Een nieuw jaarthema

Ja, daar zit ik al een poosje over na te denken.
Onbevangen op weg gaan
Onverdeelde aandacht
Radicaal
Allemaal thema´s waar ik aan gedacht heb. Maar nu ben ik er uit. Ik zocht iets waar ik bij het horen van die woorden alleen al, enthousiast zou worden. Laat ik er maar niet langer doekjes om winden:

Dansen op het ritme van de Heilige Geest

Misschien klinkt het je een tikje vreemd of typisch in de oren, maar laat ik er een beetje bij vertellen wat ik er onder versta en hoe ik er aan ben gekomen.

In het boekje 'Recht uit je ziel' van Larry Crab staan heel veel mooie, waardevolle dingen. Het 'dansen' of  'bewegen' met het ritme van de Geest is een rode draad door het hele boek. Nu vind ik eigenlijk niet zo heel leuk om deze woorden een soort van af te pakken. Maar al lezend kwam ik er achter dat het eigenlijk van Augustinus vandaan komt. Vergeef me, ik weet niet zoveel van deze beste man af, maar mijn interesse is gewekt en ik heb 'Belijdenissen van Augustinus' bij de bieb gereserveerd. Nog niet met de overtuiging dat ik het helemaal uit ga lezen, het lijkt me pittig.

Maar kom, lees even met me mee:

'Mijn hevigste strijd komt van mijn zonden. Ik zal die afschuwelijke waarheid niet voor mijzelf of voor andere mensen verbergen. Ik zal mijn schande niet verstoppen achter mijn prestigieuze positie, mijn intellectuele talent of mijn grote invloed. Ik ben wat ik ben, een miserabele, perverse, hulpeloze morele mislukking'
Maar het verhaal van de duistere eerlijkheid wordt verteld als inleiding op het verhaal van de heldere genade...
'Op een dag werd ik gewekt door de klanken van hemelse muziek. Ik werd vervuld met de vreugde waar ik overal naar had gezocht, behalve bij God. En het was deze soevereine vreugde die mij uit de wereld van pijn verhief en in het universum van de genade bracht. Voor die tijd liep ik in de pas met de meedogenloze herrie uit de hel. Nu merkte ik hoe ik danste op het ritme van de Drie-eenheid.'

Het zal een levenslange dans worden, die doorgaat over de grenzen van dood en tijd heen! Er is nog veel te leren. Het lukt me nog niet goed om precies heel duidelijk en praktisch te vertellen wat het nou inhoudt, het zit meer in m'n hart... Kunnen jullie een poging wagen? Waar denk je aan als je deze woorden leest? En... dans je mee?

Een laatste krabbel

Dit is de laatste blog van 2014. Ik wil iedereen heel hartelijke bedanken voor alle reakties op welke manier dan ook. Dat is heel waardevol! Ik zie uit naar het nieuwe jaar. En wens jullie allemaal een jaar toe waarin je je meer en meer bewust zal worden van de aanwezigheid van God en Hem beter zult leren kennen, dat Zijn vreugde je kracht zal zijn en je voorzichtig stapje voor stapje ook mee gaat dansen in Zijn ritme! Dat zijn liefde je zal vullen en zijn vrede over je mag heersen!

Vandaag ga ik geen oliebollen bakken. Maar wel kaneelbroodjes en caramelkoek, te lekker gewoon!

Liefde is...

Wat heb ik lekker gewerkt vanochtend in huis. Nu kan ik ook eens zeggen dat er veel uit mijn handen is gekomen! De laatste tijd geniet ik van het doen van de was...het moet niet gekker worden! Dat komt denk ik echt door al die kraamtijden die ik meegemaakt heb. Wat was het heerlijk om de wasmachine te horen draaien en elke dag een schoon bed te hebben! De was wapperde aan de lijn op het balkon of aan het wasrek binnen. Nette stapeltjes handdoeken in de badkamer en de geur van schoonmaakmiddelen leken bij het huis te horen.

Ze zeggen dat je alles ´beromantiseerd´, nou, laat me dat maar even fijn doen dan! En waarom zou er een kraamtijd voor nodig zijn om hetzelfde te bereiken? Dus ben ik 's ochtends lekker met de was bezig en ook 's avonds probeer ik nog even gauw een wasje weg te vouwen. Vanochtend had ik niet zoveel was, dus heb ik er maar een gordijn van onze slaapkamer bij gedaan, je moet toch wat:)

Vandaag doen we het lekker makkelijk. De meiden willen graag een filmmarathon, maar daar ben ik nooit zo voor. Ze mogen wel meer kijken en om de beurt voor ieder wat.
Terwijl S bezig gehouden wordt door M, ga ik zo even boodschappen doen. Ik probeer het voor meerdere dagen tegelijk te doen, een dag of 3. Eens zien of dat werkt en hoe dat bevalt.
Regeren is vooruitzien en dat geldt ook voor een huishouden. Nou is dat niet mijn sterke kant, maar als ik er eenmaal de vaart in heb, dan kom ik een heel eind. Uitbuiten dus, zulke toestanden!

Dat was het even voor vandaag! Ik ga natuurlijk gauw weer verder. En vanmiddag ga ik haken. Ik heb tijdens ons weekend weg heleboel bollen wol gekocht en wilde eigenlijk met de crochet along 2015 meedoen, maar daar zie ik toch maar van af. Ik vind een vierkante deken niet zo leuk. Dus ga ik voor een gewone deken van 1.40 breed. Daar komt dan nog een rand omheen, past het mooi op ons bed! Mijn handen jeuken om verder te gaan, maar ik ga eerst boodschappen doen en nog handschoenen kopen voor m'n man. Hij gaat morgen op de fiets naar zijn werk, 24 km heen en 24 km terug... omdat ik met de meiden en de auto naar m'n nicht ga! Liefde is...:)

Nagenieten en recept caramelkoek

Het is zondagochtend kwart over 8 en ik zit al meer dan een uur alleen beneden. Wat heerlijk om zo de dag te beginnen! Beetje lezen, kletsen met m´n vriendin via de whatsapp en nu nog even bloggen. En als ik dan nog tijd heb, ga ik haken!

Ik zit ook na te genieten van de afgelopen dagen.

Van een vriendin kreeg ik een heerlijk recept voor een caramelkoek, mmm, onderaan deze blog vind je nog een extra krabbel met het recept!

Gisteren is S 3 jaar geworden! Vanochtend kwam ze om 6 uur bij ons liggen en vroeg of ze nog steeds jarig was. Toen ik zei dat dat niet het geval was, zei ze dat ze nog zo graag de slingers wilde laten hangen. Ai... laat ik ze nu net gisteravond gelijk al weer opgeruimd hebben. We weten inmiddels hoe dat gaat, dan blijven ze weer veel te lang hangen. En met de kerstlampjes vind ik het allemaal een beetje te vol. 

Cadeautjes krijgen is erg leuk!

En ze vervolgens uitproberen op een peutervriendje is natuurlijk helemaal geweldig!

Cake versieren

En nog even lekker in de sneeuw. Nou ja, de anderen dan. Van achter het raam er naar kijken was minstens zo leuk! L had ´s ochtends vroeg gelijk al een sneeuwpop gemaakt, je weet tenslotte nooit hoe lang het blijft liggen hier.

Een extra krabbel

Het recept van de caramelkoek. Het is een recept dat via via via gekregen is. Op internet kun je nog meer recepten van caramel koeken vinden, had ik dat eerder geweten!

Dit heb je nodig:

Voor de bodem:

300g bakmeel

200g roomboter

100g witte bast. suiker

Voor de karamel:

100g roomboter

100g lichtbruin b.suiker

2 el stroop

1 blik gecondenseerd volle melk

Bovenste laag:

200g chocolade

1. Mix alle ingrediënten door elkaar voor de bodem (zoals bij boterkoek)

2. Maak de bodem in een ingevette bakblik van ong. 20 x 20 cm.

3. Bak in de oven (180*c) voor ongeveer 30 minuten.

4. Als de bodem uit de oven is, begin met de vulling te maken. Voor de karamel vulling doe je alle ingrediënten in een steelpannetje en roer alles door elkaar boven een matig vuurtje totdat het gesmolten is.

5. Het mengsel zachtjes aan de kook laten komen dan heel zachtjes doorkoken al roerend 7 minuten

lang – (belangrijk!).

6. Schenk de karamel onmiddellijk op de bodem. Laat het alles minstens een uur afkoelen.

7. Breek de chocolade in kleine blokjes, doe in een plastic kom en smelt de chocolade langzaam in de

magnetron.

8. Schenk de gesmolten chocolade over de karamel en strijk het met een mes glad.

9. Laat alles even afkoelen totdat de chocola hard geworden is.

10.Snijd in kleine stukjes (het is ERG machtig!) en smullen maar!

Het platwalsen van wanhoop

Gisteren las ik een stukje dat ik graag wil delen.
Juist nu het kerstfeest is.
Juist voor degene die de wanhoop nabij zijn.

Echt leven bestaat uit afhankelijkheid van God, 

het je aan Hem vastklampen 

wanneer alles verkeerd gaat, 

het platwalsen van wanhoop 

met het gewicht van het Kruis, 

het wachten op de Geest 

die ons dichter naar het hart van de Vader toe trekt, 

en het doen van alles wat in ons vermogen ligt 

om ruimte te creëren 

zodat de Geest kan werken.

Larry Crabb in 'Recht uit je ziel'

Het platwalsen van wanhoop met het gewicht van het Kruis.

Ben ik wanhopig? 

We zijn hier best gelukkig met elkaar. 

Al gaat het ook in ons gezin met pieken en dalen, 

met vallen en opstaan. 

En toch heb ik deze woorden zo heel hard nodig om kerst te kunnen vieren!

Als ik denk aan de wereld zoals deze nu is...

Is dat niet om wanhopig van te worden?

Is het niet hartverscheurend?

Hoeveel tranen vloeien er alleen al in deze 'feestmaand',

juist ook in stilte?

Verweg en dichtbij...

Natuurlijk maken we het gezellig, 

verrassen we elkaar met cadeautjes,

laten we het eten ons goed smaken 

en vieren we het leven.

Maar dit alles is niet genoeg om het diepste verdriet in het hart weg te nemen, 

de wanhoop geen grip te laten krijgen op het denken

en het gevoel dat we erg egoïstisch bezig zijn te temperen.

En misschien moet dat ook wel niet.

Kan ik veel beter met het volle gewicht van mijn hart leunen op Jezus!

Mijn dorst lessen bij de bron van Leven

Mijn hart laten troosten door Immanuël

En het leven koesteren bij het zien van dat Kind in de kribbe.
En dat leven doorgeven.

Om dan de vijand in de ogen zien

Niet met wanhoop in de ogen,

Maar met de lichte twinkeling van eeuwig leven.

Omdat ik een schouder heb gevonden, 

waar ik tegenaan kan leunen.

Want een Kind is ons geboren, 

een Zoon is ons gegeven, 

en de heerschappij rust op Zijn schouder. 

En men noemt Zijn Naam 

Wonderlijk, 

Raadsman, 

Sterke God, 

Eeuwige Vader, 

Vredevorst.

Lichtjesfeest

Gisterenavond gingen we naar een lichtjesfeest.

Een feest dat georganiseerd werd door House of Hope, 

waarbij de hele buurt uitgenodigd was.

Bij binnenkomst moest je je in laten schrijven,

zoals ook Jozef en Maria dat hadden gedaan in Bethlehem.

Er was een kampvuur met herders, 

waar een engel het goede nieuws vertelde.

Er waren echte schapen bij.

In een stalletje zaten Jozef en Maria bij de kribbe.

Er waren ook wijzen, 

je kon er een wens op een briefje schrijven 

en in de boom ophangen.

S kreeg een waxinelichtje en mocht daar zelf iets voor maken om het in te doen.

Warme chocolademelk kon je drinken in een tentje, 

waar door een paar koorleden kerstliederen werden gezongen.

En verder kon je poffertjes opwarmen boven een ander kampvuur

of marshmallows.

Een groep tienermeiden deden een dansje op een mooi lied over Immanuël.

En overal stonden waxinelichtjes in mooie glazen potjes.

Het was een leuk uitje voor onze jongste twee om naar toe te gaan.

En ook voor R en M was het leuk om mee te helpen.

Kan het nog meer?

We gingen samen een weekendje weg. Ons laptopje ging mee, omdat we dachten dat we niet zonder konden. Maar niets was minder waar. Ik wilde echt blogjes schrijven en plaatsen, maar de tijd ontbrak. Het was heerlijk om samen te zijn. Voor S. was het de eerste keer dat ze ging logeren en het ging heel erg goed. Maar eigenlijk begon het vrijdagochtend al. Toen gingen we koffie drinken in de Ikea. Ik zag twee gebakjes staan die ik erg lekker vond en kon niet kiezen, dus nam ik ze allebei!

We gingen naar kringloopwinkels, hebben tapas gegeten, wol gekocht om mee te doen met de crochet along 2015 en een klein stukje gewandeld, een jongen met een bloedneus van tissues voorzien, we ontsnapten ternauwernood aan een parkeerboete, omdat we 5 minuten te laat waren! We praatten, werden 's ochtends pas om 10.00 uur wakker en ontberen heerlijk in het hotel. We keken de film ´Exodus´. Tijdens alle stukjes die bestemd waren voor boven de 12, deed ik m´n ogen dicht. En we gingen naar een concert van Graham Kendrick in Veenendaal (!). In de pauze lazen we samen een stukje uit het een boek, waardoor we de koffie misliepen:). Een weekend om niet gauw te vergeten!

Het was lang geleden dat we zolang samen waren. 

Het is zo goed om elkaar in de ogen te kijken 

en te ervaren dat we alleen maar nog meer van elkaar zijn gaan houden 

door alle jaren heen.

Kan het nog meer?

Als je het leuk vind kun je hier het weekendverslag van L. lezen!:)

Mogelijkheden

Een mooi citaat:

'Een poosje geleden kreeg ik een brief van een man, waarin hij mij in niet mis te verstane bewoordingen vertelde dat ik er maar eens een poosje tussenuit moest om met God alleen te kunnen zijn. Hij was bang dat ik overspannen zou raken als ik dat niet zou doen. En toen ik mijn huisarts vertelde dat ik zo moe was, zei ze dat ik depressief was en gaf ze me een recept voor een antidepressivum. Maar ik weet het niet. Alles wat ik meemaak, zelfs het in de put zitten, zie ik als een mogelijkheid om God beter te leren kennen, niet als een probleem dat met een geestelijke retraite of een pil moet worden opgelost.' (Larry Crabb in  'Recht uit je ziel')

Wat een uitdaging klinkt hier doorheen! Een die het waard is ook. We lijken God niet nodig te hebben, omdat overal wel een (surrogaat)oplossing voor te vinden is. Ondertussen lopen we de kans mis, om onze Schepper beter te leren kennen. Zonde! Tot in de diepste betekenis van het woord.

Zelf kan ik er ook wat van. Daarom ben ik blij met wat ik las. Niet denken in termen van 'problemen die (liefst zo snel mogelijk) opgelost moeten worden, maar in termen van 'mogelijkheden om God beter te leren kennen'.
Zo wil ik graag aan een nieuw jaar beginnen.

Zomaar een krabbel

Morgen hebben we 22 jaar verkering! We waren allebei 16 jaar. 

Wat hebben we veel van God ontvangen door mooie en moeilijke tijden heen.

Elk jaar proberen we dat op de één of andere manier wel te vieren. 

Morgen ook, 

we hebben er zin in. 

En de kids ook!

Nog een citaat:

'Mijn vader vertelde mij eens dat hij dankbaar was voor de mogelijkheid om Gods Woord te geloven terwijl niets van wat hij voelde of zag hem steunde in dat geloof. Hij had na een openhart-operatie net een lijdensweg van tien dagen achter de rug.
Onderweg van het ziekenhuis naar huis zei hij: 'Er zijn op die afschuwelijke dagen heel wat goede vrienden op bezoek geweest, maar God heb ik niet gezien. Degene die ik het meest nodig had, kwam niet opdagen. Toen ik daar in dat ziekenhuisbed lag, heb ik zelfs niet één keer gevoeld dat Hij bij mij was.'
En toen hoorde ik hoe zijn stem stokte:
'Te bedenken dat Hij erop vertrouwde dat ik in Zijn aanwezigheid zou geloven gewoon omdat Hij gezegd heeft er te zullen zijn, zonder me enig ander bewijs te hoeven geven - ik ben toch zo dankbaar!' '(Recht uit je ziel' van Larry Crabb)

Één ding

Gisterenavond heb ik de tijd genomen mijn hart uit te storten bij God. En ondertussen probeerde ik te luisteren. Ik kwam er achter dat, ongemerkt, mijn leven weer vol gelopen is met dingen die 'moeten'. Tot het Bijbel lezen aan toe. Ik had het zelf discipline genoemd, maar ook dat is soms goed om te doorbreken! Dus las ik alleen nog een stukje uit het boekje 'Omdat U bent...'.

'Omdat U alles bent,

hoef ik het niet te zijn'

Het duurde even voordat ik in slaap viel en toen ik eindelijk sliep, kwam er een klein meisje naast me liggen met wel heel erg warme handjes en voetjes. Ze hield haar hoofdje vast omdat het zo'n pijn deed. Ik ging een bekertje water voor haar halen en fluisterde haar lieve dingen toe. Uiteindelijk vielen we weer in slaap.

Gisteren ging het met het multitasken heel erg goed! Maar dat was juist niet de bedoeling. Vandaag ontkom ik er soms niet aan, maar lukt het me aardig om met één ding tegelijk bezig te zijn.

'Één ding'... het komt mijn hart binnen. Zondagochtend hadden we het er even over tijdens de cursus die we volgen. Deze twee woordjes schijnen vier keer in de Bijbel voor te komen. Als je maar één ding wil in je leven, dan ben je iemand die weet waar je voor leeft, waar je hart vol van is!

Naar mijn 'Éne ding' is deze blog genoemd, dat is waar ik mijn leven voor wil leven: 'het najagen van de Liefde', later heb ik dat nog iets uitgebreid: 

'God(s liefde) kennen, ontvangen, beantwoorden en doorgeven.'

Terug naar de basis is vaak het beste wat je kunt doen om weer tot rust te komen en te weten waarvoor je leeft, om je weer te kunnen verwonderen over Immanuël.

 

Zomaar een krabbel

Het is half 6, S in bij me op schoot in slaap gevallen. Ik ga nasi maken en ook zelf de pindasaus maken. Heel lekker is dat! Vroeger had je nog weleens lekkere pindasaus in de winkel, maar ik vind ze helemaal niet meer lekker. En ik maak lekker veel!:)

Ik bracht vandaag twee meiden bij m'n vriendin en kon toen even wat boodschapjes doen. In de kringloopwinkel kocht ik een superleuk poppenbedje voor S. M'n vriendin gaat het aan haar geven voor d'r derde verjaardag. En ook kocht ik een mooi groot 'kerstboek', een al ouder exemplaar, met veel gedichten en verhalen. Vanavond ga ik een verhaal voorlezen voor de meiden. Toen ik terug kwam heb ik de kinderen van m'n buurvrouw mee naar huis genomen, had zij ook even wat tijd voor zichzelf:)

Dit plaatje vond ik zo mooi, dat ik het als achtergrond op m'n mobiel heb ingesteld:

Ik wacht op de vrede

Aan de volgende stiltetip ben ik niet begonnen.

Het was ´de kunst van het ophouden´.

Ik vind het wel heel leuk dat dit boekje juist zo mooi aansluit op de boeken die ik eerder dit jaar gelezen heb over Benedictijnse leefregels. Een kleine verassing, want ik wist het niet.

Ondertussen ben ik mijn zintuigen wel aan het trainen. Zo rook ik allerlei etensgeuren, toen ik om 17.00 uur nog even met S de hertjes oud brood ging geven en door de straten van de stad fietste. Misschien een beetje een raar tijdstip om zo in het donker met je peuter op stap te gaan. Maar we deden het vorige week ook en het was eigenlijk extra leuk! Maar vandaag deed ik het omdat de grote meiden naar ´home alone´ keken. Het lukt me niet om S dan bij de tv weg te houden, ze kijkt er ook graag naar. Dus zo maar opgelost.

Verder keek ik even diep in de ogen van mijn kind, voelde ik de kou na een rondje hardlopen pas goed toen ik weer binnen was, geniet ik elke keer weer met volle teugen van een kop koffie en hoorde S achterop de fiets haar (eerste?)zelf verzonnen liedje zingen: 'Daniël zit in de leeuwenkuil. God gaat hem helpeeeeen.' Prachtig!!

Verder... lees ik mijn Bijbel deze dagen wel, maar is m'n hoofd nog zo vol en moet er nog zoveel gebeuren, ik wacht op de vrede die alle verstand te boven gaat en die je met nog geen 1000 stiltetips kunt bereiken. 

Vandaag is de opdracht om te stoppen met multitasken. Hoe me dat afgaat lees je morgen!

Zomaar een krabbel

Als ik de was vouw boven, speelt S lekker met de lego. Dit doet ze sinds kort. Ze heeft nu door wat ze er mee kan!

Gisteren even de tijd genomen om ons kerstboompje neer te zetten. L en S mochten 'm samen versieren. Met nog wat andere leuke lichtjes in huis is het best gezellig als het zo vroeg donker is.

Minder grip

Voor degene die dat nog niet hebben meegekregen. Ik  heb het steeds over ´stiltetips´. Dit komt uit het boekje ´Koester je hart´ van Mirjam van der Vegt. Zij geeft in dit boekje 40 tips om meer rust en vrede in je hart en hoofd te krijgen door verschillende manieren van stil worden. Een heel leuk, praktisch en ook verrassend boekje. Ik heb er al een beetje doorgebladerd en vind er veel originele tips, die ik niet zomaar zelf zou bedenken.

In deze maand blog ik ook over mijn tijd met God en volgens mij is dit aardig met dit boekje te combineren. Het is wel iets wat ik graag meer zou willen doen. Niet alleen maar lezen, maar ook dat wat ik ervan leer in praktijk brengen. Dat is bij het lezen van de Bijbel natuurlijk het belangrijkste, maar er zijn veel goede boeken, die me helpen dat wat in de Bijbel staat beter te begrijpen en ernaar te leven.
Dit soort blogjes zal ik tot vrijdag blijven posten. Dan is het kerstvakantie en zal ik veel bloggen over hoe we onze dagen doorbrengen in deze tijd van het jaar.

