Er werden spelletjes gedaan

Gezellig bij grote broer op schoot en genieten van alle aandacht, ook voor S was het een feest. Ze begon zelfs te huilen toen een van de meiden naar huis ging!

Een paar kuitoefeningen! Wie het langst op een been kan staan met ogen dicht:)

Een gouwe ouwe...

En ondertussen voor het eten zorgen, drinken inschenken, gezellig praten... 

En weten dat Hij er bij is en van deze mooie mensen geniet!

En dat genieten met mij deelt!

Look! He's on His way!

De afgelopen tijd zijn er nogal wat dingen die me emotioneel erg raken. Of lijkt alles wel veel dieper binnen te komen dan anders. Vaak komt het doordat ik iemand lief heb en op de een of andere manier pijn zie hebben. Dat kan een oudere lieve tante zijn, die verteld dat haar nóg oudere vriendin is overleden. Dat kan een zoon zijn die al maanden pijn in zijn rug heeft en het zo dapper draagt. Dat kan een zus zijn die verteld wat haar dwars zit. Maar het zijn ook onverwachte zegeningen, de pijn van een tennisarm die verdwijnt en niet meer terug komt. Iemand die ons twee boodschappenkarren vol boodschappen cadeau doet. Een bankstel wat we over kunnen nemen. Of ik hoor dat een stel dat al jaren getrouwd is, nu eindelijk een kindje verwacht.

Op een gegeven moment loopt mijn hart over,

verlang ik om alleen te zijn 

en mijn hart en tranen uit te storten 

bij mijn hemelse Bruidegom. 

Het is advent. Ik heb besloten me niet druk te maken en elke dag met Jezus te leven en van Hem te ontvangen. Daar wil ik over bloggen in de maand december. Over mijn leven met God, het zal de een meer aanspreken dan de ander, maar ik denk dat het goed is om te doen. Ik bid voor zegen.

Vanochtend las ik een prachtige dagtekst:

'Look! I'm sending my messenger on ahead to clear the way for Me. Suddenly, out of the blue, the Leader you've been looking for will enter His Temple - yes, the Messenger of the Covenent, the One you've been waiting for. Look! He's on His way!' A Message from the mouth of God of the Angel Armies.'
Mal. 3: 1

Zo mooi om dit laatste stukje van het jaar, wat toch altijd een bijzonder stukje is, mee te beginnen!
God geeft woorden die mijn hart vol met tranen troost geven en nu al veegt Hij sommige daarvan weg!

Een tikje van de Vredevorst

Die adventstijd... 

Druk ben ik er in mijn hoofd (en achter de naaimachine) mee bezig geweest.

Nu stop ik ermee.

Ik wil maar gewoon elke dag met Jezus leven.

Er op vertrouwen dat ik Hem zal ontmoeten

elke dag.

En dat ik de kennis van Hem en Zijn diepe liefde

door mag geven aan de mensen om me heen

elke dag.

Hopend dat Hij Zich thuis voelt in ons huis,

Zichzelf kan zijn

omdat we Hem zo nodig hebben

elke dag.

Het is alsof de Vredevorst even zachtjes op mijn schouder tikt,

me geruststelt

Ik ben er echt wel bij! 

elke dag! 

Maak je niet druk

Ontvang van Mij

elke dag!

Blessing my home

Wat zit ik toch gek in elkaar af en toe. Komt me gisterenavond dit ene artikeltje van FlyLady onder ogen, met tot gevolg dat ik vanochtend toch als een raket door m´n huis ben gegaan. Voor 9 uur had ik de ramen gezeemd, de was gevouwen, gestoft en voor 10 uur had ik het hele huis stof gezogen, de vloer gedweild, nog een was gevouwen en alles netjes aan kant.

En dat heet dan: 'Blessing my home', een ander woord voor 'huishouden' die ik vaker ga gebruiken, net als 'm'n huis gezellig maken'. L (10), die een beetje ziek is en een dagje thuis blijft, zag iets heel anders voor zich toen ik vertelde dat ik eerst 'blessing the home' ging doen!

Om 10 uur maakte ik een bakje met fruit klaar, dronken we koffie en heb ik nog gauw wat koekjes de oven ingeschoven. Zonde van de geur van schoonmaakmiddelen, maar dit is ook heerlijk!

M'n ideeën over advent vorderen langzaam. Ik heb een lijst met Bijbelgedeelten die we kunnen lezen in deze tijd. Ik wil héél graag een soort van stoffen puntzakjes maken en daar een soort van ketting van maken. Ik zag het ergens, maar kan het niet meer vinden.
Nu bedenk ik ter plekke dat ik ooit van een vriendin wat restjes stof heb gekregen, van haar moeder, die ooit bezig was met quilten. En het zijn nog kerstachtige stofjes ook!

En nog meer:

 

M'n handen jeuken om er mee aan de slag te gaan, maar ik weet nog niet zo goed hoe ik het moet doen. 

Jullie gaan het zien!:)

Onverdeelde aandacht

Ook al duurt het nog even, stiekem ben ik al een beetje aan het denken aan advent en aan kerst. Komt het omdat ik altijd rond deze tijd van het jaar aan mijn opa denk? Hij zou overmorgen jarig zijn geweest en had het altijd gezellig in de huiskamer met kerstlampjes en vaak in oktober galmden de kerstliederen al uit de casetterecorder. Of komt het door de adventstijd van vorig jaar? Toen heb ik voor het eerst allemaal leuke 'bakjes' van wc-rolletjes gemaakt met in elk bakje een opdrachtje, een lied, een tekst of iets anders, om zo naar de kerst toe te leven.

