Uitdelen

Het gaat niet heel erg hard met m'n voorjaarsschoonmaak, maar... langzaam maar zeker komen we vooruit. Er staan alweer twee vuilniszakken vol kleding voor de kledingcontainer klaar boven in de gang. Van gisteren nog, dat komt morgen wel weer. Is het niet heerlijk, zo'n rustdag elke week?!
Ik heb wel eens opgevangen dat het beter is als je eerst die klus doet waar je het meest tegenop ziet. Maar daar ben ik het niet helemaal meer mee eens. Soms kan dat zo zijn.

Het kan altijd erger

Maar als het over kasten gaat. Misschien kan ik toch beter eerst dat stukje van de kast doen dat er nog redelijk uitziet. Of wat ik wel zie zitten. Dan is dat in ieder geval gebeurt. Ik doe de kast open, het ziet er netjes uit... en ik wil dat de rest er ook zo uit gaat zien. Dan komt het gedeelte wat lastiger is, maar ik begin eraan. Het valt uiteindelijk best mee, en kijk eens wat een troep er uit komt, het kan allemaal weg, heerlijk opgeruimd! En zo worstel ik me door de kasten heen. Nog een paar planken. De ergste die ik nu nog heb is die waar het beddengoed ligt en die waar de zwemspullen liggen. Uit alle verzamelingen die we in de loop der jaren opgestapeld hebben, weet ik niet meer zo goed wat nou wel of niet weg kan, wat nog wel of niet past. Maar het komt wel weer goed. Morgen ga ik er mee aan de slag. Dan pak ik het bureau op de meidenkamer ook gelijk mee! Dat zou een plek moeten zijn, waar gewerkt kan worden.
En misschien ga ik nog wel even langs de Kringloop om... nee, dat kan ik beter niet doen. Dan haal ik gelijk weer in huis, wat ik er nou juist uit heb gebonjourd.

Tot zover de huishoudelijke mededelingen.

Vandaag in de kerk wel iets gehoord waar ik ook nog over na wil denken.

Het Evangelie is niet alleen krachtig genoeg om alleen mijn leven te veranderen.

Het Evangelie is krachtig genoeg om een hele straat, een hele wijk, een hele stad te veranderen.

Het ging erover dat wij het zout van deze wereld zijn. Dat wij het licht van de wereld zijn.
Jezus zei niet: 'Jullie gaan de wereld veranderen!'
Maar: 'Jullie zijn het zout, jullie zijn het licht...'

Er was ook nog een heel mooi moment. Er stonden twee schalen met popcorn op het podium. Er werd een Chinese jongen naar voren gevraagd om van allebei de schalen te proeven. Toen hij dat had gedaan, vertelde hij zonder een spoortje twijfel welke hij het lekkerst vond. Die met zout! De ander was smakeloos. Tot ieders verassing zei de voorganger: 'Je mag de schaal mee naar je plek nemen!' Maar dat deed hij niet, hij ging langs alle banken om het met iedereen te delen! Geweldig!!

Open Doorsdag (1)

Het was goed om gisteren op de Open Doorsdag te zijn. Hoe ellendig de verhalen ook zijn, de grootheid van God en Zijn werk hier op aarde en Zijn goedheid en genade stonden centraal.

Genadig is de Heere, wij zijn nog in leven! Zijn ontferming kent geen grenzen!

Voor het woord 'ontferming' staat in de grondtekst: 'baarmoeder'. Wanneer een moeder net bevallen is en haar baby huilt of heeft honger, dan krimpt die baarmoeder samen. 

Pinterest

Zo is Gods ontferming over ons. Zijn maag draait zich om, God is erbij en lijdt mee!

Pinterest

Samen zijn met Jezus, maakt het lijden anders. Jeremia getuigt:

'Mijn enig bezit is de Heer, al mijn hoop is op Hem gevestigd. 

Goed is het te hopen op de Heer die redding brengt.'

In de gebieden waar het lijden het hevigst is, is een hartstochtelijk verlangen gegroeid naar de wederkomst van Jezus. 

Pinterest

De overheid heeft niet het laatste woord.

Het leger heeft niet het laatste woord.

IS heeft niet het laatste woord.

Jezus heeft het laatste woord. Er is hoop!

Pinterest

Zo begon de dag met een opening van Ron v.d. Spoel.

Daarop volgend sprak Anne v.d. Bijl over hoe we met de angst en verwarring om moeten gaan.

Anne haalde de Hervormingsdag naar voren. Een tijd waarin de kerk weer terugkeerde naar: 'Sola Scriptura!' Dat is waar we naar terug moeten. Gods Woord is het enige wapen! Of zoals de Bijbel vaker die dag genoemd werd: 'Vaders boek'!

De Bijbel zegt dat we onaantastbaar zijn. Laat je daarom nooit tegenhouden door gevaar!
Anne sprak zijn verlangen uit om naar de IS-bolwerken op de bergen te gaan. Helaas kan zijn lichaam dat niet meer aan, maar hij zou het liefst vandaag nog gaan, om ze het Evangelie van Jezus te brengen.

Pinterest

Er was een soldaat die maandenlang in een frontlinie heeft gestaan en terug naar Nederland kwam. Daar aangekomen, mocht hij zijn uniform niet langer dragen, omdat dat gevaarlijk zou zijn!

Durven wij ons uniform niet te dragen?

Waarom zijn wij zo bang? 365 keer staat er in de Bijbel: Vrees niet!

Pinterest

Waar zijn we mee bezig? Alleen van een afstand werpen we bommen naar IS i.p.v. persoonlijk naar hen toe te gaan om Jezus te delen met als enige wapen het Woord van God! 

Is dat een risico? Het enige risico is, als we dit niet doen!

Pinterest

Hij haalde een kaartje uit zijn zak, waarop stond:

Moed: Wel doen wat je niet kunt!

Elke ochtend staat Anne op met dit gebed:

'Ik vermag alle dingen door Christus die mij kracht geeft.'

Pinterest

Morgen zal ik nog een verslagje schrijven over de toespraken van de Open Doorsdag.

Voor vandaag is dit genoeg. Alleen deze twee korte toespraken waren al een enorme aanmoediging om al ons vertrouwen op God te stellen en de angst onze rug toe te keren. Maar ook hoe Jezus onze enige Hoop is en het enige Antwoord en Oplossing voor alle vragen en problemen die er in deze wereld op ons afkomen.

Pinterest

Kerst in Irak?

Het is eerste kerstdag.
De dienst is bijna voorbij.
Dan wordt er nog een mededeling gedaan,
iets wat ze zojuist gehoord hebben.
Dat er in Zuid-Irak in een kerk een bom ontploft is.
Er zijn doden gevallen.
We worden er stil van.
Voor me zit een man uit Irak.
Wat gaat er door hem heen?
Een paar stoelen verderop zit m'n vriendin, ook uit Irak.
Na de dienst loop ik naar haar toe en zeg er iets over.
Haar woorden raken me.

'Ja, het ís erg, maar we vieren vandaag kerstfeest!

Maar zij... zij vieren het nu in de hemel! 

Waar is een betere plek om kerst te vieren?!'

Christenen tijdens een kerstmis in een kerk in Bagdad

De zin van mijn bestaan

De zin van het leven ligt niet in wat wij ervan maken, 

maar in wat God ervan maakt.
 Als we ons leven aan Christus geven, 

maakt Hij van ons levende stenen, 

onderdeel van een eeuwig koninkrijk 

dat op de hoeksteen van Christus Jezus Zelf gebouwd is 

Succes draait niet alleen om onze prestaties 

of hoe wij onszelf ontwikkelen. 

Het draait om waar God ons plaatst, 

of wat God van ons leven maakt. 

*1

Wij kunnen van de Vervolgde Kerk leren dat het niet erg is om te sterven zonder dat we ons ook maar in het minst bewust zijn geweest van de betekenis van ons leven. 

We kunnen kalm leven in het vertrouwen dat God, 

in Zijn genade, 

ons tot 'levende stenen' gemaakt heeft.*2

*1 meer prachtige foto't op deze weblog

*2 Uit: '12 ontdekkingen van de vervolgde kerk'