De volgende stiltetip is om al je zintuigen bewust te gebruiken. Een week lang oefenen. Een fijne tip! Juist nu er veel dingen op de planning staan deze week, is het zo lekker om je neus even in de koffiepot te steken en de koffiegeur op te snuiven! Of te genieten van een straaltje zon dat precies op je gezicht valt. Of de toetsen onder mijn vingers te voelen en de vele kinderstemmetjes te horen als ik overblijf op school. En dan heb ik het nog niet eens over het smelten van een stukje chocola in je mond.
Na een hele periode van veel angst en hyperventilatie gehad te hebben, kan ik nu veel meer genieten. Het valt me nog steeds op als ik ergens rustig zit of ergens op iemand moet wachten, gewoon rustig te zijn zonder allerlei gekke dingen in mijn hoofd te halen, deze momenten koester ik en ontvang ik regelrecht uit Gods hand!

Maar terwijl ik met deze tip bezig ben, merk ik al gauw dat er ook vervelende dingen zijn: De pijn van een wondje aan je vinger die je beter niet in het hete afwaswater kunt stoppen, het bekvechten van een paar kinderen, iemand die voor me zit tijdens een concert, waardoor ik het niet goed kan zien...
Misschien zijn we te veel geneigd om deze dingen sneller op te merken en te onthouden en over te vertellen, dan stil te staan bij de momenten waar we van kunnen genieten.

Deze week wil ik heel bewust de mooie dingen als eerste delen met mijn man als hij uit zijn werk komt of met de kinderen als ze uit school komen. Dat was ook een tip die mijn dochter ooit kreeg toen het niet zo goed ging op school, dat ze eerst drie dingen zou vertellen die wél leuk waren en goed gingen. Ze kon er altijd wel een paar opnoemen. Het negatieve word er niet door weggenomen, maar krijgt toch minder grip op je gedachten en je hart.

Zomaar een krabbel

Vanochtend belde mijn schoonzus, die precies dezelfde naam als ik heeft Ze was aan het oppassen op haar kleindochter van 3. Ze kwamen gezellig koffie drinken. Het klikte heel erg goed tussen S en L, echt leuk om te zien! En wij hebben ook wat afgekletst:)
Iemand sprak mijn schoonzus aan over haar medewerking aan het schrijven van een dagboek. Maar dat had ze niet gedaan, dat was ik!
En jaren geleden, toen zij me belde om een afspraak te maken voor een kraambezoek, nam ik op en zei m'n naam en dacht dat iemand me gewoon na zat te praten:)

Ledigheid...

Ik lag 's ochtends in bed en was al een poosje wakker. Had nog niet zoveel zin om uit bed te gaan. Maar hoe langer ik in bed lag, hoe negatiever mijn gedachten werden. Over mezelf, over anderen. Zou dat bedoeld worden met de tekst 'Ledigheid is de duivels oor kussen'?? Ik zou het zomaar geloven. En dat terwijl de volgende opdracht was om eens een dagje te turven bij elke veroordelende gedachte. Om die 's avonds bij God te brengen. Ik koos er meteen voor om maar helemaal niet af te turven, het zou weleens een hele lange lijst kunnen worden, maar om het meteen maar bij God te brengen en dat was een goed besluit!

Ooit ergens in mijn geloofsleven heb ik de keus gemaakt om niet meer te oordelen. Anderen niet, maar ook mezelf niet meer. Dat lukt met veel vallen en opstaan, maar vooral door de hulp van de Heilige Geest. Ik merkte dat bij een eerste opwelling diep in mijn hart, om iets te gaan doen, er soms wel 20 onzuivere bijbedoelingen bij me opkwamen. Ik denk dat dit een van de tactieken van de duivel is om iets goeds wat God door ons heen wil en kan doen, tegen te houden. Het twintigste vers uit 1 Johannes 3 speelt voor mij (nog steeds) een belangrijke rol in de keuze om al die 'stemmen' tot zwijgen te brengen en ervoor te kiezen het goede te doen:

Dat, indien ons hart (ons) veroordeelt, 

God meerder is dan ons hart 

en kennis heeft van alle dingen.