Waar het ook vandaan komt, het lijkt me leuk om er ook nu weer aandacht aan te geven. Om met de kids die dat nog leuk vinden toe te leven naar het kerstfeest.

Op internet zijn tal van ideeën te vinden. Het 'deuren-thema' spreekt me wel aan.

Op deze blog staan ook genoeg leuke ideeën.

Deze is ook grappig:

Of zal ik nu eindelijk eens de naaimachine tevoorschijn halen en leuke puntzakjes maken? Iets simpels, zodat de meiden het ook kunnen.

Hebben jullie nog ideetjes? 

Voor mezelf zet ik de maand december al een paar jaar apart. Het is een drukke maand, als ik er voor zorg dat ik verder geen andere afspraken heb, dan lukt het me beter om alles voor te bereiden.

Deze keer ga ik nog een stapje verder. Ik wil heel graag leren om mijn 'onverdeelde aandacht' te geven. Aan God, aan mijn man, aan onze kinderen, aan het huishouden, aan familie en vrienden. Te vaak ben ik nog met van alles en nog wat tegelijk bezig. 

Ook is de maand december een ideale maand om terug te kijken naar het afgelopen jaar, om dingen af te sluiten, om straks weer 'onbevangen' het nieuwe jaar in te gaan.

Een site die ik sinds kort regelmatig bezoek is titus2.com. Vooral sommige artikelseries zijn leerzaam en sluiten ook mooi aan bij het jaarthema dat ik dit jaar heb (zelf-discipline). Ook daar kan ik trouwens nog eens even goed over nadenken: wat wordt mijn nieuwe jaarthema? Ik denk aan 'onverdeelde aandacht' of  'onbevangen op weg' of... ?

Tegen de tijd dat het oude jaar zo'n beetje afgelopen is, moet ik ook een keuze maken over m'n facebookgebruik. Een poosje heb ik echt overwogen om er helemaal mee te stoppen. Maar juist in die donkere (soms een beetje depri)wintermaanden, heb ik het altijd wel als prettig ervaren om even uit m'n eigen wereldje te stappen en geïnspireerd te worden door anderen. Ik denk er nu over om fb afwisselend te gebruiken, bv 2 of 3 maanden wel/ 2 of 3 maanden niet

Maar komaan, het is nog maar 7 november! Het komt vast door dat kaarsje dat op tafel staat! 

Toch ben ik wel serieus benieuwd naar jullie ideetjes/plannetjes/gedachten over de maand december, laat het me weten!

Ik moet me er toe zetten!

O, die gekke sint heeft me de afgelopen jaren heel wat stress bezorgd! Elke jaar weer ál die surprises, soms moesten we er wel 8 maken;(. De afgelopen twee jaar heb ik zelfs iemand uit onze gemeente gevraagd te komen helpen, heel gezellig was dat! Maar nu is het anders! Nu zijn de kinderen groot genoeg en kunnen zelf al hele leuke dingen verzinnen en maken! En eigenlijk, merk ik ook elk jaar nét te laat, vind ik het ook best heel leuk om er mee bezig te zijn... als ik eenmaal bezig ben!

Op de gok af dat mijn dochters niet op mijn weblog kijken, vanochtend heb ik mijn jongste dochter naar een vriendin gebracht en ben hiermee aan de slag gegaan. Helemaal verbaasd was ik dat ik om 11.00 uur al klaar was! Het idee heb ik van een pinterestplaatje, dit is mijn eigen versie, niet perfect, maar ik vind 'm toch leuk genoeg om trots op te zijn;) Vooral die voetjes vind ik grappig, daar ga ik nog rode teennageltjes op verven!

Spring ik even met een grote sprong over op een ander onderwerp. Het stond me ineens heel erg tegen, dat onze bijna 2-jarige binnen 3 weken helemaal op de hoogte is van wie sinterklaas en zwarte piet zijn, maar nog steeds niet door heeft wie Jezus is! Ik zie allemaal ideeën langskomen op weblogs en op Pinterest over de adventstijd en het begon behoorlijk te kriebelen. Het leek me leuk daar iets mee te gaan doen. Vooral voor de jongste zei ik, maar ook de andere meiden vinden het leuk om te knutselen en bezig te zijn. Ik heb een slinger gemaakt van 24 wc-rolletjes en daar de dagen op gezet... pardon, ik niet, m'n dochters! In elk rolletje stop ik een briefje met wat we die dag gaan doen. Er staat ook voor elke dag een Bijbelgedeelte die we aan tafel lezen. Deze heb ik uit een facebookgroep afgeleidt van 'goodmorninggirls', waar we met elkaar ook naar het kerstfeest toe leven. 

Ik vind het zo gezellig staan, al die leuke, gekleurde bakjes!

Maaaar... Het eindresultaat is dan wel heel leuk en gezellig, het samen bezig zijn is dat lang niet altijd! Ik hoop zo dat dat in de loop der dagen gaat veranderen. Ik laat het dan ook heel makkelijk  aan hun over en ga iets anders doen en moet me er toe zetten om er bij te gaan zitten en de gezelligheidsgraad wat op temperatuur te houden. We blijven oefenen!

Gisteren hebben ze deze slinger gemaakt, met de namen die Jezus zijn gegeven. Het is nog niet helemaal klaar, vanmiddag gaan we 'm afmaken en hangen we 'm voor het raam.

En tussen al het gekibbel door deed ik erg m'n best om een zinnig gesprek op gang te krijgen door te vragen welke naam zij het mooist vonden. Zelf had ik er ook één: