Ik behoor tot de vervolgde kerk

Dat was de meest 'schokkende' ontdekking die ik waarnam in het boekje '12 ontdekkingen van de vervolgde kerk'. Schokkend, omdat ik het nog niet eerder zo beleefd had.
Schokkend, omdat deze broeders en zusters in onze eigen gemeente zitten en het daardoor zo ontzettend dichtbij komt. 
Inmiddels zeg ik: natúúrlijk hoor ik erbij! Ik sta niet van een afstandje te kijken en denk: zij, de vervolgde kerk en wij, de niet vervolgden. Nee, we vormen één lichaam! Is er een betere, een andere mogelijke verklaring voor het feit dat ik in mijn hart dat lijden, die pijn, die rouw voel? Zou mijn hart anders kunnen huilen als ik over en van hen hoor? Zou ik anders de zoete troost mee ervaren als ik hun bemoedigende getuigenissen over Gods werk in en door hun leven hoor? 

Een paar vragen die in dit hoofdstuk naar voren komen, die het overdenken waard zijn:

• Willen we ons identificeren met een Kerk die wereldwijd gezien niet populair of machtig is?
• Willen we horen bij het lichaam van Christus, ook als dit veracht, vervolgd en in nood is?
• Of voelen we ons alleen goed bij het christendom in het Westen? Vrij, geaccepteerd, hier en daar wat invloed op de maatschappij en politiek, verzekerd van stevige organisaties en mooie gebouwen.

Wat maakt de gedachte dat jij zelf bij de vervolgde kerk hoort, bij jou los?

The body of Christ

Iets waar ik vrijwel nooit bij stil sta als ik het Nieuwe Testament lees, is dat het grootste deel hiervan geschreven is door christenen die werden vervolgd om hun geloof in de Heere Jezus Christus.
Met name in het boek Handelingen wordt veel geschreven over de vervolging van de Kerk. De apostelen werden regelmatig bespot, verjaagd, bedreigd en gevangen gezet.
Honderd miljoen broeders en zusters in vijftig landen worden bemoedigd door teksten als: "Zij hebben Mij vervolgd, dus zullen ze ook jullie vervolgen."

De volgende illustratie heeft mij erg geholpen om me te verdiepen in de situatie van vervolgde christenen, iets voor hen te betekenen met de middelen die ik heb, niet in de laatste plaats door voor hen te bidden:

Als u eten kookt, kan het gebeuren dat u uw hand brandt aan een hete pan. Meteen na deze pijnlijke gebeurtenis komt uw hele lichaam in aktie. U trekt uw hand terug, u heeft pijn en roept 'au'. De huid rondom de wond probeert zich te herstellen en door de pijn bent u mogelijk de rest van de dag humeurig. Ergens in een uithoek van het lichaam (uw vingertopje) is er pijn, maar het hele lichaam is er bij betrokken. Zo wordt de Kerk wereldwijd 'het lichaam van Christus' genoemd. Eén lichaam. Als de Kerk in Noord-Korea pijn lijdt, dan hebben ze er recht op dat wij, die bij hetzelfde lichaam horen, met hen meeleven en meelijden. En als de Kerk in Nederland bemoedigd wordt, dan mogen we deze zegen delen met de Kerk in Noord-Korea.

We kunnen van vervolgde christenen leren dat onze relatie met God onmisbaar en kostbaar is. Zij getuigen daar ook van. Wij zijn Zijn lichaam, Hij is ons Hoofd, ook vandaag!

Voortaan zal ik onder elke blog schrijven waar ik de inspiratie uit heb gehaald, vaak gebruik ik hiervoor een boek. Deze keer is het het boekje '12 ontdekkingen van de Vervolgde Kerk'. Het is studiemateriaal voor gespreks- en Bijbelkringen en zelfstudie.