Ik heb de volgende stiltetip daarom voor mezelf wat aangepast. Halverwege de ochtend las ik de dagtekst en vond het zo mooi, dat ik er voor koos om dit voor ogen te houden. 

En Hij heeft u, 

toen u dood was in de overtredingen en het onbesneden zijn van uw vlees, 

samen met Hem levend gemaakt door u al uw overtredingen te vergeven, 

en het handschrift dat tegen ons getuigde, uit te wissen. 

Dit handschrift was met zijn bepalingen tegen ons gericht, 

en Hij heeft dat uit het midden weggenomen door het aan het kruis te nagelen. 

Hij heeft de overheden en de machten ontwapend, die openlijk te schande gemaakt 

en daardoor over hen getriomfeerd. 

Kolosenzen 2: 14-15

Wanneer ik dit voor ogen houd, voor mezelf, wordt het al een stuk makkelijker om ook niet over anderen te oordelen. En dat geeft heel veel rust!

Zomaar een krabbel

Wanneer ik 's avonds eten ga koken, is dat ook het tijdstip waarop mijn peutertje het liefst lekker op schoot wil zitten en aandacht wil. Omdat ze 's middags niet meer slaapt, is dit het moment dat ze moe wordt. Soms is er een grote broer of zus die haar wil voorlezen, maar dat is ook niet altijd zo. Van de week kwam ze in de keuken terwijl ik met het eten bezig was en zei ze heel zielig: 'niemand wil met me spelen!' Ik heb haar toen lekker bij me in de keuken 'geïnstalleerd' en ze vond het helemaal heerlijk!

Op haar tafeltje heb ik wat gekleurde lampjes gelegd, 

het nodigt haar uit om daar lekker bezig te zijn.

We zijn wat aan het oefenen met de tulband, ik gebruikte hem nooit, omdat ik dacht dat het toch niet zou lukken de cake er mooi uit te krijgen, maar het lukt best goed! 

Lekker knus

Eerst maar eens een mooi plaatje van Pinterest:

Gisteren was het een leuke stiltetip die ik kreeg: vertragen!
Dat is wel echt iets waardoor ik tot rust kom. Vooral als er nog van alles te doen is. Juist dan gewoon even de tijd nemen om een lekker bakje koffie te zetten en een hoofdstukje te lezen. Of even een boekje voorlezen of de tijd nemen om m'n kind te knuffelen.

Gisterenavond, ik moest eigenlijk nog 2 surprises afmaken voor zondag. Maar samen met m'n man en twee dochters hebben we heerlijk een film zitten kijken. Lekker knus dichtbij elkaar op de bank. Genieten!

Zomaar een krabbel:

Elke ochtend lees ik onze jongste voor uit de kinderbijbel. En altijd wil ze dan zo'n beetje alle plaatjes uit de Bijbel bekijken. Door de weeks bekijkt ze ze vaak nog even alleen, maar vanochtend waren we nog maar samen beneden en heb ik bij elk plaatje heel kort verteld wat er gebeurde. Als ik dat vaker doe, dan krijgt ze al aardig wat Bijbelkennis binnen. Door al die plaatjes vertel ik dat alleen God dat kan en dat het een wonder is, dat Jezus iemand beter maakte en dode mensen zelfs weer liet leven. 
Het is zo mooi en ook grappig hoe dat dan allemaal in zo'n hoofdje verwerkt en toegepast wordt! Ik zit dit blogje te schrijven en ze komt naar me toe met een kleine frisby waar een klein scheurtje in zit: 

'Ooh, hij is kapot! God kan hem wel maken!'

Tja... grote zus heeft het nu met een plakbandje weer geplakt.